Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.417.2017.1.PSZ
z 13 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w której jest Pan wspólnikiem. Ponadto jako osoba fizyczna prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą. W ramach indywidualnej działalności gospodarczej nabył Pan specjalistyczne urządzenie, które wykorzystywane jest również w ramach usług świadczonych przez spółkę cywilną.

Celem odzwierciedlenia zdarzeń gospodarczych, jako indywidualny przedsiębiorca wystawia Pan faktury na rzecz spółki cywilnej i obciąża ją kosztami najmu przedmiotowego urządzenia. Wskazuje Pan, że w obu działalnościach prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Cena miesięczna usługi ustalona została na kwotę 1.000 zł brutto.

Urządzenie nabył Pan na podstawie wykupu i zakończenia umowy leasingu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym zachodzi konieczność sporządzania dokumentacji podatkowej w wyniku powiązań gospodarczych pomiędzy podmiotami zależnymi i kwoty transakcji nieprzekraczającej w roku podatkowym wartości 3.000 euro?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 25 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w wyniku powiązań majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W opinii Pana, powyższe regulacje w części dotyczącej wykazania dochodów niższych od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby powiązania nie istniały, nie będą miały zastosowania w przedmiotowej sprawie. Przyjęta wartość transakcji w kwocie 1.000 zł brutto, zgodna jest z kwotą raty czynszu z tytułu zawartej przez Pana umowy leasingu.

Ponadto, w Pana opinii, nie jest Pan obowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej wynikającej z regulacji zawartych w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z powodu prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w ramach indywidualnej działalności gospodarczej i w formie spółki cywilnej, a osiągane przychody za rok podatkowy nie przekraczają 3.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.):

1. prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej, którzy w roku podatkowym oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzą i prowadzili księgi rachunkowe:
   
   
   
   
   1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
      
   2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
      - których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 euro, lub
      
      
      
2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 euro, lub
   
3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
   
   
   
   
   1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20.000 euro lub
      
   2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości - przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20.000 euro

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

W myśl art. 25a ust. 1d ww. ustawy za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50.000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1. 2.000.000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20.000.000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50.000 euro powiększoną o 5.000 euro za każdy 1.000.000 euro przychodu powyżej 2.000.000 euro;
2. 20.000.000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100.000.000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140.000 euro powiększoną o 45.000 euro za każde 10.000.000 euro przychodu powyżej 20.000.000 euro;
3. 100.000.000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500.000 euro.

Na podstawie przytoczonych powyżej uregulowań stwierdzić m.in. należy, że konieczność sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych występuje, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

• podmiot dokonujący transakcji dla celów działalności gospodarczej prowadził w roku poprzedzającym rok podatkowy oraz prowadzi w roku podatkowym księgi rachunkowe,
• przychody lub koszty tego podmiotu, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość 2.000.000 euro,
• pomiędzy ww. podmiotem a jego kontrahentem istnieją powiązania w rozumieniu art. 25 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy,
• łączna kwota transakcji w roku podatkowym między podmiotami powiązanymi przekracza kwotę 50.000 euro.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w której jest Pan wspólnikiem. Ponadto prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą. W ramach indywidualnej działalności gospodarczej nabył Pan specjalistyczne urządzenie, które wykorzystywane jest również w ramach usług świadczonych przez spółkę cywilną.

Celem odzwierciedlenia zdarzeń gospodarczych, jako indywidualny przedsiębiorca wystawia Pan faktury na rzecz spółki cywilnej i obciąża ją kosztami najmu przedmiotowego urządzenia. Wskazuje Pan, że w obu działalnościach prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Cena miesięczna usługi ustalona została na kwotę 1.000 zł brutto.

Urządzenie nabył Pan na podstawie wykupu i zakończenia umowy leasingu.

Uwzględniając zatem informacje przedstawione we wniosku - w szczególności fakt, że kwota transakcji nie przekroczy w roku podatkowym wartości 50.000 euro oraz to, że zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje Pan w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów - stwierdzić należy, że nie są spełnione ustawowe przesłanki do powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy. Wobec tego - w przedstawionej sytuacji - nie spoczywa na Panu obowiązek sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy.

Należy zastrzec, że w niniejszej interpretacji tutejszy organ nie rozstrzygał, czy pomiędzy podmiotami gospodarczymi biorącymi udział w opisanym zdarzeniu zostały ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne.

Ponadto, wydając interpretację indywidualną organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Postępowanie interpretacyjne nie jest postępowaniem podatkowym, nie może też zastępować postępowania podatkowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.