Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.1.2018.2.KP
z 14 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przystąpienia do spółki osobowej w trakcie roku obrotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przystąpienia do spółki osobowej w trakcie roku obrotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, zgodnie z art. 3 ust. 1 PdofU. Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki osobowej – spółki jawnej, najpewniej już w trakcie trwającego roku obrachunkowego i podatkowego. Po przystąpieniu do spółki stronie będą przysługiwały prawa i obowiązki wspólnika takiej spółki, w tym prawo do udziału w zyskach lub obowiązek uczestniczenia w stratach, zgodnie ze zmieniona umową spółki. Pomimo że Wnioskodawca przystąpi do spółki w trakcie roku obrachunkowego, zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych i umową Spółki, będzie uczestniczył w zyskach spółki lub w jej stratach za cały rok obrachunkowy w roku przystąpienia, bowiem prawo to przypada wspólnikom posiadającym udział na ostatni dzień roku obrotowego bez względu na moment przystąpienia do spółki. W konsekwencji Wspólnik może otrzymać zysk z tytułu uczestnictwa w spółce za rok, w którym do niej przystąpił, wyższy niż wartość zysku przypadającego na Wnioskodawcę w trakcie roku i stanowiącego jego dochód podatkowy z tytułu udziału w zysku Spółki lub w przypadku straty może zostać zobowiązany do jej pokrycia w kwocie wyższej, niż ustalona na podstawie przepisów podatkowych strata podatkowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany rozliczyć dochód ze spółki jawnej, do której przystąpił, uwzględniając jedynie przychody i koszty powstałe od dnia przystąpienia i od tak ustalonego dochodu uiścić podatek dochodowy lub tak ustaloną stratę rozliczyć w kolejnych latach podatkowych, a sam fakt wypłaty zysków osiągniętych przez taką spółkę i pokrycia straty za rok przystąpienia będzie neutralny dla rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalenia przychodów i kosztów oraz dochodu/straty z tytułu udziału w zyskach spółki osobowej, wspólnik winien uwzględnić te przychody i koszty, które powstaną po jego przystąpieniu do spółki, a fakt rozliczenia zysków i pokrycia strat w spółce osobowej będzie neutralny dla rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Spółka jawna będąc spółką osobową nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są jej wspólnicy. Co za tym idzie, dochody z takiej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki. Przy czym dochody ze spółek osobowych kwalifikowane są do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 PdofU, co wynika z art. 5b ust. 2 PdofU.

Przepisem regulującym zasady opodatkowania dochodów z tytułu uczestnictwa w spółkach osobowych jest art. 8 ust. 1 PdofU. Ustawodawca wskazał, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT).

Co istotne, ustawodawca nie wprowadził żadnych szczególnych regulacji dotyczących sposobu rozliczania przychodów i kosztów ich uzyskania związanych z udziałem w spółce osobowej przez wspólnika tej Spółki. W związku z powyższym należy przyjąć, że przychody oraz koszty uzyskania przychodów dotyczące działalności tej Spółki powinny być rozpoznawane przez wspólników będących osobami fizycznymi proporcjonalnie do posiadanego przez wspólnika (osobę fizyczną) udziału w zysku spółki.

Należy również podkreślić, że ustawodawca nie wprowadził żadnych regulacji, które odnosiłyby się w sposób szczególny (konkretny) do sytuacji, w której dochodzi do zmiany wysokości udziału w zyskach spółki osobowej, w tym również poprzez przystąpienie do spółki nowego wspólnika w trakcie roku obrotowego i wpływu takiej zmiany na sposób przypisywania przychodów i kosztów, a tym samym kalkulacji dochodów podlegających opodatkowaniu przez poszczególnych wspólników.

W ocenie Wnioskodawcy, uwzględniając specyfikę opodatkowania dochodów spółek osobowych (transparentność podatkowa spółek osobowych w zakresie podatku dochodowego, jak i neutralność podatkowa wypłaty zysków ze spółki osobowej), należy przyjąć, że decydujące znaczenie ma wskazywany w ustawie PIT parametr, tj. udział w zyskach obowiązujący na moment rozpoznania przychodów i kosztów, z uwzględnieniem czasu przystąpienia do Spółki.

W związku z powyższym, w przypadku gdy dojdzie do wskazywanego przez Wnioskodawcę w stanie przyszłym przystąpienia Wnioskodawcy do Spółki, w związku z którym Wnioskodawcy będzie przysługiwał określony udział w zyskach Spółki, konieczne będzie ustalenie wysokości przychodów i kosztów dotyczących działalności spółki w okresie przed i po wstąpieniu Wnioskodawcy do Spółki. Tym samym przychody i koszty dotyczące okresu przed przystąpieniem Wnioskodawcy do Spółki nie będą rozpoznawane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych. Będą one rozpoznawane dla celów podatkowych wyłącznie przez te podmioty, które będą wspólnikami Spółki do momentu przystąpienia Wnioskodawcy do Spółki. Natomiast od momentu przystąpienia Wnioskodawcy do Spółki przychody i koszty będą rozpoznawane przez Wnioskodawcę proporcjonalnie do wynikającego z umowy Spółki udziału w zysku, a będzie to dotyczyło przychodów i kosztów dotyczących działalności Spółki od momentu przystąpienia Wnioskodawcy do Spółki. Roczna wartość przychodów i kosztów, jaką Wnioskodawca powinien wykazać w swoim rocznym zeznaniu podatkowym, będzie stanowiła sumę przychodów i kosztów obliczonych za okres po przystąpieniu do Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy na sposób ustalenia podstawy opodatkowania dochodu nie będzie miało żadnego wpływu to, czy na rzecz Wnioskodawcy w ogóle, a jeśli tak, to w jakiej wysokości wypłacony zostanie zysk lub pokryta strata. W szczególności na sposób ustalania przez Wnioskodawcę przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej nie będzie miał wpływu faktu, iż rzeczywiście wypłacone zyski (z tytułu udziału w spółce) będą wyższe od dochodu, który zostanie opodatkowany przez Wnioskodawcę. Analogicznie nawet, jeśli Wspólnik pokryje stratę spółki osobowej, do rozliczenia dla celów podatkowych będzie mógł przyjąć tylko taką wysokość straty, jaka zaistniała od momentu przystąpienia Wspólnika do spółki. Taka sytuacja jest bowiem naturalną konsekwencją zastosowania zasad podziału zysku spółki osobowej (Wspólnikom przysługuje zysk z końcem roku w części odpowiadającej ich udziałowi w zysku obowiązującemu w ostatnim dniu roku) oraz zasad jego opodatkowania (opodatkowaniu podlega dochód wspólników z tytułu udziału w spółce osobowej ustalany zgodnie z aktualnym (bieżącym) udziałem Wspólnika w zysku spółki jawnej).

W związku z przystąpieniem Wnioskodawcy do spółki osobowej zysk należny Wspólnikowi z końcem roku obrotowego może być różny od dochodu wynikającego z przypadających na Wspólnika przychodów i kosztów w trakcie roku obrotowego. Różnica może wynikać zarówno z tego, iż Wnioskodawca będzie wspólnikiem Spółki wyłącznie przez część roku, jak również z różnego poziomu dochodu osiągniętego przez spółkę jawną w poszczególnych okresach (w szczególności spółka jawna może w określonych okresach roku ponosić stratę).

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko dotyczące skutków zmiany prawa do udziału w zysku w spółce osobowej wynikającej ze zmiany składu wspólników spółki osobowej czy zachowania składu wspólników przy zmianie udziału w zyskach w trakcie roku obrotowego znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, a w szczególności w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2012 r. nr ILPB1/415-870/12-2/AA, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 grudnia 2011 r. nr ILPB2/415-964/11-4/JK, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 października 2011 r. nr IPPB1/415-722/11-2/ES, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 października 2011 r. nr ILPB1/415-876/11-2/AG, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 lipca 2011 r. nr ILPB1/415-553/11-5/Agr oraz ILPB1/415-552/11-5/AGr, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 stycznia 2011 r. nr ILPB1/415-1179/10-2/AGr, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 czerwca 2010 r. nr IPPB1/415-370/10-2/AM.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca, dochody z tytułu udziału w zysku Spółki, będzie kwalifikował do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT i z tytułu uzyskiwanych dochodów ze spółki osobowej będzie w trakcie roku płacił zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z przepisami Ustawy PIT. Wnioskodawca stoi przy tym na stanowisku, iż będąc wspólnikiem w spółce osobowej i ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, powinien rozpoznawać przychody i koszty podatkowe wynikające z działalności spółki powstałe po jego przystąpieniu do Spółki, ustalając tym samym dochód do opodatkowania, proporcjonalnie do posiadanego przez niego – na moment uzyskania przychodów i kosztów – udziału w zyskach spółki, a bez wpływu na rozliczenia podatkowe jest podział zysków lub pokrycie straty jaką spółka osobowa osiągnęła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania i likwidacji spółek regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577).

Zgodnie z art. 1 § 2 ww. ustawy: spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych: użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza – spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Na mocy art. 22 § 1 tego Kodeksu: spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Jak stanowi art. 51 § 1 Kodeksu spółek handlowych: każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego (art. 52 § 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanych przepisów zysk w spółce komandytowej jest dzielony między wspólników z końcem każdego roku obrotowego (zasadniczo roku kalendarzowego). Przy czym zysk nie musi być koniecznie podzielony i wypłacony wspólnikom.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki osobowej – spółki jawnej (dalej: Spółka) w tracie trwającego roku obrachunkowego i podatkowego. Po przystąpieniu do Spółki Wnioskodawcy będą przysługiwały prawa i obowiązki wspólnika takiej Spółki, w tym prawo do udziału w zyskach lub obowiązek uczestniczenia w stratach, zgodnie ze zmienioną umową Spółki. Mimo że Wnioskodawca przystąpi do Spółki w trakcie roku obrachunkowego, będzie uczestniczył w zyskach Spółki lub jej stratach za cały rok, w którym do niej przystąpił.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn.zm.) stanowi, że odrębnym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacz to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Wobec powyższych regulacji należy stwierdzić, że spółka osobowa (tu: Spółka – spółka jawna) nie spełnia definicji spółki, a zatem – zgodnie z ww. przepisami – stanowi spółkę niebędącą osobą prawną.

Stosownie do art. 5b ust. 2 tej ustawy: jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W związku z tym, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy: zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują kwestii związanych ze sposobem ustalania prawa do udziału w zysku wspólnika spółki osobowej (w tym jawnej). Kwestie te regulowane są m.in. przepisami Kodeksu spółek handlowych, czy też umową (statutem) spółki. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulują wyłącznie kwestię sposobu ustalania wysokości udziału podatnika w przychodach oraz kosztach uzyskania przychodu spółki w przypadku, gdy z odrębnych przepisów, statutu, bądź umowy spółki nie wynika wysokość udziału podatnika w zysku spółki. Należy przy tym pamiętać, że koszty uzyskania przychodu przypadające na podatnika należy ustalać według takiej samej wysokości udziału, jak jego przychody.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osiągnięte przez spółkę osobową przychody, jak również poniesione przez spółkę koszty uzyskania przychodu przypisuje się poszczególnym wspólnikom spółki proporcjonalnie do ich udziału w zysku spółki, ustalonym zgodnie z treścią odrębnych przepisów (bądź też wynikającym z umowy, bądź statutu spółki). Jeżeli udział w zysku nie wynika z ww. uregulowań, wspólnikom należy przypisać równy udział w przychodach oraz kosztach uzyskania przychodu.

Zatem każdy ze wspólników spółki osobowej (w tym jawnej) oblicza odrębnie dochód z udziału w tej spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy. Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce osobowej stanowić będzie dla jej wspólnika – osoby fizycznej – dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że w związku z przystąpieniem w trakcie roku podatkowego do Spółki Wnioskodawca powinien określić przychody z tytułu udziału w Spółce oraz koszty uzyskania przychodów od momentu przystąpienia do końca roku podatkowego, proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zysku tej Spółki na moment uzyskania przychodów i poniesienia kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie przychody te i koszty ich uzyskania zalicza do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza. W sytuacji, gdy Wnioskodawca osiągnie dochód, ma go obowiązek opodatkować zgodnie z obowiązującą go formą opodatkowania zarówno w trakcie roku podatkowego w formie zaliczek, jak i w zeznaniu podatkowym. Natomiast gdy Wnioskodawca osiągnie stratę, jej wysokość należy wykazać w zeznaniu rocznym.

Należy także wskazać, że w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjęto model opodatkowania dochodu tylko na poziomie wspólników, a nie spółki niebędącej osobą prawną. Dochody te, w odróżnieniu od dochodów np. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które są opodatkowane dwukrotnie: na poziomie spółki oraz na poziomie wspólników (podatek od dywidendy), są opodatkowane jednokrotnie bezpośrednio na poziomie wspólników.

Zatem należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że podział zysku wypracowanego przez Spółkę między wspólników jest podatkowo neutralny, ponieważ wspólnicy opodatkowują uzyskiwane dochody na bieżąco w trakcie roku podatkowego. Analogicznie sytuacja będzie wyglądała w sytuacji pokrycia ewentualnej straty Spółki przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 3 ww. ustawy: o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Tak więc stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty poniesionej straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym, decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, że strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.

Mając na uwadze powyższe w sytuacji wystąpienia po stronie Wnioskodawcy straty za okres od przystąpienia do Spółki do końca roku podatkowego, w którym przystąpienie miało miejsce, Wnioskodawca będzie mógł ją rozliczyć w ramach dochodu uzyskanego z tego źródła (tj. działalność gospodarcza) w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych.

Reasumując – Wnioskodawca jest zobowiązany rozliczyć dochód ze Spółki, do której przystąpił, uwzględniając jedynie przychody i koszty powstałe od dnia przystąpienia i od tak ustalonego dochodu uiścić podatek dochodowy lub tak ustaloną stratę rozliczyć w kolejnych latach podatkowych, a sam fakt wypłaty zysków osiągniętych przez Spółkę i pokrycia straty za rok przystąpienia będzie neutralny dla rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.