Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.850.2017.1.APR
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółkę tworzą dwie osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą. Umowę spółki zawarto 15 marca 2000 r. pod nazwą Zakład Produkcyjno-Usługowo-Handlowy…., która uległa częściowej zmianie w nazwie i zmianie siedziby. Po dokonaniu tej zmiany w EDG w 2008 r. nazwa Spółki brzmi tak jak wskazano na początku tj.: Zakład Produkcyjno Usługowo Handlowy …z siedzibą K. Ww. zmiany nie spowodowały zmiany numeru NIP i Regon.

Majątek Spółki stanowi współwłasność łączną. Jako wspólnicy Spółki, w dniu 1 września 2005 r. w formie aktu notarialnego, wspólnicy dokonali zakupu od Urzędu Gminy, na współwłasność łączną, dwóch zabudowanych działek na cele prowadzonej działalności gospodarczej oznaczone: nr 195/7 o powierzchni 00.15.33 ha i nr 195/8 o powierzchni 00.18.59 ha (z wydanego przez Starostwo Powiatowe z dnia 9 maja 2005 r. wykazu zmian danych ewidencyjnych oraz opisów z mapami wynika, że ww. działki stanowią w całości użytki rolne zabudowane). Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Obie działki wprowadzono do ewidencji środków trwałych Spółki.

Na działce 195/7 znajdował się budynek gospodarczy, którego konstrukcje stanowiły słupy żelbetonowe wypełnione płytami korytkowymi, część budynku obmurowana cegłą pod dachem dwuspadowym krytym papą o powierzchni użytkowej 170 m².

Na działce 195/8 znajdował się budynek gospodarczy, którego konstrukcję stanowią słupy żelbetonowe wypełnione płytami korytkowymi, pod dachem dwuspadowym krytym papą o powierzchni użytkowej 230 m², który po zakupie został całkowicie wyburzony i na tym miejscu wybudowano budynek produkcyjny o powierzchni 480 m².

Poniesione nakłady na budowę sfinansowano ze środków Spółki. Budynek figuruje w ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany.

Dnia 8 września 2008 r. działki gruntu nr 195/7 i 195/8 o łącznej powierzchni 00.32.92 ha zostały połączone i stanowią działkę oznaczoną nr geodezyjnym 195/9 o powierzchni 00.33.92 ha. W 2008 r. dokonano podziału działki 195/9 w wyniku czego powstała działka gruntu o nr 195/12 o powierzchni 00.01.94 ha niezabudowana i działka nr 195/13 o powierzchni 00.31.98 ha zabudowana.

W dniu 1 października 2008 r. zawarto umowę zamiany działek. Wspólnicy s.c. P.P.P.U.H w K. przenieśli własność niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr geodezyjnym 195/10 o powierzchni użytkowej 0.0205 ha na rzecz wspólników Spółki a wspólnicy Spółki przenieśli własność niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr geodezyjnym 195/12 o powierzchni użytkowej 0.0194 ha na rzecz wspólników s.c. P.P.P.H.U. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Od 1 października 2007 r. do 31 grudnia 2015 r. (poza okresem zawieszenia działalności gospodarczej, tj. od lipca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r.) omawiane nieruchomości użytkowane były na potrzeby własnej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Natomiast od 1 stycznia 2016 r. do chwili obecnej cała nieruchomość przeznaczona jest na wynajem. Najem ww. nieruchomości podlega podatkowi VAT.

Na omawianych nieruchomościach nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej.

Spółka dysponuje zaświadczeniem od Wójta Gminy z dnia 13 listopada 2017 r. nr …, z którego wynika, że dotychczasowy miejscowy ogólny plan zagospodarowania przestrzennego Gminy utracił ustawowo ważność w dniu 31 grudnia 2002 r. Gmina nie przystąpiła do opracowania planu miejscowego i nie wydała decyzji o warunkach zabudowy dla nieruchomości położonych w miejscowości K. - oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako działki o nr 195/10 i 195/13. Dla powyższych działek Rada Gminy nie uchwaliła obszaru rewitalizacji ani też Specjalnej Strefy Rewitalizacji (Dz.U. 2015 r. poz. 1777) oraz nie są objęte inwentaryzacją stanu lasu (zaświadczenie z dnia 10 listopada 2017 r. od Starosty).

Przedmiotowe działki stanowią odrębny majątek od majątku osobistego wspólników.

Spółka planuje zbycie nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym i budynkiem produkcyjnym oraz działkę gruntu niezabudowanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowane zbycie przedmiotowych nieruchomości może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Planowane zbycie nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym o powierzchni użytkowej 170 m² i budynkiem produkcyjnym o powierzchni użytkowej 480 m², oznaczonej nr geodezyjnym 195/13 o powierzchni użytkowej 0.3198 ha, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Wnioskodawca uważa, że obie przesłanki zostały spełnione:

1. w przypadku sprzedaży budynku posadowionego na działce Nr 195/13, zakupionego od Urzędu Gminy w 2005 r., do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie rozpoczęcia używania nieruchomości przez pierwszego właściciela i minął 2-letni okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą.
2. natomiast w przypadku nowo wybudowanego budynku produkcyjnego na działce 195/13 i przekazanego do użytkowania w 2007 r. na potrzeby własnej działalności gospodarczej również spełnia się przesłanka pierwszego zasiedlenia i minął juz 2-letni okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ewentualną sprzedażą nieruchomości.

Uwzględniając wyroki NSA oraz orzecznictwa ETS, pierwsze zasiedlenie budynku po jego wybudowaniu powinno być rozumiane szeroko, w tym również użytkowanie na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Sprzedaż ww. nieruchomości może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, bowiem nie są one zbywane w ramach pierwszego zasiedlenia i minął okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowanym zbyciem nieruchomości.

Zbycie działki gruntu niezabudowanego również może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W odniesieniu do ww. działki gruntu nie ma ani planu zagospodarowania przestrzennego, ani decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Taki grunt należy traktować jako teren inny niż budowlany, dostawa którego jest zwolniona z podatku VAT.

Planowane zbycie nieruchomości nie będzie odbywało się w okresie korekty VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – w myśl art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak w myśl art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Z kolei według art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego analiza regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że dostawa opisanych we wniosku nieruchomości będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Sprzedaż działki nr 195/10 (niezabudowanej) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ z uwagi na brak obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego oraz brak decyzji o warunkach zabudowy, działka ta nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Natomiast sprzedaż działki nr 195/13 zabudowanej budynkami gospodarczymi będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nastąpi po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia budynków, a uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy – zwolnienie obejmie również grunt, na którym znajdują się te budynki.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.