Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.932.2017.1.MW
z 26 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2017r. (data wpływu 31 października 2017r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2017r. (data wpływu 22 grudnia 2017r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Starego Taboru i Nowego Taboru - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych z tytułu wykonywania usług przewozowych
  

• braku ograniczenia możliwości odliczenia podatku naliczonego i obowiązku stosowania art. 86 ust. 2a i następne ustawy, w związku ze zniesieniem przez Miasto odpłatności za korzystanie z usług komunikacji miejskiej, realizowanych przez Spółkę
  

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Starego Taboru i Nowego Taboru,
  

Wniosek uzupełniono w dniu 22 grudnia 2017r. w zakresie prawa reprezentacji, opisu stanu sprawy oraz o doprecyzowanie kwestii przedmiotu wniosku i uiszczonej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Miejski Zakład Komunikacji Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „MZK”) została powołana aktem notarialnym podpisanym w dniu 7 maja 1993 r. na podstawie uchwały z dnia 8 marca 1993 r. nr 12/II/93 Rady Miejskiej w …, której jedynym udziałowcem jest Miasto …. (dalej także „Miasto”). Podstawowym celem działalności Spółki jest wykonywanie zadania własnego Miasta …, czyli zaspokajanie zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej w zakresie transportu zbiorowego autobusowego, wynikającego z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446). Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 25 czerwca 2009 r. została zawarta Umowa nr 457/09 pomiędzy MZK, a Miastem … o świadczenie usług publicznych w komunikacji miejskiej autobusowej na terenie Miasta … (dalej zwana „Umową”). Przedmiotem Umowy jest zlecenie Spółce świadczenia w okresie od dnia 25 czerwca 2009 r. do 31 grudnia 2018 r. usług przewozowych na liniach autobusowych na terenie Miasta …. w zamian za rekompensatę. Obecnie trwają prace nad zawarciem analogicznej umowy na kolejny okres rozliczeniowy.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, w ramach usług przewozowych, Spółka jest zobowiązana m.in. do:

1. wykonywania odpłatnych przewozów pasażerskich,
2. zapewnienia właściwej jakości świadczonych usług,
3. emisji i sprzedaży biletów,
4. opracowania i utrzymania zgodnie z obowiązującymi przepisami informacji przystankowej,
5. należytej dbałości o zewnętrzny i wewnętrzny wygląd autobusów oraz do zapewnienia ich czystości oraz właściwego stanu technicznego,
6. wyposażenia taboru w odpowiednią liczbę kasowników,
7. zapewnienia systemu łączności bezpośredniej pomiędzy kierowcami, a służbami dyspozytorskimi Spółki we wszystkich autobusach,
8. umieszczania w autobusach informacji o obowiązujących przepisach porządkowych oraz komunikatów dla pasażerów, i inne.

Spółka ponosi odpowiedzialność za szkody powstałe w związku z wykonywaniem przez nią usług przewozowych.

W rozdziale VI Umowy pt. "Przychody i koszty Spółki, wielkość zadań przewozowych i wynagrodzenie", strony określiły podział i prognozowaną wielkość przychodów i kosztów dla MZK w poszczególnych latach obowiązywania Umowy. Na przychody Spółki - zgodnie z pierwotnym brzmieniem Umowy - składają się:

1. przychody ze sprzedaży usług przewozowych na rzecz Miasta …(wynagrodzenie wyliczone z narzutem rozsądnego zysku 6%),
2. przychody ze sprzedaży biletów przez Spółkę.
   
   

Wielkość pracy przewozowej wykonywanej przez Spółkę określono pod nazwą obliczeniową "wozokilometra płatnego". Wysokość stawki za wozokilometr płatny ustala się w oparciu o kalkulację zawartą w rocznym planie rzeczowo - finansowym przedkładanym przez Spółkę Miastu. Prognozowane stawki za wozokilometr płatny określono w załączniku do Umowy. Wpływy z tytułu opłat za przejazd oraz innych opłat pobieranych od pasażerów (brak odpowiedniego dokumentu przewozu) ustalonych Uchwałą Rady Miejskiej w …, która określała wysokość cen biletów za przejazd, zgodnie z Umową stanowiły przychód Spółki.

W związku z powierzeniem Spółce przez Miasto ww. zadania, Spółka otrzymuje z tytułu wykonywanych usług przewozowych wynagrodzenie. Wynagrodzenie stanowi iloczyn wykonanych wozokilometrów płatnych i obowiązującej w danym roku stawki jednostkowej za 1 wozokilometr płatny. W Umowie Strony ustaliły maksymalne stawki odpłatności za wykonane usługi i zadania przewozowe w kolejnych latach obowiązywania Umowy. Wynagrodzenie jest wypłacane zaliczkowo w trakcie roku w okresach opisanych w Umowie. Spółka w trakcie roku wystawia faktury sprzedaży z tytułu wykonania usług przewozowych w granicach administracyjnych Miasta…, wraz z określoną wartością netto i wykazanym podatkiem należnym.

Zgodnie z Umową, wielkość stawki odpłatności i pracy przewozowej (liczba wozokilometrów wynikająca z potrzeb przewozowych za dany rok) mogą zmieniać się z zastrzeżeniem zachowania ustalonych w umowie maksymalnych kwot odpłatności rocznej na kolejne lata oraz przy uwzględnieniu corocznych wyników audytu. Audyt ma na celu ustalenie czy wielkość środków finansowych przekazywanych przez Miasto Spółce na finansowanie usług przewozowych odpowiada rzeczywistym kosztom wraz z rozsądnym zyskiem oraz polskimi i europejskimi przepisami w zakresie pomocy publicznej, prawa konkurencji i zamówień publicznych. Rekompensata - zgodnie z Umową - to ustalona zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu i Rady (WE) Nr 1370/2007 z dnia 23 października 2007 r. - prognozowany maksymalny poziom środków finansowych zabezpieczonych w budżecie Miasta na realizację Umowy. Audyt ma na celu zbadanie, czy kwota środków przekazywana przez Miasto Spółce pokrywa koszty świadczenia usług na rzecz Gminy przy uwzględnieniu rozsądnego zysku (wyeliminowanie nadmiernej lub niedostatecznej wysokości rekompensaty). Audyt jest wykonywany po zakończeniu roku obrotowego (kalendarzowego). Przy ustalaniu rekompensaty uwzględnia się wysokość faktycznych kosztów świadczenia usług poniesionych przez Spółkę w okresie rozliczeniowym, za który rekompensata jest obliczana. Wysokość tych kosztów jest pomniejszana o przychody uzyskane ze sprzedaży biletów, przestrzeni reklamowej, dzierżawy przez Spółkę autobusów. Do tak ustalonej ostatecznie kwoty rekompensaty odnoszona jest wysokość wynagrodzenia wypłaconego Spółce (wozokilometry płatne x stawka za kilometr). Jeżeli wypłacone w trakcie roku wynagrodzenie jest niższe niż obliczona wysokość rekompensaty, wówczas Miasto dopłaca brakującą kwotę.

Strony Umowy określiły również, że ustalona na dany rok stawka odpłatności za jeden wozokilometr płatny może ulec zmianie z zastrzeżeniem ustalonych maksymalnych kwot odpłatności rocznej (maksymalnej rekompensaty) oraz przy uwzględnieniu corocznego Audytu. Rozliczenie rekompensaty następuje poprzez wystawienie dla Miasta faktury korygującej zwiększającej/zmniejszającej kwotę należnego Spółce wynagrodzenia.

W dniu 28 maja 2015 r. Rada Miejska w … podjęła uchwałę nr … na podstawie, której wprowadziła bezpłatne przejazdy lokalnym transportem zbiorowym w granicach administracyjnych Miasta …, realizowanych przez MZK Sp. z o.o. Aneksem nr 06/2015 z dnia 22 lipca 2015 r. wprowadzono zmiany do Umowy. W związku z uchwałą Spółka nie będzie uzyskiwać przychodów ze sprzedaży biletów. W rozliczeniu rekompensaty za rok 2016, kwoty przychodów ze sprzedaży biletów nie pomniejszały i nie będą pomniejszały w latach następnych podstawy obliczenia adekwatnego wynagrodzenia Spółki (wyznaczanego poprzez poziom rekompensaty).

W ramach wykonywanych usług przewozowych Spółka wykorzystuje tabor dzierżawiony od Miasta. Spółka zawarła z Miastem … w dniu 25 czerwca 2009 r. umowę dzierżawy autobusów w celu świadczenia usług publicznych w komunikacji miejskiej autobusowej na terenie Miasta … w związku z podjętą przez Radę Miejską uchwałą Nr … z dnia 25 czerwca 2009 r. Umowa dzierżawy została zawarta na okres od dnia 1 sierpnia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. (dalej także „Stary Tabor”). Zgodnie z umową dzierżawy Spółka jest zobowiązana do zapłaty miesięcznego czynszu dzierżawnego na podstawie faktury wystawianej przez Miasto. Miasto opodatkowuje przedmiotowe usługi podatkiem od towarów i usług. W Umowie wyraźnie wskazano, że będzie ona realizowana pod warunkiem zakupu przez Miasto autobusów, które miały być przedmiotem umowy, z wykorzystaniem środków UE. Autobusy zostały przez Miasto nabyte i przyjęte do używania w czerwcu 2011 r.

Ponadto Miasto zamierza przekazać Spółce w formie aportu nowe autobusy (dalej „Nowy Tabor”), które mają zostać zakupione po dniu złożenia niniejszego wniosku. Miasto ubiega się o dofinansowanie zakupu pojazdów ze środków UE. Zamiar wykorzystania autobusów do wykonania czynności opodatkowanych przez Miasto został wyrażony na etapie przygotowania studium wykonalności. W „Studium wykonalności projektu pn. Zakup taboru niskoemisyjnego dla publicznego transportu zbiorowego w mieście … wraz z budową i przebudową niezbędnej infrastruktury” wskazano, że operatorem zakupionego w ramach projektu taboru autobusowego będzie Spółka. Zgodnie ze studium „Tabor zakupiony w ramach projektu, jak również pozostałe elementy przewidziane w budżecie projektu, po zakończeniu realizacji projektu pozostaną własnością Wnioskodawcy - Miasta …. Takie składniki majątkowe jak zakupione autobusy, czy stacje mobilne ładowania pojazdów zostaną przekazane operatorowi - MZK Sp. z o.o. w…, na podstawie umowy dzierżawy, która zostanie zawarta na okres nie dłuższy, niż czas obowiązywania umowy o świadczenie usług publicznych. Przekazane środki majątkowe wykorzystywane będą do realizacji świadczenia usług publicznych w miejskiej komunikacji zbiorowej na terenie …".

Z uwagi na przeprowadzone analizy Miasto uznało, że zadeklarowane pierwotnie przeznaczenie nie będzie adekwatne i w piśmie z dnia 4 sierpnia 2017 r. skierowanym do Urzędu Marszałkowskiego Województwa … dokonało zmian we wniosku. Wskazano, że „Po przeanalizowaniu zapisów przedłożonej umowy o świadczenie usług publicznych w komunikacji miejskiej autobusowej, w świetle informacji przedstawionych w przedmiotowej uwadze, Wnioskodawca podjął decyzję o zmianie sposobu przekazania zakupionego taboru z umowy dzierżawy na aport. W związku z powyższym, przedkłada się poprawiony projekt umowy wykonawczej, w której wskazuje się sposób przekazania zakupywanego taboru. Ponadto, zgodnie z uwagą, w aktualnym projekcie umowy wykonawczej zawarto zapis, iż wniesienie do Spółki taboru wraz ze stacjami ładowania oraz aplikacji mobilnej w formie aportu będzie miało wpływ na ustalenie poziomu rekompensaty.

W przyszłości Spółka otrzyma aport w postaci Starego Taboru i Nowego Taboru. Spółka zakłada, że Miasto opodatkuje dostawę towarów w ramach aportu. Uzyskane w formie aportu pojazdy będą wykorzystywane do wykonywania odpłatnych usług przewozowych na rzecz Miasta. Poza wykonywaniem usług przewozowych, Spółka nie wykonuje czynności niepodlegających opodatkowaniu. Osiąga także przychody ze sprzedaży usług wynajmu, reklamy, garażowania, warsztatowych, złomu, a także z odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

W ocenie MZK, środki pieniężne, wynikające z porównania wysokości ustalonej rekompensaty z wysokością otrzymanego w trakcie roku wynagrodzenia z tytułu wykonywania usług przewozowych - w zakresie nadwyżki ponad kwotę wynagrodzenia określonego zgodnie z Umową stanowią dopłatę do usług świadczonych na rzecz Miasta …. Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, objęte pytaniem środki stanowią różnicę między wyliczoną rekompensatą, a wypłaconym w trakcie roku wynagrodzeniem.

Wnioskodawca wskazuje jednak, że udzielenie odpowiedzi na pytanie zadane w piśmie z dnia 20 grudnia 2017 r. czy powyższe środki stanowią dopłatę do ceny stanowi w istocie przedmiot interpretacji, zaś odpowiedź na to pytanie nie należy do sfery stanu faktycznego, ale oceny co do zastosowania w sprawie art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (wskazanego w poz. 69 wniosku).

Pomiędzy MZK a Miastem … w dniu 25 czerwca 2009 r. została zawarta Umowa nr … o świadczenie usług publicznych w komunikacji miejskiej autobusowej na terenie Miasta ... W ramach Umowy MZK świadczy usługi przewozu na terenie Miasta … w zamian za rekompensatę. W związku z powierzeniem Spółce przez Miasto ww. zadania, Spółka otrzymuje z tytułu wykonywanych usług przewozowych wynagrodzenie. Wynagrodzenie jest wypłacane zaliczkowo w trakcie roku w okresach opisanych w Umowie. Na realizację Umowy została przewidziana rekompensata, czyli prognozowany maksymalny poziom środków finansowych zabezpieczonych w budżecie Miasta na jej realizację. Dla prawidłowego ustalenia rekompensaty bierze się pod uwagę wysokość poniesionych kosztów, pomniejszonych o uzyskane przychody przez Spółkę (np. dzierżawa autobusów). Po ustaleniu kwoty rekompensaty, jest ona porównywana do wysokości wypłaconego wynagrodzenia Spółce. W sytuacji, gdy zostało wypłacone niższe wynagrodzenie niż ustalona rekompensata, Miasto dopłaca brakującą kwotę.

Pytaniem nr 1 Wnioskodawca wnosi w istocie o ocenę przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, czy środki objęte tym pytaniem stanowią dopłatę do ceny świadczonych usług lub podwyższenie tej ceny (jak wskazano w stanie faktycznym wniosku), tj. o ocenę zastosowania do tych środków art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r.

Zakresem pytania nr 2 do złożonego wniosku objęte są czynności związane z działalnością na rzecz Miasta …, tj. świadczenie usług przewozu i ponoszenie kosztów związanych z utrzymaniem i eksploatacją środków transportu. Spółka dąży do ustalenia, czy – w razie uznania, że środki, których dotyczy pytanie nr 1 wniosku nie podlegają opodatkowaniu jako element wynagrodzenia za świadczenie usług przewozowych na rzecz Miasta - prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu kosztów eksploatacji taboru transportowego, a także kosztów ogólnych Spółki zostanie ograniczone przepisami art. 86 ust. 2a i n. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W razie uznania, że środki, których dotyczy pytanie nr 1 nie podlegają podatkowi, Spółka nie będzie w stanie wyodrębnić bezpośrednich kosztów, związanych z otrzymanym od Miasta świadczeniem pieniężnym niepodlegającym podatkowi.

Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabyte towary i usługi do świadczenia opisanych we wniosku usług przewozowych na rzecz Miasta …. Mając na względzie stan faktyczny wniosku w zakresie zasad kształtowania wynagrodzenia (tj. porównania kwoty ustalonej rekompensaty z wypłaconym w trakcie roku wynagrodzeniem), udzielenie odpowiedzi na to pytanie wezwania wymaga najpierw - dokonania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oceny zastosowania w sprawie art. 29a ust. 1 w odniesieniu do pytania nr 1 wniosku. Jak wskazał Wnioskodawca w stanowisku do pytania nr 1, ponieważ środki otrzymane od Miasta — w jego ocenie – stanowią podwyższenie ceny, to nabywane towary i usługi związane są z wykonywaniem działalności opodatkowanej. Zagadnienie to należy jednak do zakresu oceny, co do zastosowania w sprawie art. 5 ust. 1, art. 15 ust. 1 i 2 i 6, art. 29a ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i n. ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a nie do stanu faktycznego.

Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać nabywanych towarów i usług do działalności zwolnionej od opodatkowania.

Wnioskodawca będzie świadczył odpłatne usługi przewozu na rzecz Miasta …. W odniesieniu do ustalenia, czy w całości czynności Wnioskodawcy stanowić będą odpłatną działalność gospodarczą, wskazać należy na uwagi poczynione powyżej. Rolą Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest ocenić, czy z uwagi na to, że:

1. Wnioskodawca otrzymuje w trakcie roku wynagrodzenie (opodatkowane) za usługi przewozowe
2. po zakończeniu roku otrzymuje dodatkowe świadczenie, wynikające z porównania kwoty rekompensaty z otrzymanym wynagrodzeniem,

otrzymane środki podlegają opodatkowaniu (jako podwyższenie ceny), a w konsekwencji usługi Wnioskodawcy są w całości opodatkowane i w całości stanowią działalność gospodarczą, czy też - jeśli Organ uzna, że otrzymane środki nie podlegają podatkowi, to w części nie stanowią tym samym działalności gospodarczej. W zakresie pytania nr 2 wniosku oraz oceny co do zastosowania art. 86 ust. 2a i n. ustawy mieści się również ocena, czy dane czynności stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy.

Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków związanych z wykonywaniem usług przewozowych w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zakładając uznanie, że w części odpowiadającej otrzymanym środkom, działalność ta nie stanowi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nabędzie Stary i Nowy Tabor w związku z wykonywaniem usług przewozowych na rzecz Miasta. Mając na względzie zasady ustalania wynagrodzenia w roku 2016 i jak wskazano we wniosku „w latach następnych", zdaniem Wnioskodawcy nabywany tabor będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych, tj. świadczenie odpłatnych usług przewozowych na rzecz Miasta ….

Wnioskodawca w związku z nabyciem Starego i Nowego Taboru otrzyma faktury z wykazanymi kwotami podatku VAT od Miasta...

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

(we wniosku pytanie nr 3) Czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur, które otrzyma od Miasta z tytułu wniesienia aportem Starego Taboru i Nowego Taboru?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur, które otrzyma od Miasta z tytułu wniesienia aportem Starego Taboru i Nowego Taboru. Otrzymany tabor Spółka będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych (świadczenie odpłatnych usług przewozowych na rzecz Miasta), zatem między nabyciem taboru, a wykonywaniem czynności opodatkowanych będzie zachodził bezpośredni związek w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zdaniem Spółki, w sprawie nie będą zachodziły okoliczności wyłączające możliwość odliczenia podatku naliczonego, w szczególności w odniesieniu do aportu nie będą zachodziły przesłanki wyłączające odliczenie z tytułu zwolnienia czynności od podatku albo niepodlegania opodatkowaniu.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że zdaniem Spółki zarówno w odniesieniu do Starego Taboru, jak i Nowego Taboru, Miasto będzie działało jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. uznawane jest za sprzedaż.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że już na moment nabycia pojazdów Miasto – w obu przypadkach - działało z zamiarem wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej. Zamiar ten został następnie potwierdzony - w przypadku Starego Taboru – rzeczywistymi czynnościami (dzierżawa na rzecz Spółki). Jak wynika z okoliczności nabycia Starego Taboru, Spółka zawarła z Miastem … w dniu 25 czerwca 2009 r. umowę dzierżawy autobusów w celu świadczenia usług publicznych w komunikacji miejskiej autobusowej na terenie Miasta …, w związku z podjętą przez Radę Miejską uchwałą Nr XL/290/09 z dnia 25 czerwca 2009 r. umowa dzierżawy została zawarta na okres od dnia 1 sierpnia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. W Umowie wyraźnie wskazano, że będzie ona realizowana pod warunkiem zakupu przez Miasto autobusów, które miały być przedmiotem Umowy, z wykorzystaniem środków UE. Powyższy zapis w Umowie oznacza, że Miasto już na moment planowanego nabycia Starego Taboru miało zamiar wykorzystywania go do odpłatnego świadczenia usług, a zatem towary te miały być zaliczone do majątku przedsiębiorstwa Miasta związanego z działalnością gospodarczą.

Podobnie rzecz się ma z Nowym Taborem. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, zamiar wykorzystania autobusów do wykonania czynności opodatkowanych przez Miasto został wyrażony na etapie przygotowania studium wykonalności, gdzie najpierw zadeklarowano wydzierżawienie pojazdów (czynność odpłatna, opodatkowana), a ostatecznie wniesienie aportem (czynność odpłatna, opodatkowana). Działanie z zamiarem wykonywania przez Miasto w oparciu o nabyte pojazdy czynności opodatkowanych podatkiem nie ulega wątpliwości. W związku z tym uznać należy, że Miasto wnosząc aport nie będzie działało w charakterze organu władzy publicznej realizującego zadania publiczne, a w konsekwencji nie będzie miał zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W odniesieniu do Starego Taboru – z uwagi na wykorzystywanie go przez Miasto do wykonywania czynności opodatkowanych, aport nie będzie zwolniony od podatku.

Podobne stanowisko prezentowane jest w praktyce interpretacyjnej DKIS. Dla przykładu w interpretacji z dnia 20 lipca 2017 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4012.179.2017.1.MK: „(...) Analizując powyższe wskazać należy, że nabyty tabor autobusowy - choć związany jest z realizacją zadań statutowych jednostki samorządu, o których mowa w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym - przeznaczony został do wniesienia w części aportem do spółki komunikacyjnej, a w części do sprzedaży tejże Spółce. W obu przypadkach czynność prawna dostawy będzie miała charakter cywilnoprawnej umowy, skutkiem czego w związku z nimi Wnioskodawca wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki wystąpi, gdyż - jak wynika z wniosku - zarówno sprzedaż części taboru autobusowego, jak i aport części taboru, będą czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, według stawki podstawowej, tj. 23%.

Podsumowując, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem do Spółki aportem 813/1.000 części taboru autobusowego oraz sprzedażą do Spółki 187/1000 części taboru”. Podobnie wypowiedziano się w interpretacji z dnia 17 kwietnia 2013 r. sygn. IPTPP2/443-128/12-5/13-S/KW: „Reasumując, czynność wniesienia aportem do gminnej Spółki autobusów Jelcz, Autosan oraz IVECO, spełniająca definicję dostawy towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy”.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, powyższa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego od wniesionego aportem taboru autobusowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Tymczasem przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, świadczy na podstawie Umowy zawartej z Miastem …, usługi przewozowe. W związku z wykonywaniem usług przewozowych na rzecz Miasta, Wnioskodawca w przyszłości otrzyma aport w postaci Starego Taboru i Nowego Taboru. Ww. tabor będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych, tj. świadczenia odpłatnych usług przewozowych. Wnioskodawca w związku z nabyciem Starego i Nowego Taboru otrzyma faktury z wykazanymi kwotami podatku VAT od Miasta …. Ponadto z okoliczności sprawy nie wynika, iż Wnioskodawca nabywa towary do wykonywania czynności innych niż działalność gospodarcza, jak również, że Wnioskodawca wykonuje czynności zwolnione od podatku.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy uznać, że w niniejszej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyty Stary i Nowy Tabor będzie, jak wskazał Wnioskodawca, wykorzystywany do świadczenia czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczania kwoty podatku, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, związanej z nabyciem Starego i Nowego Taboru, z zastosowaniem art. 86 ust. 2a ustawy. Wobec powyższego, Spółka jest uprawniona do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia Starego i Nowego Taboru.

Podkreślenia wymaga jednak, że Wnioskodawca będzie mógł zrealizować ww. prawo do odliczenia pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Niniejszą interpretacja załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Starego Taboru i Nowego Taboru. Wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

W związku z okolicznością, że wniosek z dnia 31 października 2017r. dotyczy dwóch stanów faktycznych i jednego zdarzenia przyszłego, natomiast Wnioskodawca wniósł opłatę w wysokości 160 zł, tut. Organ informuje, że kwota 40 zł, stanowi nadpłatę i będzie zwrócona na rachunek bankowy wskazany w części F poz. 73 wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.