Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.409.2018.1.MR
z 30 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawcę wydatków poniesionych na usługi doradcze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawcę wydatków poniesionych na usługi doradcze.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. jest właścicielem ogólnopolskiej sieci stacji paliw X. W zakresie prowadzonej przez siebie działalności Spółka prowadzi stacje paliw oraz udziela franczyzy na prowadzenie stacji pod logo X. Przeważającą część przychodów stanowią wartości uzyskane z tytułu sprzedaży paliw. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT i zobowiązany jest do prowadzenia ksiąg handlowych, a jego dochody z tytułu prowadzonej działalności opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób prawnych, Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski.

Wnioskodawca zamierza podwyższyć kapitał akcyjny poprzez emisję nowych akcji, które zostaną objęte przez nowego akcjonariusza (Inwestora). Inwestorem ma zostać fundusz private equity. Celem wprowadzenia nowego Inwestora jest uzyskanie środków umożliwiających wdrożenie nowej strategii rozwoju, która z kolei ma na celu maksymalizację przyszłych zysków. Spółka przedsięwzięła odpowiednie kroki mające doprowadzić do pozyskania odpowiednich dla niej inwestorów. W tym celu Spółka zleciła dokonanie audytu swojej działalności, który umożliwi przeprowadzenie wyceny akcji i przedstawienie sytuacji majątkowej Spółki dla Inwestorów oraz kierownictwa Wnioskodawcy. Proces ten zlecony został profesjonalnym, renomowanym doradcom (audytorom, prawnikom, doradcom biznesowym i podatkowym), świadczącym tego typu usługi dla branży paliwowej, rozpoznawalnym na rynku, wzbudzającym zaufanie i dającym rękojmię prawidłowego wykonania usługi.

Zlecone przez Spółkę prace, związane z procesem pozyskania inwestora/inwestorów mogą obejmować między innymi:

1. doradztwo biznesowo-prawne w zakresie którego zorganizowano bezpieczne kanały informatyczne do przekazywania różnego rodzaju dokumentów, prowadzono negocjacje. Spółka uzyska pomoc m.in. w zakresie: ustalenia struktury planowanego procesu, analizy dokumentów przygotowanych przez doradców biznesowych, przygotowanie projektów dokumentów dla celów transakcji, przygotowanie odpowiedzi na pytania dotyczące wyników przeprowadzonych audytów i analiz oraz inne zadawane przez zainteresowanych inwestorów.
2. przeprowadzenie badania due diligence finansowo-podatkowego, w wyniku którego Wnioskodawca otrzyma raport zawierający m.in. informacje o wpływach do Spółki, o strukturze przychodów oraz ponoszonych kosztów, określenie EBITDA Spółki, a także prognozowanych przychodach; zawierającego także analizę należności i zobowiązań oraz przepływów finansowych, analizę środków trwałych, informację o wypełnianiu przez Spółkę obowiązków podatkowych i inne.
   
   

Powyższe prace zostały już rozpoczęte i będą trwały przez kilka miesięcy. Spółka zobowiązała się do zapłaty, na rzecz audytorów oraz doradców wspierających ją w opisywanym procesie, wynagrodzenia ryczałtowego, należnego po przeprowadzeniu powyższych prac/badań i przedstawieniu raportu z ich wykonania oraz tzw. wynagrodzenia od sukcesu (success fee), należnego po sfinalizowaniu transakcji przez Spółkę. Wynagrodzenia płatne będą na podstawie wystawianych przez doradców faktur VAT.

Należy zaznaczyć, że zlecanie wskazanych powyżej prac stanowi ugruntowaną praktykę rynkową w przypadku chęci pozyskania inwestora. Spółka bez przedstawienia raportu o swojej kondycji finansowej, prawnej, podatkowej, technicznej, prognozującego powodzenie zakładanej przez Spółkę strategii rozwoju, przygotowanego przez profesjonalnych doradców nie mogłaby liczyć na pozyskanie odpowiedniego inwestora, który spełniałby oczekiwania Spółki, a tym samym na realizację zakładanych planów i planowane zwiększenie przyszłych przychodów, wprowadzenia różnego rodzaju procedur i mechanizmów usprawniających i gwarantujących rozwój Spółki. Nie bez znaczenia w tej sytuacji była również renoma i rozpoznawalność doradców, wybranych do przeprowadzenia tego procesu. Ważnym jest również, że przeprowadzenie powyższych rac wskaże także samej Spółce, osobom zarządzającym, w jakim pozostaje stanie finansowym, podatkowym i prawnym. Stanowić to będzie dla samej Spółki źródło informacji o jej mocnych i słabych stronach, potencjale, którego mogłaby nie dostrzec czy w pełni nie wykorzystać, czy też o popełnianych w działalności błędach - co może przyczynić się do usprawnienia wewnętrznych procesów związanych z prowadzeniem tej działalności, skutkujących zwiększeniem przychodów. Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, Spółka powzięła w wątpliwość, czy wydatki, jakie zamierza ponieść na nabycie Usług doradczych, audytorskich i innych związanych z pozyskaniem inwestora, w całości będą stanowiły dla niej koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z pozyskiwaniem inwestora będą stanowiły koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 poz. 1036 z pozn.zm.; dalej jako CIT) dla zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie następujących warunków:

• poniesienie wydatku;
  

• poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;
  

• brak danego wydatku w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
  
  
  

Tym samym należy uznać, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT oraz że mają one związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu wymaga zwykle korzystania z usług doradców, uzyskiwania informacji o najbardziej korzystnym sposobie pozyskania kapitału. Racjonalnie działający podatnik winien przed podjęciem decyzji dotyczącej sposobu działania czy finansowania firmy zasięgnąć porady osób specjalizujących się w danej dziedzinie w celu wyeliminowania bądź zminimalizowania straty związanej z przyjęciem wadliwej koncepcji rozwoju jego działalności bądź zapewnienia środków na tę działalność. W zakresie usług doradczych mieszczą się także usługi prawnicze. W ugruntowanym już orzecznictwie sądów administracyjnych akcentuje się, że korzystanie z nich przy podwyższaniu kapitału nie stanowi koniecznego warunku jego podwyższenia, a jedynie winno zapewnić przeprowadzenie tego procesu w sposób prawidłowy. Nie są to koszty, które można przyporządkować do konkretnego przychodu, bowiem służą tylko prawidłowemu działaniu osoby prawnej.

24 stycznia 2011 roku przyjęto uchwałę siedmiu sędziów NSA (sygn. akt II FPS 6/10), w której stwierdzono iż „tylko wydatki związane z emisją nowych akcji bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy”. W ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, że koszty poniesione przez Spółkę w związku z usługami doradczymi świadczonymi na podstawie umów z Doradcami oraz innymi usługami prawno-podatkowymi i audytorskimi stanowiącymi wsparcie dla transakcji w postaci emisji akcji stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, zaliczane do kosztów w momencie ich poniesienia.

Do kosztów bezpośrednich, bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego, skład sędziowski NSA, w przywołanym orzeczeniu zaliczył m.in.: opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych i te właśnie koszty nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu na mocy art. 15 ust 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka w związku z podwyższeniem kapitału akcyjnego poniosła/poniesie m.in. wydatki pośrednie, nie warunkujące podwyższenia kapitału zakładowego. Do tego typu wydatków należy zaliczyć wydatki na nabycie usług w związku z emisją akcji - szeroko rozumiane usługi doradcze i audytorskie, które jak uznał NSA są kosztami ogólnego funkcjonowania osoby prawnej, które zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty pośrednie uzyskania przychodów.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej nr 0111-KDIB2-1.4010.218.2017.l.BKD z dnia 07 listopada 2017 r wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której stwierdzono, iż Spółka powinna zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, tj. na dzień, na który ujęty (zaksięgowany) zostanie koszt w księgach rachunkowych Spółki na podstawie faktury lub innego dowodu księgowego otrzymanego od doradców/audytorów.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem w doktrynie, stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe w interpretacjach podatkowych i orzecznictwie, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Z kolei za koszty pośrednie uważa się wydatki, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, a jedynie pośrednio warunkują one powstanie lub zachowanie czy zabezpieczenie źródła przychodów. Są to w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika. Za takie, zdaniem Spółki należy uznać wydatki na Usługi doradztwa, związane z pozyskaniem inwestora, których nie można powiązać bezpośrednio z konkretnymi przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przez wnioskodawcę wydatków poniesionych na usługi doradcze – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyrokach sądowych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 j.t.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.