Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.475.2018.1.RK
z 9 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2018 r. (data wpływu 14 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie, czy koszty uzyskania Licencji należy uznać za koszty usług zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ust. 1 pkt 2 ww. ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie, czy koszty uzyskania Licencji należy uznać za koszty usług zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jest częścią międzynarodowej Grupy, która od ponad 100 lat wyznacza standardy w branży kompleksowej obsługi nieruchomości. Grupa zatrudnia ponad 400 tys. pracowników prowadząc działalność w ponad 70 krajach Europy, Ameryki Północnej, Ameryki Łacińskiej, Pacyfiku i Azji.

Spółki z Grupy świadczą usługi dla:

• klientów z sektora bankowego i finansowego,
  

• spółek z branży IT,
  

• spółek z branży przemysłowej i produkcyjnej,
  

• spółek świadczących usługi z zakresu opieki zdrowotnej,
  

• administracji publicznej.
  
  
  

Klienci spółek z Grupy to w większości podmioty o wysokich wymaganiach względem swoich usługodawców. Dla klientów Grupy ważna jest gwarancja przestrzegania przez usługodawcę określonych procedur bezpieczeństwa, zachowania poufności i profesjonalizmu. Klienci spółek z Grupy są często zobligowani do korzystania z usługodawców o ustalonej renomie.

Spółka specjalizuje się w dostarczaniu nowoczesnych rozwiązań w zakresie usług pojedynczych oraz zintegrowanych dla nieruchomości biurowych, przemysłowych, farmaceutycznych, spożywczych oraz placówek służby zdrowia. Podstawową działalnością Spółki jest świadczenie kompleksowych usług, m. in.:

• zarządzania obiektami,
  

• technicznego utrzymania nieruchomości,
  

• utrzymania czystości i higieny,
  

• usług cateringowych,
  

• usług wsparcia.
  
  
  

Spółka Y. A/S z siedzibą w Danii (dalej: „Y.”) - główny podmiot w Grupie, powiązany ze Spółką - udzieliła na rzecz Spółki licencji na używanie własności intelektualnej - korzystanie ze znaku towarowego (dalej: „Licencja”). Z uwagi na strukturę oraz funkcjonowanie Grupy, licencja udzielona Spółce od głównego podmiotu w Grupie jest następnie udzielana przez Spółkę na rzecz innych polskich spółek zależnych. Udzielona Spółce Licencja dotyczy prawa do używania tych znaków na terytorium Polski.

Wynagrodzenie należne „Y.” jest obliczane w wysokości 1,30% rocznej sprzedaży netto Spółki, obliczanej jako kwota brutto zafakturowana przez Spółkę na rzecz swoich klientów, innych niż klienci będący spółkami bezpośrednio lub pośrednio zależnymi od „Y.”, a następnie pomniejszona o rabaty dla klientów, podatek od towarów i usług oraz inne podatki od sprzedaży. Wysokość ponoszonych przez Spółkę kosztów z tytułu zawartej umowy licencji na używanie znaku towarowego jest wartością zmienną. Wysokość ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów z tytułu zawartej umowy licencji uzależniona jest od wartości rocznego obrotu netto Spółki.

Ponoszenie przez Spółkę kosztów umowy licencji na używanie znaku towarowego jest bezpośrednio powiązane ze świadczonymi przez nią usługami. Znak towarowy objęty licencją umieszczany jest na odzieży osób wykonujących usługi na rzecz spółki i przedmiotach służących Spółce do świadczenia usług, w tym na pojazdach, na materiałach biurowych i marketingowych Spółki. Pod tym znakiem świadczy ona usługi na rzecz podmiotów trzecich.

Dzięki posługiwaniu się znanym na całym świecie znakiem towarowym objętym Licencją, Spółka cieszy się zaufaniem swoich Klientów co do jakości i standardów świadczonych usług. Używanie tego znaku umożliwia jej świadczenie usług na rzecz istotnych klientów takich jak np. „P.”, dla których wysokie standardy pracy (w tym przestrzeganie zasad poufności przez osoby świadczące usługi sprzątania) są kluczowym elementem wyboru dostawcy usług.

Opłata za Licencję oczywiście wpływa na cenę usług Spółki. Ceny tych usług są kalkulowane z uwzględnieniem tego koniecznego kosztu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty uzyskania Licencji należy uznać za koszty usług zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1) UPDOP, i w związku z tym nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ust. 1 pkt 2) UPDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania Licencji należy uznać za koszty usług zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1) UPDOP i w związku z tym nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów (dalej: „KUP”) na mocy art. 15e ust. 1 pkt 1) UPDOP. Opłata za Licencję stanowi bowiem typowy przykład kosztu bezpośrednio związanego ze świadczeniem przez Spółkę usług.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 pkt 2) UPDOP podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11 UPDOP.W artykule 16b ust. 1 pkt 5) UPDOP wskazano bezpośrednio „licencje”. Zgodnie natomiast z art. 15e ust. 11 pkt 1) UPDOP ograniczenia z art. 15e ust. 1 nie stosuje się do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w art. 15 ust. 1, zaliczanych do KUP bezpośrednio związanych ze świadczeniem przez podatnika usługi.

Artykuł 15e ust. 11 UPDOP stosuje się zatem, jeżeli:

• podatnik ponosi koszt wskazany w art. 15e ust. 1 UPDOP,
  

• koszt ten jest bezpośrednio związany ze świadczeniem przez podatnika usług.
  
  
  

Koszt Licencji jest wskazany jako jeden z kosztów podlegający ograniczeniu w art. 15e ust. 1 UPDOP. Najistotniejsze jest zatem wykazanie bezpośredniości powiązania kosztu Licencji ze świadczeniem przez Spółkę usług.

Z analizy interpretacji dotyczących tego zagadnienia wywnioskować należy, że przesłanka bezpośredniości jest spełniona, gdy bez posiadania licencji nie byłoby możliwe świadczenie przez podatnika usług ani ich sprzedaż, a cena sprzedaży produktów jest kalkulowana z uwzględnieniem kosztu z tego tytułu (zob. np. pismo z 12 lipca 2018 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.229.2018.1.MS). Zgodnie ze stanem faktycznym Spółka nabywa prawo do wykorzystania znaku towarowego na terytorium Polski i pod tym znakiem świadczy usługi na rzecz podmiotów trzecich Brak posiadania licencji uniemożliwiłby Spółce świadczenie usług nie tylko z uwagi na wymagania związane z działalnością w ramach Grupy, lecz także z uwagi na brak renomy. Bez wykorzystania tego znaku niemożliwe byłoby pozyskanie klientów, dla których znak towarowy „X” stanowi gwarancję najwyższej jakości.

Znak towarowy, jak wskazano w stanie faktycznym, jest umieszczany na odzieży firmowej osób świadczących usługi, na materiałach marketingowych i innych przedmiotach należących do Spółki. Klient nabywający daną usługę ma przekonanie, że nabył usługi od Spółki będącej częścią grupy o zasięgu globalnym, i że usługa ta będzie wykonana profesjonalnie, zgodnie z wysokimi standardami jakości obowiązującymi w Grupie. Można dostrzec tu analogię między świadczeniem usług a sprzedażą czy dystrybucją towarów opatrzonych logo o ustalonej renomie.

Znak towarowy w sposób oczywisty wpływa na cenę danej usługi Spółki. Ceny usług Spółki są ustalane w taki sposób, aby możliwe było pokrycie tego kosztu. Wynagrodzenie należne „Y.” jest obliczane w wysokości procentu rocznej sprzedaży netto Spółki. Jest to typowy, aprobowany przez organy podatkowe sposób ustalania wynagrodzeń od licencji, do których odnosi się art. 15e ust. 11 UPDOP (zob. przykładowo interpretacja indywidualna z 23 lipca 2018 r., nr 0111-KDIB2-3.4010.161.2018.1.KB).

Sprzedaż netto Spółki dla celów obliczenia tego wynagrodzenia to kwota brutto zafakturowana przez Spółkę na rzecz swoich klientów innych niż klienci będący spółkami bezpośrednio lub pośrednio zależnymi od „Y.”, a następnie pomniejszona o rabaty dla klientów, VAT oraz inne podatki od sprzedaży. Wysokość opłaty za Licencję zależy zatem bezpośrednio od wartości sprzedaży usług na rzecz klientów. Jednocześnie, możliwość korzystania z zakupionego znaku towarowego wpływa w sposób oczywisty na pozyskiwanie klientów i skalę sprzedaży (ilość wyświadczonych usług).

Stanowisko Spółki jest zgodne z przedstawionym na stronie Ministerstwa Finansów dokumentem „Ograniczenie wysokości kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem niektórych rodzajów usług i praw (art. 15e ustawy o CIT)” zawierającej obszerne wyjaśnienia, w jaki sposób należy stosować art. 15e UPDOP. Do stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku zastosowanie znajduje dokument „Koszty usług i praw bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi” (dalej: „Wyjaśnienia MF”).

W Wyjaśnieniach MF wskazano, że przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 UPDOP odnosi się do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”. Koszt, o którym mowa w tym przepisie to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi.

W Wyjaśnieniach MF przytoczone są też przykłady zastosowania wyłączenia z art. 15e ust. 11 pkt 1 UPDOP. Niniejszy stan faktyczny jest istotnie podobny do powołanego w Wyjaśnieniach MF przykładu, w którym za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem przez podatnika towarów uznano koszty nabycia licencji (praw) do wykorzystania za wynagrodzeniem znaków towarowych w celu sprzedaży poszczególnych produktów przez podatnika. W przykładzie tym, podobnie jak w rozważanym stanie faktycznym, brak posiadania przedmiotowej licencji uniemożliwiłby podatnikowi w praktyce sprzedaż produktów. Podobnie wynagrodzenie licencjodawcy uzależnione było w przykładzie od wartości sprzedaży towarów oznaczonych przedmiotowymi znakami towarowymi w danym okresie rozliczeniowym (stanowiło określony w umowie procent obrotu tymi towarami). Nabycie Licencji na znak towarowy służący wykonywaniu usług związanych z nieruchomościami, usług zarządzania obiektami, technicznego utrzymania nieruchomości, utrzymania czystości i higieny, usług cateringowych czy usług wsparcia przy wykorzystaniu znaku towarowego jest kolejnym typowym przykładem zastosowania art. 15e ust. 11 UPDOP.

Warto podkreślić, że stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach. Stanowisko Ministra Finansów w tym zakresie jest jednolite. Spółce nie jest znana żadna interpretacja, która poddawałaby w wątpliwość prawidłowość stanowiska Spółki. Tytułem przykładu należy przytoczyć następujące pisma Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z dnia 22 marca 2018 r. nr 0115-KDIT2-3.4010.376.2017.1.JG
  

• z dnia 17 kwietnia 2018 r. nr0111-KDIB1-1.4010.71.2018.2.MG
  

• z dnia 24 kwietnia 2018 r. nr 0111-KDIB2-3.4010.57.2018.2.AZE
  

• z dnia 12 lipca 2018 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.229.2018.1.MS
  

• z dnia 20 lipca 2018 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.165.2018 1.PS
  

• z dnia 24 lipca 2018 r. nr 0111-KDIB2-3.4010 189.2018 1.LG i 0111-KDIB2-3 4010.171.2018 1.LG.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

W myśl art. 15e ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
   
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
   
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop wskazano:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  

• licencje,
  

• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
  

• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
  
  
  

W tym miejscu wyjaśnić należy, że odesłanie w art. 15e ust. 1 pkt 2 updop do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 tej ustawy służy do określenia rodzaju praw i wartości, od których opłaty podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych.

Stosownie do art. 15e ust. 11 pkt 1 updop, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Wprowadzenie przepisów limitujących wysokość kosztów uzyskania przychodów podatników związanych z umowami, które generowały opłaty za korzystanie z wartości niematerialnych i prawnych na rzecz podmiotów powiązanych miało na celu uszczelnienie systemu podatku dochodowego i przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania. Jednocześnie jednak ustawodawca w art. 15e ust. 11 pkt 1 wyłączył z zakresu kosztów podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 updop, koszty usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru albo świadczeniem usługi. Kluczowe dla odczytania zakresu omawianego wyłączenia jest zatem precyzyjne ustalenie znaczenia pojęcia kosztów „bezpośrednio związanych” z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 updop odnosi się do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem /wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”. Językowa analiza tego wyrażenia prowadzi do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością „wytwarzania” lub „nabywania” towaru albo „świadczenia” usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy stwierdzić, iż koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usług lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Konieczność doszukiwania się związku kosztu z produktem, towarem i usługą wyklucza z zakresu omawianego wyłączenia koszty ogólnie służące działalności podatnika, ponoszone bez związku z konkretnym towarem lub usługą.

W myśl natomiast art. 15e ust. 12 updop, przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy koszty uzyskania Licencji ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego mogą być uznane za bezpośrednio związane ze świadczeniem przez podatnika usługi w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 updop i w związku z tym nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy z art. 15e ust. 1 pkt 2 updop .

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że licencje mieszczą się w katalogu wydatków podlegających ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Rozważając, czy koszty opłaty licencyjnej związane z korzystaniem z przedmiotowych wartości niematerialnych stanowić będą koszt bezpośrednio związany ze świadczeniem przez Spółkę usługi będącej przedmiotem sprzedaży, należy uwzględnić również specyfikę działalności prowadzonej przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie umowy licencji Spółka nabywa od podmiotu powiązanego („Y” A/S z siedzibą w Danii) prawo do wykorzystania znaku towarowego (logo Firmy) na terytorium Polski i pod tym znakiem świadczy usługi na rzecz podmiotów trzecich. Spółka specjalizuje się w dostarczaniu nowoczesnych rozwiązań w zakresie usług pojedynczych oraz zintegrowanych dla nieruchomości biurowych, przemysłowych, farmaceutycznych, spożywczych oraz placówek służby zdrowia. Bez wykorzystania znaku towarowego „Y.”, stanowiącego gwarancje świadczenia usług najwyższej jakości, niemożliwe byłoby pozyskanie klientów z uwagi na brak renomy. Poniesienie opłaty licencyjnej jest niezbędne aby Wnioskodawca mógł świadczyć usługi najwyższej jakości opatrzone logo firmy, zgodnie z wysokimi standardami jakości obowiązującymi w Grupie. Znak towarowy wpływa na cenę danej usługi Spółki oraz na pozyskiwanie klientów i skalę sprzedaży (ilość wyświadczonych usług). Wynagrodzenie należne „Y.” jest obliczane w wysokości 1,30% rocznej sprzedaży netto Spółki. Wysokość ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów z tytułu zawartej umowy licencji uzależniona jest od wartości rocznego obrotu netto Spółki.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy uznać, że koszty licencji ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu powiązanego stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 updop. Wnioskodawca wskazuje, że koszty umowy licencji stanowią koszty bezpośrednio powiązane ze świadczonymi przez Spółkę usługami. W konsekwencji, koszty licencji pozostają w ścisłym związku ze świadczonymi usługami. Gdyby bowiem Wnioskodawca nie ponosił kosztów licencji, nie mógłby korzystać ze znaku towarowego podmiotu powiązanego w odniesieniu do świadczonych ściśle skonkretyzowanych usług, a tym samym uzyskiwać przychodów z ich sprzedaży. Ponadto również przyjęty przez Spółkę oraz podmiot powiązany model rozliczeń wynagrodzenia za licencję wskazuje na to, że cena świadczonych przez Wnioskodawcę usług, które są oferowane według określonych standardów jest skorelowana z kosztami tej licencji. W tym zakresie bezpośredni związek kosztów licencji ze świadczonymi usługami przejawia się w istnieniu zależności kwotowej pomiędzy wysokością kosztu licencji a przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę ze sprzedaży tych usług przy wykorzystaniu znaku towarowego. Wynika to z tego, że opłaty ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego stanowią określony procent wartości netto sprzedanych usług, co sprawia, że wysokość wynagrodzenia jest wprost zależna od wartości sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że koszty licencji należnej podmiotowi powiązanemu definiowane są wartością sprzedaży przez Wnioskodawcę usług opatrzonych znakiem towarowym. Powyższe oznacza, że w odniesieniu do kosztów licencji spełniony jest również związek kwotowy (wartość poniesionego kosztu wprost zależy od skali sprzedaży usług), jako element bezpośredniego związku tych kosztów ze świadczeniem usług.

Podsumowując stwierdzić należy, że koszt licencji jest wskazany jako jeden z kosztów podlegających ograniczeniu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop. Jednak w niniejszej sprawie opłata licencyjna ponoszona przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu powiązanego może być uznana za bezpośrednio związaną ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 updop i tym samym ograniczenia w możliwości zaliczenia opłaty licencyjnej do kosztów uzyskania przychodów wynikające z art. 15e ust. 1 pkt 2 updop nie będą miały do niej zastosowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.