INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18.10.2011 r. (data wpływu 24.10.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku ewidencyjnego Oddziału Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.10.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku ewidencyjnego Oddziału Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Węgierska Spółka H. zarejestrowała się dla potrzeb podatku VAT w Polsce w 2009 roku. Przedsiębiorca zagraniczny otrzymał numer identyfikacji podatkowej NIP, otrzymał również potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług (VAT-5) oraz potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT UE (VAT-5UE).

W lipcu 2011 roku zarząd Spółki H. podjął uchwałę o utworzeniu w Polsce Oddziału z siedzibą w W., który następnie został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym z dniem 4 sierpnia 2011 roku pod numerem x. Złożono zgłoszenie aktualizujące NIP-2 dla przedsiębiorcy zagranicznego podając w pozycji B.11 ADRESY MIEJSC PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI.

Równolegle został złożony wniosek o nadanie NIP dla Oddziału i urząd skarbowy nadał mu numer identyfikacji podatkowej NIP. Oddział nie został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług ani jako podatnik VAT UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podmiot może posiadać dwa różne numery identyfikacji podatkowej NIP i posługiwać się nimi w zależności od rodzaju wykonywanych czynności opodatkowanych oraz czy należy złożyć zgłoszenie aktualizujące NIP-2 i VAT-R dotyczące NIP-u (x) podając w pozycji B.1 DANE IDENTYFIKACYJNE dane Oddziału...

Zdaniem Wnioskodawcy, podmiot powinien złożyć zgłoszenie aktualizujące NIP-2 i VAT-R dotyczące NIP-u podając w pozycji B.1 DANE IDENTYFIKACYJNE, dane Oddziału i posługiwać się tym NIP-em w rozliczeniach dotyczących podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ podatnikiem jest przedsiębiorca zagraniczny, który prowadzi działalność na terytorium Polski poprzez zarejestrowany Oddział. Natomiast dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, gdzie płatnikiem jest Oddział a nie przedsiębiorca zagraniczny, należy posługiwać się nowo nadanym NIP-em.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Problematykę dotyczącą oddziału przedsiębiorcy zagranicznego na terytorium Rzeczypospoliej Polskiej regulują przepisy Rozdziału 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.).

Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „oddziałami”.

Oddział został zdefiniowany w art. 5 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego (art. 86 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do ust. 2 powyższego przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 3 powołanej ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ww. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu nie podlegają podatnicy, którzy uzyskali numer identyfikacyjny na podstawie art. 132 ust. 5 oraz art. 134a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.).

Stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z przytoczonych przepisów wynika, że każdy podmiot, który należy do jednej z wymienionych kategorii (podatnika i płatnika) jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej wyżej ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 160 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem – w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się NIP jednostki macierzystej. Natomiast według art. 2 ust. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, w sprawach związanych z wykonywaniem przez oddział funkcji płatnika, jeżeli sam wykonuje te funkcje, we własnym imieniu i na własny rachunek, w dalszym ciągu posługuje się NIP oddziału.

W przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny nieposiadający na terytorium Polski siedziby, miejsca zamieszkania oraz stałego miejsca prowadzenia działalności, został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, a następnie utworzył oddział (oddziały) za pośrednictwem którego (których) będzie prowadził na terytorium Polski działalność spółki, nie dochodzi do powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmienia się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna tego podatnika. Nie ma zatem podstaw do odrębnej rejestracji dla podatku od towarów i usług. Sytuacja taka powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszeń identyfikacyjnych (NIP) oraz rejestracyjnych (VAT-R) w oparciu o nadany wcześniej numer identyfikacji podatkowej.

Powyższe uwagi, poczynione w oparciu o przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz ustawy o ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, na gruncie podatku od towarów i usług, można odnieść również do podatku dochodowego od osób prawnych (oczywiście przy uwzględnieniu wszystkich różnic istniejących między tymi podatkami).

Natomiast według art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jak wynika z wniosku, Oddział jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z powyższym jest zobowiązany posiadać i posługiwać się własnym Numerem Identyfikacji Podatkowej, jeśli sam odrębnie zatrudnia pracowników - ale tylko dla rozliczeń w zakresie, w jakim jest płatnikiem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto: w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami – NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej (…) – art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka Węgierska zarejestrowała się dla potrzeb podatku VAT w Polsce w 2009 roku. Przedsiębiorca zagraniczny otrzymał numer identyfikacji podatkowej NIP, otrzymał również potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług oraz potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT UE. W lipcu 2011 roku zarząd Spółki podjął uchwałę o utworzeniu w Polsce Oddziału z siedzibą w Warszawie, który następnie został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym. Złożono zgłoszenie aktualizujące NIP-2 dla przedsiębiorcy zagranicznego. Równolegle został złożony wniosek o nadanie NIP dla Oddziału. Urząd skarbowy nadał Oddziałowi Spółki numer identyfikacji podatkowej NIP. Oddział nie został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług ani jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca wskazał również, że Oddział jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Reasumując, nie ma podstaw do rejestracji Oddziału dla podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Utworzenie Oddziału powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-2 oraz rejestracyjnego VAT-R w oparciu o numer identyfikacji podatkowej nadany Spółce (jednostce macierzystej). Natomiast Oddział, z racji posiadania statusu płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (jeśli odrębnie zatrudnia pracowników), powinien posługiwać się własnym Numerem Identyfikacji Podatkowej tylko i wyłącznie w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.