Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.312.2019.2.TR
z 24 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 18 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 2 września 2019 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.312.2019.1.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 2 września 2019 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 12 września 2019 r.), zaś w dniu 18 września 2019 r. (data nadania 16 września 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 maja 2013 r. wyrokiem sądu okręgowego zostało rozwiązane poprzez rozwód, małżeństwo Wnioskodawcy z matką synów. Sąd wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi wówczas dziećmi A (ur. 24 stycznia 2000 r.) i B (ur. 24 marca 2006 r.) powierzył matce. Zainteresowany zachował prawo do kontaktowania i współdecydowania w istotnych sprawach życiowych dzieci. W latach 2017 i 2018 Zainteresowany posiadał nad synami władzę rodzicielską i wykonywał tę władzę oraz był finansowo zaangażowany w ich utrzymanie. W przedmiotowym okresie Wnioskodawcy nie przysługiwała ulga prorodzinna na inne dzieci.

W latach 2017 i 2018 Zainteresowany pozostawał przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim, a jego dochody przekroczyły kwotę 112 000,00 zł.

Syn Wnioskodawcy urodzony 24 stycznia 2000 r. po uzyskaniu pełnoletniości: nie otrzymywał zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej, posiadał status ucznia w całym roku podatkowym, uzyskał dochody podlegające opodatkowaniu w łącznej wysokości nie przekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek, określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest nie przekroczył kwoty 3 089,00 zł. Do synów nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem najmu prywatnego) lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Ponadto, sąd zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania dzieci, w tym zasądził od Wnioskodawcy alimenty na rzecz starszego syna w kwocie 1 000 zł i na rzecz młodszego syna w kwocie 800 zł, tj. łącznie 1 800 zł miesięcznie, płatne do rąk matki synów. W tym miejscu Zainteresowany dodał, że w dniu 4 kwietnia 2019 r. matka synów złożyła do sądu rejonowego pozew o podwyższenie alimentów na młodszego syna do kwoty 2 000 zł miesięcznie. Sprawa aktualnie jest w toku.

Poza alimentami Wnioskodawca ponosi również inne, znaczące wydatki dotyczące synów. Kierując się potrzebą stworzenia odpowiednich warunków do spotkań z dziećmi, w obecnym miejscu zamieszkania Zainteresowany wygospodarował i urządził dla nich własny pokój. Regularnie, co drugi weekend, zabiera dzieci do siebie, co również wiąże się dla niego z wydatkami, to jest: posiłki, kino, basen, park trampolin, grill z kolegami, itp. Nie zdarzyło się dotychczas, żeby dzieci zostały przywiezione / odebrane na spotkanie z Wnioskodawcą przez ich matkę, więc ten obowiązek Zainteresowany musiał wziąć na siebie, a co za tym idzie, także związane z tym koszty.

Poza weekendowymi wizytami, Zainteresowany zabiera dzieci, jeśli wyrażą taką chęć, na mecze ligowe piki ręcznej i piłki siatkowej oraz chodzi z nimi grać w tenisa stołowego. W czwartki Zainteresowany gra regularnie w amatorskiej drużynie siatkarskiej i kiedy starszy syn ma taką możliwości, zabiera go na treningi, na których razem grają w siatkówkę. Z młodszym synem Zainteresowany brał udział w Programie edukacji żeglarskiej, w ramach którego syn uzyskał podstawy w zakresie windsurfingu. Z uwagi na to, że starszy syn aktualnie robi kurs prawa jazdy, Wnioskodawca wielokrotnie ćwiczył z nim (samochodem Zainteresowanego) umiejętności praktyczne.

Od czasu rozwodu, co roku w okresie wakacji Wnioskodawca zabiera synów na wczasy, zarówno w kraju, jak i za granicą. Dodatkowo, z okazji I Komunii Świętej młodszy syn otrzymał od Wnioskodawcy środki pieniężne w kwocie 1 000 zł. Taką samą kwotę pieniędzy otrzymał drugi syn z okazji 18-tych urodzin. Na marginesie Zainteresowany zaznaczył, że za sprawą matki dzieci, ani na pierwszą, ani na drugą, z tych uroczystości nie został zaproszony.

Poza tym, obaj synowie otrzymują od Wnioskodawcy regularnie (co roku) na urodziny i święta środki pieniężne w kwocie minimum 200 zł. Stara się co roku, w okresie świąt, aby dzieci choć jeden dzień spędziły z nim. Poza tym, z okazji urodzin synów, każdorazowo zaprasza ich na uroczysty obiad do wybranej przez nich restauracji. Wnioskodawca kontaktuje się na bieżąco z dziećmi telefonicznie i za pomocą sms-ów, gdyż pragnie aby miały świadomość, że mogą w każdej chwili i w dowolnej sytuacji życiowej liczyć na jego pomoc i wsparcie. W czasie spotkań, stara się uzyskać od nich jak najwięcej informacji na temat zajęć w szkole, zajęć pozalekcyjnych, postępów w nauce, stanu zdrowia i sposobu spędzania wolnego czasu. Zainteresowany służy synom radą, jeśli o nią poproszą, a jeśli nie wyartykułują tego wprost, zwykle wyraża swoje stanowisko w sprawie, będącej przedmiotem rozmowy z nimi. Jest również do dyspozycji synów (pod telefonem) w zakresie zapewnienia im środka transportu, także poza terminami regularnych spotkań z nimi. Z tej sposobności w szczególności korzysta ostatnio starszy z synów. W trakcie pobytu dzieci u Wnioskodawcy, bierze on czynny udział w ich wychowaniu, edukacji i organizacji wypoczynku. W latach 2017 i 2018 Wnioskodawca osiągnął dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wyżej wymienione lata podatkowe Wnioskodawca złożył zeznania, odliczając co roku ulgę prorodzinną w wysokości 1/4 na każe dziecko, co łącznie w każdym roku wyniosło 556 zł. Mając na uwadze nieprzekroczenie rocznego limitu kwoty ulgi przysługującej obojgu rodzicom, Zainteresowany o fakcie dokonania odliczenia informował matkę dzieci. W okresie rozliczania PIT za 2018 rok, była żona poinformowała Wnioskodawcę, że odliczy ulgę w wysokości, jaką sama uzna za stosowną. W ten sposób zasugerowała Wnioskodawcy, że dokona odliczenia ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości. W związku z tym, Zainteresowany nie ma pewności czy faktycznie tak nie zrobiła.

Ponadto, Zainteresowany dodał, że w 2017 roku obaj synowie byli małoletni, natomiast w 2018 roku starszy syn uzyskał pełnoletniość. Starszy syn w ubiegłym roku kontynuował naukę i uzyskiwał dochody podlegające opodatkowaniu, jednakże ich wysokość nie przekroczyła łącznie kwoty 3 089 zł. Po uzyskaniu przez starszego syna pełnoletniości, Zainteresowany nadal płaci niego alimenty w kwocie 1 000 zł miesięcznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy i w jakiej wysokości Zainteresowanemu przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2017 i 2018?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że posiada władzę rodzicielską i ją wykonuje, ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w wymiarze 50% na każde dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Stosownie do brzmienia art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 obowiązującego od 1 stycznia 2017 r. do 30 września 2018 r., odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
  
  

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r. wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
  
  

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ww. ustawy).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 28 lutego 2017 r. , odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 27f ust. 5 ww. ustawy obowiązującym od 1 marca 2017 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 23 maja 2013 r. małżeństwo Wnioskodawcy z matką jego synów wyrokiem sądu okręgowego zostało rozwiązane poprzez rozwód. Sąd wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi wówczas dziećmi: A (ur. 24 stycznia 2000 r.) i B (ur. 24 marca 2006 r.) powierzył matce. Jak jednak Zainteresowany doprecyzował w uzupełnieniu wniosku, w latach 2017 i 2018 posiadał nad synami władzę rodzicielską i wykonywał tę władzę oraz był finansowo zaangażowany w ich utrzymanie. Poza alimentami Wnioskodawca ponosi również inne, znaczące wydatki dotyczące synów. Jednocześnie w przedmiotowym okresie Wnioskodawca brał czynny udział w wychowaniu synów. Za wyżej wymienione lata podatkowe Wnioskodawca złożył zeznania, odliczając co roku ulgę prorodzinną w wysokości 1/4 na każe dziecko, co łącznie w każdym roku wyniosło 556 zł. Mając na uwadze nieprzekroczenie rocznego limitu kwoty ulgi przysługującej obojgu rodzicom, Zainteresowany o fakcie dokonania odliczenia informował matkę dzieci. W okresie rozliczania PIT za 2018 rok, była żona poinformowała Wnioskodawcę, że odliczy ulgę w wysokości, jaką sama uzna za stosowną. W ten sposób zasugerowała Wnioskodawcy, że dokona odliczenia ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości. Po uzyskaniu przez starszego syna pełnoletniości, Zainteresowany nadal płaci na niego alimenty w kwocie 1 000 zł miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca powziął wątpliwość czy przysługuje mu prawo i w jakiej wysokości do skorzystania z ulgi prorodzinnej na synów w rozliczeniu podatku dochodowego za lata 2017 i 2018.

Wskazać należy, że zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

W pierwszej kolejności – przystępując do oceny możliwości zastosowania ulgi prorodzinnej – wskazać należy, że wysokość odliczenia kwoty z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy, została określona na dziecko, przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Powyższe oznacza, że suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy. Co istotne, kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, z tym, że biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania „lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”, tj. po wyrazach „kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych”, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.

Należy wyjaśnić, że odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka dokonuje ten z rodziców, który wykonuje w stosunku do niego władzę rodzicielską. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do dziecka, to rodzicowi temu przysługuje prawa do odliczenia ulgi w pełnej wysokości limitu określonego na to dziecko.

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny wskazuje, że mimo iż po rozwodzie rodziców synowie Wnioskodawcy zamieszkiwali z matką, to Wnioskodawca nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad nimi, co z kolei pozwala twierdzić, że każdemu z rodziców władza rodzicielska nad synami przysługiwała.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku w zakresie wykonywania przez rodziców przysługującej obojgu władzy rodzicielskiej, a w szczególności, że w przedmiotowym okresie Wnioskodawca brał czynny udział w wychowaniu synów pozwala wywieść, że zachodzą wystarczające przesłanki dla uznania, że Wnioskodawca (ojciec dzieci) wykonywał władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Doprecyzowując opisany stan faktyczny Zainteresowany podał wprost, że w latach 2017 i 2018 nie tylko posiadał nad synami władzę rodzicielską, ale i ją wykonywał oraz był finansowo zaangażowany w synów utrzymanie.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów na tle opisanego stanu faktycznego należy uznać, że skoro również Wnioskodawca wykonywał w stosunku do synów w okresie kiedy byli małoletni władzę rodzicielską (tj. do syna urodzonego 24 marca 2006 r. – cały 2017 r. i 2018 r. oraz do syna urodzonego 24 stycznia 2000 r. – cały 2017 r. oraz styczeń 2018 r.), to również Zainteresowanemu co do zasady przysługiwało prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wnikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe organ stwierdził w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawiony przez Wnioskodawcę, bez odniesienia do faktu, że za przedmiotowe lata 2017 i 2018 Wnioskodawca odliczył 1/4 kwoty ulgi prorodzinnej na synów, gdyż jak wynika z wniosku, żadnego porozumienia w tym zakresie Wnioskodawca z matką synów nie osiągnęli; przywołana korespondencja sms miała bowiem charakter wyłącznie informacyjny, a nie porozumiewawczy, wobec czego nie sposób informacji utożsamiać ze zgodą na taki stan rzeczy.

Okoliczność, że Wnioskodawca uwzględnił w zeznaniach rocznych tylko 1/4 ulgi z tytułu wychowywania dzieci, nie pozwala organowi ingerować we wzajemne relacje pomiędzy rodzicami, tym samym organ nie może zająć stanowiska w zakresie przyjętego przez rodziców podziału ulgi sprowadzającego się do oceny czy ten podział ulgi był wymuszony przez jedną ze stron czy może jednak doszło do porozumienia pomiędzy rodzicami.

Odnosząc się zaś do określenia wysokości ulgi prorodzinnej jaka przysługiwała Wnioskodawcy za okres po uzyskaniu przez syna pełnoletniości wskazać należy, że zgodnie z zacytowanymi przepisami ulga prorodzinna, przy spełnieniu określonych wymogów, przysługuje między innymi podatnikowi utrzymującemu pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny względem dzieci pełnoletnich, o których mowa w art. 27 ust. 6 i art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika wprost z przepisów ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy – art. 128 i następne. Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury itp.

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku, również Wnioskodawca – w rozumieniu ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy – wypełniał obowiązek alimentacyjny wobec syna urodzonego 24 stycznia 2000 r. po uzyskaniu przez niego pełnoletniości.. Wobec powyższego należy przyjąć, że oboje rodzice wykonywali obowiązek alimentacyjny wobec syna po uzyskaniu przez niego pełnoletniości.

W przywołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zdanie drugie), ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Jak już podkreślono – istotne jest, aby odliczona przez oboje rodziców kwota nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców lub w dowolnej proporcji przez oboje rodziców przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. W sytuacji natomiast braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Należy zaznaczyć, że syn uzyskał pełnoletniość w styczniu 2018 r. Wobec powyższego prawo do ulgi z tytułu wychowywania dziecka pełnoletniego w związku z ciążącym na rodzicach obowiązkiem alimentacyjnym w okresie będącym przedmiotem zapytania będzie przysługiwało rodzicom od lutego 2018 r.

Uwzględniając powyższe, w sytuacji, gdy w stosunku do pełnoletniego syna urodzonego 24 stycznia 2000 r. w 2018 r., zarówno Wnioskodawca, jak i matka syna, wypełniali obowiązek alimentacyjny oboje co do zasady – podobnie jak za cały rok 2017 oraz za styczeń 2018 – są uprawnieni do skorzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za okres od lutego 2018 r. do grudnia 2018 r.

Reasumując: na gruncie stanu faktycznego opisanego we wniosku i jego uzupełnieniu, za całe lata 2017 i 2018 przedmiotowych odliczeń można było dokonać – przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ustawie – w proporcji ustalonej z drugim rodzicem (matką synów), z tym, że łączna kwota odliczeń na dane dziecko, dokonana przez oboje rodziców, nie mogła przekroczyć kwoty odliczenia przysługującego względem tego dziecka.

Jednakże, z uwagi na brak porozumienia w tym zakresie z matką synów – jak to wynika z rozpatrywanego stanu faktycznego – Wnioskodawcy przysługuje odliczenie w wysokości po 50% kwoty ulgi na każdego z synów, zarówno za rok 2017, jak i za rok 2018.

Końcowo należy zaakcentować, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie w wydanej interpretacji upoważniony organ nie rozstrzyga, który z rodziców i w jakim zakresie wykonuje władzę rodzicielską. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy – a jeśli tak, to w którym okresie – dany rodzic dzieci faktycznie wykonywał w stosunku do dzieci małoletnich władzę rodzicielską, a w konsekwencji orzekanie któremu z rodziców i w jakiej konkretnie wysokości ulga przysługuje, jest możliwe wyłącznie w postępowaniach weryfikacyjnych, w szczególności w jurysdykcyjnym postępowaniu podatkowym, prowadzonym przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, względnie w dalszych trybach wszczynanych stosownymi środkami zaskarżenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.