2019.09.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-3.4012.241.2019.2.MPU

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.241.2019.2.MPU
z 2 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lipca 2019 r. (data wpływu – 2 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z 16 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących ,,Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących ,,Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 19 sierpnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 13 sierpnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.241.2019.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Gmina (…). (dalej jako ,,Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT), zgodnie z przepisami prawa (w szczególności ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym). Gmina od dnia (…) posiada własny nr NIP.

Wnioskodawca planuje wykonanie zadania publicznego w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadanie to (zadania własne) dotyczy w szczególności zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty i obejmuje między innymi sprawy związane z organizacją i odbiorem odpadów w Punkcie Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych dla mieszkańców Gminy, zgodnie z ustawą z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r., poz. 250, z późn. zm.) oraz ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach - Dz. U. z 2016 r., poz. 1987, z późn. zm. Wspomniane zadanie realizowane będzie przez Gminę zarówno w charakterze relacji administracyjnoprawnych, jak i stosunków cywilnoprawnych, z wykorzystaniem posiadanych aktywów infrastruktury gminnej, a zatem aktywów trwałych służących także działalności gospodarczej Gminy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina jest właścicielem nieruchomości w postaci działek nr (…), w ramach planowanego projektu ,,Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” zamierza w istotny sposób rozbudować obecnie działający punkt i go wyposażyć.

Wykonawca przedsięwzięcia inwestycyjnego zostanie wyłoniony w ramach przetargu publicznego, według reguł określonych w przepisach Prawo Zamówień Publicznych oraz w oparciu o zasadę konkurencyjności.

Zakres planowanych robót obejmie:-utwardzenie terenu;

montaż ogrodzenia;
wykonanie wiat;
zakup pojemników i kontenerów na odpady;
zakup budynku gospodarczego;
zakup i montaż elektronicznej wagi najazdowej bezfundamentowej;
zakup i montaż monitoringu;
zakup i montaż oświetlenia punktowego na wiatach i budynku gospodarczym;
zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej na dachach wiat.

Obsługa obiektu zostanie powierzona osobom zatrudnionym przez Gminę lub zewnętrznemu podmiotowi. Osoby te lub podmiot za swoje usługi otrzymają wynagrodzenie bezpośrednio z Gminy.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, w szczególności tworzą warunki do wykonywania prac związanych z utrzymaniem czystości i porządku na terenie gminy lub zapewniają wykonanie tych prac przez tworzenie odpowiednich jednostek organizacyjnych.

Gmina wywiązała się także z obowiązku uregulowania w aktach prawa miejscowego także innych istotnych elementów warunkujących prawidłowe wdrożenie z dniem (…) r. nowego systemu gospodarowania odpadami, tj.:

określiła terminy, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o których mowa w art. 61 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,
dokonała wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi spośród metod określonych w art. 6j ust. 1 i 2 u.c.p.g.,
ustaliła stawki takiej opłaty oraz stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności, o której mowa w art. 6k ust. 1 u.c.p.g.,
zgodnie z art. 6r ust. 3 u.c.p.g. określiła szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Towary nabywane w ramach realizowanej inwestycji pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Usługi w ramach realizacji ww. projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Efekty zrealizowanej inwestycji pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” nie będą wykorzystywane do wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Powstała w ramach realizacji ww. projektu infrastruktura nie będzie stanowiła przedmiotu najmu, dzierżawy ani żadnej innej odpłatnej umowy i pozostanie własnością Gminy (…).

Inwestycja pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” realizowana jest w ramach zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) w art. 7 ust. 1 pkt 3, zgodnie z którym do zadań własnych gminy należą sprawy w zakresie utrzymania czystości i porządku w gminie, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. 2018 r., poz. 1454 z późn. zm.) obowiązkiem gminy w zakresie utrzymania czystości i porządku jest tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy.

Gmina (…) będzie wskazana jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją ww. projektu. Po zakończeniu rozbudowy i wyposażenia PSZOK nie zmieni właściciela i pozostanie nadal własnością Gminy (…). Obsługą PSZOK zajmą się pracownicy zatrudnieni przez Urząd Gminy.

PSZOK po zakończeniu realizacji projektu rozbudowy i wyposażenia będzie ogólnodostępny dla mieszkańców Gminy (…). Możliwość przekazywania odpadów do PSZOK będzie przysługiwać mieszkańcom Gminy w ramach uiszczanej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa m.in. w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości. Za przekazywanie ww. odpadów do PSZOK Gmina nie będzie pobierała od mieszkańców innych dodatkowych odpłatności.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy Gmina (…) realizując inwestycję pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” będzie wykonywała zadanie własne w ramach reżimu publicznoprawnego (poza działalnością gospodarczą) i nie będzie tym samym działała jako podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina, w opisanych okolicznościach, ma prawo do odliczenia w całości lub części, podatku naliczonego VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do wskazanego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie prowadził on żadnej działalności mającej charakter odpłatny, nie będzie to zatem ani odpłatna dostawa towarów, ani też odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przytoczonego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również jakakolwiek z dalej wymienionych w punktach 2-5 rodzajów działalności, które w obrocie gospodarczym skutkują koniecznością naliczenia podatku VAT. A zatem, skoro na przedmiotach wymienionych w treści wniosku, nie będzie odbywała się działalność tego typu, w ocenie Wnioskodawcy brak jest również podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak bowiem wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Wykorzystanie przedmiotu inwestycji nie będzie w żaden sposób wiązało się z opodatkowaniem podatkiem VAT. Faktury VAT dokumentujące zakupy związane z realizowanym projektem będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Gmina nie będzie zawierała umów cywilnoprawnych dotyczących przedmiotowej inwestycji. Efekty zrealizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Obecnie Gmina zatrudnia 1 pracownika obsługującego PSZOK. W przypadku zlecenia zarządzania Punktem Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych operatorowi zewnętrznemu będzie on wystawiał fakturę VAT na Gminę jedynie za zarządzanie obiektem. Nie będzie on zawierał umów z mieszkańcami ani innymi podmiotami zewnętrznymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz.U.z2018r., poz. 2174; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zzastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Szczegółowe zasady sposobu określania proporcji rozstrzygają przepisy art. 86 ust. 2b-2h ustawy o VAT.

Zaznaczyć należy, że przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy maja zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, na mocy art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności ocharakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku odtowarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z2019r. poz. 506) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu ochrony środowiska i przyrody (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować wperspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność ifinansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie z przepisów tych wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 2 tej ustawy, gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Jak stanowi art. 9 ust. 3 cyt. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Ponadto przytoczyć należy przepisy ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości iporządku w gminach (Dz. U. z 2018 r., poz. 1454, z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy, gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie itworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności tworzą punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej takich odpadów komunalnych jak: przeterminowane leki i chemikalia, zużyte baterie i akumulatory, zużyty sprzęt elektryczny ielektroniczny, meble i inne odpady wielkogabarytowe, zużyte opony, odpady zielone oraz odpady budowlane i rozbiórkowe stanowiące odpady komunalne, a także odpadów komunalnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4a.

Zgodnie z art. 6c ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy.

W świetle art. 6q ust. 1 cyt. ustawy, w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, a w przypadku przejęcia przez związek międzygminny zadań gminy, o których mowa w art. 3 ust. 2, w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi, w zakresie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które stanowią dochód związku międzygminnego - zarządowi związku międzygminnego.

Na podstawie art. 6r ust. 1 ww. ustawy, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

W oparciu o art. 6r ust. 2 pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT). Wnioskodawca planuje wykonanie zadania publicznego w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadanie to (zadania własne) dotyczy w szczególności zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty i obejmuje między innymi sprawy związane z organizacją i odbiorem odpadów w Punkcie Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych dla mieszkańców Gminy. Wspomniane zadanie realizowane będzie przez Gminę zarówno w charakterze relacji administracyjnoprawnych, jak i stosunków cywilnoprawnych, z wykorzystaniem posiadanych aktywów infrastruktury gminnej, a zatem aktywów trwałych służących także działalności gospodarczej Gminy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina, w ramach planowanego projektu ,,Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” zamierza w istotny sposób rozbudować obecnie działający punkt i go wyposażyć. Wykonawca przedsięwzięcia inwestycyjnego zostanie wyłoniony w ramach przetargu publicznego, oraz w oparciu o zasadę konkurencyjności.

Zakres planowanych robót obejmie:-utwardzenie terenu;

montaż ogrodzenia;
wykonanie wiat;
zakup pojemników i kontenerów na odpady;
zakup budynku gospodarczego;
zakup i montaż elektronicznej wagi najazdowej bezfundamentowej;
zakup i montaż monitoringu;
zakup i montaż oświetlenia punktowego na wiatach i budynku gospodarczym;
zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej na dachach wiat.

Realizowany projekt będzie służył lokalnej społeczności w ramach realizacji zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego, w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym. Obsługa obiektu zostanie powierzona osobom zatrudnionym przez Gminę lub zewnętrznemu podmiotowi. Osoby te lub podmiot za swoje usługi otrzymają wynagrodzenie bezpośrednio z Gminy. Towary nabywane w ramach realizowanej inwestycji pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Usługi w ramach realizacji ww. projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Efekty zrealizowanej inwestycji pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” nie będą wykorzystywane do wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Powstała w ramach realizacji ww. projektu infrastruktura nie będzie stanowiła przedmiotu najmu, dzierżawy ani żadnej innej odpłatnej umowy i pozostanie własnością Gminy (…). Inwestycja pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” realizowana jest w ramach zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) w art. 7 ust. 1 pkt 3, zgodnie z którym do zadań własnych gminy należą sprawy w zakresie utrzymania czystości i porządku w gminie, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. 2018 r., poz. 1454 z późn. zm.) obowiązkiem gminy w zakresie utrzymania czystości i porządku jest tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy. Gmina będzie wskazana jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją ww. projektu. Po zakończeniu rozbudowy i wyposażenia PSZOK nie zmieni właściciela i pozostanie nadal własnością Gminy. Obsługą PSZOK zajmą się pracownicy zatrudnieni przez Urząd Gminy. PSZOK po zakończeniu realizacji projektu rozbudowy i wyposażenia będzie ogólnodostępny dla mieszkańców Gminy. Możliwość przekazywania odpadów do PSZOK będzie przysługiwać mieszkańcom Gminy w ramach uiszczanej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa m.in. w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości. Za przekazywanie ww. odpadów do PSZOK Gmina nie będzie pobierała od mieszkańców innych dodatkowych odpłatności. Gmina (…) realizując inwestycję pn. „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)” będzie wykonywała zadanie własne w ramach reżimu publicznoprawnego (poza działalnością gospodarczą) i nie będzie tym samym działała jako podatnik VAT.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia w całości lub części, podatku naliczonego VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)”

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że możliwość przekazywania odpadów do PSZOK będzie przysługiwać mieszkańcom Gminy w ramach uiszczanej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa m.in. w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Za przekazywanie ww. odpadów do PSZOK Gmina nie będzie pobierała od mieszkańców innych dodatkowych odpłatności. Infrastruktura PSZOK nie będzie stanowiła ponadto przedmiotu najmu, dzierżawy ani żadnej innej odpłatnej umowy i pozostanie własnością Gminy. Ponadto Gmina przedstawiając stanowisko własne, argumentuje, że po oddaniu inwestycji do użytkowania, będzie ona wykorzystywana przez Gminę do realizacji jej zadań własnych wynikających z ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach tj. w ramach reżimu publiczno-prawnego, nie zaś na podstawie umów cywilnoprawnych. W konsekwencji Gmina będzie wykorzystywać PSZOK do czynności, które pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając bowiem powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego VAT od wydatków inwestycyjnych „Rozbudowa i wyposażenie PSZOK (…)”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją opisanej inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym brak jest podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin