Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.293.2019.2.JG1
z 11 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.) uzupełnionego pismem z dnia 14 czerwca 2019 r. (data nadania 18 czerwca 2019 r., data wpływu 24 czerwca 2019 r.) na wezwanie tut. Organu znak 0114-KDIP3-2.4011.293.2019.1.JG1 z dnia 10 czerwca 2019 r. (data doręczenia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków ciążących na Spółce, związanych z organizowaniem Konkursów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków ciążących na Spółce, związanych z organizowaniem Konkursów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest domem maklerskim z siedzibą w Polsce, podlegającym nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. Spółka uczestniczy w systemie rekompensat prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. oraz świadczy usługi maklerskie na rzecz klientów.

Z myślą o początkujących inwestorach, jak również przyszłych klientach, którzy pragną zapoznać się w praktyce z ofertą Spółki, Wnioskodawca stworzył możliwość otwarcia konta demonstracyjnego z dostępem do platformy inwestycyjnej.

W związku z udostępnieniem konta demonstracyjnego Spółka organizuje konkursy dla dotychczasowych i potencjalnych klientów będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, mające charakter edukacyjny, służące zwiększeniu transparentności oraz świadomości działań potencjalnych inwestorów.

Celem konkursów jest w szczególności:

• popularyzowanie wiedzy o inwestycjach w rzeczywiste instrumenty finansowe, w szczególności wśród osób, które stawiają swoje pierwsze kroki w tym zakresie,
  
• popularyzowanie wiedzy w zakresie zarządzania ryzykiem,
  
• możliwość zapoznania się z funkcjonalnością systemu transakcyjnego Spółki w wersji demonstracyjnej oraz z funkcjonalnością aplikacji mobilnej Wnioskodawcy.
  
  
  

Uczestnicy konkursów inwestują wirtualne środki pieniężne przypisane do konta demonstracyjnego poprzez kupno lub sprzedaż instrumentów finansowych dostępnych na platformie. Organizator oblicza stopę zwrotu dla każdego etapu konkursu oraz przyznaje nagrody uczestnikom uzyskującym najwyższą stopę zwrotu, w tym m.in. nagrody rzeczowe i pieniężne. Warunki uczestnictwa w konkursie określone są w odpowiednich regulaminach konkursu i są dostępne dla wszystkich dotychczasowych i potencjalnych klientów spełniających określone w tych regulaminach warunki.

Pismem znak 0114-KDIP3-2.4011.293.2019.1.JG1 z dnia 10 czerwca 2019 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez jednoznaczne wskazanie czy organizowane przez Spółkę konkursy będą nosiły cechy rywalizacji i końcowo będą prowadziły do wyłonienia zwycięzców.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Konkursy organizowane przez Spółkę noszą znamiona rywalizacji i końcowo prowadzą do wyłonienia zwycięzców, tj.:

• liczba zwycięzców konkursu organizowanego przez Spółkę jest ograniczona,
  
• zwycięzcy konkursu są wyłaniani przez Spółkę na drodze wzajemnej rywalizacji w danej dziedzinie.
  
  
  

Jednocześnie Spółka wskazała, iż złożone zapytanie dotyczy zarówno stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego, czym uzupełniła wcześniejsze informacje zawarte w części E złożonego wniosku. W związku z powyższym Spółka dokonała dodatkowej opłaty za złożony wniosek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nagrody przekazywane przez Spółkę na rzecz klientów w związku z opisanymi konkursami będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT jako wygrane w konkursach?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia dokonywane przez Spółkę na rzecz klientów w związku z opisanymi konkursami będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT jako wygrane w konkursach.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, od dochodów z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Jednocześnie, na gruncie art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy PIT, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty - w wysokości 19% świadczenia.

Natomiast w świetle art. 41 ust. 4 ustawy PIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b - 12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5,10,12 i 21.

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT odnosi się m.in. do:

• wygranych w konkursach oraz
  
• szczególnego rodzaju sprzedaży, jaką jest sprzedaż premiowa.
  
  
  

Termin „konkurs”, którym ustawodawca posługuje się w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT nie został zdefiniowany na potrzeby niniejszej ustawy. Mając na względzie powyższe oraz fakt, iż w obowiązującym systemie prawnym również brak jest legalnej definicji tego pojęcia, w celu ustalenia jego znaczenia niezbędne jest zastosowanie reguł wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, konkurs to „impreza, przedsięwzięcie dające możność wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp.” „postępowanie mające na celu wybranie najlepszego kandydata na jakieś stanowisko”. Natomiast według Wielkiego Słownika Języka Polskiego PAN, konkurs to „przedsięwzięcie artystyczne, rozrywkowe, sportowe, edukacyjne lub biznesowe, którego uczestnicy rywalizują o pierwszeństwo wyróżniane nagrodami”.

Jednocześnie, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 kwietnia 2014, sygn. akt II FSK 911/12, wskazuje, iż „[...] zasadniczo definicja pojęcia „konkurs” zawiera kilka elementów. W pierwszej kolejności powinno nastąpić ogłoszenie konkursu wraz ze stosownym regulaminem, po czym uczestnicy konkursu powinni podjąć stosowne działania, które z samej natury konkursu, winny zawierać w sobie element rywalizacji. Zakończeniem konkursu, który jest wynikiem współzawodnictwa uczestników konkursu, jest ogłoszenie wyników i nierzadko rozdanie nagród. Nie ulega też wątpliwości w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że wynik konkursu ma ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji.”

W tym kontekście, w praktyce prawa podatkowego, za konkurs uważa się działanie podatnika, które charakteryzuje się następującymi cechami:

• posiada swój regulamin, określający zasady wyboru zwycięzców,
  
• liczba zwycięzców konkursu jest ograniczona,
  
• zwycięzcy zostają wyłonieni na drodze wzajemnej rywalizacji,
  
• regulamin konkursu określa zasady przyznania nagród.
  
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, organizowane przez niego konkursy spełniają wyżej wymienione warunki, tj.:

• zasady wyboru zwycięzców konkursu edukacyjnego organizowanego przez Wnioskodawcę zostały określone w regulaminie,
  
• liczba zwycięzców konkursu organizowanego przez Spółkę jest ograniczona,
  
• zwycięzcy konkursu są wyłaniani przez Spółkę na drodze wzajemnej rywalizacji w danej dziedzinie,
  
• regulamin konkursu określa zasady przyznawania nagród,
  

w związku z czym wpisują się one w dyspozycję przepisu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT.

Tym samym, świadczenia dokonywane przez Spółkę na rzecz klientów w związku z opisanymi konkursami, jako wygrane w konkursach, będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT. W konsekwencji, na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy PIT, Spółka będzie zobowiązana do poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od wartości nagrody.

W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje przy tym status podmiotu wypłacającego dane świadczenie. Przyjęcie kryterium opartego tylko i wyłącznie o formalny, niemający faktycznego wpływu na charakter świadczenia, status podmiotu wypłacającego dane świadczenie, nie znajduje uzasadnienia na gruncie zasad prawa podatkowego. Wypłata świadczenia przez instytucję finansową, nie powinna być zatem uznana za cechę relewantną, mogącą uzasadniać różnicę w opodatkowaniu przysporzeń uzyskiwanych przez podatników w analogicznych okolicznościach. W ocenie Wnioskodawcy elementem różnicującym zasady opodatkowania może być natomiast charakter wypłacanego świadczenia, nie zaś formalny status dokonującego wypłaty.

Należy przy tym wskazać, iż art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT nie zawiera zastrzeżenia, iż przepis ten nie znajdzie zastosowania w relacji do świadczeń banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, a o podmiotach tych stanowi się wyłącznie w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy PIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w aktualnej linii orzeczniczej i interpretacyjnej, w tym m.in.: Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 1335/16, w którym wskazano wprost, iż „Ocena ta usuwa wątpliwości w zakresie realizacji konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania (art. 84 w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej), ponieważ, zgodnie z nią, art. 30 ust. 1 pkt 4b u.p.d.o.f. odnosi się do innych świadczeń, aniżeli nagrody związane ze sprzedażą premiową, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., natomiast treść ostatniego z wymienionych przepisów nie zawiera zastrzeżenia, że nie znajdzie on zastosowania w relacji do świadczeń banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, o podmiotach tych stanowi się wyłącznie w art. 30 ust. 1 pkt 4b u.p.d.o.f.”

Jednocześnie, zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.138.2019.1.PR: „W świetle powyższego należy stwierdzić, że wartości nagród otrzymywanych w związku z przeprowadzonymi konkursami oraz sprzedażami premiowymi podlegają opodatkowaniu 10% podatkiem zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast inne świadczenia przekazywane w związku z promocjami, które nie stanowią nagród związanych z konkursami ani sprzedażami premiowymi będą opodatkowane według stawki 19% zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(...) Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, w kwestii zastosowania zwolnienia przedmiotowego i pobrania podatku w odniesieniu do klientów niebędących pracownikami banku oraz klientów będących jednocześnie pracownikami banku w części dotyczącej organizowanych przez Wnioskodawcę konkursach stwierdzić należy, że wypełniają one przesłanki definicji konkursu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uczestnicy ww. konkursów będą bowiem pomiędzy sobą rywalizować, a konkursy będą prowadziły do wyłonienia laureatów, na podstawie określonych wcześniej kryteriów w regulaminach konkursu.”

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone m.in. w:

• Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 września 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 721/18,
  
• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. ITPB2/4511-367/15-5/MM,
  
• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPB2.4511.33.2017.1.MG.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

• obliczenie,
  
• pobranie,
  
• wpłacenie
  

– podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści przywołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, ustawodawca jako źródła przychodów wskazał inne źródła.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Przedstawiony katalog jest katalogiem otwartym, o czym świadczy użycie sformułowania „w szczególności”. Oznacza to, że o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Istota bowiem przychodu podatkowego polega właśnie na tym, że ma on charakter trwałego przysporzenia w majątku podatnika.

Stosownie do brzmienia art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 7 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 – nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do treści art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 42g ust. 1 cytowanej ustawy płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

1. urzędowi skarbowemu - w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;
2. podatnikowi - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym
   
   

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest domem maklerskim z siedzibą w Polsce, podlegającym nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. Spółka organizuje konkursy dla dotychczasowych i potencjalnych klientów będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, mające charakter edukacyjny, służące zwiększeniu transparentności oraz świadomości działań potencjalnych inwestorów. Celem konkursów jest w szczególności popularyzowanie wiedzy o inwestycjach w rzeczywiste instrumenty finansowe, w szczególności wśród osób, które stawiają swoje pierwsze kroki w tym zakresie, popularyzowanie wiedzy w zakresie zarządzania ryzykiem, możliwość zapoznania się z funkcjonalnością systemu transakcyjnego Spółki w wersji demonstracyjnej oraz z funkcjonalnością aplikacji mobilnej Wnioskodawcy. Uczestnicy konkursów inwestują wirtualne środki pieniężne przypisane do konta demonstracyjnego poprzez kupno lub sprzedaż instrumentów finansowych dostępnych na platformie. Organizator oblicza stopę zwrotu dla każdego etapu konkursu oraz przyznaje nagrody uczestnikom uzyskującym najwyższą stopę zwrotu, w tym m.in. nagrody rzeczowe i pieniężne. Warunki uczestnictwa w konkursie określone są w odpowiednich regulaminach konkursu i są dostępne dla wszystkich dotychczasowych i potencjalnych klientów spełniających określone w tych regulaminach warunki. Konkursy organizowane przez Spółkę noszą znamiona rywalizacji i końcowo prowadza do wyłonienia zwycięzców, tj. liczba zwycięzców konkursu organizowanego przez Spółkę jest ograniczona, zwycięzcy konkursu są wyłaniani przez Spółkę na drodze wzajemnej rywalizacji w danej dziedzinie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „konkurs”, również w obowiązującym systemie prawnym brak jest legalnej definicji tego pojęcia, wobec czego w celu określenia ich znaczenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.), konkurs to „impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami”. Natomiast definicja zawarta w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego (pod red. S. Dubisza, PWN Warszawa 2003 r.), określa konkurs jako „przedsięwzięcie najczęściej o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp. zwykle wyróżnianych nagrodami”. Według Słownika Wyrazów Obcych (wyd. Europa), konkurs to „impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegającą często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś”. Natomiast z Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego (pod red. B. Dunaja, wyd. Cykada) wynika, że konkurs to „zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród”.

Z definicji tych wynika, że przedsięwzięcie można określić mianem konkursu jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że organizowane przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie wypełnia przesłanki definicji konkursu. Uczestnicy ww. konkursów będą bowiem pomiędzy sobą rywalizować, konkurs będzie prowadził do wyłonienia laureatów, warunki uczestnictwa w konkursie określone są w odpowiednich regulaminach konkursu.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciążą/będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w powołanym powyżej art. 30 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem Wnioskodawca działa/będzie działał jako podmiot zlecający, ponoszący ekonomiczny (finansowy) ciężar organizacji Konkursu oraz przekazywania nagród w stosunku do osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.