INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 22 lutego 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych zużywanych w działalności gospodarczej podmiotu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2012 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 22 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych zużywanych w działalności gospodarczej podmiotu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pan kupić węgiel opałowy do ogrzewania budynku firmy i podgrzewania wody.

W 2011 r. kupił Pan kocioł grzewczy na paliwo stałe z automatycznym zasypem paliwa. Jest on przystosowany do wysokoefektywnego spalania paliw stałych, pozwala na racjonalne i ekonomiczne spalanie. Spełnia wymagania w zakresie efektywności energetyczno-emisyjnej (norma PN-EN 303-5) oraz przepisów prawa polskiego i stosownych dyrektyw Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa.

Nie wdrożył Pan systemu zarządzania środowiskowego EMAS i nie złożył wniosku o zarejestrowanie w rejestrze EMAS oraz nie zostanie zarejestrowany w tym rejestrze. Nie uczestniczy Pan i nie będzie uczestniczył w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

W przedmiotowym wniosku zadano następujące pytania:

1. Czy będzie Pan zwolniony od akcyzy zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym...
2. Jak rozumieć „zwolnienie od akcyzy obejmuje również węgiel i koks zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”...

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien być zwolniony od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju.

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ( ust. 2 pkt 9 ww. artykułu).

Stosownie do treści art. 31a ust. 2 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym węgiel, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za taki system uważa się tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System – Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.). Implementacja powyższych regulacji do krajowego porządku prawnego nastąpiła ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Drugi system to tzw. EMAS (Eco-Management and Audit Scheme – System Ekozarządzania i Audytu), o którym mowa w Rozporządzeniu 761/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczające dobrowolny udział organizacji w systemie zarządzania środowiskiem i audytu środowiskowego we Wspólnocie (Dz. U. UE L Nr 114, str. 1 ze zm.). Powyższe rozporządzenie zostało uszczegółowione ustawą z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) - (Dz. U. Nr 178, poz. 1060).

Z treści złożonego wniosku wynika, że zamierza Pan kupić węgiel opałowy do ogrzewania budynku firmy i podgrzewania wody. Nie wdrożył Pan systemu zarządzania środowiskowego EMAS i nie złożył wniosku o zarejestrowanie w rejestrze EMAS oraz nie zostanie zarejestrowany w tym rejestrze. Nie uczestniczy Pan i nie będzie uczestniczył w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (ETS).

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nabywane przez Pana wyroby węglowe, zużywane do celów ogrzewania budynku firmy i podgrzewania wody, nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.