Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.256.2019.1.WL
z 4 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania niezabudowanych działek rolnych nr ...i ... według 23% stawki VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania niezabudowanych działek rolnych nr ...i ... według 23% stawki VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka ... powstała w miesiącu maju 2011 r. Spółka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, wyłącznie działalność opodatkowaną. Jako podatnik VAT spółka została zarejestrowana w dniu 01 lipca 2011 r. W celu rozpoczęcia działalności Spółka podjęła decyzję o budowie kompleksu handlowo-usługowego. Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi: kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Spółka jest właścicielem dwóch niezabudowanych nieruchomości gruntowych położonych w ..., obręb ..., oznaczonych jako:

1. działka nr ...o powierzchni 1,6061 ha,
2. działka nr ... o powierzchni 0,2681 ha.
   
   

Działki te objęte są jedną księgą wieczystą nr ... prowadzoną przez Sąd Rejonowy w ....

Sposób nabycia ww. działek przez Spółkę:

1. Działka nr ..., w ewidencji gruntów oznaczona jako grunty orne i rowy. Zgodnie z umową spółki kapitał zakładowy został pokryty między innymi wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci prawa własności niezabudowanej działki rolnej nr ..., wniesionym przez firmę …Sp. z o.o., podatnika VAT czynnego. Aktem notarialnym z dnia 24 maja 2011 r. dokonano przeniesienia prawa własności tej działki na Spółkę. Czynność ta korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, który w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. stanowił, że od podatku od towarów i usług zwolniona była dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Na dzień nabycia działki nr ...:
   1. zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 02 listopada 2010 r. z upoważnienia Burmistrza Miasta …:
      • dla obszaru obejmującego działkę nr ..., obręb … brak było obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
        
      • zgodnie z zapisem „studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta ...” działka nr ...obręb południe znajdowała się na obszarze oznaczonym symbolem U.1-obszary koncentracji usług centrotwórczych.
   2. brak było decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące były zapisy ewidencji gruntów a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
2. Działka nr ..., w ewidencji gruntów oznaczona jako grunty orne i rowy. Działka została kupiona od Gminy ... w dniu 03 listopada 2015 r. Jako odpłatna dostawa gruntu, czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%, gdyż, zgodnie z pismem z dnia 16 października 2015 r., wydanym z upoważnienia Burmistrza Miasta ..., w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy ... działka nr ... usytuowana była na terenie zabudowy usługowej (symbol 1.U.).
   
   

Obie działki zostały nabyte w ramach działalności gospodarczej z przeznaczeniem pod budowę kompleksu handlowo-usługowego.

W dniu 27 marca 2013 r., uchwałą nr ... Rady Miejskiej ..., został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego przy skrzyżowaniu ulic ... i Alei ... w .... Planem tym zostały objęte, między innymi, działki nr ...i nr .... Zgodnie z zapisami planu działki te usytuowane są na terenie zabudowy usługowej (symbol 1.U.).

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy ... uchwalony w dniu … marca 2013 r. nadal obowiązuje.

Spółka na działkach nr ...i nr ... realizowała inwestycję pod nazwą „...”. W początkowym etapie działania Spółki koncentrowały się na pracach przygotowawczo-koncepcyjnych. W następnym etapie Spółka przeprowadziła urealnienie klasyfikacji gruntów dla działek nr ...i nr .... Pod koniec roku 2016, z przyczyn od spółki niezależnych, wskutek planowanych zmian prawnych w zakresie handlu detalicznego, część firm handlowych, które wcześniej wykazały zainteresowanie prowadzeniem działalności handlowej w mającym powstać obiekcie, wycofała się z projektu albo wstrzymała się z decyzją o przystąpieniu do niego. Spółka, nie mając oficjalnego potwierdzenia o przystąpieniu do projektu wszystkich wymaganych sieci handlowych (zgodnie z założeniami inwestycji), wstrzymała się z kontynuacją dalszych etapów inwestycji. Z tego też powodu nie dokonywała żadnych transakcji nabycia ani sprzedaży towarów. To spowodowało, że Spółka w zakresie rozliczeń podatku od towarów i usług składała tzw. „zerowe” miesięczne deklaracje VAT-7.

W miesiącu listopadzie 2017 r., po uprzednim pisemnym wyjaśnieniu swojej sytuacji gospodarczej, Spółka otrzymała decyzję Naczelnika … Urzędu Skarbowego we … o wykreśleniu z dniem … listopada 2017 r. firmy ... z rejestru podatników VAT. Podstawą wykreślenia był art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Od tego czasu wstrzymana inwestycja budowy centrum handlowo-usługowego nie została wznowiona. Z tego powodu w dniu 23 kwietnia 2019 r. właściciele Spółki podjęli decyzję o wycofaniu się z inwestycji oraz decyzję o sprzedaży działek nr ...i nr .... Do Spółki zgłosili się potencjalni nabywcy, którzy są zainteresowani zakupem gruntów, są oni czynnymi podatnikami VAT.

W związku z planowaną sprzedażą działek, w celu zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, Spółka w dniu … maja 2019 r. złożyła w … Urzędzie Skarbowym we … zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. Obecnie Spółka oczekuje na przyznanie statusu podatnika VAT czynnego i wpisanie jej do rejestru podatników VAT. Po otrzymaniu potwierdzenia zarejestrowania Spółki jako podatnika VAT czynnego, Spółka dokona sprzedaży działek nr ...i nr ....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w momencie sprzedaży niezabudowanej działki rolnej nr ..., o powierzchni 1,6061 ha, Spółka ... powinna tę sprzedaż opodatkować podatkiem VAT według stawki 23%?
2. Czy w momencie sprzedaży niezabudowanej działki rolnej nr ..., o powierzchni 0,2681 ha, Spółka ... powinna tę sprzedaż opodatkować podatkiem VAT według stawki 23%?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Sprzedaż niezabudowanej działki rolnej nr ..., o powierzchni 1,6061 ha będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

Sprzedaż niezabudowanych nieruchomości gruntowych dokonywana przez podatnika VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towaru (zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Taka dostawa może korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, o ile nie dotyczy terenów budowlanych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Spółka uważa, że przy ustalaniu statusu „terenu budowlanego” nie mają znaczenia zapisy ewidencji gruntów.

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy ..., grunt działki nr ...przeznaczony jest pod zabudowę usługową, co klasyfikuje go jako teren budowlany. Sprzedaż działki nr ..., jako dostawa terenu budowlanego, nie może więc korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Brak możliwości zastosowania zwolnienia powoduje, że sprzedaż działki nr ..., jako odpłatna dostawa towaru, dokonana przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej, po uzyskaniu przez nią statusu podatnika VAT czynnego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2)

Sprzedaż niezabudowanej działki rolnej nr ..., o powierzchni 0,2681 ha będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem vat według stawki 23%.

Sprzedaż niezabudowanych nieruchomości gruntowych dokonywana przez podatnika VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towaru (zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Taka dostawa może korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, o ile nie dotyczy terenów budowlanych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Spółka uważa, że przy ustalaniu statusu „terenu budowlanego” nie mają znaczenia zapisy ewidencji gruntów.

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy ..., grunt działki nr ... przeznaczony jest pod zabudowę usługową, co klasyfikuje go jako teren budowlany. Sprzedaż działki nr ..., jako dostawa terenu budowlanego, nie może więc korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1, pkt 9 ustawy o VAT. Brak możliwości zastosowania zwolnienia powoduje, że sprzedaż działki nr ..., jako odpłatna dostawa towaru, dokonana przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej, po uzyskaniu przez nią statusu podatnika VAT czynnego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o VAT art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku należy stwierdzić, że działki, o których mowa we wniosku (...i ...) zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położone są na terenie zabudowy usługowej (symbol 1.U), co oznacza, że przeznaczenie ww. działek określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przewiduje na ich terenie zabudowę.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że sprzedaż nieruchomości gruntowej – działek nr ...i ... nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z analizy treści art. 2 pkt 33 ustawy wynika, że nakazuje on oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy przewidziane zostało dla gruntów, dla których brak jest możliwości dokonania jakiejkolwiek zabudowy (tzn. nie można na nich posadowić budynków, budowli, urządzeń budowlanych). Z racji tego, że wskazane we wniosku działki stanowią grunt z możliwością jego zabudowania (na co wskazuje charakter gruntu określony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego), a tym samym są terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, transakcja sprzedaży przedmiotowych działek nie może podlegać zwolnieniu od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy obydwie działki zostały nabyte w ramach działalności gospodarczej z przeznaczeniem pod budowę kompleksu handlowo-usługowego. W początkowym etapie działania Spółki koncentrowały się na pracach przygotowawczo-koncepcyjnych. W następnym etapie Spółka przeprowadziła urealnienie klasyfikacji gruntów dla działek nr ...i .... Pod koniec roku 2016, z przyczyn od Spółki niezależnych, wskutek planowanych zmian prawnych w zakresie handlu detalicznego, część firm handlowych, które wcześniej wykazały zainteresowanie prowadzeniem działalności handlowej w mającym powstać obiekcie, wycofała się z projektu albo wstrzymała się z decyzją o przystąpieniu do niego. Spółka, nie mając oficjalnego potwierdzenia o przystąpieniu do projektu wszystkich wymaganych sieci handlowych (zgodnie z założeniami inwestycji), wstrzymała się z kontynuacją dalszych etapów inwestycji. Z tego powodu Spółka nie dokonywała żadnych transakcji nabycia ani sprzedaży towarów. Od tego czasu wstrzymana inwestycja budowy centrum handlowo-usługowego nie została wznowiona. Z tego powodu w dniu 23 kwietnia 2019 r. właściciele Spółki podjęli decyzję o wycofaniu się z inwestycji oraz decyzję o sprzedaży działek nr ...i ....

Zatem z okoliczności sprawy nie wynika, że działki nr ...i ... nie były/nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, dostawa przedmiotowych działek nie będzie również mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie został spełniony co najmniej jeden z warunków, o którym mowa w tym przepisie.

Reasumując, dostawa działek nr ...i ... będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.