Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.117.2019.2.HK
z 27 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 21 czerwca 2019 r. (data wpływu – 25 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku ze świadczeniem na rzecz Klientów opisanych we wniosku usług pośrednictwa przy organizacji podróży służbowych, wartość przychodu do opodatkowania powinna uwzględniać wyłącznie kwotę stanowiących wynagrodzenie Wnioskodawcy opłat należnych od Klienta (pomniejszonych o kwotę należnego podatku VAT) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku ze świadczeniem na rzecz Klientów opisanych we wniosku usług pośrednictwa przy organizacji podróży służbowych, wartość przychodu do opodatkowania powinna uwzględniać wyłącznie kwotę stanowiących wynagrodzenie Wnioskodawcy opłat należnych od Klienta (pomniejszonych o kwotę należnego podatku VAT).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 31 maja 2019 r. znak: 0111-KDIB2-3.4010.117.2019.1.HK, wezwano o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono pismem z 21 czerwca 2019 r. (data wpływu – 25 czerwca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem gospodarczym z siedzibą w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wsparcia podróży korporacyjnych w kraju i za granicą, w szczególności pośrednictwa przy organizacji noclegów oraz przejazdów. Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej wykonywanej przez Spółkę są usługi pozostałe w zakresie rezerwacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 79.90). Spółka jest objęta indywidualnymi i grupowymi umowami z dostawcami usług, przede wszystkim przewozowych i hotelowych. W związku z tym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie świadczyła na rzecz zainteresowanych podmiotów niepowiązanych (dalej: „Klienci”) usługi pośrednictwa przy organizacji podróży korporacyjnych. Usługi te świadczone będą na podstawie ramowych umów pisemnych zawartych pomiędzy Spółką a Klientem bądź ramowych umów pisemnych zawartych na poziomie spółki matki Wnioskodawcy i spółki matki zainteresowanego Klienta – w takim przypadku warunki świadczenia usług na poziomie krajowym mogą dodatkowo zostać doprecyzowane w dodatkowej lokalnej umowie serwisowej (tzw. SLA – service level agreement). Bez względu na to czy dojdzie do zawarcia lokalnej umowy serwisowej czy umowy w formie pisemnej czy też strony nie będą bezpośrednio związane żadną umową ramową, w przypadku otrzymania od Klienta zamówienia na organizację podróży dla wskazanej osoby (zwykle pracownika Klienta), Spółka dokona rezerwacji biletów lotniczych, kolejowych lub autobusowych bądź zamówi samochód lub zakwaterowanie w hotelu zgodnie z wytycznymi Klienta. Na potrzeby świadczonych usług Spółka może udzielić Klientom dostępu do portalu rezerwacyjnego umożliwiającego sprawne dokonanie takich rezerwacji. Spółka z zasady nie będzie nabywała żadnych usług na własny rachunek, tj. nie będzie nabywała usług we własnym imieniu i na własną lub cudzą rzecz, w celu ich późniejszego zbycia Klientom. Możliwe jest wystąpienie wyjątków od tej zasady, ale nie są one objęte zakresem niniejszego wniosku. Rezerwacje dokonywane będą według wytycznych Klienta i w jego interesie, ze wskazaniem danych Klienta jako faktycznego nabywcy usługi oraz wskazanej przez niego osoby jako korzystającego z usługi. Zgodnie z dokumentami lub fakturami wystawianymi przez usługodawców, nabywcą usługi hotelowej, przewozowej, itp. będzie Klient, choć ze względu na specyfikę podróży niektóre dowody zakupu zostaną wystawione na wskazaną przez Klienta osobę (np. bilety lotnicze wystawiane na osobę fizyczną, do których zwykle nie są wystawiane dodatkowe faktury na przedsiębiorcę), z kolei inne będą wystawiane na okaziciela (np. bilety kolejowe). Jeżeli jakiekolwiek dokumenty zostaną wystawione nieprawidłowo, tj. będą zawierać błędy dotyczące osoby nabywcy, Spółka będzie informować o tym ich wystawców i prosić o ich korektę. W ramach uzgodnień z Klientem, płatnikiem z tytułu usług wykonywanych na rzecz Klienta z zasady będzie Spółka. Możliwe jest wystąpienie wyjątków od tej zasady, ale nie są one objęte zakresem niniejszego wniosku. W związku z tym Spółka dokonuje na bieżąco i z własnych środków tymczasowych przedpłat lub płatności za usługi, które będą świadczone przez usługodawców w interesie Klienta. Klient zobowiązany jest do zwrotu poniesionych przez Spółkę kosztów. W księgach Spółki płatności i przedpłaty oraz ich zwrot są księgowane na kontach przejściowych. Spółka nie rozpoznaje w tym zakresie kosztów uzyskania przychodów ani przychodów do opodatkowania, jako że nie są to środki jej należne lub definitywnie przez nią poniesione. Wartość świadczenia podlegającego zwrotowi wykazywana jest w odrębnej części faktury, w formie informacji dodatkowej, pozwalającej na powiązanie prowizji z usługą przewozową lub hotelową. Umowy zawierane z Klientami przewidują, że za czynności pośrednictwa przy świadczeniu usług podróżnych Spółka będzie pobierać od Klientów opłaty, stanowiące wynagrodzenie Spółki (dalej: „Opłaty”). Opłaty są naliczane m.in. z tytułu dokonania rezerwacji lub dokonania płatności i są z góry znane Klientowi korzystającemu z usług Spółki.

Rozliczenia z Klientem dokonywane są z zasady po wykonaniu usługi. Klienci zobowiązani są do uiszczania naliczonych Opłat oraz zwrotu na rzecz Spółki dokonanych przez nią w interesie Klienta płatności i przedpłat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze świadczeniem na rzecz Klientów opisanych we wniosku usług pośrednictwa przy organizacji podróży służbowych, wartość przychodu do opodatkowania powinna uwzględniać wyłącznie kwotę stanowiących wynagrodzenie Wnioskodawcy Opłat należnych od Klienta (pomniejszonych o kwotę należnego podatku VAT), tzn. przychodem Spółki nie są kwoty zwracanych Spółce przez Klientów płatności i przedpłat na rzecz dostawców usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem na rzez Klientów opisanych we wniosku usług organizacji podróży służbowych, wartość przychodu do opodatkowania powinna uwzględniać wyłącznie kwotę stanowiących wynagrodzenie Wnioskodawcy Opłat należnych od Klienta (pomniejszonych o kwotę należnego podatku VAT), tzn. przychodem Spółki nie są kwoty zwracanych Spółce przez Klientów płatności i przedpłat na rzecz dostawców usług. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy PDOP, zasadą generalną jest to, że do przychodów należy zaliczyć wszelkie otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, z zastrzeżeniem jednak świadczeń wskazanych w regulacjach szczególnych, np. w art. 12 ust. 4 ustawy PDOP. W związku z tym, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy PDOP). Przepis ten odnosi się wyłącznie do poniesionych i zwróconych podatnikowi wydatków niezaliczonych z mocy art. 16 wyżej wymienionej ustawy do kosztów uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konieczne jest, by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” w rozumieniu przepisu art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony był odpowiednikiem wydatku zwróconego. W związku z powyższym Opłaty należne od Klienta (pomniejszone o kwotę należnego podatku VAT), niewątpliwie stanowić będą dla Spółki przychód do opodatkowania. Natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, przychodem tym nie będą kwoty zwracanych Spółce przez Klientów płatności i przedpłat na rzecz dostawców usług. W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: „zdarzeniu przyszłym”) zwracane Spółce kwoty dotyczą usług nabywanych w imieniu Klienta i na rzecz Klienta. Wnioskodawca wskazał, że należy przy tym mieć na uwadze, że księgowanie płatności i przedpłat na rzecz dostawców usług następuje na kontach rozliczeniowych. Wydatki te nie mają charakteru kosztów uzyskania przychodów. Nie służą one osiągnięciu przychodów przez Spółkę, lecz przez jej Klientów. Kwoty te są wykładane i wydatkowane przez Spółkę jedynie z uwagi na wymagania procesu rezerwacyjnego i wygodę Klientów. Z kolei dokonana przez Spółkę za zgodą Klienta zapłata wynagrodzenia na rzecz dostawców usług za usługi, z których korzysta Klient, skutkuje subrogacją. Wobec tego na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego, Spółka nabywa wierzytelność wobec Klienta do wysokości dokonanej zapłaty wraz ze wszystkimi prawami związanymi z tą wierzytelnością (np. postanowienie Sądu Najwyższego z 29 lipca 1998 r., sygn. II CKN 864/97). W tym zakresie Spółka nie nabywa bowiem usługi we własnym imieniu, lecz dokonuje płatności lub przedpłaty w imieniu Klienta, wstępując w ten sposób w prawa zaspokojonego wierzyciela. Dokonany przez Klienta zwrot wydatków na rzecz Spółki (a nie dostawcy usługi) jest zatem pochodną operacji wstąpienia przez Spółkę w prawa zaspokojonego wierzyciela i ma jedynie na celu pokrycie kosztów tymczasowo poniesionych przez Spółkę. W tym zakresie Spółka nie świadczy usługi na rzecz Klienta, za którą należy jej się odrębne wynagrodzenie od Klienta, ani nie otrzymuje wynagrodzenia za nabycie usług we własnym imieniu i odprzedaż tych usług do Klienta. Jak zostało wskazane, usługa nabywana jest w imieniu i na rzecz nabywcy, dlatego też w ocenie Wnioskodawcy do przychodów pośrednika nie może wchodzić kwota stanowiąca cenę za usługę nabywaną w interesie Klientów od podmiotów świadczących poszczególne usługi w podróży (np. przewoźników, hoteli). Zdaniem Spółki uiszczanie płatności lub przedpłaty oraz otrzymanie zwrotu (w kwocie, od której Spółka będzie naliczać Opłatę) będzie jedynie czynnością techniczną, która pozostaje poza regulacjami ustawy PDOP. Otrzymywane od Klienta zwroty nie mogą zatem stanowić dla Spółki przychodów podatkowych w części odpowiadającej kwocie poniesionej przez Spółkę wobec dostawcy usługi. Dopiero nadwyżka ponad tę kwotę, tutaj: w formie Opłat należnych od Klienta (pomniejszonych o kwotę należnego podatku VAT), stanowi przychody podatkowe Spółki. W związku z tym, przychodem Spółki do opodatkowania będzie jedynie kwota Opłat (pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT) jaka jest należna Spółce od Klientów w związku z wykonywaniem na ich rzecz usług pośrednictwa przy organizacji podróży służbowych. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem na rzez Klientów opisanych we wniosku usług organizacji podróży służbowych, wartość przychodu do opodatkowania powinna uwzględniać wyłącznie kwotę stanowiących wynagrodzenie Wnioskodawcy Opłat należnych od Klienta (pomniejszonych o kwotę należnego podatku VAT), tzn. przychodem Spółki nie są kwoty zwracanych Spółce przez Klientów płatności i przedpłat na rzecz dostawców usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodne z art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej jako: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosowanie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu, jednakże na podstawie treści art. 12 powołanej ustawy można określić przychód jako wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika. W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane pod warunkiem, że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 updop. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6 updop, do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zarówno w orzecznictwie, doktrynie, jak również w piśmiennictwie, prezentowany jest pogląd, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków” wymienionych w wyżej przywołanym przepisie, muszą być spełnione następujące przesłanki:

1. wydatek nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów,
2. wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony. Zwróconym innym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu. Zgodnie z powyższym przepisem nie zalicza się do przychodu zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 12 ust. 4 pkt 9 updop, do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wsparcia podróży korporacyjnych w kraju i za granicą, w szczególności pośrednictwa przy organizacji noclegów oraz przejazdów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie świadczyła na rzecz zainteresowanych podmiotów niepowiązanych usługi pośrednictwa przy organizacji podróży korporacyjnych. W przypadku otrzymania od Klienta zamówienia na organizację podróży dla wskazanej osoby (zwykle pracownika Klienta), Spółka dokona rezerwacji biletów lotniczych, kolejowych lub autobusowych bądź zamówi samochód lub zakwaterowanie w hotelu zgodnie z wytycznymi Klienta. Na potrzeby świadczonych usług Spółka może udzielić Klientom dostępu do portalu rezerwacyjnego umożliwiającego sprawne dokonanie takich rezerwacji. Spółka z zasady nie będzie nabywała żadnych usług na własny rachunek, tj. nie będzie nabywała usług we własnym imieniu i na własną lub cudzą rzecz, w celu ich późniejszego zbycia Klientom. Rezerwacje dokonywane będą według wytycznych Klienta i w jego interesie, ze wskazaniem danych Klienta jako faktycznego nabywcy usługi oraz wskazanej przez niego osoby jako korzystającego z usługi. Zgodnie z dokumentami lub fakturami wystawianymi przez usługodawców, nabywcą usługi hotelowej, przewozowej, itp. będzie Klient, choć ze względu na specyfikę podróży niektóre dowody zakupu zostaną wystawione na wskazaną przez Klienta osobę (np. bilety lotnicze wystawiane na osobę fizyczną, do których zwykle nie są wystawiane dodatkowe faktury na przedsiębiorcę), z kolei inne będą wystawiane na okaziciela (np. bilety kolejowe). W ramach uzgodnień z Klientem, płatnikiem z tytułu usług wykonywanych na rzecz Klienta z zasady będzie Spółka. W związku z tym Spółka dokonuje na bieżąco i z własnych środków tymczasowych przedpłat lub płatności za usługi, które będą świadczone przez usługodawców w interesie Klienta. Klient zobowiązany jest do zwrotu poniesionych przez Spółkę kosztów. W księgach Spółki płatności i przedpłaty oraz ich zwrot są księgowane na kontach przejściowych. Spółka nie rozpoznaje w tym zakresie kosztów uzyskania przychodów ani przychodów do opodatkowania, jako że nie są to środki jej należne lub definitywnie przez nią poniesione. Wartość świadczenia podlegającego zwrotowi wykazywana jest w odrębnej części faktury, w formie informacji dodatkowej, pozwalającej na powiązanie prowizji z usługą przewozową lub hotelową. Umowy zawierane z Klientami przewidują, że za czynności pośrednictwa przy świadczeniu usług podróżnych Spółka będzie pobierać od Klientów opłaty, stanowiące wynagrodzenie Spółki. Rozliczenia z Klientem dokonywane są z zasady po wykonaniu usługi. Klienci zobowiązani są do uiszczania naliczonych Opłat oraz zwrotu na rzecz Spółki dokonanych przez nią w interesie Klienta płatności i przedpłat.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczy w zamawianiu dla swoich Klientów usług związanych z organizacją podróży służbowych, to zwracane Spółce kwoty z tytułu usług nabywanych w imieniu i na rzecz Klientów nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w sytuacji opisanej we wniosku przychodem będzie kwota stanowiąca wynagrodzenie Wnioskodawcy, tj. opłata należna od Klienta, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawcę wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.