Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.182.2019.2.PS
z 14 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2019 r. (data wpływu 13 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Wniosek został następnie uzupełniony pismem
z dnia 14 maja 2019 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dziadkowie Wnioskodawcy – P. i W. X – wykupili na własność mieszkanie w roku 2009 – umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu, sprzedaży i oddania gruntu

w użytkowanie wieczyste i ustanowienie hipoteki kaucyjnej – akt notarialny z dnia 26 czerwca 2009 r., repertorium A Nr …..

Dziadek, P. X zmarł 28 stycznia 2010 r. Postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2010 r. Sąd Rejonowy (sygn. akt) uznał, że spadek po P. X na podstawie ustawy nabyli: W. X – żona, w 2/6 części spadku wprost, M. X – wnuk, w 1/6 części spadku wprost, A. X – wnuczka, w 1/6 części spadku wprost, C. X – wnuk, w 2/6 części spadku wprost.

Babcia, W. X zmarła 9 sierpnia 2013 r. Pozostawiła testament spisany w dniu 3 maja 2010 r., w którym powołała do całości spadku i uczyniła jedynym spadkobiercą Wnioskodawcę. Sąd Rejonowy zawiadomił o otwarciu i ogłoszeniu testamentu w dniu 29 kwietnia 2014 r. (sygn. akt). Postanowieniem z dnia 17 marca 2017 r. Sąd Rejonowy (sygn.) na rozprawie w sprawie nabycia spadku po W. X postanowił: „stwierdzić, że spadek po W. X zmarłej dn. 09 sierpnia 2013 r. w Y, ostatnio stale zamieszkałej w Z, na podstawie testamentu z dn. 03 maja 2010 r., otwartego i ogłoszonego w Sądzie Rejonowym w dniu 29 kwietnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt nabył w całości wprost wnuk M. X.”

Dnia 12 lutego 2018 roku (akt notarialny Repertorium A ) podpisano umowę o częściowy dział spadku oraz ugodę pomiędzy Wnioskodawcą, siostrą A. X oraz C. X, w wyniku którego został dokonany częściowy dział spadku po zmarłym 28 stycznia 2010 dziadku, P. X. W wyniku tej umowy własność nieruchomości przedstawia się następująco: M. X posiada prawo do 11/12 części nieruchomości (po uwzględnieniu 3/12 części nabytych ponad swój udział w spadku), A. X posiada 1/12 części w przedmiotowej nieruchomości.

W wyniku dokonanego w 2018 r. częściowego działu spadku po dziadku P.X, Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości przekraczający udział w spadku po dziadku.

Wnioskodawca zamierza w 2019 r. dokonać odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości otrzymanych w spadku i w wyniku częściowego działu spadku, tj. planuje sprzedać całość posiadanych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Przedmiotem zapytania jest konieczność rozpoznania przychodu podatkowego na podstawie art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z planowanym w 2019 r. odpłatnym zbyciem udziałów w nieruchomości otrzymanych w spadku i uzyskanych w wyniku dokonanego w 2018 r. częściowego działu spadku po dziadku – P.X.

W ocenie Wnioskodawcy, uwzględniając stan przepisów prawa podatkowego obowiązujący od dnia 1 stycznia 2019 r., w momencie sprzedaży udziałów w nieruchomości nabytej w drodze spadku i w wyniku częściowego działu spadku, opodatkowana będzie wyłącznie część przychodu przypadająca wg udziału nabytego w 2018 r. w drodze częściowego działu spadku, gdyż spadkodawcy byli właścicielami przedmiotowej nieruchomości dłużej niż 5 lat (stąd ta część przychodu korzysta ze zwolnienia z opodatkowania w trybie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że dziadkowie Wnioskodawcy wykupili na własność mieszkanie w roku 2009. Wnioskodawca odziedziczył po zmarłym w 2010 r. dziadku udział w spadku, na podstawie ustawy. Następnie Wnioskodawca odziedziczył na podstawie powołania testamentowego całość spadku po zmarłej w 2013 r. babci.

W związku z dokonanym częściowym działem spadku po dziadku przeprowadzonym w 2018 r. Wnioskodawca nabył udział ww. nieruchomości przekraczający udział w spadku po dziadku.

Wnioskodawca zamierza w 2019 r. dokonać odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości otrzymanych w spadku i w wyniku częściowego działu spadku, tj. planuje sprzedać całość posiadanych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W związku z powyższym wskazać należy, że zarówno w przypadku zbycia udziału w spadku po dziadku w części, nabytej na podstawie spadkobrania ustawowego 2010 r. jak i udziału w spadku po babci w całości nabytego na podstawie dziedziczenia testamentowego zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, 5 - letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnośnie spadkobrania ustawowego oraz testamentowego niewątpliwie minie, bowiem – jak wynika z treści wniosku – od daty nabycia lokalu mieszkalnego przez spadkodawców, tj. dziadków Wnioskodawcy (2009 r.), do momentu sprzedaży przez spadkobiercę, tj. Wnioskodawcę udziałów w tej nieruchomość (2019 r.) upłynie ponad 5 lat.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika również, że w wyniku dokonanego w 2018 r. częściowego działu spadku po dziadku P.X, Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości przekraczający udział w spadku po dziadku.

W myśl natomiast art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział spadku powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Nabycie w wyniku działu spadku części majątku w wysokości przekraczającej udział w spadku należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż planowane zbycie udziałów w nieruchomości w 2019 r., otrzymanych w wyniku częściowego działu spadku po dziadku w 2018 roku powodować będzie konieczność rozpoznania przychodu podatkowego w części w jakiej przekracza wysokość udziału w spadku, z uwagi na brak upływu 5 - letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 7 ww. ustawy.

Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia ww. udziału otrzymanego w wyniku częściowego działu spadku w 2018 r., w części w jakiej nabyty wskutek działu spadku udział przekroczył wysokość udziału w spadku, podlegać będzie – zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Wnioskodawca będzie obowiązany do złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu w myśl art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego opodatkowana będzie wyłącznie część przychodu przypadająca wg udziału nabytego w 2018 r. w drodze częściowego działu spadku - uznać należy więc co do zasady za prawidłowe.

Zastrzec należy również, że weryfikacja czy też potwierdzenie prawidłowości wskazanych we wniosku wartości ułamkowych nie jest elementem zastosowania przepisu – może być ona dokonana dopiero na etapie ewentualnych, późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych, które nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, aleja Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.