2019.06.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.196.2019.1.AD
z 10 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUB.NA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 kwietnia 2019 r. (data wpływu 10 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniach 2 i 16 maja 2019 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych (Działu Handlowego Części i Akcesoriów) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, braku opodatkowania czynności ich zbycia oraz braku prawa do odliczenia przez nabywcę podatku naliczonego związanego z tą transakcją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 2 i 16 maja 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych (Działu Handlowego Części i Akcesoriów) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, braku opodatkowania czynności ich zbycia oraz braku prawa do odliczenia przez nabywcę podatku naliczonego związanego z tą transakcją.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, złożonym przez:

zainteresowanego będącego stroną postepowania:

A. Sp. z o.o.;
zainteresowanego niebędącego stroną postepowania:

B. Sp. Akcyjna

przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawcy są przedsiębiorcami i podatnikami VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, B. (…). Spółka akcyjna (dalej jako „B. …") i A. … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „A. …") zajmują się przede wszystkim działalnością handlową związaną z przemysłem motoryzacyjnym, w tym m.in. prowadzą sprzedaż części i akcesoriów samochodowych.

Wnioskodawcy rozważają zawarcie w przyszłości umowy sprzedaży, na podstawie której A. sprzeda na rzecz B.… zorganizowaną część przedsiębiorstwa Dział Handlowy Części i Akcesoriów (zwaną dalej: Hurtownią), na którą składają się w szczególności następujące składniki majątkowe i niemajątkowe:

asortyment A., znajdujący się w siedzibie A. oraz punktach sprzedaży (filiach), składający się z części i akcesoriów samochodowych (dalej jako „asortyment A.") wraz z wyposażeniem ruchomym i infrastrukturą używaną do magazynowania i obsługi sprzedaży, w tym pojazdy - za wyjątkiem towarów A. oferowanych w ramach Działu Lakierów, takich jak m.in. lakiery, pigmenty, farby, mieszalniki, oraz bagażniki samochodowe wraz z akcesoriami chyba, że towary te znajdują się w ofercie na stanie magazynowym i są w aktywnej sprzedaży B.…;
wierzytelności i prawa zobowiązujące na dzień zawarcia umowy sprzedaży Hurtowni wynikające z umów inwestycyjnych zawartych przez A. z warsztatami mechanicznymi oraz objęte tymi umowami środki trwałe;
bazy danych zawierające zbiory danych osobowych, finansowych i rozliczeniowych klientów A. oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem Hurtowni,
wierzytelności i prawa z umów franszyzowych (dystrybucyjnych) zawartych przez A. z podmiotami prowadzącymi punkty sprzedaży A., umów najmu i umów o świadczenie usług, w tym usług telekomunikacyjnych w zakresie ustalonych przez Strony numerów telefonów lub poszczególnych świadczeń telekomunikacyjnych, zawartych i obowiązujących na dzień zawarcia umowy sprzedaży Hurtowni, związanych bądź wykorzystywanych do prowadzenia w ramach Hurtowni działalności gospodarczej, co do których nie zachodzą ograniczenia lub wyłączenia dopuszczalności przeniesienia wynikające z przepisów ustawy, zastrzeżenia umownego, w tym w szczególności opisane w zestawieniu, które zostanie uzgodnione przez strony na dzień zawarcia umowy sprzedaży Hurtowni;
know-how związany z prowadzeniem Hurtowni, w szczególności obejmujący wiedzę (informacje) oraz doświadczenia w zakresie przyjętych sposobów sprzedaży, preferencji klientów, weryfikacji kontrahentów.

Zgodnie z dotychczasowymi ustaleniami pomiędzy stronami wraz ze sprzedażą Hurtowni, która stanowi część zakładu pracy w rozumieniu art. 23⁽¹⁾ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 917 ze zm.), nastąpi również przejście przedmiotowych części zakładu pracy, a B.… stanie się z mocy prawa stroną stosunków pracy istniejących w dniu przejścia części zakładu pracy (z częścią wybranych przez B.… przed dniem sprzedaży pracowników).

Zaznaczyć należy, że w skład Hurtowni, będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, nie będą wchodzić: nieruchomości A.…, należności od klientów oraz dostawców Hurtowni A.… dotyczące okresu przed dniem sprzedaży Hurtowni, w tym stwierdzone tytułem egzekucyjnym oraz umowy z dostawcami asortymentu A.…, zobowiązania do zapłaty na rzecz kontrahentów A.… dotyczące okresu przed dniem sprzedaży Hurtowni. Z transakcji wyłączony zostanie także jeden z wchodzących w skład Hurtowni Działów, tj. Dział Lakierów, zajmujący się sprzedażą lakierów samochodowych, urządzeń lakierniczych i mieszaniem lakierów.

Strony za dzień sprzedaży ustaliły dzień zawarcia umowy notarialnej przenoszącej własność Hurtowni.

Ponadto, zgodnie z dotychczasowymi ustaleniami pomiędzy stronami, w przypadku, gdy zajdą wyłączenia co do umów, o których mowa w pkt 4, w planowanej Umowie Sprzedaży B.… zobowiąże się do:

wstąpienia w miejsce A.… do umów lub porozumień z dotychczasowymi klientami lub franszyzobiorcami A.…,
wstąpienia w miejsce A.… do umów najmu zawartych z wynajmującymi lokale, w których znajdują się punkty sprzedaży (filie) A.…,
wstąpienia w miejsce A.… do umów transportowych i umów o świadczenie usług, w tym umów dotyczących usług telekomunikacyjnych, według listy uzgodnionej przez strony,
zawarcia umów cesji praw i obowiązków dotyczących ustalonych przez Strony usług telekomunikacyjnych i cyfrowych oraz dotyczących przeniesienia ustalonych przez Strony numerów telefonów.

Wskazać należy, iż obecnie Hurtownia jest wyodrębniona w ramach wewnętrznej struktury A.… jako Dział Handlowy Części i Akcesoriów. W ramach Działu Handlowego Części i Akcesoriów wyróżnić należy następujące działy: Dział Logistyki i Magazynu, Dział Handlowy - Oddziały i Przedstawiciele Handlowi, Dział Zaopatrzenia, Dział Obsługi Klienta – X., Dział Lakierów. Do każdego z powyższych działów przypisana jest odrębna kadra pracownicza i zespół środków trwałych tworzących miejsca pracy dla pracowników. Ponadto, w ewidencji zdarzeń gospodarczych prowadzonej przez A.…, przychody i koszty oraz należności i zobowiązania związane z działalnością poszczególnych działów są przypisywane do danego działu. Z transakcji sprzedaży Hurtowni, jak zostało zaznaczone powyżej, wyłączony będzie jedynie Dział Lakierów.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowani wskazali, że B.. … Spółka akcyjna (Nabywca) ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą w zakresie zorganizowanej części przedsiębiorstwa objętej planowaną transakcją dotychczas prowadzoną przez A. … Spółkę z o.o. (Zbywca) w oparciu o nabyte składniki majątkowe i niemajątkowe szczegółowo opisane we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidulanej z dnia 5 kwietnia 2019 r.

W związku z powyższym opisem we wniosku oraz jego uzupełnieniu zadano następujące pytania.

Czy przedstawiony powyżej zespół składników majątkowych i niemajątkowych, wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz z zespołem ludzkim i zobowiązaniami, z wyłączeniem Działu Lakierów i części zobowiązań (bez zobowiązań dotyczących okresu przed dniem sprzedaży, w tym wynikającymi z rozliczeń z dostawcami i kontrahentami) oraz roszczeń, można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm., dalej jako „ustawa o VAT”), a co za tym idzie - czy w przypadku zbycia przedstawionego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych w drodze sprzedaży, przedmiotowa transakcja sprzedaży zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawców wskazanego w odpowiedzi na pytanie 1 za prawidłowe i uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, nabywcy w związku z nabyciem zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, wyodrębnionego organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz z zespołem ludzkim i zobowiązaniami, z wyłączeniem Działu Lakierów i części zobowiązań (bez zobowiązań dotyczących okresu przed dniem sprzedaży, w tym wynikającymi z rozliczeń z dostawcami i kontrahentami) oraz roszczeń, przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, dalej jako "ustawa o VAT") w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a-b ustawy o VAT?

Zdaniem Zainteresowanych, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz z częścią zespołu ludzkiego i częścią zobowiązań (w zakresie wskazanym powyżej), będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej zwaną "ZCP") w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Co za tym idzie, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcja polegająca na zbyciu przedstawionej ZCP w drodze sprzedaży nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady, odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Transakcja sprzedaży składników majątkowych bądź niemajątkowych dokonywana pomiędzy przedsiębiorcami będącymi równocześnie podatnikami VAT, co do zasady, stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ww. przepisu, a tym samym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z powyższym, jeżeli przedmiotem sprzedaży jest ZCP, do przedmiotowej transakcji sprzedaży nie będą mieć zastosowania przepisy ustawy. Tym samym transakcja sprzedaży ZCP nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z utrwalonymi poglądami organów podatkowych i sądów administracyjnych, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, aby mógł zostać uznany za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, musi być wyodrębniony na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Już na wstępie należy zaznaczyć, że w będącym przedmiotem niniejszego wniosku zdarzeniu przyszłym bez wątpienia mamy do czynienia z zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, wraz z częścią zespołu ludzkiego i częścią zobowiązań (w zakresie wskazanym powyżej), w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Wyodrębnienie organizacyjne, jak wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2017 r., znak 3063-ILPP2-1.4512.5.2017.1.UG, „oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze" (por. interpretacja indywidulana z dnia 2 czerwca 2017 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.90.2017.l.KC, por. interpretacja indywidualna z dnia 9 lipca 2018 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.235.2018.4.MK).

Z takim wyodrębnieniem bez wątpienia mamy do czynienia w opisanym zdarzeniu przyszłym. Hurtownia, która ma być przedmiotem sprzedaży, jest bowiem wyodrębniona organizacyjnie jako ZCP A.…. Wyodrębnienie organizacyjne wynika z wewnętrznej struktury, istniejących umów związanych bezpośrednio z Hurtownią, istnienia odrębnego zespołu pracowniczego związanego bezpośrednio z Hurtownią stanowiącą ZCP, samodzielnego kierownictwa podległego bezpośrednio Zarządowi Spółki. Hurtownia wyodrębniona jest również w strukturze A. jako odrębne działy wchodzące w jej skład, cechujące się znaczną samodzielnością i odrębną w funkcjonowaniu.

W zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku, wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe, wraz z częścią zespołu ludzkiego i częścią zobowiązań (w zakresie wskazanym powyżej), składające się na Hurtownię, pozostają ze sobą ściśle powiązane. Na Hurtownię składają się bowiem przede wszystkim: asortyment A. … (części i akcesoria samochodowe), wyposażenie ruchome i infrastruktura służąca do obsługi ww. asortymentu, wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów szczegółowo wskazach w opisie zdarzenia przyszłego (związanych z działalnością prowadzoną w ramach Hurtowni), bazy danych oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem Hurtowni, know-how związany z prowadzeniem Hurtowni. Należy też koniecznie podkreślić, iż w następstwie sprzedaży nastąpi również przejście z A.… na B.… części zespołu ludzkiego, tj. kadry pracowniczej zatrudnionej w Hurtowni, w drodze art. 23⁽¹⁾ Kodeksu pracy.

Wszystkie powyższe, wzajemnie powiązane składniki majątkowe i niemajątkowe, wchodzące w skład Hurtowni, stanowią spójną strukturę organizacyjną. Na marginesie należy wskazać, że na powyższą ocenę nie ma wpływu fakt, iż w skład Hurtowni nie wchodzą żadne nieruchomości, co wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 494/09, Sąd Apelacyjny w Gdańsku wskazał, iż „Brak nieruchomości czy prawa do nieruchomości wśród składników majątkowych wnoszonych aportem do innego podmiotu nie oznacza, że nie jest to zorganizowana część przedsiębiorstwa, gdyż zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi posiadać w dacie wniesienia jej do innego podmiotu własnej lokalizacji." Tożsamy pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 1203/16, stwierdzając, iż „ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia, gdy sprzedajemy zespół składników majątkowych, który sam w sobie od razu pozwala na prowadzenie działalności, a nie samą nieruchomość".

Podsumowując dotychczasowe rozważania należy stwierdzić, iż Hurtownia spełnia kryterium odrębności organizacyjnej.

Hurtownia wyodrębniona jest również finansowo. Wyodrębnienie finansowe „nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa" (interpretacja indywidualna z dnia 9 lipca 2018 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.235.2018.4.MK).

W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, istniejąca odrębność organizacyjna pozwala również na ewidencję zdarzeń gospodarczych poprzez przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP w postaci Hurtowni. Potwierdza to nie tylko wyodrębnienie w ramach Hurtowni zobowiązań i wierzytelności wynikających z umów szczegółowo wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, a także istnienie baz danych zawierających m.in. dane finansowe i rozliczeniowe wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Hurtowni jako ZCP, które również zostaną przeniesione z A.… na B.… w drodze umowy sprzedaży. Istniejąca odrębność finansowa objawia się również w tym, że przychody i koszty oraz należności i zobowiązania związane z działalnością Hurtowni jako ZCP są przypisane do konkretnego działu w wewnętrznej strukturze organizacyjnej A.…. Tym samym Hurtownia spełnia kryterium wyodrębnienia finansowego.

Ostatnią cechą pozwalającą na uznanie określonego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych za ZCP jest jego wyodrębnienie funkcjonalne, rozumiane jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych i możliwość samodzielnego funkcjonowania w obrocie. Zgodnie z poglądem wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2017 r., znak 3063-ILPP2-1.4512.5.2017.1.UG, „aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego”.

Jak zostało już wykazane wyżej, Hurtownia opisana w niniejszym wniosku stanowi zbiór składników majątkowych i niemajątkowych powiązanych ze sobą wzajemnie, tworzących spójną strukturę organizacyjną oraz posiadający odrębność finansową w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Własna struktura organizacyjna, w tym wyodrębnienie w ramach struktury A.…, podległe bezpośrednio zarządowi kierownictwo, własna kadra pracownicza oraz zespół składników majątkowych i niemajątkowych przepisanych konkretnie do Hurtowni, a także odrębność finansowa, objawiająca się m.in. poprzez prowadzenie odrębnych ksiąg oraz baz danych dla Hurtowni oraz ewidencjonowaniu zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przypisanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Hurtowni jako ZCP, pozwalają na przypisanie Hurtowni cech odrębności i samodzielności. Z uwagi na powyższe cechy, Hurtownia jako ZCP jest w pełni zdolna do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym, spełnia więc kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego.

Podsumowując, należy stwierdzić, że wyżej opisana Hurtownia, którą A.… planuje zbyć na rzecz B.… w drodze umowy sprzedaży, stanowi zorganizowany, odrębny zespół wzajemnie powiązanych składników majątkowych i niemajątkowych. Hurtownia w powyższym rozumieniu jest w pełni wyodrębniona na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Tym samym Hurtownia stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i zgodnie za art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcja polegająca na jej zbyciu przez A.… na rzecz B.… nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawców, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawców odnośnie pytania pierwszego za prawidłowe i uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w przypadku zbycia przez Zbywcę (A. … Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością) na rzecz Nabywcy (B.. … Spółka Akcyjna) opisanego we wniosku z dnia 5 kwietnia 2019 r. zespołu składników majątkowych i niemajątkowych wyodrębnionego organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz z zespołem ludzkim i zobowiązaniami, z wyłączeniem Działu Lakierów i części zobowiązań (bez zobowiązań dotyczących okresu przed dniem sprzedaży, w tym wynikającymi z rozliczeń z dostawcami i kontrahentami) oraz roszczeń, Nabywcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, dalej jako „ustawa o VAT").

Wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Artykuł 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT stanowi zaś, iż kwotę podatku naliczonego stanowi: suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Zgodnie jednak z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wyjaśniono w interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2018 r., znak 0114-KDIP1-1.4012.579.2018.2.RR, "oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury VAT, faktura musi dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym przede wszystkim należy ustalić, czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia dostawą poszczególnych towarów, czy też przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa”.

W tym miejscu należy przywołać przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z powyższym, należy stwierdzić, że przy transakcji polegającej na zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) nie istnieje podstawa prawna do naliczenia podatku od towarów i usług.

Jak Wnioskodawcy wskazali i uzasadnili już we wniosku z dnia 5 kwietnia 2019 r., opisany we wniosku zespół składników majątkowych i niemajątkowych, wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz z zespołem ludzkim i zobowiązaniami, z wyłączeniem Działu Lakierów i części zobowiązań (bez zobowiązań dotyczących okresu przed dniem sprzedaży, w tym wynikającymi z rozliczeń z dostawcami i kontrahentami) oraz roszczeń, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Co za tym idzie, transakcja polegająca na zbyciu ww. zespołu składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących ZCP, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, ponieważ w odniesieniu do powyższej czynności (sprzedaży ZCP) w ogóle nie zostanie naliczony podatek od towarów i usług, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie będzie istniała podstawa do obniżenia podatku należnego w zakresie tejże czynności. Potwierdza to również przywoływana już interpretacja indywidulna z dnia 6 grudnia 2018 r. znak 0114-KD1P1-1.4012.579.2018.2.RR, gdzie wskazano, iż „Jeśli zatem na rzecz podatnika nie została wykonana czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnik nie będzie dysponował fakturą VAT z wykazanym na niej podatkiem naliczonym. W konsekwencji, mając na uwadze zapisy art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia na podstawie Umowy sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa". Powyższe stanowisko wyrażone zostało również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 1130/17, gdzie Sąd wskazał, iż „skoro zakwestionowana faktura dotyczyła sprzedaży przedsiębiorstwa, a więc czynności nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie powołanego art. 6 pkt 1 VATU (stanowiącego implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE), to brak jest podstaw do zarzucania organom podatkowym naruszenia zasady neutralności w sytuacji, gdy organy zakwestionowały prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej czynność nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, zdaniem Sądu, prawidłowo organy podatkowe obu instancji zastosowały w sprawie art. 6 pkt 1 VATU. W efekcie, zasadnie Spółka została pozbawiona prawa do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu".

Podsumowując, w sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawców co do pytania pierwszego za prawidłowe, należy wskazać, iż w opisanym we wniosku z dnia 5 kwietnia 2019 r. zdarzeniu przyszłym, czynność prawna polegająca na sprzedaży ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, w odniesieniu do tejże czynności nie zostanie naliczony podatek od towarów i usług, a więc zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT w z w. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie będzie istnieć podstawa do obniżenia przez Nabywcę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadku nie uznania stanowiska Wnioskodawców za prawidłowe zastosowanie znajdą ogólne zasady opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r, poz. 2174 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W orzecznictwie Sądów Administracyjnych podkreśla się, że pojęcie przedsiębiorstwa zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy należy w odniesieniu do art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko literalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 1001/11). Zatem okolicznością determinującą możliwość uznania określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych za przedsiębiorstwo/zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest takie ich zorganizowanie, aby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia określonego rodzaju działalności gospodarczej. Zespół składników tworzących przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi funkcjonować w określonym otoczeniu i musi być naznaczony pewnymi elementami, które zadecydują o tym, że będziemy mieli do czynienia z przedsiębiorstwem lub zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa a nie wyłącznie ze zbiorem składników niematerialnych i materialnych. Dopiero zaistnienie czynnika organizacyjnego opartego na kryterium funkcjonalności i celowości zestawienia składników podlegających przeniesieniu pozwala uznać ten zespół za przedsiębiorstwo.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Trybunał uznał również, że regulacja art. 19 Dyrektywy 112 może znaleźć zastosowanie także w sytuacji przekazania aktywów przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości, jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia. Oznacza to, zdaniem TSUE, że wspomniany przepis obejmuje również sytuacje, w których lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą. Doprowadziło to Trybunał do wniosku, że: „przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej”.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników z przedmiotu aportu może pozostawać bez wpływu na kwalifikację aportowanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość aportowanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli w chwili zbycia Dział Handlowy Części i Akcesoriów będzie posiadać cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy, to pomimo wyłączenia z tej transakcji Działu Lakierów oraz części zobowiązań i roszczeń stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa i czynność jego zbycia, na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym nabywcy Działu Handlowego Części i Akcesoriów nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji, stanowiska należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, który wskazuje, że Dział Handlowy Części i Akcesoriów mający być przedmiotem zbycia będzie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym oraz przy założeniu, że wyodrębnienie to będzie istniało w dniu zbycia, a nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jak wynika z treści wniosku – będzie kontynuował dotychczasową działalność, którą prowadziła Spółka, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin