2019.06.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.216.2019.2.AT
z 7 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zastosowania mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia” dla nabywanych usług objętych Zakresem nr 1 – jest prawidłowe,
zastosowania mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia” dla nabywanych usług objętych Zakresem nr 2 – jest prawidłowe,
zastosowania mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia” dla nabywanych usług objętych Zakresem nr 3 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 maja 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia” dla nabywanych usług objętych Zakresem 1-3.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne.

Spółka …. (dalej: Wnioskodawca) jest firmą budowlaną działającą jako Generalny Wykonawca prac budowlano-instalacyjnych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wykonuje swoje prace głównie w lokalach znajdujących się w galeriach handlowych, które to prace są zlecane przez Inwestora, co do zasady również zarejestrowanego czynnego podatnika VAT u, którego sprzedaż nie jest zwolniona na mocy art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT i jednocześnie posiadającego swoją siedzibę na terytorium Polski. Prace wykonywane w galeriach handlowych dotyczą najczęściej lokali o charakterze handlowym, użytkowym i gastronomicznym.

Wykonywanych prac na rzecz Inwestora Spółka nie realizuje samodzielnie, a każdorazowo korzysta z usług podwykonawców - zarejestrowanych czynnych podatników VAT, posiadających siedziby na terytorium Polski. Co do zasady jednak, usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Inwestorów stanowią usługi tożsame z usługami nabywanymi od podwykonawców lub stanowią usługi budowlane związane z przystosowaniem i remontem danego obiektu pod skonkretyzowane potrzeby Inwestora, np. przygotowanie danego budynku lub obiektu pod prowadzenie restauracji, sklepu, itp. - według Spółki usługi te stanowią w klasyfikacji PKWiU 2008 „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)”, mieszczących się w poz. 41.00.40.0.

Podczas realizacji swoich projektów w galeriach handlowych, Wnioskodawca zleca podwykonawcom m.in. poniższe zakresy prac:

Zakres nr 1.

Prace związane z demontażem wyposażenia obiektów handlowych, nietrwale związanych z budynkiem, takich jak (z podaniem klasyfikacji PKWiU 2008 według Wnioskodawcy, który ma zastosowanie do danej usługi):

wyposażenie meblowe wolnostojące PKWiU 31.01.99.0,
wyposażenie meblowe wiszące (panele ścienne, regały) PKWiU 31.01.99.0,
elementy zabudowy meblowej (kabiny przymierzalni, szafy, zabudowy meblowe ozdobne, okładziny meblowe, meble kuchenne) PKWiU 31.01.99.0,
wyposażenie reklamowe (logotypy, litery przestrzenne, logotypy podświetlane, banery) PKWiU 43.29.19.0,
sejfy, szafki pracownicze PKWiU 31.09.99.0,
regały magazynowe PKWiU 31.09.99.0.

Demontowane wyposażenie podlega utylizacji bądź odsyłane jest pod wskazany przez Inwestora adres.

Zakres nr 2.

Prace związane z demontażem/rozbiórką elementów trwale związanych z budynkiem, takich jak (z podaniem klasyfikacji PKWiU 2008 według Wnioskodawcy, który ma zastosowanie do danej usługi):

demontaż i utylizacja okładzin podłogowych PKWiU 43.33.29.0,
frezowanie warstwy kleju po demontażu okładzin podłogowych PKWiU 43.33.29.0,
demontaż i utylizacja ścian działowych g/k oraz przedścianek g/k jednostronnie płytowanych PKWiU 43.39.19.0 i PKWiU 43.99.90.0,
demontaż i utylizacja ścian działowych murowanych z bloczków PKWiU 43.33.29.0 i PKWiU 43.39.19.0,
demontaż i utylizacja sufitów podwieszanych (sufity g/k, sufity mineralne, sufity ażurowe aluminiowe) PKWiU 43.39.19.0 i PKWiU 43.32.10.0,
demontaż i utylizacja opraw oświetleniowych PKWiU 43.21.10.2 i PKWiU 43.39.11.0,
demontaż i utylizacja instalacji elektrycznej, w tym gniazd, włączników, tablic elektrycznych PKWiU 43.21.10.2,
demontaż i utylizacja kanałów wentylacyjnych PKWiU 43.22.12.0,
demontaż i utylizacja urządzeń klimatyzacyjnych wraz z orurowaniem (instalacja freonowa, instalacja wody technologicznej, instalacja odprowadzenia skroplin) PKWiU 43.22.12.0,
demontaż i utylizacja instalacji wodno-kanalizacyjnej PKWiU 43.22.11.0,
demontaż i utylizacja witryn sklepowych (stolarka aluminiowa, szyby) PKWiU 43.39.11.0,
demontaż i utylizacja rolet stalowych wejściowych PKWiU 43.29.19.0,
demontaż i utylizacja drzwi wraz z ościeżnicami PKWiU 43.29.19.0,
demontaż i utylizacja konstrukcji stalowych PKWiU 43.29.19.0 i PKWiU 43.99.50.0.

Zakres nr 3.

Sprzątanie lokali użytkowych/handlowych/gastronomicznych po zakończeniu prac budowlano-instalacyjnych, w tym mycie witryn i okien – według Wnioskodawcy zastosowanie mają PKWiU 81.22.11.0 i 81.22.12.0.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym nabywane przez Wnioskodawcę od firm zewnętrznych (podwykonawców) usługi wymienione w Zakresie nr 1 podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych VAT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do rozliczenia kwoty podatku VAT, zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia - za wyjątkiem usług montażu wyposażenia reklamowego, które powinny być rozliczane w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia?
Czy w przedstawionym stanie faktycznym nabywane przez Wnioskodawcę od firm zewnętrznych (podwykonawcy) usługi wymienione w Zakresie nr 2 będą podlegały przez Wnioskodawcę rozliczeniu, zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, na podstawie art. 17 ustawy o VAT?
Czy w przedstawionym stanie faktycznym nabywane przez Wnioskodawcę od firm zewnętrznych (podwykonawcy) usługi wymienione w Zakresie nr 3 podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych VAT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do rozliczenia kwoty podatku VAT, zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nabywane przez niego od firm zewnętrznych usługi, wskazane w Zakresie prac nr 1, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych VAT. Za wyjątkiem usług montażu wyposażenia reklamowego, które powinno być rozliczane zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nabywane przez niego od firm zewnętrznych usługi, wskazane w Zakresie prac nr 2, będą podlegały rozliczeniu, zgodnie z mechanizmem obrotnego obciążenia, na podstawie art. 17 ustawy o VAT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nabywane przez niego od firm zewnętrznych usługi wskazane w zakresie prac nr 3 podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych VAT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm., dalej: „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

podatnik

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w przypadku usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, odwrotne obciążenie dotyczy sytuacji, w której usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W przypadku wykonywania tych usług przy spełnieniu ustawowych warunków, obowiązek rozliczenia VAT należnego zostaje przeniesiony ze sprzedawcy usługi na jej nabywcę. Podatnik świadczący, jako podwykonawca usługi budowlane objęte od stycznia 2017 r. mechanizmem odwrotnego obciążenia, zwolniony jest więc z obowiązku rozliczenia podatku należnego z tego tytułu.

Zgodnie z powyższym przepisem, mechanizm odwrotnego obciążenia obowiązuje, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

podatnik

Mając na względzie powyżej przedstawiony stan prawny, przenosząc go na opisany stan faktyczny, w ocenie Wnioskodawcy, dla ustalenia czy w przypadku rozliczenia usług świadczonych przez podwykonawców w ramach realizowanych projektów (prac) dla ustalenia czy zastosowanie znajdzie mechanizm odwrotnego obciążenia, czy rozliczenie transakcji będzie opierać się na zasadach ogólnych, decydujące znaczenie będzie mieć ustalenie czy dana usługa stanowi jedną z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Ad.1.

Odnośnie do usług wymienionych w Zakresie prac nr 1, tj.: prac związanych z demontażem wyposażenia obiektów handlowych, nietrwale związanych z budynkiem, takich jak:

wyposażenie meblowe wolnostojące,
wyposażenie meblowe wiszące (panele ścienne, regały),
elementy zabudowy meblowej (kabiny przymierzalni, szafy, zabudowy meblowe ozdobne, okładziny meblowe, meble kuchenne),
wyposażenie reklamowe (logotypy, litery przestrzenne, logotypy podświetlane, banery),
sejfy, szafki pracownicze,
regały magazynowe.

Z uwagi na okoliczność, że przedmiotowe usługi dotyczą demontażu wyposażenia obiektów handlowych, które nie jest trwale zespolone z strukturą budynku. „Demontaż wskazanego wyposażenia odbywa nie ingeruje w strukturę obiektu budowlanego”, nie powoduje uszkodzenia, np. ścian, podłóg lub innych elementów budynku, wyposażanie o jakim mowa wyżej nie jest umocowane za pomocą kotw na stałe. Wyposażenie wskazane w ww. opisie w przypadku montażu lub demontażu stanowi w znakomitej większości wyposażenie składające się z wyrobów lub elementów gotowych (które nie podlega składaniu na miejscu i następnie montażowi). W przypadku demontażu - zdemontowane produkty podlegają utylizacji lub są odsyłane do Inwestora. Ponadto, przedmioty objęte usługą demontażu ze swej istoty nie mają charakteru stałego, ale tymczasowy, tzn. są przystosowane do szybkich zmian związanych z faktem, iż obiekt handlowy jest przedmiotem najmu i każdorazowa zmiana jego najemcy niesie ze sobą zmianę infrastruktury sklepowej, handlowej lub reklamowej.

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez podwykonawców usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU pod poz. 31.01.99.0 oraz 31.09.99.0, za wyjątkiem usług montażu wyposażenia reklamowego, takiego jak: logotypy reklamowe, litery przestrzenne, logotypy podświetlane, banery, które – zdaniem Spółki – powinny być skalsyfikowane pod PKWiU 43.29.19.0 „Pozostałe roboty związane z wykonywaniem instalacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”. „Odmienne traktowanie przez Spółkę usług montażu wyposażenia reklamowego jest fakt”, iż usługi te wiążą się z podłączeniem określonych przedmiotów do instalacji elektrycznej, a wręcz nawet wykonania instalacji elektrycznej do takiego, np. logotypu, banneru etc., częstokroć usługi te wiążą się z ingerencją w strukturę nieruchomości, prowadząc do trwałego zespolenia z jej strukturą.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, zakres usług wymienionych w opisie nr 1 nie ma charakteru robót budowlanych. Zakres usług nie stanowi żadnej z usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT w poz. 2-48 – stąd zastosowanie w przypadku rozliczania powyższych usług będą miały zasady ogólne VAT. Wyjątkiem są usługi montażu wyposażenia reklamowego, które mieszczą się w załączniku nr 14 do ustawy o VAT.

Ad.2.

Odnośnie do usług wymienionych w zakresie prac nr 2. tj.: Zakres nr 2 – prace związane z demontażem/rozbiórką elementów trwale związanych z budynkiem, takich jak:

demontaż i utylizacja okładzin podłogowych,
frezowanie warstwy kleju po demontażu okładzin podłogowych,
demontaż i utylizacja ścian działowych g/k oraz przedścianek g/k jednostronnie płytowanych,
demontaż i utylizacja ścian działowych murowanych z bloczków,
demontaż i utylizacja sufitów podwieszanych (sufity g/k, sufity mineralne, sufity ażurowe aluminiowe),
demontaż i utylizacja opraw oświetleniowych,
demontaż i utylizacja instalacji elektrycznej, w tym gniazd, włączników, tablic elektrycznych,
demontaż i utylizacja kanałów wentylacyjnych,
demontaż i utylizacja urządzeń klimatyzacyjnych wraz z orurowaniem (instalacja freonowa, instalacja wody technologicznej, instalacja odprowadzenia skroplin),
demontaż i utylizacja instalacji wodno-kanalizacyjnej,
demontaż i utylizacja witryn sklepowych (stolarka aluminiowa, szyby),
demontaż i utylizacja rolet stalowych wejściowych,
demontaż i utylizacja drzwi wraz z ościeżnicami,
demontaż i utylizacja konstrukcji stalowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wyżej wymienione prace, stanowią usługi enumeratywnie znajdujące się w załączniku nr 14 w poz. 2-48 w szczególności pod poz. Klasyfikacji PKWiU 43.99.90.0, 43.39.11.0, 43.39.19.0, 43.33.29.0, 43.32.10.0, 43.29.19.0. 43.22.12.0 i 43.21.10.2. Dlatego też do ww. usług Wnioskodawca będzie obowiązany rozliczać je zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ustawy o VAT.

Ad.3.

Odnośnie do usług wymienionych w Zakresie prac nr 3, tj.: Zakres nr 3.

Sprzątanie lokali użytkowych/handlowych/gastronomicznych po zakończeniu prac budowlano-instalacyjnych, w tym mycie witryn i okien.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wyżej wymienione prace, stanowią usługi wskazane pod poz. 81.22.11.0 i 81.22.12.0, jako usługi mycia okien i usługi sprzątania specjalistycznego. Przede wszystkim, zdaniem Wnioskodawcy, nie znajdzie zastosowania kod PKWiU 43.39.19.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”.

Zgodnie z PKWiU usługi sprzątania klasyfikowane są w sekcji N „Usługi administrowania i usługi wspierające” w dziale 81 „Usługi związane z utrzymaniem porządku w budynkach i zagospodarowaniem terenów zieleni”. Sekcja ta nie obejmuje usług czyszczenia budynków z zewnątrz w powiązaniu z wykończeniem budynku, sklasyfikowanych pod pozycją 43.39.19.0. Kodem tym objęte są z kolei roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Usługi objęte kodem 43.39.19.0 zostały też wymienione w poz. 38 załącznika nr 14 do ustawy. Oznacza to, że mechanizmem odwrotnego obciążenie mogą być objęte wyłącznie usługi sprzątania zewnętrznych ścian budynków.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, zakres usług wymienionych w opisie nr 3 nie ma charakteru robót budowlanych, a zakres usług nie stanowi żadnej z usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT w poz. 2-48 - stąd zastosowanie w przypadku rozliczania powyższych usług będą miały zasady ogólne VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest:

prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia” dla nabywanych usług objętych Zakresem nr 1;
prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia” dla nabywanych usług objętych Zakresem nr 2;
prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia” dla nabywanych usług objętych Zakresem nr 3.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r, poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Brzmienie tego przepisu przesądza, że zawarta w nim definicja „świadczenia usług” ma charakter komplementarny wobec definicji „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników, w ramach ich działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepisy z zakresu podatku od towarów i usług odwołują się w niektórych przypadkach do grupowań PKWiU. Przy czym prawidłowa identyfikacja towarów i usług w ramach klasyfikacji statystycznych stanowi niezbędny warunek do określenia wysokości opodatkowania lub podmiotu zobowiązanego do rozliczenia VAT w odniesieniu do towarów i usług, dla których przepisy z zakresu VAT powołują klasyfikację statystyczną.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9;
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Załącznik nr 14 do ustawy określa wykaz usług, o których mowa w wyżej cyt. art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. I tak, w:

poz. 3 załącznika wymienione zostały „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)” – PKWiU 41.00.41.0,
poz. 23 załącznika wymienione zostały „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych” – PKWiU 43.21.10.2,
poz. 24 załącznika wymienione zostały „Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających” – PKWiU 43.22.11.0,
poz. 25 załącznika wymienione zostały „Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych” – PKWiU 43.22.12.0,
poz. 29 załącznika wymienione zostały „Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane” – PKWiU 43.29.19.0
poz. 31 załącznika wymienione zostały „Roboty instalacyjne stolarki budowlanej” – PKWiU 43.32.10.0,
poz. 34 załącznika wymienione zostały „Pozostałe roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian (włączając tapetowanie), gdzie indziej niesklasyfikowane” – PKWiU 43.33.29.0,
poz. 37 załącznika wymienione zostały „Roboty związane z wykonywaniem elementów dekoracyjnych – PKWiU 43.39.11.0,
poz. 38 załącznika wymienione zostały „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych” – PKWiU 43.39.19.0,
poz. 45 załącznika wymienione zostały „Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych – PKWiU 43.99.50.0,
poz. 48 załącznika wymienione zostały „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych” – PKWiU 43.99.90.0.

Według art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powołane regulacje ustawy wprowadzają mechanizm polegający na przeniesieniu obowiązku rozliczania podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego wykonana została ściśle określona usługa.

Mechanizm „odwrotnego obciążenia” podatkiem od towarów i usług stanowi odstępstwo od generalnej zasady wyrażonej w art. 193 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – dalej zwanej „Dyrektywą” – (zgodnie z którym osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę. Podstawą dla zastosowania tego szczególnego środka jest art. 199-199a Dyrektywy. W art. 199 ust. 1 oraz art. 199a ust. 1 Dyrektywy zawarty został zamknięty katalog transakcji, w odniesieniu do których państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik podatku od towarów i usług – odbiorca towarów i usług będących przedmiotem tych transakcji, wśród których wymieniono dostawę zużytych materiałów, zużytych materiałów nienadających się do ponownego użycia w tym samym stanie, złomu, odpadów przemysłowych i nieprzemysłowych, odpadów przetwarzalnych, częściowo przetworzonych odpadów oraz dostawy pewnych towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku VI [ art. 199 ust. 1 lit. d) Dyrektywy]. Do decyzji państw członkowskich Unii Europejskiej pozostawiono zarówno ewentualne zaimplementowanie tego mechanizmu na grunt krajowych regulacji, jak również kwestię, które spośród enumeratywnie wskazanych w dyrektywie towarów i usług zostaną nim objęte.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (firma budowlana) działa jako Generalny Wykonawca prac budowlano-instalacyjnych. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wykonuje swoje prace, które są zlecane przez Inwestora, co do zasady również zarejestrowanego czynnego podatnika VAT u, którego sprzedaż nie jest zwolniona na mocy art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT i jednocześnie posiadającego swoją siedzibę na terytorium Polski.

Podczas realizacji swoich projektów w galeriach handlowych, Wnioskodawca zleca podwykonawcom m.in. poniższe zakresy prac:

Zakres nr 1.

Prace związane z demontażem wyposażenia obiektów handlowych, nietrwale związanych z budynkiem, takich jak (z podaniem klasyfikacji PKWiU 2008 wg Wnioskodawcy, który ma zastosowanie do danej usługi):

wyposażenie meblowe wolnostojące PKWiU 31.01.99.0,
wyposażenie meblowe wiszące (panele ścienne, regały) PKWiU 31.01.99.0,
elementy zabudowy meblowej (kabiny przymierzalni, szafy, zabudowy meblowe ozdobne, okładziny meblowe, meble kuchenne) PKWiU 31.01.99.0,
wyposażenie reklamowe (logotypy, litery przestrzenne, logotypy podświetlane, banery) PKWiU 43.29.19.0,
sejfy, szafki pracownicze PKWiU 31.09.99.0,
regały magazynowe PKWiU 31.09.99.0.

Demontowane wyposażenie podlega utylizacji bądź odsyłane jest pod wskazany przez Inwestora adres.

Zakres nr 2.

Prace związane z demontażem/rozbiórką elementów trwale związanych z budynkiem, takich jak (z podaniem klasyfikacji PKWiU 2008 według Wnioskodawcy, który ma zastosowanie do danej usługi):

demontaż i utylizacja okładzin podłogowych PKWiU 43.33.29.0,
frezowanie warstwy kleju po demontażu okładzin podłogowych PKWiU 43.33.29.0,
demontaż i utylizacja ścian działowych g/k oraz przedścianek g/k jednostronnie płytowanych PKWiU 43.39.19.0 i PKWiU 43.99.90.0,
demontaż i utylizacja ścian działowych murowanych z bloczków PKWiU 43.33.29.0 i PKWiU 43.39.19.0,
demontaż i utylizacja sufitów podwieszanych (sufity g/k, sufity mineralne, sufity ażurowe aluminiowe) PKWiU 43.39.19.0 i PKWiU 43.32.10.0,
demontaż i utylizacja opraw oświetleniowych PKWiU 43.21.10.2 i PKWiU 43.39.11.0,
demontaż i utylizacja instalacji elektrycznej, w tym gniazd, włączników, tablic elektrycznych PKWiU 43.21.10.2,
demontaż i utylizacja kanałów wentylacyjnych PKWiU 43.22.12.0,
demontaż i utylizacja urządzeń klimatyzacyjnych wraz z orurowaniem (instalacja freonowa, instalacja wody technologicznej, instalacja odprowadzenia skroplin) PKWiU 43.22.12.0,
demontaż i utylizacja instalacji wodno-kanalizacyjnej PKWiU 43.22.11.0,
demontaż i utylizacja witryn sklepowych (stolarka aluminiowa, szyby) PKWiU 43.39.11.0,
demontaż i utylizacja rolet stalowych wejściowych PKWiU 43.29.19.0,
demontaż i utylizacja drzwi wraz z ościeżnicami PKWiU 43.29.19.0,
demontaż i utylizacja konstrukcji stalowych PKWiU 43.29.19.0 i PKWiU 43.99.50.0.

Zakres nr 3.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia zastosowania dla nabywanych usług w Zakresie 1-3 zasad opodatkowania wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Rozstrzygając niniejszą sprawę w zakresie żądania wyrażonego przez Wnioskodawcę w postawionych pytaniach, sprowadzających się do zakresu zastosowania tzw. mechanizmu odwróconego VAT należy stwierdzić, że o charakterze wykonywanych czynności decyduje całokształt okoliczności faktycznych jakie towarzyszą realizacji tych czynności.

Uwzględniając przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazać należy, że w związku z realizacją inwestycji Wnioskodawca nabywa usługę: demontażu wyposażenia obiektów, rozbiórką elementów trwale związanych z budynkiem, sprzątania lokali użytkowych po zakończeniu prac budowlano-instalacyjnych, przy czym czynności sklasyfikowane według PKWiU 31.01.99.0, 31.09.99.0, 81.22.11.0 i 81.22.12.0 nie zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy. Natomiast czynności o PKWiU 41.00.41.0, 43.21.10.2, 43.22.11.0, 43.22.12.0, 43.29.19.0, 43.32.10.0, 43.33.29.0, 43.39.11.0, 43.39.19.0, 43.99.50.0 i 43.99.90.0 ustawodawca wymienia w załączniku nr 14 do ustawy odpowiednio pod pozycjami 3, 23, 24, 25, 29, 31, 34, 37, 38, 45 i 48.

Przeprowadzając na tym tle ocenę stanowiska Wnioskodawcy należy stwierdzić, że zasługuje ono na aprobatę. Przesłanki tej konkluzji są następujące.

Całokształt okoliczności sprawy przedstawionych przez Spółkę we wniosku wskazuje, że celem realizowanych przez nią usług jest wykonanie usług budowlanych klasyfikowanych według PKWiU 41.00.40.0 jako „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)”. Czynności te, świadczone przez Spółkę na rzecz Inwestorów, co do zasady, stanowią usługi tożsame z usługami nabywanymi od podwykonawców lub stanowią usługi budowlane związane z przystosowaniem i remontem danego obiektu pod skonkretyzowane potrzeby Inwestora.

W konsekwencji powyższego:

W zakresie pytania 1 wniosku należy stwierdzić, że czynności:
1. nabywane przez Spółkę od podwykonawców realizujących na jej zlecenie usługi demontażu:
  1. wyposażenia meblowego wolnostojącego,
  2. wyposażenia meblowego wiszącego (panele ścienne, regały),
  3. elementów zabudowy meblowej (kabiny przymierzalni, szafy, zabudowy meblowe ozdobne, okładziny meblowe, meble kuchenne),
  4. sejfów, szafek pracowniczych,
  5. regałów magazynowych,
    
    jako niewymienione – na co wskazuje stan faktyczny sprawy – w załączniku nr 14 do ustawy, nie podlegają opodatkowaniu według zasad wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prawidłowego zaklasyfikowania ich w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego (według prawidłowych grupowań PKWiU). W niniejszej sprawie nie został więc spełniony jeden z elementów warunkujących zastosowanie opodatkowania według tzw. mechanizmu odwróconego VAT.
2. nabywane przez Spółkę od podwykonawców realizujących na jej zlecenie usługi demontażu wyposażenia reklamowego (logotypy, litery przestrzenne, logotypy podświetlane, banery), które mieszczą się w załączniku nr 14 do ustawy podlegają opodatkowaniu według zasad wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. W tym zakresie zostały bowiem spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie opodatkowania według tzw. mechanizmu odwróconego VAT. A mianowicie, Spółka – jako Główny Wykonawca (tu: Generalny Wykonawca) – jest nabywcą usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawców, na zlecenie Inwestora. Na tle niniejszej sprawy zaznaczyć należy, że „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (internetowe wydanie Słownika języka polskiego, http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008). Wskazać należy również, że przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac. W niniejszej sprawie usługi realizowane przez podwykonawców stanowią czynności sklasyfikowane według PKWiU 43.29.19.0, czemu odpowiadają wskazane w poz. 29 załącznika nr 14 do ustawy „Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Efektem prac realizowanych przez podwykonawców jest więc przeprowadzenie demontażu wyposażenia reklamowego (logotypy, litery przestrzenne, logotypy podświetlane, banery), a więc prac wpisujących się w zakres realizowanych przez Spółkę czynności mieszczących się w PKWiU 41.00.40.0 „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)”, tj. czynności stanowiących – jak podano we wniosku – usługi tożsame z usługami nabywanymi od podwykonawców lub usługi budowlane związane z przystosowaniem i remontem danego obiektu pod skonkretyzowane potrzeby Inwestora. W przedstawionym stanie faktycznym, co należy zaakcentować, Spółka w ww. zakresie w związku z nabyciem wskazanych usług demontażu działa na rzecz Inwestora. Wobec tego jest nabywcą usług świadczonych przez podwykonawców, a realizowanych faktycznie na rzecz Inwestora. Wnioskodawca, jako Główny Wykonawca, świadczy zatem usługi mieszczące się w załączniku nr 14 do ustawy o VAT.
  
  Powyższe przekłada się na stosowne obowiązki Spółki w zakresie odpowiedniego rozliczenia nabywanych usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.
W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 wniosku uznano za prawidłowe.
W zakresie pytania 2 wniosku należy stwierdzić, że czynności nabywane przez Spółkę od podwykonawców realizujących na jej zlecenie usługi:
1. demontażu i utylizacji okładzin podłogowych,
2. frezowania warstwy kleju po demontażu okładzin podłogowych,
3. demontażu i utylizacji ścian działowych g/k oraz przedścianek g/k jednostronnie płytowanych,
4. demontażu i utylizacji ścian działowych murowanych z bloczków,
5. demontażu i utylizacji sufitów podwieszanych (sufity g/k, sufity mineralne, sufity ażurowe aluminiowe),
6. demontażu i utylizacji opraw oświetleniowych,
7. demontażu i utylizacji instalacji elektrycznej, w tym gniazd, włączników, tablic elektrycznych,
8. demontażu i utylizacji kanałów wentylacyjnych,
9. demontażu i utylizacji urządzeń klimatyzacyjnych wraz z orurowaniem (instalacja freonowa, instalacja wody technologicznej, instalacja odprowadzenia skroplin),
10. demontażu i utylizacji instalacji wodno-kanalizacyjnej,
11. demontażu i utylizacji witryn sklepowych (stolarka aluminiowa, szyby),
12. demontażu i utylizacji rolet stalowych wejściowych,
13. demontażu i utylizacji drzwi wraz z ościeżnicami,
14. demontażu i utylizacji konstrukcji stalowych,
  
  które mieszczą się w załączniku nr 14 do ustawy, podlegają opodatkowaniu według zasad wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. W tym zakresie zostały bowiem spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie opodatkowania według tzw. mechanizmu odwróconego VAT.
  
  W tej sytuacji Spółka – jako Główny Wykonawca (tu: Generalny Wykonawca) – jest nabywcą usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawców, na zlecenie Inwestora. Wobec tego, skoro rezultatem prac realizowanych przez podwykonawców jest przeprowadzenie wskazanych czynności w zakresie szeroko rozumianego demontażu i utylizacji ww. elementów, a więc wpisujących się w zakres realizowanych przez Spółkę czynności mieszczących się w PKWiU 41.00.40.0 „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)”, tj. czynności stanowiących – jak wskazano we wniosku – usługi tożsame z usługami nabywanymi od podwykonawców lub usługi budowlane związane z przystosowaniem i remontem danego obiektu pod skonkretyzowane potrzeby Inwestora, to tym samym na Spółce spoczywa obowiązek odpowiedniego rozliczenia nabywanych usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.
W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 wniosku uznano za prawidłowe.
W zakresie pytania 3 wniosku należy stwierdzić, że zlecony przez Wnioskodawcę podwykonawcom zakres prac, polegających na sprzątaniu lokali użytkowych/handlowych/gastronomicznych po zakończeniu prac budowlano-instalacyjnych, w tym mycie witryn i okien, jako niewymienione – na co wskazuje stan faktyczny sprawy – w załączniku nr 14 do ustawy, nie podlegają opodatkowaniu według zasad wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prawidłowego zaklasyfikowania ich w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego (według prawidłowych grupowań PKWiU). W niniejszej sprawie nie został spełniony jeden z elementów warunkujących zastosowanie opodatkowania według tzw. mechanizmu odwróconego VAT.

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 wniosku uznano za prawidłowe.

Zastrzec należy również, że interpretacja nie wywołuje skutków podatkowo-prawnych w odniesieniu do podwykonawców.

Zaznacza się, że tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin