Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.115.2019.2.AT
z 31 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.), uzupełnionym 27 maja 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca miał prawo do opodatkowania dochodów uzyskanych w 2018 r., preferencyjną 15% stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca miał prawo do opodatkowania dochodów uzyskanych w 2018 r., preferencyjną 15% stawką podatkową.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 maja 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.115.2019.1.AT wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2018 roku Gmina X będąca jedynym wspólnikiem 2-ch spółek komunalnych postanowiła je połączyć poprzez przejęcie przez Wnioskodawcę, tj. Y Sp. z o.o. - utworzoną w 2013 roku, całego majątku Zarządu Nieruchomości - Z Sp. z o.o. (rok utworzenia - 2004 r.). Połączenie spółek nastąpiło z dniem 30 lipca 2018 roku. Przychody ze sprzedaży w roku 2017 każda z ww. spółek osiągnęła na poziomie odpowiednio 1.167.000 zł netto i 1.287.000 zł netto.

W 2018 roku po połączeniu przychód ze sprzedaży netto obu spółek razem wyniósł 2.401.000 zł. Na podstawie zawartych porozumień z Gminą oraz innych umów zawartych przez Wnioskodawcę przewidywany przychód ze sprzedaży nie przekroczy 2.300.000 zł netto. Wnioskodawca nie osiąga przychodów (dochodów) z zysków kapitałowych.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 21 maja 2019 r., wskazano m.in., że rok podatkowy spółki jest taki sam jak rok kalendarzowy. W związku z połączeniem nie nastąpiło zamknięcie ksiąg podatkowych Wnioskodawcy, połączenie spółek było następstwem podjęcia przez Radę Miasta X uchwały z 25 sierpnia 2015 roku w sprawie wyrażenia zgody na ich połączenie. Połączenie nastąpiło metodą łączenia udziałów (tryb art. 492 § 1 pkt 1 KSH), poprzez przeniesienie całego majątku spółki Zarządu Nieruchomości Z Sp. z o.o. (spółka przejmowana) na Wnioskodawcę - Y Sp. z o.o. (spółka przejmująca) w sposób określony w art. 492 § 1 pkt 1 KSH.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może za 2018 rok zastosować 15% stawkę podatku dochodowego od osób prawnych od podstawy opodatkowania?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w 2018 roku spełnił on warunek bycia małym podatnikiem określonym w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, albowiem zgodnie z art. 4a pkt 10 tejże ustawy spółka jako mały podatnik (licząc sumę przychodów ze sprzedaży netto obu spółek przejmującej i przejętej) w 2017 roku nie przekroczyła wartości przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro (liczonej kursem określonym w ustawie o CIT). W niniejszej sprawie zastosowania nie znajduje art. 19 ust. 1a pkt 1 ponieważ Wnioskodawca nie powstał w wyniku połączenia ale istniał już przed połączeniem obu spółek i pełnił tylko rolę spółki przejmującej. Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca może za 2018 rok zastosować 15% stawkę podatku od podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i 24b, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
2. 15% podstawy opodatkowania – w przypadku:
1. małych podatników,
   
2. podatników rozpoczynających działalność – w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

Tym samym, co do zasady – podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie w 2017 r. stawkę tę obniżono do 15% podstawy opodatkowania dla niektórych podatników. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

• mali podatnicy,
• podatnicy rozpoczynający działalność – w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.
  
  

Zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2018 r., ustawodawca przewiduje ograniczenie możliwości stosowania stawki 15% dla podatników rozpoczynających działalność, którzy powstali w wyniku szeregu wskazanych w nim operacji restrukturyzacyjnych. W myśl tego przepisu, podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

-nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b ustawy o CIT, wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. W 2018 r. za małego podatnika można było uznać podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2017 r. nie przekroczyła kwoty 5.176.000 zł. W 2017 r. pierwszym dniem roboczym października był 2 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 2 października 2017 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 2 października 2017 r. Nr 190/A/NBP/2017) wynosił 4,3137 zł x 1.200.000 = 5.176.440 zł, w zaokrągleniu 5.176.000 zł.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że w 2018 roku Gmina X będąca jedynym wspólnikiem 2-ch spółek komunalnych postanowiła je połączyć poprzez przejęcie przez Wnioskodawcę, tj. Y Sp. z o.o. utworzoną w 2013 roku, całego majątku Z - Sp. z o.o. (rok utworzenia - 2004 r.). Połączenie spółek nastąpiło z dniem 30 lipca 2018 roku. Przychody ze sprzedaży w roku 2017 każda z ww. spółek osiągnęła na poziomie odpowiednio 1.167.000 zł netto i 1.287.000 zł netto. W 2018 roku po połączeniu przychód ze sprzedaży netto obu spółek razem wyniósł 2.401.000 zł. Wnioskodawca nie osiąga przychodów (dochodów) z zysków kapitałowych. Rok podatkowy spółki jest taki sam jak rok kalendarzowy. W związku z połączeniem nie nastąpiło zamknięcie ksiąg podatkowych Wnioskodawcy, połączenie spółek było następstwem podjęcia przez Radę Miasta X uchwały z 25 sierpnia 2015 roku w sprawie wyrażenia zgody na ich połączenie. Połączenie nastąpiło metodą łączenia udziałów (tryb art. 492 § 1 pkt 1 KSH), poprzez przeniesienie całego majątku spółki Z - Sp. z o.o. (spółka przejmowana) na Wnioskodawcę (spółka przejmująca) w sposób określony w art. 492 § 1 pkt 1 KSH.

W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy w pierwszej kolejności istotnym jest ustalenie, czy do Wnioskodawcy jako podmiotu, który w 2018 r. przejął inny podmiot - Sp. z o.o. zastosowanie znajdą ograniczenia w stosowaniu 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych, a zwłaszcza ograniczenie określone w cytowanym powyżej art. 19 ust. 1a pkt 1 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem podatnik, który został utworzony w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, nie jest uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej wskazanej w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Na gruncie powołanego przepisu ustawodawca zaznaczył, iż z przewidzianej preferencji nie skorzysta podmiot, który został „utworzony” (powstał) w jeden ze wskazanych na gruncie art. 19 ust. 1a ustawy o CIT sposobów.

Na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca nie uregulował pojęcia „utworzony”. Z uwagi na powyższe w celu prawidłowej wykładni powołanego przepisu celowe jest odwołanie się do wykładni literalnej. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/szukaj/utworzony.html) pod pojęciem „utworzony” należy rozumieć: zorganizować, założyć coś, co do tej pory nie istniało, spowodować powstanie czegoś, uformować się w pewien sposób, powstać. Z uwagi na powyższe należy przyjąć, że art. 19 ust. 1a Ustawy o CIT odnosi się do podmiotów, które powstały w jeden ze wskazanych na gruncie powołanego przepisu sposobów.

Aby zatem art. 19 ust. la ustawy o CIT miał zastosowanie do konkretnego podatnika, musi on zostać utworzony w jeden ze sposobów wskazanych na gruncie powołanego przepisu. Oznacza to zatem, iż następstwem wskazanego zdarzenia jest utworzenie podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w wyniku jednego ze zdarzeń wskazanych w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, lub zaistnienie na moment utworzenia zdarzenia wymienionego w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. W świetle powyższego zdarzenia opisane na gruncie art. 19 ust. la ustawy o CIT, których następstwem nie jest utworzenie podatnika podatku dochodowego od osób prawnych nie będą stanowić okoliczności wyłączającej możliwość zastosowania preferencyjnej stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Pod pojęciem „utworzony w wyniku należy rozumieć, „powołany w wyniku” lub „powstały w wyniku” zdarzenia opisanego w art. 19 ust. la ustawy o CIT.

Problematyka łączenia spółek została uregulowana w przepisach Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 491 § 1 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Stosownie do art. 492 § 1 pkt 1 KSH, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

W wyniku połączenia przez przejęcie, nie dochodzi do powstania nowego podmiotu, ponieważ cały majątek spółki przejmowanej przechodzi na spółkę przejmującą. W wyniku zatem połączenia przez przejęcie ustaje byt prawny spółki przejmowanej, co pozostaje bez wpływu na byt spółki przejmującej. W wyniku połączenia przez przejęcie, spółka przejmująca zwiększa jedynie swój majątek. W wyniku połączenia przez przejęcie nie dochodzi do utworzenia podatnika w rozumieniu art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Do utworzenia nowego podmiotu na skutek połączenia, który to podmiot nie miałby prawa do stosowania preferencyjnej stawki podatkowej w wysokości 15% mogłoby dojść jedynie na skutek połączenia dwóch lub więcej podmiotów następujących przez zawiązanie nowej spółki.

W konsekwencji powyższego spod dyspozycji art. 19 ust. 1a ustawy o CIT wyłączone zostało połączenie przez przejęcie z uwagi na okoliczność, iż w wyniku wskazanej operacji nie dochodzi do powstania nowego podmiotu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie połączenie Wnioskodawcy ze spółką przejmowaną w wyniku połączenia przez przejęcie jakie nastąpiło w lipcu 2018 roku nie miało wpływu na możliwość zastosowania 15% stawki podatkowej, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Następstwem połączenia nie jest bowiem utworzenie podmiotu.

Z treści cytowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, wynika, iż oceny możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej dokonuje się na początek roku podatkowego (art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT), bądź na moment rozpoczęcia działalności gospodarczej (art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. b w zw. z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT). W świetle powyższego wszelkie zdarzenia, które wystąpią w trakcie roku podatkowego, nie powodujące powstania nowego podmiotu, nie mają wpływu na utratę przez podatnika preferencyjnej stawki podatkowej.

Z uwagi na powyższe, jeżeli na moment rozpoczęcia określonego roku podatkowego Spółka była uprawniona do zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej to na uprawnienie to nie ma wpływu przeprowadzone w trakcie tego roku podatkowego połączenie. Co więcej ponieważ połączenie zostało przeprowadzone tzw. metodą łączenia udziałów i nie nastąpiło zamknięcie ksiąg Spółki na skutek przejęcia, sam fakt przejęcia Spółki przejmowanej nie miał wpływu na zakończenie roku podatkowego Spółki.

Z uwagi na powyższe połączenie przez przejęcie, przeprowadzone pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką przejmowaną, dokonane w trakcie 2018 roku nie wpłynęło na możliwość stosowania 15% stawki podatkowej do opodatkowania dochodów uzyskanych w tym roku podatkowym, zważywszy że Wnioskodawca przed połączeniem spełniał kryteria pozwalające na uznanie go za małego podatnika.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.