Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.134.2019.3.ICZ
z 24 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2019r. (data wpływu 5 marca 2019r.), uzupełnionym pismem z 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na wynajmie rusztowań wraz z montażem i demontażem na statku sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 30.11.9 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na wynajmie rusztowań wraz z montażem i demontażem na statku sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 30.11.9.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 16 kwietnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.134.2019.1.ICz, do którego dołączono pełnomocnictwo szczególne udzielone panu K. B.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…). W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca świadczy m.in. usługi w zakresie montowania i demontowania rusztowań na statkach wraz z ich wynajmem (usługi objęte zakresem podklasy 30.11.Z według PKD). Powyższe usługi polegają na tym, że Wnioskodawca dostarcza, montuje, wynajmuje oraz demontuje własne rusztowania w miejscu wskazanym przez kontrahenta. Równocześnie montowanie przedmiotowych rusztowań odbywa się przy statkach i służy wyłącznie wykonywaniu prac na statkach, tj. usługobiorca na rzecz którego świadczone są przedmiotowe usługi świadczy usługi remontu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 33.15.10.0. oraz usługi przebudowy lub odbudowy sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.91.0. i jest jednocześnie ich głównym wykonawcą. Po zakończeniu prac na danym statku Wnioskodawca demontuje rusztowanie i odbiera je oraz przewozi do siedziby firmy lub na miejsce realizacji kolejnego zlecenia.

Świadcząc powyższe usługi Wnioskodawca występuje w roli podwykonawcy usługobiorcy, wykonującego zlecenie na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie zawartej pomiędzy nimi umowy.

W ocenie Wnioskodawcy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi w postaci wynajmu rusztowań wraz z montażem i demontażem na statku winno zostać sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.9 jako „Usługi związane z przebudową i odbudową i wyposażaniem statków, platform i konstrukcji pływających; Usługi podwykonawców związane z produkcją statków i konstrukcji pływających”.

Ustawą z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016, poz. 2024) ustawodawca wprowadził zmiany w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku nabycia usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2018, poz. 2174 wraz z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), w tym dokonano zmiany art. 17 ust. 1 pkt 8 tej ustawy oraz dodany został ust. 1h do art. 17. W wyniku przedmiotowej nowelizacji Wnioskodawca działając jako podwykonawca w przypadku wykonywania przez siebie usług na rzecz usługobiorcy, o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy, winien stosować mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika będącego usługobiorcą, na którego to rzecz świadczone są ww. usługi.

Ponadto, podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, zaś usługobiorca jest również podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym oraz nowelizacją przepisów prawa dokonaną przez ustawodawcę Wnioskodawca powziął wątpliwość co do prawidłowego sposobu przyjętego rozliczania usług w postaci jednoczesnego wynajmu, dostawy, montażu i demontażu rusztowań wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz usługobiorcy.

Mając na względzie obowiązek Wnioskodawcy prawidłowego zadeklarowania należnego podatku od towarów i usług, a także w związku ze zmianami wprowadzonymi w ustawie w zakresie objęcia mechanizmem odwrotnego obciążenia znacznej części robót budowlanych wykonywanych przez podwykonawców na rzecz usługobiorców rodzi się pytanie co do właściwego sposobu rozliczenia usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu działającego w charakterze usługobiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w tak opisanym stanie faktycznym usługi w postaci jednoczesnego wynajmu, montażu i demontażu rusztowań wraz z ich obsługą na statkach świadczone przez Wnioskodawcę będącego podwykonawcą na rzecz usługobiorcy winne być rozliczane przez Wnioskodawcę na zasadach ogólnych i przy zastosowaniu aktualnie obowiązującej stawki podatku VAT bez stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia stosownie do zapisów art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2017 roku weszła w życie ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024; dalej: ustawa o VAT). Jednym z założeń nowelizacji było dokonanie zmiany sposobu rozliczania podatku w przypadku świadczenia usług budowlanych. Według znowelizowanego art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT , zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
3. usługodawca świadczy na rzecz usługobiorcy usługi, o których mowa jest w załączniku nr 14 (poz. 2-48) do ustawy o VAT,
4. usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.
   
   

W myśl znowelizowanego art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy rozliczenie usługi polegającej na wynajmie własnych rusztowań wraz z ich transportem, montażem, demontażem i obsługą na statkach, na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a usługobiorcą nie podlega reżimowi określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz ust. 1 h i 2 ustawy o VAT, albowiem w niniejszym stanie faktycznym nie zostały spełnione łącznie wszelkie warunki determinujące zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia, w szczególności usługa powyższa nie stanowi jednej z usług określonych w załączniku nr 14 do ustawy, w tym nie może ona zostać zaklasyfikowana jako usługa wymieniona w poz. 42 załącznika - symbol 43.99.20.0 „Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań”.

W ocenie Wnioskodawcy usługa w postaci wynajmu rusztowań połączonych z montażem, demontażem i ich obsługą na statkach podlega zaklasyfikowaniu jako usługi związane z przebudową odbudową i wyposażaniem statków, platform i konstrukcji pływających; usługi podwykonawców związane z produkcją statków i konstrukcji pływających, zatem powinna być zaklasyfikowana jako usługa grupowana pod symbolem PKWiU 30.11.9.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z powszechnie przyjętą linią orzeczniczą sądów administracyjnych zakwalifikowanie określonej usługi do konkretnego grupowania PKWiU może być również przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej. To organy podatkowe, a nie organy statystyczne, mając na uwadze stan faktyczny podany we wniosku o wydanie interpretacji, powinny dokonać oceny w jakim grupowaniu tej właśnie klasyfikacji mieści się usługa wykonywana przez Wnioskodawcę (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2017 r. o sygn. akt I FSK 179/16 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu w Krakowie z dnia 11 kwietnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 71/17, lex nr 2270289). Tym samym, klasyfikacje statystyczne, pozostające elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania podlegać winny ocenie i wykładni dokonywanej przez organy podatkowe w toku wydawania decyzji w przedmiocie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej.

Wskazania wymaga, że usługi opisane w stanie faktycznym nie mogą podlegać zaklasyfikowaniu jako „Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań” - zgodnie z symbolem PKWiU 43.99.20.0., albowiem ww. usługi związane są z montażem i demontażem rusztowań na statkach i innych konstrukcjach pływających w związku z ich budową, przebudową, odbudową i remontem. Natomiast grupa 43.99.20.0. znajduje się w sekcji F, czyli w „Obiektach budowlanych i robotach budowlanych”. Sekcja ta dotyczy więc wyłącznie budynków oraz budowli. Równocześnie w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT umieszczono usługi znajdujące się wyłącznie w sekcji F. Można zatem wnioskować, że roboty wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT obejmują wyłącznie budynki, budowle oraz obiekty budowlane. W świetle definicji stosowanych w statystyce publicznej przedstawionych przez Główny Urząd Statystyczny (http://stat.gov.pl/metainformacje/slownik-pojec/pojecia-stosowane-w-statystyce-publicznej/lista.html), statek nie jest ani budynkiem, ani budowlą, ani też obiektem budowlanym.

Analizując przedmiotową kwestię nie sposób również pominąć zapisy prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn. zm.; dalej: Prawo budowlane), budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, zaś obiektem budowlanym zgodnie z art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego jest budynek, budowla bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Natomiast budowlą zgodnie z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury.

Ponadto zgodnie z definicją „statku” (https://sjp.pwn.pl/szukaj/statek.html), statkiem jest duży obiekt pływający, przeznaczony do przewozu ludzi i ładunków.

Zważając na powyższe nie ma żadnych wątpliwości, iż statek nie jest budynkiem, budowlą, czy też obiektem budowlanym.

Stąd w niniejszej sprawie należałoby zakwalifikować przedmiotowe usługi pod PKWiU 30.11.9., czyli „usługi związane z przebudową, odbudową i wyposażaniem statków, platform i konstrukcji pływających; usługi podwykonawców związane z produkcją statków i konstrukcji pływających”.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Wnioskodawca powinien dokonać rozliczenia opisanych w stanie faktycznym usług według zasad ogólnych, tj. bez zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, gdyż usługi te nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT. Tym samym rozliczając przedmiotowe usługi Wnioskodawca powinien zastosować zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT aktualnie obowiązującą stawkę podatku VAT.

W związku z powyższym swoje stanowisko Wnioskodawca uznał za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do wskazania prawidłowej klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Tak więc niniejszą interpretację wydano uwzględniając grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W myśl art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego – art. 17 ust. 2 ustawy.

Załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa, należy zauważyć, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (...).

Zatem wskazać należy, że ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny.

Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
• dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
• usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.
  
  

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy m.in. usługi w zakresie montowania i demontowania rusztowań na statkach wraz z ich wynajmem Powyższe usługi polegają na tym, że Wnioskodawca dostarcza, montuje, wynajmuje oraz demontuje własne rusztowania w miejscu wskazanym przez kontrahenta. Równocześnie montowanie przedmiotowych rusztowań odbywa się przy statkach i służy wyłącznie wykonywaniu prac na statkach, tj. usługobiorca na rzecz którego świadczone są przedmiotowe usługi świadczy usługi remontu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 33.15.10.0. oraz usługi przebudowy lub odbudowy sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.91.0. i jest jednocześnie ich głównym wykonawcą. Po zakończeniu prac na danym statku Wnioskodawca demontuje rusztowanie i odbiera je oraz przewozi do siedziby firmy lub na miejsce realizacji kolejnego zlecenia.

Świadcząc powyższe usługi Wnioskodawca występuje w roli podwykonawcy usługobiorcy, wykonującego zlecenie na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie zawartej pomiędzy nimi umowy.

Ponadto, podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, zaś usługobiorca jest również podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość co do prawidłowego sposobu przyjętego rozliczania usług w postaci jednoczesnego wynajmu, dostawy, montażu i demontażu rusztowań wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz usługobiorcy.

Mając na uwadze cytowany stan prawny oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT oraz czy jest świadczona przez podwykonawcę. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Wnioskodawca wskazał, że w jego ocenie wykonywane usługi w postaci wynajmu rusztowań wraz z montażem i demontażem na statku winny zostać sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.9 jako „Usługi związane z przebudową i odbudową i wyposażaniem statków, platform i konstrukcji pływających; Usługi podwykonawców związane z produkcją statków i konstrukcji pływających”. Jednocześnie usługi świadczone przez Wnioskodawcę służą wyłącznie wykonywaniu prac na statkach tj. usługobiorca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy ww. usługi, świadczy usługi remontu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 33.15.10.0 oraz usługi przebudowy lub odbudowy sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.91.0.

Zatem opierając się na klasyfikacji PKWiU wskazanej przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że usługi, będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, wykonane na podstawie umowy, polegające na wynajmu rusztowań wraz z montażem i demontażem na statku - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.9 – nie zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jako usługi, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

Wobec powyższego należy uznać, że skoro Wnioskodawca jako czynny zarejestrowany podatnik VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, świadczy usługi nie wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, na rzecz głównego wykonawcy zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT oraz jednocześnie główny wykonawca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy opisane we wniosku usługi, wykonuje usługi na rzecz Zamawiającego, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 33.15.10.0 i PKWiU 30.11.91.0, to nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h. Żaden z podmiotów tj. Wnioskodawca ani główny wykonawca nie wykonują usług wymienionych w poz. 2-48 zał. Nr 14 do ustawy o VAT.

W konsekwencji usługi opisane w stanie faktycznym wykonywane na podstawie umowy na rzecz Kontrahenta w zakresie wynajmu rusztowań wraz z montażem i demontażem na statku - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.9, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, wg stawki właściwej dla danej usługi.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy (w szczególności błędnie wskazanego symbolu PKWiU dla wykonywanych usług), udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy
z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.