Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.69.2019.2.MSO
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z 15 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z 15 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem w ½ części nieruchomości położonej w obrębie msc. (…), gmina (…) o łącznej powierzchni (…) m² dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…) - dalej zwana Nieruchomością.

Uzyskanie tytułu prawnego do przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło w formie umowy kupna sprzedaży, która zawarta została (…) roku, aktem notarialnym Repertorium A Nr (…). Nieruchomość była nabyta do własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawcy.

Nabyta działka ma charakter działki rolnej z zabudowaniami. Przedmiotowa działka położona jest na terenie, który nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego.

W rejestrze gruntów prowadzonym przez (…), przedmiotowa działka, położona w województwie (…), powiecie (…), jednostce ewidencyjnej (…), stanowiąca działkę ewidencyjną (…), oznaczona jest jako - tereny (…).

Nieruchomość jest zabudowana:

1. drewnianym budynkiem mieszkalnym 1-kondygnacyjnym, o powierzchni zabudowy (…) m², o powierzchni użytkowej (…) m², wybudowanym w (…) roku,
2. murowanym budynkiem niemieszkalnym 1-kondygnacyjnym, o powierzchni zabudowy (…) m², powierzchni użytkowej (…) m², wybudowanym w (…) roku,
3. murowanym budynkiem niemieszkalnym, 1-kondygnacyjnym, o powierzchni zabudowy (…) m², powierzchni użytkowej (…) m², wybudowanym w (…) roku,
4. murowanym budynkiem handlowo-usługowym, 1-kondygnacyjnym, o powierzchni zabudowy (…) m², powierzchni użytkowej (…) m², wybudowanym w (…) roku.
   
   

Podatnik, rozporządzając własnym majątkiem, dokonuje najmu budynku handlowo usługowego, od (…) roku, który służy prowadzeniu kwiaciarni przez najemcę.

Dnia (…) roku, Wnioskodawca sprzedał ½ części w prawie własności nieruchomości na rzecz Małżeństwa, które nie było i nie jest powiązane rodzinnie czy kapitałowo z Wnioskodawcą.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia sprzedawanej nieruchomości, nie dążył w żaden sposób do działalności gospodarczej związanej ze zbywaniem nieruchomości. Do chwili sprzedaży Wnioskodawca zamierza czerpać pożytki z najmu, z uwzględnieniem czasokresu wypowiedzenia umowy najmu, w przypadku sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca nie miał sprecyzowanych planów zagospodarowania nieruchomości. Z uwagi na jej charakter Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać nieruchomość na własne cele.

Potencjalny nabywca poszukiwał na terenie (…) gruntu pod lokal handlowy. Wnioskodawca otrzymał informację o zainteresowaniu posiadaną przez Wnioskodawcę nieruchomością ze strony potencjalnego kupującego. Po uzgodnieniu wstępnych ram umowy, Wnioskodawca i potencjalny nabywca dnia (…) roku, podpisali umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca nie dokonywał ogłoszeń w prasie, internecie czy innych środkach masowej komunikacji, gdyż zamierzał wykorzystywać nabytą nieruchomość dla własnych potrzeb.

Wnioskodawca oprócz opisanej nieruchomości nie posiada tytułów prawnych do jakichkolwiek innych nieruchomości.

Wnioskodawca z racji na wykonywany zawód - (…) - związany z koniecznością częstych wyjazdów, nie zamierza na nieruchomości prowadzić gospodarstwa rolnego.

Podatnik uznał, że najkorzystniejszym dla niego sposobem zarządzania prywatnym majątkiem w postaci nieruchomości, będzie sprzedaż ½ prawa do opisanej nieruchomości wraz z opisanymi zabudowaniami.

Środki uzyskane ze sprzedaży działki, Podatnik nie zamierza przeznaczać, na uzupełnienie (odtworzenie) stanu posiadania majątkowego nieruchomości tym bardziej w celu ich dalszej sprzedaży.

Podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej.

Pismem z 15 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

1. Czy Wnioskodawca był czynnym podatnikiem VAT i czy prowadzi, działalność gospodarczą, jeśli tak to w jakim zakresie i kiedy?
   Wnioskodawca nie był w przeszłości (i nie jest nadal) czynnym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności gospodarczej.
   
2. Czy Wnioskodawca wystąpił o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?
   Podatnik nie występował o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
   
3. Czy Wnioskodawca wnosił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działki, jeśli tak to od kiedy i w jakim celu? Czy uzyskanie ww. decyzji przez Wnioskodawcę było konieczne, jeśli tak to dlaczego?
   Wnioskodawca nie wnosił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki stanowiącej zakres przedmiotowy wniosku o interpretację.
   
4. Do jakich własnych celów Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać zakupioną nieruchomość?
   Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać nabytą nieruchomość dla celów osobistych zwłaszcza, iż na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny.
   
5. Czy Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotową nieruchomość dla celów osobistych, jeśli tak, to do jakich i w jakim zakresie?
   Wnioskodawca, z uwagi na fakt, iż na opisanej nieruchomości znajdują się zabudowania (w tym budynek mieszkalny), wykorzystywał ww. nieruchomość na cele osobiste (pobyty czasowe na ww. nieruchomości).
   
6. W jaki sposób Wnioskodawca wykorzystał nieruchomość od zakupu do momentu sprzedaży?
   Wnioskodawca (jak wskazano powyżej), wykorzystywał ww. nieruchomość na cele osobiste (pobyty czasowe na ww. nieruchomości). Jeden z budynków (pow. (…)m2) posadowionych na ww. nieruchomości Wnioskodawca wynajmował (od (…) roku) celem prowadzenia kwiaciarni.
   
7. Czy cała nieruchomość była przedmiotem najmu, czy tylko część (jaka)?
   Wnioskodawca (jak wskazano powyżej), wynajmował jeden z czterech budynków posadowionych na ww. nieruchomości, wykorzystując pozostałe na cele osobiste.
   
8. Czy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jeśli tak to od kiedy i w jakim zakresie?
   Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.
   
9. Czy Wnioskodawca był/jest rolnikiem ryczałtowym jeśli tak to od kiedy, w jakim okresie?
   Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym.
   
10. Czy działka przeznaczona do sprzedaży była lub jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?
    Działka przeznaczona do sprzedaży nie była (i nie jest nadal) wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?
    
11. Czy Wnioskodawca z ww. gruntu dokonywał sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jeśli tak do jakich i kiedy i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT?
    Wnioskodawca z ww. gruntu nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.
    
12. Czy Wnioskodawca poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości działki, tj. dokonał uatrakcyjnienia np. wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to jakie i w jakim celu?
    Wnioskodawca nie czynił jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działki, tj. nie dokonał uatrakcyjnienia np. poprzez wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej czy energetycznej.
    
13. Jakie działania marketingowe Wnioskodawca podjął/zamierza podjąć w celu sprzedaży działki?
    Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych i nie zamierza ich podejmować w celu sprzedaży działki.
    
14. Co jest powodem sprzedaży działki i na co Wnioskodawca zamierza przeznaczyć uzyskane środki ze sprzedaży?
    Wnioskodawca (jak wskazano we wniosku o interpretację) otrzymał informację o zainteresowaniu posiadaną przez Wnioskodawcę nieruchomością ze strony potencjalnego kupującego. Wnioskodawca rozwija (jak wskazano we wniosku) swoje zawodowe zainteresowania w (…), z czym wiążą się częste wyjazdy Wnioskodawcy do (…). Przyjęta przez Wnioskodawcę optyka własnego zawodowego rozwoju, skłoniła Go do uzgodnienia wstępnych ram umowy z potencjalnym kupującym. Otrzymane ze sprzedaży środki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na cele osobiste, w tym na poszerzanie posiadanych umiejętności zawodowych.
    
15. Czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeśli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:
    
    1. Jakie to nieruchomości?
    2. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca wszedł w posiadanie tych nieruchomości?
    3. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawcę?
    4. Czy Wnioskodawca z tytułu ich sprzedaży odprowadzał podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?
    5. Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości?
    6. Czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku), jeśli tak to ile i jakie?
    7. Na co zostaną przeznaczone środki ze sprzedaży działek?
    Wnioskodawca (jak wskazano we wniosku o interpretację) nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych nieruchomości. Dnia (…) roku, Wnioskodawca sprzedał ½ części w prawie własności. nieruchomości stanowiącej zakres przedmiotowy wniosku o interpretację, na rzecz Małżeństwa, które nie było i nie jest powiązane rodzinnie czy kapitałowo z Wnioskodawcą. Wnioskodawca środki przeznaczy na rozwój posiadanych umiejętności zawodowych. Z ww. sprzedaży Wnioskodawca nie odprowadzał podatku VAT i nie składał deklaracji. Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości.
    
16. Czy zawierając umowę przedwstępną Wnioskodawca udzielił nabywcy pełnomocnictwa do reprezentowania Wnioskodawcy?
    Wnioskodawca zawierając umowę przedwstępną nie udzielił nabywcy pełnomocnictwa do reprezentowania Wnioskodawcy.
    
17. W poz. 74 wniosku ORD-IN z dnia 30 stycznia 2019 r. Wnioskodawca przedstawiając opis zdarzenia przyszłego, zawarł następujące sformułowanie, cyt.: „Dnia (…) roku, Wnioskodawca sprzedał ½ części w prawie własności nieruchomości na rzecz Małżeństwa, które nie było i nie jest powiązane rodzinnie czy kapitałowo z Wnioskodawcą”. W dalszej części ww. wniosku w tej samej pozycji widnieje zapis, cyt.: „Potencjalny nabywca poszukiwał na terenie (…) gruntu pod lokal handlowy. Wnioskodawca otrzymał informację o zainteresowaniu posiadaną przez Wnioskodawcę nieruchomością ze strony potencjalnego kupującego. Po uzgodnieniu wstępnych ram umowy. Wnioskodawca i potencjalny nabywca dnia (…) roku, podpisali umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości”. Informacje zawarte w powyższych zdaniach są ze sobą sprzeczne. Wobec powyższego Wnioskodawca winien uzupełnić poz. 74 wniosku ORD-IN o sprecyzowanie powyższych faktów i określenie w sposób jednoznaczny stanu faktycznego. Wnioskodawca nie widzi sprzeczności w powyższych, zgodnych ze stanem faktycznym stwierdzeniach, zawierając umowę przedwstępną nie udzielił nabywcy pełnomocnictwa do reprezentowania Wnioskodawcy. Cała działka posiada powierzchnię (…)m2, zatem dokonując sprzedaży działki Wnioskodawca zoptymalizował do swoich, planowanych osobistych potrzeb wielkość nieruchomości. Po fakcie zbycia ½ działki Wnioskodawca otrzymał informację o zainteresowaniu posiadaną przez Wnioskodawcę nieruchomością ze strony innego, potencjalnego kupującego. Po uzgodnieniu wstępnych ram umowy. Wnioskodawca i potencjalny nabywca dnia (…) roku, podpisali umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości.
    
18. Ponadto proszę również wyjaśnić, czy informacje dotyczące pracy w (…) dotyczą Wnioskodawcy czy innego podmiotu, z uwagi na użyte sformułowanie, cyt.: „Wnioskodawczyni z racji tego (…)”.
    Wszystkie informacje przedstawione we wniosku o interpretację dotyczą Wnioskodawcy. Użycie sformułowania, cyt.: „Wnioskodawczyni z racji tego (...)”, stanowi pomyłkę literową.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zamiarem zbycia ½ części nieruchomości położonej w obrębie msc. (…), gmina (…) o łącznej powierzchni (…) m² (…), transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja pozostaje poza zakresem podmiotowym podatku od towarów i usług i podatek VAT nie powinien być naliczony ze względu na fakt sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego, a nie w zakresie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej zwłaszcza w zakresie obrotu nieruchomościami, posiadany przez Wnioskodawcę zasób majątkowy został nabyty do majątku prywatnego z celem wykorzystania na własne potrzeby, a dążenie przez Wnioskodawcę do uzyskania możliwie satysfakcjonującej ceny za planowaną sprzedaż nieruchomości, nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nieruchomość nabyto aktem notarialnym, w ramach majątku prywatnego.

Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie czynił żadnych kroków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania związane ze sprzedażą nieruchomości nie mają charakteru ciągłego tylko incydentalny - dotyczą wyłącznie jednej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, najistotniejszą kwestią, która przesądza o niewypełnianiu przez Wnioskodawcę normy prawnej wynikającej z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT jest fakt, iż nie prowadzi on działalności gospodarczej w rozumieniu powołanego przepisu.

Wnioskodawca nie zamierza odtwarzać posiadanego majątku, dokonując np. zakupu innych nieruchomości za kwoty uzyskane ze zbycia dotychczas posiadanych nieruchomości.

Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018, poz. 646), Wnioskodawca pragnie wskazać, na utrwaloną praktykę rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym. Utrwalona praktyka wynika przede wszystkim z orzecznictwa Trybunatu Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 15 września 2011 r. (połączone sprawy C-180/10 i C-181/10) uznał on, że „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej”.

Podkreślić należy, że ww. orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 14 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1453/11), z dnia 13 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 890/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków, budowli lub ich części) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wykażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Należy mieć na uwadze, że powołane wyżej orzeczenie TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 stanowi przesłankę do analogicznego rozstrzygnięcia tylko i wyłącznie w przypadku gdy mamy do czynienia z tożsamym stanem faktycznym, co niewątpliwie w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył (…) roku przedmiotową nieruchomość w drodze kupna. Nabyta działka ma charakter działki rolnej z zabudowaniami. Położona jest na terenie, który nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość jest zabudowana: drewnianym budynkiem mieszkalnym 1-kondygnacyjnym, murowanym budynkiem niemieszkalnym 1-kondygnacyjnym, murowanym budynkiem niemieszkalnym oraz murowanym budynkiem handlowo-usługowym, 1-kondygnacyjnym. Podatnik dokonuje najmu budynku handlowo usługowego, od (…) roku, który służy prowadzeniu kwiaciarni przez najemcę. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia sprzedawanej nieruchomości, nie dążył w żaden sposób do działalności gospodarczej związanej ze zbywaniem nieruchomości. Do chwili sprzedaży Wnioskodawca zamierza czerpać pożytki z najmu. Wnioskodawca nie dokonywał ogłoszeń w prasie, internecie czy innych środkach masowej komunikacji, gdyż zamierzał wykorzystywać nabytą nieruchomość dla własnych potrzeb. Podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej, nie występował o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie wnosił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki stanowiącej zakres przedmiotowy wniosku o interpretację, zamierzał wykorzystywać nabytą nieruchomość dla celów osobistych zwłaszcza, iż na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny. Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Wnioskodawca nie czynił jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działki, tj. nie dokonał uatrakcyjnienia np. poprzez wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej czy energetycznej, nie podejmował żadnych działań marketingowych i nie zamierza ich podejmować w celu sprzedaży działki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ½ części nieruchomości o łącznej powierzchni (…) m².

Odnosząc się w pierwszej kolejności do sprzedaży udziału w budynku handlowo-usługowym będącym przedmiotem najmu (pkt d) należy zaznaczyć, że na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025, ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu.

Wnioskodawca tym samym uzyska w tym zakresie status podatnika podatku od towarów i usług, a transakcja w tym zakresie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka kwalifikacja prawnopodatkowa wiąże się przede wszystkim z faktem, że Wnioskodawca wykorzystywał budynek handlowo-usługowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej drewnianym budynkiem mieszkalnym (pkt a) oraz murowanymi budynkami niemieszkalnymi (pkt b, c) należy zauważyć, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Jak już wcześniej wyjaśniono, o byciu podatnikiem podatku od towarów i usług nie decyduje sama częstotliwość wykonywania czynności polegającej na sprzedaży. Istotne jest również ustalenie czy okoliczności związane z tą sprzedażą jednoznacznie wskazują, że sprzedaż dokonywana jest przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji osoba dokonująca danej czynności działa jako podatnik.

Właściwym, zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, w przypadku, gdy dokonują sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analizując powyższe stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości zabudowanej drewnianym budynkiem mieszkalnym oraz budynkami niemieszkalnymi nie wskazuje, iż czynność ta wykonywana będzie przez podatnika w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystywał ww. budynki na cele osobiste (pobyty czasowe w ww. nieruchomości). Wykorzystywanie nieruchomości w taki sposób nie może być utożsamiane z wykorzystywaniem w ramach działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz biorąc pod uwagę przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w nieruchomości, o której mowa powyżej (budynki a, b, c), należy uznać za sprzedaż majątku osobistego Wnioskodawcy i jako czynność nie mieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy, że całość transakcji sprzedaży udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ pragnie zauważyć również, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane wyroki NSA. Przytoczone wyroki są rozstrzygnięciami w konkretnej sprawie, osadzonymi w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawężają.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…),w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.