2019.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.27.2019.2.MK
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 stycznia 2019 r. (data wpływu 24 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 22 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

czy dywidendy wypłacane z tytułu podziału zysku Spółki będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT - jest prawidłowe,
czy w przypadku, gdy kwota dywidendy nie przekroczy limitu 2 000 000 zł określonego w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT- jest prawidłowe,
czy w przypadku, gdy kwota dywidendy przekroczy limit 2 000 000 zł określony w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT lub uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, która nie wygasła zgodnie z art. 26b ust. 7 ustawy o CIT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy dywidendy wypłacane z tytułu podziału zysku Spółki będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz czy w przypadku, gdy kwota dywidendy nie przekroczy limitu 2 000 000 zł określonego w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy i czy w przypadku, gdy kwota dywidendy przekroczy limit 2 000 000 zł określony w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) oraz A. S.A. [dalej: „A”] wchodzą w skład grupy B. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kompleksowej realizacji inwestycji w branży telekomunikacyjnej oferując m.in.: instalację rurociągów podziemnych pod przeszkodami terenowymi, usługi projektowania i budowy sieci światłowodowych oraz usługi utrzymania sieci światłowodowych. A jest operatorem telefonii komórkowej w Polsce. A świadczy pełen zakres usług telekomunikacyjnych dla klientów indywidualnych oraz biznesowych. A prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w Polsce. A posiada 100% udziałów w Spółce na podstawie tytułu własności, nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 2 lata. Zarówno Spółka, jak i A zostały utworzone zgodnie z przepisami prawa polskiego, posiadają siedzibę na terytorium Polski oraz są polskimi rezydentami podatkowymi. Spółka oraz A podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce oraz nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów. Z uwagi na fakt, że A jest 100% udziałowcem Wnioskodawcy, istnieje możliwość wypłacenia dywidendy na rzecz A przez Spółkę. Przed dniem wypłaty dywidendy za rok 2018, Spółka uzyska od A oświadczenie o niekorzystaniu ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania (zgodnie z art. 26 ust. 1f ustawy o CIT w związku z art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT). Dywidendy wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz A wypłacane będą z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Suma wypłat dokonywanych przez Spółkę na rzecz A z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz 22 ust. 1 ustawy o CIT może przekroczyć kwotę 2 000 000 złotych rocznie. Spółka planuje zastosowanie zwolnienia z opodatkowania wypłacanych dywidend na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, po dokonaniu weryfikacji warunków zwolnienia z zachowaniem należytej staranności (zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT). W przypadku, jeżeli należności wypłacane na rzecz A przekroczą limit 2 000 000 zł, Spółka (jako płatnik), po dokonaniu weryfikacji oraz przed dokonaniem wypłaty dywidendy (zakładając, że weryfikacja potwierdzi spełnienie warunków zastosowania zwolnienia) zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT złoży stosowne oświadczenie, że: posiada wymagane dokumenty dla zastosowania zwolnienia; po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania zwolnienia, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT.

Alternatywnie, Spółka może wystąpić o wydanie opinii o zastosowaniu zwolnienia określonej w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT i w przypadku uzyskania pozytywnej opinii, dokonać wypłaty dywidendy w okresie jej ważności, zgodnie z art. 26b ust. 7 ustawy o CIT. Spółka wskazała, że na podstawie przeprowadzonej weryfikacji, A jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych przez Wnioskodawcę należności z tytułu dywidend, tj.:

A otrzyma należności od Spółki dla własnej korzyści, w tym będzie decydować samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,
A nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,
A prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby (w Polsce).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dywidendy wypłacane na rzecz A z tytułu podziału zysku Spółki będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT?
Czy w przypadku, gdy kwota dywidendy nie przekroczy limitu 2 000 000 zł określonego w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT?
Czy w przypadku, gdy kwota dywidendy przekroczy limit 2 000 000 zł określony w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT lub uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, która nie wygasła zgodnie z art. 26b ust. 7 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

W przedstawionym stanie faktycznym, dywidendy wypłacane na rzecz A z tytułu podziału zysku Spółki będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Ad.2

W przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku, gdy kwota dywidendy nie przekroczy limitu 2 000 000 zł określonego w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Ad.3

W przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku, gdy kwota dywidendy przekroczy limit 2 000 000 zł określony w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT lub uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, która nie wygasła zgodnie z art. 26b ust. 7 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Uzasadnienie do pytania 1.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm.) (dalej: ustawa o CIT), za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. dywidendy.

W myśl, art. 22 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Tym niemniej, ustawodawca w przypadku spełnienia warunków wskazanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, przewidział możliwość zwolnienia dywidend z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przedmiotowym przepisem zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do ust. 4a powołanego artykułu zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Zwolnienie to, zgodnie z ust. 4b, ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Ponadto, stosownie do art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

własności,
innego niż własność, pod warunkiem, że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Zdaniem Spółki należy zwrócić uwagę, że przytoczone przepisy art. 22 ust. 4 i następne ustawy o CIT wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie należy podkreślić, że aby istniała możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu (dochodu), zgodnie z art. 22 ust. 4 i następne ustawy o CIT, wszystkie wskazane w tej regulacji warunki muszą zostać spełnione łącznie. Przepisy art. 22 ust. 4 i następne ustawy o CIT zostały wprowadzone, celem implementacji do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zapisów Dyrektywy Rady Unii Europejskiej nr 90/435/EWG z 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich, zmienionej następnie Dyrektywą Rady Unii Europejskiej nr 2003/123/WE z dnia 22 grudnia 2003 r., a następnie zastąpionej Dyrektywą Rady Unii Europejskiej z dnia 30 listopada 2011 r. nr 2011/96/UE (dalej: Dyrektywa). Celem powyższych Dyrektyw było wprowadzenie do wewnętrznych przepisów państw członkowskich, regulacji dotyczących stosunków gospodarczych pomiędzy spółkami dominującymi i spółkami zależnymi, które to regulacje ułatwiałyby konsolidację tych spółek. Jednym z elementów tych uregulowań jest wskazanie, że przywileje wynikające z tej Dyrektywy dotyczą udziałowców (spółek dominujących) uprawnionych do dochodu z tytułu otrzymanej dywidendy wypłaconej przez spółkę zależną, tj. przewidują zwolnienie z opodatkowania takich dywidend w ramach Unii Europejskiej. Cytowane powyżej regulacje art. 22 ustawy o CIT, w tym regulacje w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dywidend (art 22 ust. 4 ustawy o CIT) stanowią zatem implementację regulacji zawartych w Dyrektywach Unijnych. Jednocześnie, krajowe przepisy oraz Dyrektywa przewidują dodatkowy warunek zastosowania zwolnienia.

Zgodnie z art. 22c ustawy o CIT, przepisów art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tym przepisie jest: sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów; głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Na potrzeby art. 22c ust. 1 ustawy o CIT sposób działania nie jest sztuczny, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby ten sposób działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Do przyczyn, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się celu skorzystania ze zwolnienia określonego w przepisach art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, sprzecznego z przedmiotem lub celem tych przepisów.

Mając na uwadze powyższe regulacje, w ocenie Spółki, przesłanki zastosowania zwolnienia z opodatkowania wypłacanych na rzecz A dywidend określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz 22c ustawy o CIT zostały spełnione, tj.:

wypłacającym dywidendy jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, posiadająca siedzibę bądź zarząd na terytorium RP (warunek ten jest spełniony, gdyż Spółka jest wypłacającym dywidendy i posiada siedzibę w Polsce),
odbiorca dywidend posiada więcej niż 10% udziałów w podmiocie wypłacającym przez okres dłuższy niż 2 lata, na podstawie tytułu własności (warunek ten jest spełniony, gdyż A jako odbiorca dywidend posiada 100% udziałów Spółki nieprzerwanie od ponad 2 lat, na podstawie tytułu własności),
odbiorca dywidend podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (warunek ten jest spełniony, gdyż A jako odbiorca dywidend podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania),
odbiorca dywidendy nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania (warunek ten jest spełniony, gdyż A jako odbiorca dywidend nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania),
dywidendy są wypłacane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, tj. stanowią zysk A z tytułu zaangażowania kapitałowego w Spółkę.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, dywidendy wypłacane na rzecz A z tytułu podziału zysku Spółki będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Uzasadnienie do pytań 2-3.

Począwszy od 1 stycznia 2019 r. zmianie uległy zasady podatku od należności wypłacanych z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 oraz 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Na gruncie znowelizowanych regulacji, możliwe są dwa modele poboru podatku:

w przypadku nieprzekroczenia limitu 2 000 000 zł rocznych wypłat z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 oraz 22 ust. 2 ustawy o CIT na rzecz jednego podatnika - zastosowanie znajdują dotychczasowe zasady poboru podatku, tj. możliwość niepobierania podatku w związku z zastosowaniem zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT;
w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 zł rocznych wypłat z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 oraz 22 ust. 2 ustawy o CIT na rzecz jednego podatnika - podmiot wypłacający należności jest zobowiązany do poboru podatku (nie stosuje zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT), z wyjątkiem przypadków, gdy złoży oświadczenie określone w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT lub uzyska opinię o stosowaniu zwolnienia, zgodnie z art. 26b ustawy o CIT.

W obydwu powyższych przypadkach, dla celów zastosowania zwolnienia płatnik jest zobowiązany do weryfikacji warunków zastosowania zwolnienia z opodatkowania dywidend przy zachowaniu należytej staranności (art. 26 ust. 1 ustawy o CIT) oraz do uzyskania oświadczenia od odbiorcy dywidendy, że nie korzysta on ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (art. 26 ust. 1f ustawy o CIT). Powyższe wynika z nowego brzmienia art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

W myśl, art. 26 ust. 1f ustawy o CIT, w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki lub jej zagranicznego zakładu pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4 (tj. że odbiorca dywidend nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich, bez względu na źródło ich osiągania). W przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, pisemne oświadczenie powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22ust. 1a-1e;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tym niemniej, zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, powyższego przepisu określonego w ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że: posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania; po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT.

Dodatkowo, zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT, w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3 pkt 2 lub art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej dokonujące wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b (Opinia o stosowaniu zwolnienia).

Mając na uwadze powyższe, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym:

przed dokonaniem wypłaty dywidendy, Spółka dokona weryfikacji warunków zwolnienia wynikającego z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT z zachowaniem należytej staranności;
Spółka uzyska przed wypłatą dywidendy od A oświadczenie, że A nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów bez względu na źródło ich osiągania;
w przypadku, jeżeli kwota dywidendy spowoduje przekroczenie limitu 2 000 000 zł, Spółka po dokonaniu weryfikacji kontrahenta - jeżeli weryfikacja zakończy się uznaniem, że warunki zastosowania zwolnienia zostały spełnione - złoży w odpowiednim terminie przed wypłatą dywidendy, oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7b ustawy o CIT, tj. oświadczenie, że: posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania; po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT;

alternatywnie, zamiast składania powyższego oświadczenia, Spółka może wystąpić o wydanie opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT i w przypadku, gdy opinia będzie potwierdzała możliwość zastosowania zwolnienia, dokonać wypłaty dywidendy w okresie jej ważności określonym w art. 26b ust. 7 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy:

w przypadku, gdy kwota dywidendy nie przekroczy limitu 2 000 000 zł określonego w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT;
w przypadku, gdy kwota dywidendy przekroczy limit 2 000 000 zł określony w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT lub uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, która nie wygasła zgodnie z art. 26b ust. 7 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193) dalej; ustawa zmieniająca od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm. dalej Ustawa nowelizująca).

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”) za przychody z zysków kapitałowych uważa się m. in.:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 4b ustawy o CIT, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

W myśl art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

własności,
innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4b ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni

Stosownie do art. 22c ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;
głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Stwierdzenie okoliczności, o których mowa w tym przepisie wykracza poza możliwości oceny dokonywanej w ramach interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, która opiera się na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji. Tymczasem art. 22c ww. ustawy, odnosi się do rzeczywistego charakteru danej transakcji przez co zweryfikowanie danej sprawy w kontekście brzmienia tego przepisu wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Zgodnie z art. 26 ust. 1f ustawy o CIT, w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki lub jej zagranicznego zakładu pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4. W przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, pisemne oświadczenie powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika (art. 26 ust. 7b ustawy o CIT).

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności – art. 26 ust. 9 ustawy o CIT.

Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT, w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3 pkt 2 lub art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej dokonujące wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.

Na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 4 Ustawy nowelizującej art. 26 ust. 1 ustawy o CIT ma zastosowanie do wypłat (świadczeń), pieniędzy, wartości pieniężnych oraz należności, dokonywanych, stawianych do dyspozycji lub wypłaconych po 31 grudnia 2018 r.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka oraz A wchodzą w skład grupy B. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kompleksowej realizacji inwestycji w branży telekomunikacyjnej. A jest operatorem telefonii komórkowej w Polsce. A prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w Polsce. A posiada 100% udziałów w Spółce na podstawie tytułu własności, nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 2 lata. Zarówno Spółka, jak i A zostały utworzone zgodnie z przepisami prawa polskiego, posiadają siedzibę na terytorium Polski oraz są polskimi rezydentami podatkowymi. Spółka oraz A podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce oraz nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów. Z uwagi na fakt, że A jest 100% udziałowcem Wnioskodawcy, istnieje możliwość wypłacenia dywidendy na rzecz A przez Spółkę. Przed dniem wypłaty dywidendy za rok 2018, Spółka uzyska od A oświadczenie o niekorzystaniu ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Dywidendy wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz A wypłacane będą z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Suma wypłat dokonywanych przez Spółkę na rzecz A z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz 22 ust. 1 ustawy o CIT może przekroczyć kwotę 2 000 000 złotych rocznie. Spółka planuje zastosowanie zwolnienia z opodatkowania wypłacanych dywidend na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, po dokonaniu weryfikacji warunków zwolnienia z zachowaniem należytej staranności. W przypadku, jeżeli należności wypłacane na rzecz A przekroczą limit 2 000 000 zł, Spółka, po dokonaniu weryfikacji oraz przed dokonaniem wypłaty dywidendy złoży stosowne oświadczenie, że: posiada wymagane dokumenty dla zastosowania zwolnienia; po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT i nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania zwolnienia, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT. Spółka może wystąpić o wydanie opinii o zastosowaniu zwolnienia określonej w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT i po jej uzyskaniu dokonać wypłaty dywidendy w okresie jej ważności. Spółka wskazała, że na podstawie przeprowadzonej weryfikacji, A jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych przez Wnioskodawcę należności z tytułu dywidend.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy dywidendy wypłacane na rzecz A z tytułu podziału zysku Spółki będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) od dywidendy wypłacanej na rzecz podmiotu A, posiadającego siedzibę na terytorium Polski, w sytuacji, gdy kwota wypłaconej dywidendy nie przekroczy limitu 2 000 000 zł jak również gdy kwota wypłaconej dywidendy przekroczy limit 2 000 000 zł.

Przekładając obowiązujące przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że w przypadku, wypłaty przez Wnioskodawcę dywidendy na rzecz A, co do zasady na Spółce ciążył będzie obowiązek podatkowy wynikający z art. 26 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że odnośnie wypłacanych przez Wnioskodawcę dywidend z tytułu podziału zysku Spółki na rzecz podmiotu A będą spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Jednocześnie, w sytuacji, gdy łączna kwota należności z tytułu wypłaconej dywidendy na rzecz A nie przekroczy w roku podatkowym łącznie 2 000 000 zł, to Wnioskodawca pod warunkiem spełnienia warunków, o których mowa w art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22c ustawy o CIT nie będzie zobowiązany jako płatnik do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych.

Natomiast w przypadku gdy łączna kwota wypłaconej przez Spółkę dywidendy w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego przekroczy 2 000 000 zł, to wówczas jeżeli Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami, o których mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, które zostaną złożone przez osobę wskazaną w art. 26 ust. 7b tej ustawy lub o ile Wnioskodawca spełni przesłanki wynikające z art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, Spółka również nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika określone w art. 26 ustawy o CIT.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie w zakresie ustalenia:

czy dywidendy wypłacane z tytułu podziału zysku Spółki będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT – jest prawidłowe,
czy w przypadku, gdy kwota dywidendy nie przekroczy limitu 2 000 000 zł określonego w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT- jest prawidłowe,
czy w przypadku, gdy kwota dywidendy przekroczy limit 2 000 000 zł określony w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy, pod warunkiem weryfikacji z zachowaniem należytej staranności warunków zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT oraz złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT lub uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, która nie wygasła zgodnie z art. 26b ust. 7 ustawy o CIT– jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin