Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.656.2018.2.APO
z 12 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.), uzupełnionym 8 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w przypadku otrzymywania przez Spółkę z tytułu świadczonych usług B+R wynagrodzenia kalkulowanego na podstawie tzw. metody koszt plus,
• zastosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP, w przypadku otrzymania przez Spółkę Zwrotu Kosztów

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w przypadku otrzymywania przez Spółkę z tytułu świadczonych usług B+R wynagrodzenia kalkulowanego na podstawie tzw. metody koszt plus,
• zastosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP, w przypadku otrzymania przez Spółkę Zwrotu Kosztów.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy, w ramach której prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów na potrzeby przemysłu telekomunikacyjnego, w szczególności w zakresie produkcji kabli światłowodowych oraz osprzętu telekomunikacyjnego. Spółka jednocześnie posiada zaplecze technologiczne, w tym zatrudnia pracowników do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. W związku z powyższym, Spółka świadczy jednocześnie na rzecz podmiotu powiązanego (dalej: „Podmiot Powiązany”) skupiającego na poziomie grupy, do której przynależy Spółka, własność intelektualną i przemysłową dla działalności grupy, usługi z zakresu działalności badawczo-rozwojowej, działając pod kierunkiem oraz zgodnie z wytycznymi tego podmiotu. Podmiot Powiązany jednocześnie udostępnia Spółce niezbędne do świadczenia przez Spółkę usług prawnie strzeżoną technologię oraz know-how, w tym patenty, wynalazki, informacje techniczne, dane projektowe i produkcyjne, doświadczenie w wielu dziedzinach i obszarach. Spółka płaci z tego tytułu wynagrodzenie na rzecz Podmiotu Powiązanego. Przy czym, Spółka nie wyklucza/bierze pod uwagę potencjalną zmianę w zakresie rozliczeń z przedmiotowego tytułu, które mogą skutkować np. zmianą podmiotu, na rzecz którego Spółka będzie ponosiła bezpośrednio przedmiotowe koszty i wypłacała wynagrodzenie (np. może wystąpić sytuacja, w której wskazane wynagrodzenie będzie płacone przez Spółkę na rzecz innego podmiotu powiązanego np. na zasadzie umowy sub-licencji).

Usługi świadczone przez Spółkę obejmują głównie prace badawczo-rozwojowe dotyczące nowych lub ulepszonych produktów/rozwiązań/technologii oraz rozwoju procesów i systemów w branży, w której działa Spółka oraz podmioty z grupy, do której należy Spółka oraz Podmiot Powiązany (dalej usługi te zostały określone jako: „Usługi B+R”). Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Z tytułu świadczonych usług, Spółka otrzymuje wynagrodzenie (określane mianem „Service Fee” - ang.), którego wysokość jest kalkulowana w oparciu o metodę koszt plus, z uwzględnieniem określonego % narzutu/marży. W związku z powyższym, koszty Spółki związane z działalnością B+R (obejmujące m.in. koszty wynagrodzeń personelu zaangażowanego w obszarze B+R dla potrzeb świadczenia Usług B+R, koszty materiałów i surowców zużywanych dla potrzeb Usług B+R, koszty amortyzacji środków trwałych/sprzętu wykorzystywanego w ramach działań B+R, itp.), które dotyczą usług świadczonych na rzecz Podmiotu Powiązanego są uwzględniane w tzw. bazie kosztowej, stanowiącej element wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczonych usług, do której dodawany jest narzut w postaci uzgodnionej marży.

Zgodnie z umową zawartą z Podmiotem Powiązanym w przedmiocie świadczenia Usług B+R, w ramach świadczonych przez Spółkę usług i otrzymywanego wynagrodzenia (kalkulowanego zgodnie z przedstawionym powyżej mechanizmem), na Podmiot Powiązany przechodzą prawa własności intelektualnej i przemysłowej do wszelkich efektów działalności B+R Spółki, w tym patentów, wynalazków, projektów, know-how, wiedzy i informacji technicznych, itp. itd.

Jednocześnie, warunki świadczenia usług na rzecz Podmiotu Powiązanego przewidują również obowiązek zwrotu kosztów („reimbursement” - ang.) przez Podmiot Powiązany na rzecz Spółki z tytułu poniesionych przez Spółkę wydatków podczas wykonywania usług na rzecz Podmiotu Powiązanego (dalej: „Zwrot Kosztów”), przy czym Zwrot Kosztów może dotyczyć wyłącznie niepodlegających zwrotowi podatku krajowego z tytułu podatku od towarów i usług oraz innych podatków (z wyłączeniem podatków od dochodu netto) płaconych przez Spółkę w związku z realizacją usług oraz kosztów poniesionych przez Spółkę lub którymi obciążono Spółkę w związku z realizacją usług w zakresie, w jakim strony (Spółka oraz Podmiot Powiązany) zgadzają się wyłączyć takie koszty z kalkulacji wynagrodzenia za usługi.

W praktyce, dotychczas sytuacja Zwrotu Kosztów nie miała miejsca w Spółce. Koszty, które są ponoszone przez Spółkę w obszarze działalności badawczo-rozwojowej są bowiem ujmowane w wynagrodzeniu otrzymywanym przez Spółkę z tytułu świadczonych usług, kalkulowanym według metody koszt plus.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku otrzymywania przez Spółkę z tytułu świadczonych usług B+R wynagrodzenia kalkulowanego w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tj. metody koszt plus), możliwe jest dokonanie odliczenia od podstawy opodatkowania PDOP, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm, dalej: „ustawa o PDOP”), kosztów poniesionych na działalność B+R Spółki, ujętych dla potrzeb kalkulacji przedmiotowego wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczonych usług na rzecz Podmiotu Powiązanego, i tym samym nie znajdzie zastosowania w zakresie tych kosztów wyłączenie, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy w przypadku otrzymania przez Spółkę Zwrotu Kosztów - w sytuacjach wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zakresie kosztów które zostaną ujęte w ramach otrzymanego Zwrotu Kosztów, zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Spółka jest uprawniona do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania PDOP, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, kosztów poniesionych na działalność B+R (stanowiących koszty objęte katalogiem art. 18d ust. 2-3) ujętych dla potrzeb kalkulacji wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczonych usług na rzecz Podmiotu Powiązanego (w oparciu o metodę koszt plus), i tym samym nie znajdzie zastosowania w zakresie tych kosztów wyłączenie, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Jednocześnie, w myśl art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przepisy ustawy o PDOP nie wskazują co należy rozumieć przez „zwrot w jakiejkolwiek formie”. Zdaniem Spółki, w przypadku ustalenia wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczonych Usług B+R w oparciu o metodę koszt plus, nie dochodzi do zwrotu na rzecz Spółki kosztów działalności B+R. Stosowana przez Wnioskodawcę metoda kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia Usług B+R jest jedną z powszechnych metod ustalania wynagrodzenia przez podmioty gospodarcze w zawieranych między sobą transakcjach.

Baza kosztowa - określona w ramach kosztów Spółki w obszarze B+R, związanych ze świadczeniem Usług B+R, stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia Spółki, tj. wynagrodzenie uzależnione jest od wysokości kosztów Spółki. Spółka otrzymuje zatem w takim przypadku wynagrodzenie, a nie zwrot kosztów. Wynagrodzenie jest skalkulowane przez uwzględnienie kosztów jako składowej ceny.

Należy przy tym zauważyć, że w przedstawionych okolicznościach nie dochodzi w szczególności do tzw. „refakturowania” ponoszonych przez Spółkę kosztów jako, że Spółka uzyskuje zysk z tytułu świadczenia Usług B+R. Tym samym, w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, nie można twierdzić, że Spółka otrzymując wynagrodzenie od Podmiotu Powiązanego z tytułu świadczonych usług B+R, kalkulowane w oparciu o metodę koszt plus, otrzymuje w tej formie zwrot kosztów działalności B+R. Koszty te są bowiem pokryte/ sfinansowane z wynagrodzenia, które otrzymuje Spółka, zgodnie z przyjęta metodą rozliczeń z Podmiotem Powiązanym.

Stanowisko analogicznie do prezentowanego przez Spółkę zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo, w interpretacji z 15 lutego 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.372.2017.2.JS) wskazując, że: kalkulowanie wynagrodzenia w oparciu o tzw. metodę koszt plus marża nie spełnia definicji zawartej w treści art. 18d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., jak i od 1 stycznia 2018 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie odwrotnej interpretacji prowadziłoby do sytuacji, że w przypadku każdych zakończonych sukcesem prac badawczo-rozwojowych, których wyniki są sprzedawane (lub gdzie podmiot sprzedaje nowe produkty, dla których skalkulowana cena sprzedaży uwzględnia koszty przeprowadzonych prac badawczo-rozwojowych), nie ma możliwości skorzystania z ulgi wskazanej w art. 18d ustawy o PDOP. Oznaczałoby też, de facto, brak możliwości stosowania ulgi przez centra badawczo-rozwojowe (dalej: „CBR”), których sensem istnienia jest prowadzenie prac B+R na zlecenie innych podmiotów za wynagrodzeniem (sprzedaż wyników prac B+R), gdy tymczasem CBR-y są w tych przepisach podmiotami szczególnie uprzywilejowanymi.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że stanowisko zgodne z przedstawionym wyżej przez Spółkę zajął również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 12 października 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.279.2017.1.MST), wskazując, że: Wykładnia językowa art. 18d ust. 5 updop, wskazuje wyraźnie, że jeżeli koszt kwalifikowany został w jakiejkolwiek formie zwrócony podatnikowi, to w tej części nie podlega odliczeniu. Natomiast, taki koszt może być odliczony w części niepokrytej dofinansowaniem. Do takiego wniosku prowadzi też wykładnia funkcjonalna art. 18d ust. 5 updop. Celem tego przepisu jest zapewnienie, by w kosztach stanowiących podstawę obliczenia ulgi badawczo-rozwojowej nie były uwzględniane koszty, których ciężaru ekonomicznego nie poniósł podatnik. W niniejszej sprawie dochodzi jedynie do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia za udzielenie praw do korzystania z wyników prowadzonych Prac, a więc Spółka nie otrzymuje zwrotu w żadnej formie. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w tak prezentowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, koszty kwalifikowane, spełniające warunki wskazane w ustawie podlegają odliczeniu.

Z kolei, w interpretacji indywidualnej z 21 marca 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 3063-ILPB2.4510.226.2016.3.AO), zostało potwierdzone stanowisko podatnika w zbliżonym stanie faktycznym, że Kalkulacja stosowana przez Wnioskodawcę jest jedną z metod obliczania wynagrodzenia przez podmioty gospodarcze. Celem działalności podmiotów gospodarczych jest generowanie dochodu, rozumianego jako różnica między przychodem a kosztami jego uzyskania. W modelu stosowanym przez Wnioskodawcę nie dochodzi de facto do zwrotu kosztów a jedynie do zapłaty wynagrodzenia, które jest skalkulowane przez uwzględnienie kosztów jako składowej ceny. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że nie dochodzi do refakturowania ponoszonych kosztów na odbiorców. Zdaniem Wnioskodawcy, w takim przypadku nie dochodzi do „zwrotu w jakiejkolwiek formie”. Przyjęcie innej interpretacji prowadziłoby do absurdalnej interpretacji, że w przypadku każdych zakończonych sukcesem prac badawczo-rozwojowych nie ma możliwości skorzystania z ulgi wskazanej w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dotyczyłoby to bowiem podmiotów sprzedających wyniki prac badawczo-rozwojowych jak i podmiotów takich dla których koszty prac badawczo-rozwojowych są często uwzględniane w kalkulacji ceny np. nowego wyrobu.

Ponadto, Wnioskodawca powołuje poniżej szereg innych interpretacji indywidulanych, w których powyższe podejście również zostało potwierdzone przez organ podatkowy:

• interpretacja indywidualna z 21 września 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.281.2018.2.JF), wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej,
• interpretacja indywidualna z 18 września 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.280.2018.2 JF),
• interpretacja indywidualna z 1 sierpnia 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.305.2018.l.JKT),
• interpretacja indywidualna z 15 maja 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.116.2018.1.MS1),
• interpretacja indywidualna z 22 marca 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.59.2018.1.IZ).
  
  

Ad. 2)

W przypadku otrzymania przez Spółkę Zwrotu Kosztów (nieujętych w wynagrodzeniu za Usługi B+R) - w sytuacjach wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zakresie kosztów, które zostaną ujęte w ramach otrzymanego Zwrotu Kosztów, zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP.

Tym samym, koszty te nawet jeśli będą spełniać przesłanki z art. 18d ust. 2-3 ustawy o PDOP (tj. będą mieścić się w katalogu kosztów kwalifikowanych), nie będą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania PDOP na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, jako, że względem kosztów, które zostaną Spółce zwrócone w ramach Zwrotu Kosztów, a które jednocześnie nie zostaną ujęte w wynagrodzeniu za Usługi B+R, znajdzie zastosowanie wyłączenie z art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad. 1)

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 2)

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji – zgodnie z zadanym pytaniem wyznaczającym jej zakres - jest wyłącznie kwestia ustalenia, czy w przypadku otrzymania przez Spółkę Zwrotu Kosztów, w zakresie kosztów, które zostaną ujęte w ramach otrzymanego Zwrotu Kosztów, zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w art. 18d ust. 5 updop. Niniejsza interpretacja nie dotyczy kwestii ustalenia, czy w sytuacji opisanej we wniosku rzeczywiście ma miejsce zwrot kosztów i czy wydatki, które zostają zwrócone stanowią tzw. „koszty kwalifikowane”, podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3.

W myśl art. 18d ust. 5 updop, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, w brzmieniu obowiązującym do 29 czerwca 2018 r., podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

W myśl art. 18d ust. 6 updop, w brzmieniu obowiązującym od 30 czerwca 2018 r., który został zmieniony przez art. 37 pkt 4 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1162), podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do 29 kwietnia 2018 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

W myśl art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz.U. 2018, poz. 650), kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3
   
   

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Na podstawie art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
   
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
   
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,
   
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
   
5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
   
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
   
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
   
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
   
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
   
   
   

Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Wykładnia językowa art. 18d ust. 5 updop, wskazuje wyraźnie, że jeżeli koszt kwalifikowany został w jakiejkolwiek formie zwrócony podatnikowi, to w tej części nie podlega odliczeniu. Natomiast, taki koszt może być odliczony w części niepokrytej dofinansowaniem.

Do takiego wniosku prowadzi też wykładnia funkcjonalna art. 18d ust. 5 updop. Celem tego przepisu jest zapewnienie, by w kosztach stanowiących podstawę obliczenia ulgi badawczo - rozwojowej nie były uwzględniane koszty, których ciężaru ekonomicznego nie poniósł podatnik.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że o ile w istocie w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dochodzi do zwrotu kosztów kwalifikowanych, to przepis art. 18d ust. 5 updop, znajdzie zastosowanie.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 updop, w przypadku otrzymywania przez Spółkę z tytułu świadczonych usług B+R wynagrodzenia kalkulowanego na podstawie tzw. metody koszt plus,
• zastosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 18d ust. 5 updop, w przypadku otrzymania przez Spółkę Zwrotu Kosztów

należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.