Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPB3/4510-610/15-3/S-19/AW
z 12 lutego 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 559/16 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. akt II FSK 3078/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu limitu zwolnienia wynikającego z drugiego z posiadanych zezwoleń – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 27 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu limitu zwolnienia wynikającego z drugiego z posiadanych zezwoleń.


Dotychczasowy przebieg postępowania.


W dniu 26 stycznia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną znak: ITPB3/4510-610/15-3/AW, w której uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdził, że: (…) skoro przedmiotem zezwolenia jest zawsze jedna inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego Zezwolenia (opisana w dokumentacji aplikacyjnej), zaś dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego Zezwolenia, to Wnioskodawca zobowiązany będzie do odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych przez niego Zezwoleń. Wnioskodawca powinien również określać limit dopuszczalnej pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) w odniesieniu do każdej z działalności prowadzonej na terenie strefy, na którą uzyskał stosowne zezwolenie lub uzyskała je przejmowana Spółka, z uwzględnieniem maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej obowiązującej w województwie, na obszarze którego położona jest strefa, a nie łącznie dla sumy dochodów uzyskanych z każdej działalności prowadzonej na terenie strefy w granicach limitów wynikających z kolejnych uzyskiwanych chronologicznie zezwoleń.

Na ww. interpretację Wnioskodawca wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 19 lutego 2016 r.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 8 marca 2016 r. znak: ITPB3/4510-1-6/16/AW stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 stycznia 2016 r. znak: ITPB3/4510-610/15-3/AW złożył skargę z dnia 30 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 559/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 26 stycznia 2016 r. znak: ITPB3/4510-610/15-3/AW.

W wyroku tym Sąd wskazał między innymi, że: (…) nie jest zasadne stanowisko organu o niedopuszczalności "sumowania" limitu wielkości pomocy publicznej określonej w kolejnych zezwoleniach w ten sposób, aby objęło cały dochód wnioskodawcy uzyskany z działalności strefowej prowadzonej na podstawie odrębnych zezwoleń. Ryzyko skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie zawyżonej stanowi dodatkowy argument faktyczny, tym bardziej że strona przyznaje, że również proponowany przez nią sposób "chronologicznego" korzystania ze zwolnienia wymaga świadomości dotyczącej momentu przekroczenia limitu zsumowanej pomocy publicznej. (…) W ocenie Sądu ukształtowanie sytuacji skarżącej odrębnymi zezwoleniami nie uzasadnia wniosku, że korzystanie z ulgi na zasadach wyjątku od zasad opodatkowania wymaga wyodrębnienia wyniku podatkowego dla każdej działalności prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń odrębnie, a w konsekwencji odrębnie kontrolować poziom wykorzystania dostępnego limitu będącego pochodną wyniku każdej wymienionej w odrębnym zezwoleniu działalności. (…) W ocenie Sądu nie jest możliwe dyskontowanie pomocy publicznej wynikającej łącznie ze wszystkich posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie różnych SSE i chronologiczne wykorzystywanie limitów wynikających z poszczególnych zezwoleń w odniesieniu do sumy dochodów uzyskanych z różnej działalności prowadzonej na terenie określonej SSE. (…) Zwrócić jednak należy uwagę, że skarżąca w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wskazała, że oba zezwolenia objęte są tym samym reżimem prawnym i opierają się na jednolitych zasadach korzystania ze zwolnienia podatkowego. Zezwolenia dotyczą tego samego zakresu prowadzonej działalności i wydane zostały na prowadzenie działalności (produkcyjnej, handlowej i usługowej) w zakresie wskazanym w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W skardze podała, że Zezwolenie 1 i 2 dotyczą ściśle określonej i tej samej działalności zatem nie jest możliwe wyodrębnienie przychodów w odniesieniu do posiadanych zezwoleń. (…) W świetle powyższego brak podstaw do wywodzenia obowiązku odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Nie stoi temu na przeszkodzie okoliczność określenia maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej wynikającej z poszczególnych zezwoleń strefowych, albowiem wyznaczają one jedynie limit możliwego wykorzystania tej pomocy. (…) W ocenie Sądu ukształtowanie sytuacji skarżącej odrębnymi zezwoleniami nie uzasadnia wniosku, że korzystanie z ulgi na zasadach wyjątku od zasad opodatkowania wymaga wyodrębnienia wyniku podatkowego dla każdej działalności prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń odrębnie, a w konsekwencji odrębnie kontrolować poziom wykorzystania dostępnego limitu będącego pochodną wyniku każdej wymienionej w odrębnym zezwoleniu działalności.

Od ww. wyroku Minister Finansów działający przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy złożył skargę kasacyjną z dnia 8 września 2016 r. znak: 0461-ITRP.46.4.2016.2.MK do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. akt II FSK 3078/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W wyroku tym Sąd odnosząc się do zaskarżonego wyroku z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 559/16 wskazał między innymi, że: (…) z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie jednego zezwolenia. Wobec tego skarżąca spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami. (…) zwolnieniem z podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach, na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e. Aprobując tym samym wykładnię spornych przepisów przyjętą przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Spółki w zakresie możliwości objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu limitu zwolnienia wynikającego z drugiego z posiadanych zezwoleń wymaga ponownego rozpatrzenia przez organ.


We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).


Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów powroźniczych, wyrobów sieciowych przydatnych w rybołówstwie, wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn, sprzętu sportowego, naprawy i konserwacji sieci rybackich, transportu drogowego towarów. Wnioskodawca prowadzi swoją działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: Strefa), jak i poza Strefą. Wnioskodawca posiada dwa zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Strefy. Oba zezwolenia zostały wydane na takie same rodzaje działalności prowadzonej na terenie Strefy, przy czym wcześniejsze zezwolenie wskazuje także działalność w zakresie transportu drogowego towarów, który to rodzaj działalności nie jest objęty późniejszym zezwoleniem.


Każde z zezwoleń określa odrębne warunki w zakresie:


  • wysokości koniecznych do poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych, terminu ich poniesienia,
  • wysokości zatrudnienia na terenie Strefy i terminów utrzymania tego zatrudnienia,
  • terminu zakończenia inwestycji.


Możliwe jest, że w przyszłości Wnioskodawca uzyska kolejne zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie. Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia z 2013 r. i zezwolenia z 2015 r. (oraz ewentualnych zezwoleń wydanych w przyszłości), Wnioskodawca może prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie posiadanych w danym okresie zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie Strefy oraz odrębną ewidencję dla działalności prowadzonej poza strefą (czyli nieobjętej zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)?
  2. Czy Wnioskodawca może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej (czyli zezwolenia z 2013 r.) a po wyczerpaniu limitu zwolnienia wynikającego z tego zezwolenia Wnioskodawca będzie mógł wykorzystywać zwolnienie w granicach limitu wynikającego z drugiego z posiadanych zezwoleń, to jest zezwolenia z 2015 r., a po wyczerpaniu tego limitu Wnioskodawca będzie mógł wykorzystywać zwolnienie w granicach limitu wynikającego z ewentualnych kolejnych zezwoleń, które zostałyby Wnioskodawcy wydane w przyszłości, bez konieczności przypisywania dochodu uzyskanego z działalności na terenie Strefy do poszczególnych zezwoleń?


Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 zostanie Spółce wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 – będzie on mógł objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej (zezwolenia z 2013 r.), a po jego wyczerpaniu limitu zwolnienia wynikającego z tego zezwolenia Wnioskodawca będzie wykorzystywać zwolnienie w granicach limitu wynikającego z drugiego, a następnie z kolejnych posiadanych zezwoleń (jeżeli takie zostaną wydane). Zdaniem Wnioskodawcy, pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie Strefy w oparciu o otrzymane zezwolenia strefowe. Zgodnie z regulacjami rozporządzeń wykonawczych do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zwolnienie od podatku dochodowego przysługuje aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Jednocześnie, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. z 2004 r. Nr 194, poz. 1983 z póżn. zm.) w § 4 pkt 2a stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności na zwolnieniu z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z póżn. zm.), pod pojęciem dnia udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego – w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych. W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej, Wnioskodawca obowiązany jest do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym w § 7 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako: Rozporządzenie Strefowe). Zgodnie z § 7 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia. Jak to już wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca posiada dwa zezwolenia strefowe uzyskane w różnym czasie, to jest zezwolenie z 2013 r. i zezwolenie z 2015 r. Z uwagi na wynikający z § 7 Rozporządzenia Strefowego mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej, Wnioskodawca uważa, że do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach zezwolenia z 2013 r., całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień złożenia zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych należy dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia, przy czym niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych stanowi pomoc publiczną. W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia, przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania tego zezwolenia, Wnioskodawca winien rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach zezwolenia. Wnioskodawca winien wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień złożenia zeznania podatkowego za ten rok podatkowy, w oparciu o dzień uzyskania zezwolenia.

Przywołana metodologia pozwoli Wnioskodawcy na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje ryzyko skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie nienależnej, to jest przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej. Podkreślić należy, że chronologiczne korzystanie z posiadanych zezwoleń strefowych jest tym bardziej zasadne, że w takiej właśnie kolejności zezwolenia były wydawane i w takiej też kolejności realizowane były i są projekty inwestycyjne stanowiące podstawę do ich wydania.

Wnioskodawca ma pełną świadomość, że wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych projektu inwestycyjnego, który był podstawą do wydania zezwolenia, zdyskontowanych na dzień uzyskania zezwolenia, Wnioskodawca zobowiązany będzie opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie Strefy na zasadach ogólnych.

Powyższe stanowisko zgodne jest z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej, należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Przedstawiony mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny i oczywisty sposób pozwoli określić w oparciu, o które zezwolenie strefowe Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej do wykorzystania której Wnioskodawca jest uprawniony. Stwierdzić należy, że ani przepisy strefowe, ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu.

Brak jest przeszkód, aby limit wielkości pomocy publicznej określony dla drugiego zezwolenia, został zsumowany z limitem pomocy publicznej określonym dla pierwszej inwestycji, a zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych obliczone w ten sposób objęło cały dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności strefowej prowadzonej na podstawie dwóch zezwoleń. Wnioskodawca może zatem objąć zwolnieniem dochód z całej działalności prowadzonej na terenie Strefy, wykorzystując limit pomocy publicznej dostępnej w ramach pierwszego zezwolenia, a po jego wyczerpaniu (lub ewentualnym wygaśnięciu tego pierwszego zezwolenia) limit wynikający z drugiego zezwolenia.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy prawa nie zawierają ograniczenia, zgodnie z którym w przypadku posiadania kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie tej samej specjalnej strefy ekonomicznej, dochód osiągnięty w ramach danej inwestycji będącej podstawą do wydania określonego zezwolenia strefowego, może korzystać wyłącznie z limitu zwolnienia dostępnego na podstawie zezwolenia związanego z daną inwestycją. Ustawa nie wymaga wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna tak aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu. W związku z tym podatnik korzystający z kilku zezwoleń uprawniony jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego z podatku dochodowego od osób prawnych będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej.

W konsekwencji możliwe jest zsumowanie poszczególnych limitów dostępnej pomocy publicznej z wszystkich zezwoleń posiadanych przez Wnioskodawcę, a następnie rozliczenie uzyskanego w ten sposób limitu w sposób chronologiczny, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu kolejno limity dostępne w ramach zezwoleń wydanych chronologicznie. Jednocześnie, suma otrzymanej przez Wnioskodawcę pomocy publicznej powinna być każdorazowo dyskontowana na dzień otrzymania każdego kolejnego Zezwolenia.


W ten sam sposób zinterpretowano analizowaną kwestię w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:



Ze względu na katalog przepisów przywołanych w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r. (sygn. I SA/Rz 254/07), przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z podatku dochodowego (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 listopada 2007 r. (sygn. III SA/Wa 1737/07), w którym stwierdził, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) jest prawidłowe.


Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia (w dacie wydania pierwotnej interpretacji) w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia (w dniu wydania pierwotnej interpretacji).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80 -219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43300 BielskoBiała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj