Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.665.2018.2.MT
z 1 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2018 r. (data wpływu 15 listopada 2018 r.), uzupełnione pismem z dnia 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.665.2018.1.MT (doręczone Stronie w dniu 28 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością budynków i budowli - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością budynków i budowli. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.665.2018.1.MT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest Spółką Skarbu Państwa i jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości (ustanowionym na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi 9/2 i 9/9 o łącznym obszarze 6757 m. kw.), na której posadowione są:

1. budynek biurowo-laboratoryjny,
   
2. budynek laboratoryjny,
   
3. budynek garażowy,
   
4. budowle trwale związane z gruntem (w tym: droga, ogrodzenie).
   
   

Spółka nabyła ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oraz ww. prawo własności budynków i budowli w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Aport nastąpił w dniu 30 kwietnia 2004 r. na podstawie umowy w formie aktu notarialnego przeniesienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego.

W związku z przeniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa (obejmującego wspomniane budynki, budowle i użytkowanie wieczyste) nie dokonano rozliczenia podatku należnego VAT, Spółka zaś nie odliczała podatku naliczonego VAT.

W okresie od nabycia ww. składników majątkowych Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków lub budowli wskazanych powyżej, które przewyższałyby 30% wartości początkowej budynków i budowli.

Ponadto, Spółka część powierzchni budynku biurowego oddała na podstawie umów najmu do odpłatnego użytkowania podmiotom trzecim.

W chwili obecnej, Spółka zamierza zbyć ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności budynków i budowli posadowionych na opisanej nieruchomości. Zamiarem Spółki jest zbycie przedmiotowej nieruchomości w 2019 r.

Budynki i budowle będące przedmiotem sprzedaży stanowią u Spółki środki trwałe na podstawie przepisów o podatku dochodowym i jako takie podlegają amortyzacji. Żaden ze zbywanych budynków jak również żadna ze zbywanych budowli wchodzących w skład sprzedawanej nieruchomości nie zostały przez Spółkę (w okresie ich nabycia w drodze aportu) poddane ulepszeniom w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, których wartość stanowiłaby co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku lub budowli.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 3 grudnia 2012 r. wydał interpretacje indywidualną nr IPPP2/443-1099/12-4/BH, w związku ze złożonym wnioskiem Spółki, w którym zostało przedstawione analogiczne zdarzenie przyszłe. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Spółki za prawidłowe, jednakże w przeszłości Spółka nie zdecydowała się na zbycie prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności budynków i budowli posadowionych na wskazanej nieruchomości.

W piśmie uzupełniającym z dnia 4 stycznia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Wnioskodawca wykorzystywał budynki, budowle posadowione na nieruchomości (ustanowionym na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi 9/2 i 9/9 o łącznym obszarze 6757 m. kw.) (dalej jako: Nieruchomość) tj. budynek biurowo-laboratoryjny, budynek laboratoryjny, budynek garażowy oraz budowle od daty ich nabycia na potrzeby własne do prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej - działalności certyfikacyjnej i laboratoryjnej, jak również na potrzeby wynajmu powierzchni podmiotom trzecim (w odniesieniu do części powierzchni budynku biurowo-laboratoryjnego oraz części powierzchni budynku garażowego). Przedmiotem umowy najmu byty 2 garaże w budynku garażowym (faktycznie garaże stanowią części powierzchni budynku garażowego). Najem wskazanych garaży odbywał się: w odniesieniu do pierwszego garażu na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 17 maja 2012 r. na czas nieoznaczony z zachowaniem okresu wypowiedzenia wynoszącego 1 miesiąc, natomiast w zakresie drugiego garażu na podstawie zawartych umów najmu obowiązujących nieprzerwanie od dnia 1 lipca 2017 r. do 31 grudnia 2018 r. na czas określony z zachowaniem okresu wypowiedzenia wynoszącego 1 miesiąc. Pozostałe garaże (powierzchnie części budynku garażowego) były wykorzystywane przez Spółkę na własne potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W odniesieniu do wynajmowanych części powierzchni budynku biurowego od momentu oddania ich w odpłatny najem na moment dostawy upłynął co najmniej 2-letni okres. Poszczególne budynki i budowle posadowione na Nieruchomości nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana transakcja sprzedaży użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością budynków i budowli będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też transakcję tę należy kwalifikować jako podlegającą zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z dnia
4 stycznia 2019 r.):

Dla celów podatku od towarów i usług zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu traktowane jest jako odpłatna dostawa towarów (art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Do oceny, czy dostawa prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu, czy też będzie czynnością zwolnioną od opodatkowania VAT zastosowanie znajdą normy wywiedzione z art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
  

• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynęło mniej niż dwa lata.
  
  
  

Kluczowe dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku i budowli w kontekście normy wywiedzionej z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest zatem ustalenie, czy i kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie i ile czasu upłynęło od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT rozumie oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

• wybudowaniu lub
  

• ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
  
  
  

Za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy.

Jeśli zatem podatnik wykorzystywał część powierzchni biurowych posiadanych budynków do takich celów jak najem lub dzierżawa, można przyjąć, iż w zakresie tych części powierzchni biurowych ich dalsza dostawa będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wyjęte z tego zakresu są jednak te powierzchnie, które oddano w najem w okresie krótszym niż dwa lata wstecz jak również te które nie były oddane w najem lub dzierżawę, a jedynie służyły Spółce dla celów prowadzonej przez nią samodzielnie działalności.

W badanym stanie faktycznym wymaga rozważenia, czy Spółka dokonując zbycia prawa użytkowania wieczystego wskazanej nieruchomości może w zakresie nieobjętym art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z brzmieniem ww. regulacji zwalnia się od podatku dostawę budynków budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem, że:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  

• dokonując ich dostawy nie ponosił on wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
  
  
  

Zgodnie z ustawą wskazane warunki muszą być spełnione łącznie, a więc niespełnienie jednego z nich uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia.

Jeśli zatem - jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego - Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (na gruncie omawianej sprawy ze względu na nabycie w 2004 r. w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zbywanych budynków czy budowli) jak również Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków lub budowli przewyższających 30% wartości początkowej tych obiektów, wówczas zastosowanie powinno znaleźć zwolnienie wywiedzione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Podstawą prawną w tym zakresie jest:

• art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (w odniesieniu do nieruchomości budynkowych oddanych w najem w okresie co najmniej 2 lat poprzedzających zawarcie planowanej umowy sprzedaży nieruchomości),
• art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT (w odniesieniu do nieruchomości budynkowych i budowli niewynajmowanych).
  
  

W tym przypadku fundamentalne znaczenie ma to, że Spółka w związku z nabyciem aportem ww. składników majątkowych nie odliczała podatku VAT jak również nie dokonywała ich późniejszych ulepszeń (ponosząc z tego tytułu wydatki przewyższające 30% wartości początkowej).

Z kolei uznanie za zwolnione transakcji zbycia budynków i budowli skutkuje możliwością uznania za zwolnioną również dostawy prawa użytkowania wieczystego.

W odniesieniu do pierwszego garażu, który był przedmiotem umowy najmu z dnia 17 maja
2012 r. należy przyjąć, że jego dostawa (w ramach planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości) będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Umowa najmu została bowiem zawarta w okresie dłuższym niż dwa lata wstecz licząc od daty planowanej transakcji sprzedaży (która najpewniej przypadnie na pierwszą połowę 2019 r.)

Natomiast odnosząc się do drugiego garażu, który był nieprzerwanie wynajmowany na podstawie następujących po sobie umów najmu od dnia 1 lipca 2017 r. do 31 grudnia 2018 r., należy założyć, iż Spółka ma prawo do skorzystania ze zwolnienia w związku z jego dostawą (w ramach sprzedaży nieruchomości) na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zwolnienie wynika z faktu, iż Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (ze względu na nabycie w 2004 r. w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zbywanych budynków czy budowli (w tym budynku garażowego) jak również Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków lub budowli (w tym budynku garażowego) przewyższających 30% wartości początkowej tych obiektów.

Reasumując, analiza stanu faktycznego i prawnego sprawy pozwala założyć, iż Spółka ma prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT w związku z transakcją sprzedaży użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z posadowionymi na nieruchomości budynkami i budowlami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  
  

Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%,
z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. (…) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia budynku po jego wybudowaniu wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w zakresie pierwszego zasiedlenia budynku po jego wybudowaniu.

A zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarci umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu) będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku VAT, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości, na której posadowione są: budynek biurowo-laboratoryjny, budynek laboratoryjny, budynek garażowy, budowle trwale związane z gruntem (w tym: droga, ogrodzenie). Spółka nabyła ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oraz ww. prawo własności budynków i budowli w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Aport nastąpił w dniu 30 kwietnia 2004 r. na podstawie umowy w formie aktu notarialnego przeniesienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego. W związku z przeniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa (obejmującego budynki, budowle i użytkowanie wieczyste) nie dokonano rozliczenia podatku należnego VAT, Spółka zaś nie odliczała podatku naliczonego VAT. W okresie od nabycia ww. składników majątkowych Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków lub budowli wskazanych powyżej, które przewyższałyby 30% wartości początkowej budynków i budowli. Spółka część powierzchni budynku biurowego oddała na podstawie umów najmu do odpłatnego użytkowania podmiotom trzecim. W chwili obecnej, Spółka zamierza zbyć ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności budynków i budowli posadowionych na opisanej nieruchomości w 2019 r. Żaden ze zbywanych budynków jak również żadna ze zbywanych budowli wchodzących w skład sprzedawanej nieruchomości nie zostały przez Spółkę (w okresie ich nabycia w drodze aportu) poddane ulepszeniom w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, których wartość stanowiłaby co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku lub budowli. Wnioskodawca wykorzystywał ww. budynki i budowle posadowione na nieruchomości od daty ich nabycia na potrzeby własne do prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej - działalności certyfikacyjnej i laboratoryjnej, jak również na potrzeby wynajmu powierzchni podmiotom trzecim (w odniesieniu do części powierzchni budynku biurowo-laboratoryjnego oraz części powierzchni budynku garażowego). Przedmiotem umowy najmu byty 2 garaże w budynku garażowym (faktycznie garaże stanowią części powierzchni budynku garażowego). Najem wskazanych garaży odbywał się: w odniesieniu do pierwszego garażu na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 17 maja 2012 r. na czas nieoznaczony, natomiast w zakresie drugiego garażu na podstawie zawartych umów najmu obowiązujących nieprzerwanie od dnia 1 lipca 2017 r. do 31 grudnia 2018 r. Pozostałe garaże (powierzchnie części budynku garażowego) były wykorzystywane przez Spółkę na własne potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W odniesieniu do wynajmowanych części powierzchni budynku biurowego od momentu oddania ich w odpłatny najem na moment dostawy upłynął co najmniej 2-letni okres. Poszczególne budynki i budowle posadowione na Nieruchomości nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu opodatkowania transakcji sprzedaży użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością budynków i budowli.

Jak już zostało wskazane, aby doszło do pierwszego zasiedlenia, wystarczy że budynek (budowla) zostanie przez podatnika wybudowany lub ulepszony, a następnie został oddany do używania na cele firmowe. Nie musi się z takim oddaniem do używania wiązać wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT zgodnie z wyrokiem NSA z 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14.

Wobec przywołanych wyżej przepisów i orzecznictwa oraz przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż wszystkich budynków (budynek biurowo-laboratoryjny, budynek laboratoryjny, budynek garażowy) i budowli posadowionych na nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Z wniosku wynika, że w odniesieniu do ww. budynków i budowli doszło do ich pierwszego zasiedlenia, gdyż jak wskazał Wnioskodawca ww. budynki i budowle były wykorzystywane od daty ich nabycia, tj. 30 kwietnia 2004 r., na potrzeby własne do prowadzenia działalności gospodarczej - działalności certyfikacyjnej i laboratoryjnej, jak również na potrzeby wynajmu powierzchni podmiotom trzecim. Wnioskodawca nabył prawo własności budynków i budowli w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, transakcji zrealizowanej bez podatku VAT. Od momentu nabycia ww. składników majątkowych Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynków i budowli, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynków i budowli. Wnioskodawca planuje zbycie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, na której posadowione są ww. budynki i budowle w 2019 r. Oznacza to, że Wnioskodawca użytkując ww. budynki i budowle dla celów działalności gospodarczej od 30 kwietnia 2004 r. spełnił warunki przewidziane dla zwolnienia w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Planowana dostawa ww. budynków i budowli nastąpi po pierwszym zasiedleniu, a od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży ww. budynków i budowli upłynie okres co najmniej 2 lat. W związku z tym, dostawa ww. budynków i budowli będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższych okoliczności, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są budynki i budowle korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do planowanej sprzedaży ww. budynków i budowli brak jest podstaw do analizy zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż jak już wskazano wyżej, zwolnienie to ma zastosowanie tylko w przypadku budynków i budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Skoro dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia uregulowanego przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT również badanie przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stało się bezprzedmiotowe.

Należy zatem stwierdzić, że choć sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku budynków i budowli będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem zwolnienia od tego podatku, to stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, gdyż nie będzie to dostawa zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, jak wskazał Wnioskodawca, tylko zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.