Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.554.2018.2.PSZ
z 30 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 21 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży entomofagów oraz owadów karmowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży entomofagów oraz owadów karmowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zajmować się chowem i hodowlą pająków (entomofagów) oraz owadów karmowych, które następnie będzie sprzedawał. Okres przetrzymywania zwierząt będzie dłuższy niż dwa miesiące. Wnioskodawca nie jest rolnikiem w rozumieniu ustawy o podatku rolnym.

Wnioskodawca chce prowadzić opisaną powyżej działalność jako rolnik ryczałtowy korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Pająki będą karmione owadami, które będą pochodzić z własnej hodowli oraz kupowaną karmą. W ww. hodowli zwierzęta będą karmione owadami rozmnażanymi bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Tego typu działalność nie będzie wymagała uprawy roślin żywicielskich.

W ramach planowanej działalności rolniczej Wnioskodawca nie będzie posiadał na własność gruntów rolnych. W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym z działów specjalnych produkcji rolnej jest hodowla entomofagów. Zgodnie z załącznikiem Nr 2 i tabelą rozmiarów wymienionej wyżej ustawy, podatek naliczany jest od powierzchni upraw roślin żywicielskich. Wnioskodawca jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą. W najbliższej przyszłości może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca w związku z przekroczeniem obrotu stanie się czynnym podatnikiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy łączenie indywidualnej działalności gospodarczej, w ramach której jest będzie on czynnym podatnikiem VAT, ze statusem rolnika ryczałtowego w zakresie wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności rolniczej, nie będzie sprzeczne z przepisami ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych (oznaczone we wniosku nr 2 i 3).

1. Czy w sytuacji, gdy nie występuje podstawa do naliczenia kwoty podatku (brak upraw roślin żywicielskich), planowaną hodowlę można uznać za działalność rolniczą?
2. Czy dochody uzyskane ze sprzedaży zwierząt egzotycznych, w przypadku Wnioskodawcy, kwalifikują się do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jest działalność polegająca m.in na wytwarzaniu produktów zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych hodowli lub chowu.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 3 przedmiotowej ustawy, do działów specjalnych produkcji rolnej zalicza się hodowlę entomofagów.

Z ww. przepisów wynika, że sprzedaż produktów zwierzęcych pochodzących z własnej hodowli (o ile hodowla nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast sprzedaż entomofagów jest opodatkowana na zasadach przewidzianych dla działów specjalnych produkcji rolnej, przy czym w przypadku braku powierzchni upraw roślin żywicielskich w rozumieniu poz. 13 Załącznika Nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek podatkowy nie powstanie, gdy ustawodawca ustala stawkę podatku od działów specjalnych produkcji rolnej w zależności od powierzchni upraw roślin żywicielskich.

Jeżeli podatnik nie stosuje żadnych roślin żywicielskich dla hodowli entomofagów ustawa nie daje podstaw do obliczenia stawki podatku według innego kryterium.

W hodowli Wnioskodawcy zwierzęta będą karmione owadami oraz gotową karmą. Tego typu działalność nie będzie wymagała uprawy roślin żywicielskich.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstawy do naliczenia kwoty opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych - hodowla nie będzie spełniać minimalnych wymiarów. Hodowla powinna być traktowana jako działalność rolnicza, ponieważ będzie bazować na własnych rozmnożeniach, a okresy przetrzymywania zwierząt będą dłuższe niż 2 miesiące.

Reasumując, sprzedaż owadów karmowych, takich jak świerszcze, karaczany, mączniki, drewnojady, szarańcze, jako działalność rolnicza nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast sprzedaż entomofagów jest opodatkowana na zasadach przewidzianych dla działów specjalnych produkcji rolnej, przy czym w przypadku braku powierzchni upraw roślin żywicielskich w rozumieniu poz. 13 Załącznika nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek podatkowy nie powstanie gdyż ustawodawca ustala stawkę podatku od działów specjalnych produkcji rolnej w zależności od powierzchni upraw roślin żywicielskich. Jeżeli podatnik nie stosuje żadnych roślin żywicielskich dla hodowli entomofagów ustawa nie daje podstaw do obliczenia stawki podatku według innego kryterium.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Definicję działalności rolniczej – dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych –zawiera art. 2 ust. 2 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem, rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym przepisów ww. ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a tej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 2362), która określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, w pkt 13 wymieniono hodowlę entomofagów, wskazując normę szacunkową dochodu rocznego, która liczona jest od 1 m2 – powierzchni uprawy roślin żywicielskich.

Zgodnie z komentarzem do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „entomofagi” nie jest wyjaśnione w ustawie; chodzi tu o zwierzęta drapieżne i pasożytnicze, jak również larwy owadów odżywiające się żywymi owadami (A. Bartosiewicz, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Komentarz, LEX 2015, teza 8 do art. 2). Hodowlą entomofagów będzie więc hodowla m.in.: sikor, nietoperzy, kameleonów, mrówkojadów, rączyc, baryłkarzy, czy mrówkolwów, a także jaszczurek (np. gekonów) i ptaszników.

Zatem, uprawa określonych roślin oraz hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w ww. rozporządzeniu. Informacje zawarte w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego mają znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści rozporządzenia, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej.

Wobec powyższego hodowla entomofagów, takich jak pająki, stosownie do powołanego art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi działy specjalne produkcji rolnej, a sprzedaż entomofagów, jest opodatkowana na zasadach przewidzianych dla działów specjalnych produkcji rolnej. Przy czym w przypadku braku powierzchni upraw roślin żywicielskich w rozumieniu poz. 13 Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, obowiązek podatkowy nie powstanie, gdyż ustawodawca ustala stawkę podatku od działów specjalnych produkcji rolnej w zależności od powierzchni upraw roślin żywicielskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zajmować się chowem i hodowlą pająków (entomofagów) oraz owadów karmowych, które następnie będzie sprzedawał. Okres przetrzymywania zwierząt będzie dłuższy niż dwa miesiące. Wnioskodawca nie jest rolnikiem w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Pająki będą karmione owadami, które będą pochodzić z własnej hodowli oraz kupowaną karmą. W ww. hodowli zwierzęta będą karmione owadami rozmnażanymi bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Tego typu działalność nie będzie wymagała uprawy roślin żywicielskich. W ramach planowanej działalności rolniczej Wnioskodawca nie będzie posiadał na własność gruntów rolnych.

Wnioskodawca jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli pochodzące z własnej hodowli Wnioskodawcy owady karmowe nie będą zaliczane do entomofagów, to hodowla ta będzie stanowiła działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody uzyskane z ich hodowli będą wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, sprzedaż pająków, jako sprzedaż entomofagów, jest opodatkowana na zasadach przewidzianych dla działów specjalnych produkcji rolnej, przy czym w przypadku braku powierzchni upraw roślin żywicielskich w rozumieniu poz. 13 Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, obowiązek podatkowy nie powstanie, gdyż ustawodawca ustala stawkę podatku od działów specjalnych produkcji rolnej w zależności od powierzchni upraw roślin żywicielskich.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.