Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.688.2020.2.MS
z 8 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 2 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania Wnioskodawcy do oznaczania w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług sprzedaży wyodrębnionych samodzielnych lokali mieszkalnych i użytkowych kodem GTU_10 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania Wnioskodawcy do oznaczania w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług sprzedaży wyodrębnionych samodzielnych lokali mieszkalnych i użytkowych kodem GTU_10. Wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako deweloper sprzedaje wyodrębnione samodzielne lokale mieszkalne i użytkowe takie jak garaże. Jako podatnik podatku od towarów i usług jest zobowiązany wykazywać sprzedaż zgodnie z wymienionym w poz. 69 rozporządzeniem.

W uzupełnieniu do wniosku na zadane pytania Wnioskodawca wskazał:

1. Czy będące przedmiotem dostawy wyodrębnione samodzielne lokale mieszkalne i użytkowe (garaże) stanowią budynki lub budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333)?
   
   „Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 13333) nie zawiera definicji lokalu mieszkalnego (użytkowego). Zawiera natomiast definicję budynku przez, który należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2). Definicję lokalu mieszkalnego (użytkowego) zawiera ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2020 r. poz. 1910). Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym (użytkowym) jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Zatem lokal mieszkalny (użytkowy) jest wyodrębnioną częścią budynku, która zgodnie z prawem może być odrębną nieruchomością.”
   
   
2. Czy wyodrębnione samodzielne lokale mieszkalne i użytkowe (garaże) są trwale związane z gruntem? Czy są do nich przypisane udziały w gruncie przynależne do części lokalu mieszkalnego/garażu?
   
   „Wyodrębniony lokal mieszkalny (użytkowy) jako część budynku nie jest bezpośrednio związany z gruntem (z gruntem związany jest budynek jako całość). Natomiast do lokalu przypisane są udziały w gruncie i częściach wspólnych budynku.”
   
   
3. W jaki sposób Wnioskodawca (oprócz aktu notarialnego) dokumentuje powyższą sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej?
   
   „Sprzedaż lokalu oprócz umowy dokumentowana jest fakturą VAT.”
   
   
4. Na podstawie jakich dokumentów przedmiotowa sprzedaż jest ujmowana w pliku JPK? Czy jest wprowadzana na podstawie faktur, czy ze zbiorczych informacji o sprzedaży ewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej, czy może na podstawie zbiorczych informacji o sprzedaży nieudokumentowanej?
   
   „W JPK sprzedaż jest ujmowana na podstawie faktur VAT.”
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988) wnioskodawca jest zobowiązany dodawać przy dostawie samodzielnych lokali oznaczenie „10”?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988) Wnioskodawca nie jest zobowiązany dodawać przy dostawie samodzielnych lokali oznaczenia „10”, gdyż w przepisie tym wymienione są budynki budowle i grunty, a nie ich części. Ustawa o podatku od towarów i usług wyraźnie rozróżnię takie kategorie towarów jak budynki i ich części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c dodany do ustawy od dnia 1 października 2020 r.

Z dniem 1 października 2020 r. weszły w życie przepisy art. 99 ust. 11c ustawy, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.
   
   

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji – art. 109 ust. 3b ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988 z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j) ww. rozporządzenia poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera w przypadku dostawy budynków, budowli i gruntów – oznaczenie „10”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Jako deweloper sprzedaje wyodrębnione samodzielne lokale mieszkalne i użytkowe takie jak garaże. Sprzedawane lokale mieszkalne (użytkowe) są wyodrębnioną częścią budynku, która zgodnie z prawem może być odrębną nieruchomością.

Wyodrębniony lokal mieszkalny (użytkowy) jako część budynku nie jest bezpośrednio związany z gruntem (z gruntem związany jest budynek jako całość). Natomiast do lokalu przypisane są udziały w gruncie i częściach wspólnych budynku

W JPK sprzedaż jest ujmowana na podstawie faktur VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku oznaczania w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług ww. sprzedaży kodem GTU_10.

Oznaczenie GTU_10 dotyczące dostaw budynków, budowli i gruntów obejmuje także dostawy części budowli i budynków w tym udziałów oraz dostawy udziałów w gruntach.

Przepisy podatkowe dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budynku ani jego części. W celu zdefiniowania tego pojęcia należy się odnieść do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 powyższych przepisów pod pojęciem budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Tak więc sprzedawane przez Wnioskodawcę wyodrębnione samodzielne lokale mieszkalne i użytkowe takie jak garaże spełniają definicję budynku – jak wskazał sam Wnioskodawca – „lokal mieszkalny (użytkowy) jest wyodrębnioną częścią budynku, która zgodnie z prawem może być odrębną nieruchomością.”

Zgodnie z art. 29a ust. 1 podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast w myśl art. 29a ust. 8 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, oznaczenie GTU_10 dotyczące dostaw budynków, budowli i gruntów obejmuje także dostawy części budowli i budynków w tym udziałów oraz dostawy udziałów w gruntach.

Oznaczenie dotyczy zatem m. in. dostaw:

• lokali mieszkalnych (w tym z prawem własności do części (udziału) w gruncie),
• lokali użytkowych (w tym z prawem własności do części (udziału) w gruncie),
• pomieszczeń przynależnych, komórek lokatorskich,
• miejsc parkingowych, miejsc garażowych (i związanych z tym udziałów w gruntach),
• garaży,
• udziału w prawie własności budynku,
• udziału w prawie własności gruntu.
  
  

GTU_10 nie dotyczy sprzedaży miejsca parkingowego w formie prawa do korzystania z miejsca parkingowego, która to czynność w rozumieniu VAT stanowi usługę.

W składanym pliku JPK_VAT z deklaracją oznaczeniu GTU podlega sprzedaż udokumentowana fakturą.

Powyższe oznaczenia nie dotyczą zbiorczych informacji o sprzedaży ewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej oraz zbiorczych informacji o sprzedaży nieudokumentowanej fakturami oraz nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Oznaczeń dostaw towarów i świadczenia usług nie należy stosować także do transakcji zakupu skutkujących pojawieniem się podatku należnego(np. WNT, import usług)

Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż przedmiotowych lokali dokumentuje fakturę VAT, w związku z powyższym jest zobowiązany oznaczać swoją dostawę oznaczeniem GTU_10.

Podsumowując, dostawa sprzedawanych przez Wnioskodawcę wyodrębnionych samodzielnie lokali mieszkalnych i użytkowych takich jak garaże podlega zgodnie z przepisami rozporządzenia z dnia 15 października 2019 r. Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług oznaczeniu w składanej ewidencji JPK_VAT oznaczeniu kodem GTU_10.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.