Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.543.2020.1.AK
z 13 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze zbyciem udziałów w Spółce z o.o. na podstawie umowy od której następnie odstąpiono – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze zbyciem udziałów w Spółce z o.o. na podstawie umowy od której następnie odstąpiono.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 lutego 2020 r. Wnioskodawca zawarł z (...) (dalej jako: „Nabywca udziałów”), umowę sprzedaży 98 udziałów w Spółce A. sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej jako: „A.”), stanowiące 98% kapitału zakładowego wskazanej Spółki za cenę 280 000 zł (dalej jako: „Umowa zbycia udziałów”). Przedmiotem działalności A., jest przede wszystkim świadczenie usług na rynku finansowym.

Spółka A. sp. z o.o. pozostaje większościowym udziałowcem i sprawuje kontrolę nad spółką B. sp. z o.o. z siedzibą w (...), (dalej jako: „B.”).

B. prowadzi działalność na rynku usług płatniczych, działając na podstawie wpisu do Rejestru Usług Płatniczych prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego pod numerem (...)/2016, z zastrzeżeniem, że od dnia 30 października 2018 r. otrzymało status małej instytucji płatniczej, zaś następnie dnia 30 września 2019 r. złożyło wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze instytucji płatniczej, w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, na podstawie którego B. ma prowadzić działalność wymienioną w art. 3 ust. 1 wskazanej ustawy (dalej jako: „Zezwolenie”).

Nabycie udziałów o którym mowa na wstępie, było ściśle związane z ubieganiem się o wydanie Zezwolenia przez B.. Nabywca udziałów, był zainteresowany ich nabyciem, wyłącznie w związku z ubieganiem się przez B. jako spółki zależnej o wydanie zezwolenia. W związku z powyższym, strony umowy zbycia udziałów, ustaliły, że płatność ceny za udziały została odroczona z terminem 60 dni od daty otrzymania przez B., prawomocnego i ostatecznego Zezwolenia, zaś w przypadku braku jego uzyskania, płatność za udziały nastąpi w terminie do dnia 1 marca 2023 r.

W związku z faktem, że nabycie udziałów było ściśle powiązane z uzyskaniem przez B. Zezwolenia, strony zastrzegły na rzecz Nabywcy, umowne prawo odstąpienia od umowy zbycia udziałów, w przypadku gdy B. nie otrzyma prawomocnego i ostatecznego Zezwolenia.

Strony wyraźnie zastrzegły, że w przypadku skorzystania przez Nabywcę z umownego prawa odstąpienia, własność udziałów zostanie niezwłocznie odsprzedana przez Nabywcę zwrotnie na rzecz Wnioskodawcy za cenę sprzedaży identyczną jak wskazaną w umowie zbycia udziałów, tj. za cenę 280 000 zł, a tym samym – biorąc pod uwagę zastrzeżony termin zapłaty ceny za udziały, który rozpoczyna swój bieg dopiero po uzyskaniu ostatecznego i prawomocnego Zezwolenia lub w przypadku braku jego uzyskania zastrzeżony został na dzień 1 marca 2023 r. – w przypadku skorzystania z prawa odstąpienia, Nabywca zostanie zwolniony z obowiązku zapłaty ceny, zaś wzajemne zobowiązania z tytułu zbycia udziałów (pierwotnego i zwrotnego) ulegną wzajemnym potrąceniom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przypadku gdyby:

1. Nabywca skorzystał z przysługującego mu prawa odstąpienia od umowy zbycia udziałów, opisanego powyżej, w 2020 r., tj. w tożsamym roku podatkowym, w którym zawarto pierwotną umowę zbycia udziałów,
2. w wyniku skorzystania z tego prawa, doszłoby do zwrotnego odsprzedania własności udziałów przez Nabywcę na rzecz Wnioskodawcy,
3. zwrotne odsprzedanie udziałów nastąpiłoby za tożsamą cenę, jaka była wskazana w pierwotnej umowie zbycia udziałów,
4. kwoty z tytułu pierwotnego i zwrotnego nabycia udziałów zostałyby wzajemne potrącone przez Wnioskodawcę i Nabywcę,

po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zawarcia pierwotnej umowy zbycia udziałów, od której odstąpiono – jednakże wydatki poniesione na objęcie udziałów będą traktowane jako koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej wyżej sytuacji powstanie obowiązek zapłaty podatku, jednakże będzie obliczony od kwoty 0.

Przepisem właściwym dla ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów objętych w zamian za wkład pieniężny jest art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przepis ten wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) są w przypadku udziałów (akcji) objętych przez podatnika wydatki na objęcie udziałów (akcji).

Zgodnie z językowym znaczeniem tego pojęcia, wydatek to suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, www.sjp.pwn.pl). Synonimami wydatku są nakład, koszt, suma, opłata, wysiłek (www.synonimy.pl). Wydatek, o którym mowa w omawianym przepisie ma być przy tym poniesiony na konkretny cel: na objęcie udziałów (akcji).

Objęcie udziałów (akcji) to forma uzyskania własności udziałów (akcji). Pojęcie to odnosi się do sytuacji, gdy wspólnik staje się właścicielem udziałów nowo utworzonych (akcji nowo utworzonych, akcji nowej emisji) pierwszym właścicielem udziałów (akcji). Co istotne, objęcie udziałów (akcji) następuje w zamian za wniesienie przez wspólnika wkładu o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym.

W przypadku objęcia udziałów w zamian za wkład pieniężny, wydatkiem na objęcie udziałów jest więc zapłacona cena objęcia tych udziałów, odpowiadająca wartości nominalnej wkładu pieniężnego wniesionego do spółki.

Zauważyć należy, że ustawodawca w art. 17 ust. 2 ustawy o PIT wskazał, że art. 19 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu przychodów, o których mowa m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 6, czyli m.in. przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną. Termin „zbycie udziałów” w swoim zakresie pojęciowym mieści zarówno sprzedaż udziałów jak również odpłatne zbycie udziałów na rzecz spółki w celu ich umorzenia. Powyższy przepis posługuje się pojęciem „odpłatnego zbycia", oznaczającym, że w przypadku każdego odpłatnego zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną należy stosować odpowiednio art. 19 ww. ustawy.

Zasady opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziałów, należy ustalić zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, dochodem z tytułu odpłatnego zbycia udziałów jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c tej ustawy, osiągnięta w roku podatkowym.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że dochód z odpłatnego zbycia udziałów, Wnioskodawca powinien ustalić zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT, jako różnicę pomiędzy przychodem otrzymanym ze zbycia udziałów (ceną określoną w umowie zbycia) a wydatkami poniesionymi na ich objęcie. Jako że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę zbiegać się będzie z wydatkami poniesionymi na jego objęcie, powstanie obowiązek podatkowy, jednakże odnosić się on będzie do wartości równej zeru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu 3 lutego 2020 r. zawarł z Nabywcą udziałów, umowę sprzedaży udziałów w Spółce z o.o. Strony zastrzegły na rzecz Nabywcy umowne prawo odstąpienia od umowy zbycia udziałów. W przypadku skorzystania przez Nabywcę z umownego prawa odstąpienia, własność udziałów zostanie niezwłocznie odsprzedana przez Nabywcę zwrotnie na rzecz Wnioskodawcy za cenę sprzedaży identyczną jak wskazaną w umowie zbycia udziałów, tj. za cenę 280 000 zł, a tym samym w przypadku skorzystania z prawa odstąpienia, Nabywca zostanie zwolniony z obowiązku zapłaty ceny, zaś wzajemne zobowiązania z tytułu zbycia udziałów (pierwotnego i zwrotnego) ulegną wzajemnym potrąceniom.

Odnosząc się do powyższych zdarzeń, w pierwszej kolejności sięgnąć należy do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm., dalej: „Kodeks cywilny”), o nabyciu i utracie własności. Zauważyć bowiem należy, że pomiędzy prawem podatkowym a cywilnym istnieje wiele powiązań, wynikających chociażby z faktu, że następstwa zdarzeń bądź czynności prawnych związanych z określonymi instytucjami prawa cywilnego wywołują również skutki wynikające z przepisów prawa podatkowego. Prawo cywilne i podatkowe posługują się zatem podobnymi określeniami. Jeżeli nie są one odmiennie zdefiniowane dla celów prawa podatkowego, należy je, biorąc pod uwagę fakt, że obie gałęzie prawa składają się na jeden system prawny, interpretować tak, jak czyni to prawo cywilne.

Przeniesienie (nabycie) własności na podstawie umowy stanowi podstawowy cywilnoprawny sposób nabycia własności właściwy prawu rzeczowemu.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W myśl art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Umowa sprzedaży w ujęciu przepisów Kodeksu cywilnego jest umową dwustronnie zobowiązującą. W związku z zawarciem umowy sprzedaży sprzedawca staje się zobowiązany do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz do wydania przedmiotu sprzedaży kupującemu. Z kolei treścią zobowiązania kupującego jest zapłacenie ceny oraz odebranie rzeczy. Tym samym umowa sprzedaży jest umową wzajemną, gdyż świadczenie jednej strony jest z założenia odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. Z istoty umowy sprzedaży wynika jedynie zobowiązanie do spowodowania, aby własność rzeczy została przeniesiona na nabywcę. Za wykonanie tego zobowiązania sprzedawca będzie odpowiadał według przepisów Kodeksu cywilnego o wykonaniu zobowiązań i skutkach ich niewykonania (zob. J. Jezioro, [w:] Gniewek, Komentarz 2010).

Zważyć zatem należy, że w przypadku gdy umowa sprzedaży przyjmuje z mocy prawa charakter czynności zobowiązująco-rozporządzającej, przeniesienie własności następuje bezpośrednio w wyniku zawarcia samej umowy. Taki charakter ma właśnie umowa odpłatnego zbycia udziałów, co wynika z przywołanego powyżej art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego. W takim przypadku samo zawarcie umowy powoduje skutek rozporządzający.

Stosownie do art. 395 § 1 Kodeksu cywilnego, można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy. Prawo to wykonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie.

Natomiast art. 395 § 2 zdanie pierwsze ww. ustawy stanowi, że w razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą.

Zgodnie z powyższym, strony mogą różnie ukształtować skutki odstąpienia od umowy sprzedaży udziałów. W doktrynie nie wzbudza żadnych kontrowersji stwierdzenie przez strony, że rozwiązanie umowy sprzedaży udziałów ma skutek od daty rozwiązującej (skutek ex nunc) albo od daty zawarcia rozwiązywanej umowy zbycia udziałów (skutek ex tunc). To drugie podejście nie we wszystkich aspektach wywoła jednak skutek wsteczny.

Sytuacja jest klarowna, gdy w wyniku rozwiązanej umowy sprzedaży udziałów ze skutkiem ex tunc nie doszło jeszcze do przejścia własności udziałów. W takim przypadku nie ma przeszkód, żeby strony przewidziały, że do takiego przejścia własności w ogóle nie dojdzie w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży udziałów.

Jeżeli jednak własność udziałów przeszła już na nabywcę na podstawie przepisów rozwiązywanej umowy sprzedaży udziałów, to na moment rozwiązywania takiej umowy nabywca jest właścicielem udziałów i konieczne jest zwrotne przeniesienie własności. Strony nie mają bowiem możliwości zupełnego wyeliminowania skutków prawnorzeczowych zawartej umowy sprzedaży udziałów.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zawarcia pierwotnej umowy zbycia udziałów w świetle odstąpienia od umowy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W celu określenia momentu, w którym podatnik uzyskuje przychód z kapitałów pieniężnych, z tytułu odpłatnego zbycia udziałów, należy kierować się literalnym brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń oraz przepisem art. 17 ust. 1ab pkt 1 stanowiącym, że przychód z odpłatnego zbycia udziałów powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów.

W tym miejscu wskazać należy, że art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraża memoriałową metodę rozpoznawania przychodów m.in. z odpłatnego zbycia udziałów, stanowiącą, że dla opodatkowania podatkiem dochodowym przychód powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów.

Jednocześnie dla ustalenia wartości ww. przychodów, przepis art. 17 ust. 2 nakazuje odpowiednio stosować przepisy art. 19.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 zdanie pierwsze, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy (…), jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Odpowiednie stosowanie przepisu art. 19 do ustalenia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów oznacza, że przychodem tym jest wartość udziałów wyrażona w cenie określonej w umowie zbycia, przy czym cena ta nie może znacznie odbiegać od wartości rynkowej zbywanych walorów.

Sposób opodatkowania dochodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów określa art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia udziałów jest różnica pomiędzy sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c – osiągnięta w roku podatkowym.

Należy w tym miejscu wskazać, że koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów ustala się zależnie od sposobu, w jaki doszło do objęcia lub nabycia zbywanych udziałów.

Zatem, aby ustalić koszty uzyskania przychodu ze zbycia udziałów, które zostały objęte za wkład niepieniężny zastosować należy przepisy art. 22 ust. 1f ustawy o PIT, natomiast w odniesieniu do udziałów objętych w zamian za wkład pieniężny zastosowanie znajdzie art. 23 ust. 1 pkt 38 wspomnianej ustaw.

I tak zgodnie z art. 22 ust. 1f ustawy o PIT – w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

1. określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a – jeżeli te udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również za wkład w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej,
2. przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg i ewidencji, o których mowa w art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie wyższej jednak niż wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia, określona zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a.

Natomiast, przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów, objętych za wkład pieniężny należy odwołać się do art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

W świetle powyższego kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółkach kapitałowych mogą być wydatki faktycznie poniesione na nabycie (objęcie) tych udziałów (akcji).

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje użytych w nim określeń „wydatki na objęcie lub nabycie udziałów (akcji)” ani nie wymienia przykładowych rodzajów wydatków mieszczących się w tym pojęciu. Należy więc wskazać, że zgodnie z językowym znaczeniem tego pojęcia, „wydatek” to „suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś” (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, www.sjp.pwn.pl). Synonimami „wydatku” są „nakład, koszt, suma, opłata, wysiłek” (www.synonimy.pl). Wydatki, o których mowa w omawianym przepisie mają być przy tym poniesione na konkretny cel: „na objęcie lub nabycie udziałów (akcji)”. Są to więc wydatki w zamian za które obejmuje się lub nabywa udziały/akcje.

Wszystkie wymienione w art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, jakie podatnik może uwzględnić przy rozliczaniu dochodu z odpłatnego zbycia udziałów/akcji wynikają zatem z form uzyskania własności udziałów (akcji). W każdym z wymienionych przypadków dla celów ustalenia przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) i kosztów uzyskania tych przychodów bierze się pod uwagę czynności: objęcia (nabycia) a następnie zbycia tych samych udziałów (akcji).

Tak więc dokonując sprzedaży udziałów na podstawie pierwotnej umowy z dnia 3 lutego 2020 r. Wnioskodawca uzyskał przychód z tytułu zbycia udziałów, który może być pomniejszony o koszty poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie tych udziałów, jeżeli Wnioskodawca koszty takie poniósł.

Ustawodawca określając bowiem moment powstania zobowiązania podatkowego wiąże go z czynnością zbycia akcji/udziałów a nie z momentem ich nabycia.

W konsekwencji, przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia takich udziałów, należy wziąć pod uwagę koszt zakupu/nabycia sprzedanych udziałów, tzn. wartość wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie/objęcie udziałów w spółce A. Sp. z o. o. Kosztem objęcia przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce z o.o. będzie więc „wartość historyczna” odpowiadająca wydatkom poniesionym przez Wnioskodawcę na nabycie/objęcie tych udziałów.

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy, ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy).

Natomiast art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 1.

Końcowo należy wskazać, iż kwestia ponownego nabycia udziałów i ewentualnie poniesionych kosztów, będzie rozliczana w przypadku powtórnego zbycia udziałów.

Natomiast dla pierwotnej umowy zbycia udziałów i rozliczenia z tego tytułu, ponowne nabycie udziałów pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.