Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.200.2020.2.MGR
z 27 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 15 maja 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ….), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 kwietnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.200.2020.1.MGR, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 27 kwietnia 2020 r. (data doręczenia 7 maja 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia ….). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 15 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 15 maja 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ….).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną pozarolniczą działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, związaną z rozwojem i wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W ramach przedmiotowej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi związane z zaprojektowaniem, wykonaniem, rozwojem i ulepszeniem oprogramowania służącego do automatycznego śledzenia twarzy w sieci. Wytwarzanie, rozwój i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. w ramach prac rozwojowych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnego oprogramowania.

Wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a co za tym idzie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Usługi są świadczone na podstawie umowy zawartej z ….Sp. z o.o. (dalej: Spółka). Na podstawie powyższej umowy Wnioskodawca wystawia na rzecz Spółki faktury. Na przedmiotowych fakturach jako nazwa usługi figuruje „Usługa programistyczna”. Podstawą obliczania wynagrodzenia jest liczba godzin poświęconych na wykonanie usługi pomnożona przez stawkę za godzinę. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie w cyklach miesięcznych. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług i nie są one wykonywane pod kierownictwem Spółki. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, mimo że Wnioskodawca jest udziałowcem Spółki oraz wchodzi w skład organu reprezentującego Spółkę (zarząd).

Wnioskodawca w ramach czynności wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania odpowiada za pisanie kodu źródłowego lub części kodu źródłowego, czyli w każdym przypadku programu. Wnioskodawca posiada prawa autorskie do każdej linijki kodu. Nawet w przypadku rozwoju i ulepszeń oprogramowania Wnioskodawca wytwarza odrębny kod źródłowy (oprogramowanie). Odrębny kod źródłowy stanowi odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca zasadniczo nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca wytwarzając oprogramowanie wykorzystuje przede wszystkim gotowe biblioteki udostępniane darmowo, na zasadzie niewyłącznej licencji. Ponadto w procesie tworzenia aplikacji Wnioskodawca wykorzystuje m.in. darmowe licencje…..

Czynności Wnioskodawcy nie mają charakteru rutynowego, ale cechują się innowacyjnością. Zgodnie z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą na rynku istnieją co prawda firmy tworzące częściowo podobne aplikacje, jak oprogramowanie w którego tworzeniu, rozwoju i ulepszeniu uczestniczy Wnioskodawca. Tym niemniej innowacyjność aplikacji, w której tworzeniu uczestniczy Wnioskodawca polega na ukierunkowaniu na pracę na ogromnych zbiorach danych (tzw. big data) oraz specjalizacji w porównywaniu N:N twarzy (oprogramowania konkurencyjne oferują 1:1). Kwestią wyróżniającą oprogramowanie współtworzone przez Wnioskodawcę jest także to, że w odróżnieniu od konkurencji oferuje globalne wyszukiwanie twarzy i monitoring wizerunku w sieci.

Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił koszty związane z zaprojektowaniem, tworzeniem i rozwojem aplikacji, są to: koszty zakupu i naprawy komputerów, sporadyczne koszty dotyczące zakupu odpowiedniego oprogramowania, biblioteki.

Ponadto, w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił między innymi następujące koszty:

• wydatki na dzierżawę serwerów,
  

• związane z używaniem i eksploatacją samochodu osobowego, w tym czynsz leasingowy, wydatki na paliwo, ubezpieczenie i serwis,
  

• wydatki związane z rachunkami za telefon komórkowy,
  

• wydatki na dostęp do Internetu.
  
  

Stosownie do obowiązku wynikającego z art. 24a ust. l ustawy o PIT, ewidencja podatkowa dla działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest prowadzona w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac, zgodnie wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z nowymi regulacjami IP BOX obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca chciałby skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

W piśmie z dnia 15 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz uzyskuje z tego tytułu dochody od początku działalności, tj. od 4 czerwca 2018 r. Aktualnie jest objęty 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wszelkie czynności związane z tworzeniem, rozwijaniem oraz udoskonalaniem oprogramowania Wnioskodawca wykonuje w Polsce i posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest twórcą tworzonego dla Spółki (Zleceniodawcy) oprogramowania i to oprogramowanie jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej.

Wytwarzanie, rozwój i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. w ramach prac rozwojowych.

Ponadto, wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Niego oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca odpowiada bowiem za pisanie kodu źródłowego lub części kodu źródłowego i posiada prawa autorskie do każdej linijki kodu. Z uwagi na fakt, że całość posiadanych praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania jest przenoszona na Zleceniodawcę za wynagrodzeniem, zdaniem Wnioskodawcy osiągane przez Niego przychody są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od 1 stycznia 2020 r. całość przychodów Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania. Historycznie Wnioskodawca osiągał również przychody z innego rodzaju działalności, np. działalności reklamowej, tym niemniej miały one charakter incydentalny.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości osiągać przychody ze sprzedaży autorskiego oprogramowania, ale zastrzega, że nie jest w stanie jednoznacznie wykluczyć, że nie będzie osiągał również przychodów z innego rodzaju działalności. Gdyby osiągał takie przychody z innego rodzaju działalności, to dokona ich wyodrębnienia od dochodów z kwalifikowanych IP. Wnioskodawca wskazuje, że dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Z umowy ze Spółką (Zleceniodawcą) bowiem wynika, że Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę odpłatnie całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, zaś przeniesienie praw autorskich objęte jest wynagrodzeniem przewidzianym umową z tytułu realizacji opisanych w niej obowiązków.

Ulepszając i rozwijając oprogramowanie lub jego części Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Natomiast podmiot ten nie jest właścicielem utworu tworzonego przez Wnioskodawcę w procesie realizacji zlecenia rozwoju/ulepszenia oprogramowania. Prawa autorskie do wspomnianego utworu posiada Wnioskodawca i dopiero w wyniku wykonania umowy przenosi je na podmiot zlecający. Rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę polega bowiem na tworzeniu nowych fragmentów programu (kodów źródłowych, algorytmów), które są następnie włączane do istniejącego oprogramowania. Dlatego, w ocenie Wnioskodawcy utwory, które tworzy, samoistnie podlegają ochronie prawnej, wynikającej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nawet jeśli docelowo stanowią element kompleksowego rozwiązania informatycznego (oprogramowania).

Wnioskodawca nie nabywał w przeszłości wyników prac badawczo-rozwojowych, ani nie planuje ich nabycia w najbliższej przyszłości. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza/rozwija oprogramowanie innego podmiotu (wskazanej we wniosku Spółki), to:

• nie przysługuje Mu licencja wyłączna do korzystania z ulepszonego oprogramowania,
  

• nie staje się właścicielem/współwłaścicielem ulepszonego oprogramowania.
  
  

Jednocześnie, nawet w przypadku rozwoju i ulepszeń oprogramowania Spółki, Wnioskodawca wytwarza odrębny kod źródłowy (oprogramowanie), podlegający ochronie prawno-autorskiej, na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie Spółki na podstawie zlecenia Spółki i w związku z tym osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Z umowy ze Spółką (Zleceniodawcą) wynika bowiem, że Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę odpłatnie całość praw autorskich do tworzonych kodów źródłowych oprogramowania, zaś przeniesienie praw autorskich objęte jest wynagrodzeniem przewidzianym umową z tytułu realizacji opisanych w niej obowiązków.

Wnioskodawca zaprowadził odrębną ewidencję, zgodną z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od 1 stycznia 2019 r. i zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do dochodów osiągniętych z kwalifikowanych IP w postaci autorskich praw do programu komputerowego od 1 stycznia 2020 r. (data pierwszej faktury: 22 stycznia 2020 r.).

Wnioskodawca ponosi następujące wydatki związane z użytkowaniem i eksploatacją samochodu osobowego:

• rata leasingowa,
  

• paliwo,
  

• autoryzowany serwis,
  

• obowiązkowe przeglądy,
  

• myjnia,
  

• wydatki eksploatacyjne, np. opony.
  
  

Ww. wydatki dotyczą samochodu osobowego marki Suzuki.

Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza, że wymienione powyżej co do rodzaju wydatki związane z użytkowaniem i eksploatacją samochodu osobowego mogą w przyszłości dotyczyć samochodu osobowego innej marki, o innym roku produkcji i innej mocy silnika.

Samochód, który Wnioskodawca wykorzystuje do celów służbowych, został oddany Mu do użytkowania na podstawie umowy leasingu z dnia 27 września 2019 r.

Wnioskodawca wskazuje, że przez wydatki na sprzęt komputerowy należy rozumieć koszty zakupu i naprawy komputerów oraz koszty dotyczące zakupu odpowiedniego oprogramowania. Natomiast przez wydatki na dzierżawę serwerów należy rozumieć opłaty za dzierżawę serwerów.

Nabyty historycznie komputer nie stanowił środka trwałego Wnioskodawcy, gdyż jego wartość nie przekraczała 10 000 zł. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości poniesie wydatki na zakup sprzętu komputerowego (np. laptopa), które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Środka trwałego Wnioskodawcy nie stanowi także dzierżawiony serwer.

Wszystkie wydatki na zakup sprzętu komputerowego, tzn. zarówno te poniesione historycznie, jak i te, które Wnioskodawca poniesie w przyszłości z założenia służą/będą służyły:

• tworzeniu oprogramowania,
  

• testowaniu oprogramowania na różnych platformach sprzętowych i systemowych,
  

• przechowywaniu kopii zapasowych, materiałów roboczych,
  

• koniecznej komunikacji w procesie tworzenia oprogramowania.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy istnieje bezpośredni związek ponoszonych wydatków związanych z rachunkami za telefon komórkowy z działalnością IT i wytwarzaniem prawa własności intelektualnej, gdyż Wnioskodawca wykorzystuje telefon komórkowy do komunikacji w procesie tworzenia oprogramowania, np. z innymi podmiotami tworzącymi oprogramowanie na rzecz Spółki, celem omówienia docelowych parametrów oprogramowania i podziału zadań, zapewnienia spójności oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę z oprogramowaniem tworzonym przez te inne podmioty.

W ocenie Wnioskodawcy wskazane we wniosku koszty są powiązane bezpośrednio z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanego IP, gdyż w bezpośredni sposób przyczyniają się do powstania kwalifikowanego IP w działalności Wnioskodawcy. W szczególności:

• wydatki na dzierżawę serwera i sprzęt komputerowy związane są bezpośrednio z tworzeniem i ulepszaniem oprogramowania, gdyż zarówno serwer, jak i sprzęt komputerowy są używane jako narzędzia w procesie wytwarzania i rozwoju oprogramowania systemu,
  

• wydatki związane z używaniem i eksploatacją samochodu (czynsz leasingowy, wydatki na paliwo, ubezpieczenie i serwis) związane są bezpośrednio z tworzeniem i ulepszaniem oprogramowania, gdyż użytkowanie samochodu umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Spółki w celach konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych,
  

• wydatki telekomunikacyjne związane są bezpośrednio z tworzeniem i ulepszaniem oprogramowania, gdyż zapewniają ścieżkę komunikacyjną, np. z innymi podmiotami tworzącymi oprogramowanie na rzecz Spółki, celem omówienia docelowych parametrów oprogramowania i podziału zadań.
  
  

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie docelowo może mieć dostęp do darmowych bibliotek udostępnianych w formie bezpłatnej licencji każdemu, kto z takich bibliotek korzysta. Tym niemniej należy podkreślić, że kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę jest wyrazem twórczej działalności Wnioskodawcy i nie zawiera elementów objętych darmowymi bibliotekami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (występującej aktualnie i w przyszłości) Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?
2. Czy Wnioskodawca może rozliczać koszty działalności związane m.in. z dzierżawą serwerów, używaniem oraz eksploatacją pojazdu samochodowego, sprzętu komputerowego oraz innymi usługami np. telekomunikacyjnymi jako bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową, zgodnie z proporcją wynikającą z podziału ilości godzin czasu pracy poświęconych na kwalifikowane prawo własności intelektualnej w stosunku do ogółu ilości godzin pracy w danym miesiącu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (występującej aktualnie i w przyszłości) może stosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jednocześnie ponoszone przez Niego wydatki, związane m.in. z dzierżawą serwerów, używaniem oraz eksploatacją pojazdu samochodowego, sprzętu komputerowego oraz innymi usługami, np. telekomunikacyjnymi, przy zachowaniu proporcji wynikającej z podziału ilości godzin czasu poświęconych przez Wnioskodawcę na kwalifikowane prawo własności intelektualnej w stosunku do ogółu ilości godzin pracy w danym miesiącu, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jako koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Uzasadnienie Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX opublikowane przez Ministerstwo Finansów, należy przyjąć, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi spełniać łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
  
  

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

• Badania naukowe są działalnością obejmującą:
  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

• Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Ponadto, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany).

Wnioskodawca przenosi na odbiorcę swoich usług całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi odpowiednią ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy - odnosząc się do pytania Nr 2 - prawidłowe jest ujęcie we wskazanej ewidencji w szczególności następujących kosztów:

• wydatków związanych z dzierżawą serwerów,
  

• związanych z używaniem i eksploatacją samochodu osobowego, w tym czynsz leasingowy, wydatki na paliwo, ubezpieczenie i serwis,
  

• wydatków związanych ze sprzętem komputerowym (nabycie, naprawy),
  

• wydatków związanych z rachunkami za telefon komórkowy,
  

• wydatków na dostęp do Internetu.
  

w proporcji przewidzianej dla przychodów, tj. godzin pracy poświęconych na realizację usług, w wyniku których dochodzi do przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania do ogółu godzin pracy Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Należy wziąć pod uwagę, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy zatem pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie ww. przesłanki są spełnione w przypadku wydatków wyszczególnionych w niniejszym wniosku, zaś na podstawie posiadanej przez Wnioskodawcę ewidencji, zgodnej z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, można ustalić, jaka część tych stałych kosztów działalności Wnioskodawcy, związana jest z rozwojem oprogramowania.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie zaś do treści art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

− podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Ponadto, zgodnie z komentarzem do art. 30ca omawianej ustawy pt. „Innovation Box  domknięcie łańcucha zachęt fiskalnych na działalność rozwojową” (LEX 353669, autor:

Żagun K.), wskazano, że „Zastosowanie omawianej ulgi będzie możliwe wówczas, gdy podatnik będzie właścicielem, współwłaścicielem lub będzie posiadał wyłączną licencję do korzystania z powyżej wskazanych praw własności intelektualnej”.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
  

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
  
  

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, albo użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej (tzw. licencji wyłącznej) i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in.: patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej od 4 czerwca 2018 r. działalności gospodarczej świadczy usługi związane z projektowaniem, wykonaniem, rozwojem i ulepszeniem oprogramowania służącego do automatycznego śledzenia twarzy w sieci. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnego oprogramowania. Usługi są świadczone na podstawie umowy zawartej ze Spółką. Na podstawie powyższej umowy Wnioskodawca wystawia na rzecz Spółki faktury. Podstawą obliczania wynagrodzenia jest liczba godzin poświęconych na wykonanie usługi pomnożona przez stawkę za godzinę. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie w cyklach miesięcznych. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług i nie są one wykonywane pod kierownictwem Spółki. Wnioskodawca w ramach czynności wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania odpowiada za pisanie kodu źródłowego lub części kodu źródłowego. Posiada On prawa autorskie do każdej linijki kodu. Nawet w przypadku rozwoju i ulepszeń oprogramowania Wnioskodawca wytwarza odrębny kod źródłowy (oprogramowanie). Odrębny kod źródłowy stanowi odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kwestią wyróżniającą oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest to, że oferuje globalne wyszukiwanie twarzy i monitoring wizerunku w sieci. Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. prowadzi odrębną ewidencję, zgodną z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszeniem jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi w postaci tworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (występującej aktualnie i w przyszłości), Wnioskodawca może stosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków takich jak: dzierżawa serwerów, używanie oraz eksploatacja pojazdu samochodowego, sprzętu komputerowego, usługi telekomunikacyjne za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z powyższym, Wnioskodawca winien również ustalać odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 ustawy litera a) wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Jak wskazuje Wnioskodawca we wniosku, w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponosi On wydatki związane z dzierżawą serwerów, używaniem oraz eksploatacją samochodu, sprzętu komputerowego oraz wydatki telekomunikacyjne.

Wobec powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, do kosztów związanych z tworzeniem praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć koszty związane z dzierżawą serwerów, używaniem oraz eksploatacją samochodu, sprzętu komputerowego oraz innymi usługami, np. telekomunikacyjnymi jako, że w całości ponoszone są w związku z wytwarzaniem przedmiotowych praw własności intelektualnej, a zatem w całości przypadają na prace związane z wytworzeniem praw własności intelektualnej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (występującej aktualnie i w przyszłości) Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT,
  

• czy Wnioskodawca może rozliczać koszty działalności związane z dzierżawą serwerów, używaniem oraz eksploatacją pojazdu samochodowego, sprzętu komputerowego oraz innymi usługami, np. telekomunikacyjnymi, jako bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową, zgodnie z proporcją wynikającą z podziału ilości godzin czasu pracy poświęconych na kwalifikowane prawo własności intelektualnej w stosunku do ogółu ilości godzin pracy w danym miesiącu,
  

należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zauważyć też należy, że to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.