INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20.05.2011 r. (data wpływu 25.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów wspólnika niemieckiej spółki komandytowej prowadzącej na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów wspólnika niemieckiej spółki komandytowej prowadzącej na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W celu dokonywania inwestycji w nieruchomości komercyjne położone w Polsce ma zostać założona spółka komandytowa prawa niemieckiego (w dalszej części zwana „Spółką Funduszową” lub „Spółką Komandytową”), w której komplementariuszem będzie niemiecka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (GmbH). Obok niej w Spółce Funduszowej udziały posiadać będą komandytariusze w osobie Wnioskodawcy, tj. T. GmbH, będący sp. z o.o. prawa niemieckiego (w dalszej części zwany „Spółką Powierniczą”), jak również osoba fizyczna, która sprawować będzie zarząd nad działalnością Spółki (Komandytariusz Zarządzający). Z tego też względu Spółka Funduszowa posiadać będzie w Niemczech formę prawną Sp. z o.o. sp. k, tj. spółki komandytowej, w której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (W Niemczech obowiązuje oznaczenie GmbH Co. KG).

Przedmiotem działalności Spółki Funduszowej ma być m.in. nabywanie i wynajem nieruchomości. Spółka Komandytowa będzie wykonywała tę działalność za pośrednictwem utworzonego w Polsce oddziału, którego zadaniem będzie m.in. wynajmowanie nieruchomości położonej w Polsce (centrum handlowo-usługowe).

Planowana jest dystrybucja udziałów w Spółce Funduszowej w ramach oferty publicznej prospektu sprzedażowego sporządzonego na podstawie zezwolenia niemieckiej federalnej instytucji nadzoru finansowego (Bundesanstalt für Finanzaufsicht) - w założeniu dystrybucja ta dokonywana ma być przede wszystkim wśród prywatnych Inwestorów będących niemieckimi rezydentami podatkowymi. Udziały w Spółce Funduszowej będą oni mogli objąć za pośrednictwem Spółki Powierniczej, w charakterze Powierzających.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (niemiecką sp. z o. o.) z siedzibą w Niemczech, której działalność polega z kolei na wykonywaniu powierniczego zarządu nad przekazanym mu przez Inwestorów/Powierzających majątkiem. W tym celu Spółka Powiernicza zawrze z Inwestorami tzw. Umowy Powiernicze i w imieniu Inwestorów będzie wykonywać uprawnienia komandytariusza w Spółce Funduszowej.

Stosownie do 1 Umowy Powierniczej:

„Powierzający zleca Powiernikowi/Zarządzającemu - stosownie do postanowień niniejszej umowy, umowy Spółki Komandytowej w brzmieniu zawartym w prospekcie jaki warunków przystąpienia do Funduszu - powiernicze objęcie, posiadanie i zarządzanie przypadającymi na Powierzającego stosownie do wpłaconej kwoty udziałami w Spółce Funduszowej we własnym imieniu, lecz na rachunek Powierzającego oraz, o ile Powierzający żądać będzie ustanowienia go bezpośrednim komandytariuszem Spółki Kapitałowej oraz spełnione zostaną określone wymogi, ustanowienie Powierzającego bezpośrednim komandytariuszem Spółki Komandytowej oraz zarządzanie jego udziałem w ramach pełnomocnictwa”.

Zadaniem Wnioskodawcy jako Powiernika będzie zatem powiernicze objęcie i powierniczy zarząd nad majątkiem (tu: udziałami) poszczególnych Inwestorów z zamiarem przeznaczenia należących do nich środków na realizację celów Spółki Funduszowej (inwestycje w nieruchomości położone w Polsce). Za środki powierzone przez Inwestorów, Wnioskodawca w imieniu własnym, ale na ryzyko i rachunek Inwestorów, nabywać będzie dalsze udziały w Spółce Funduszowej poprzez podwyższenie w niej wkładów. Po podwyższeniu kapitału Wnioskodawca będzie zarządzał powierniczo udziałem przypadającym na danego Inwestora stosownie do postanowień Umowy Powierniczej.

Zgodnie z wolą stroni postanowieniami Umowy Powierniczej, Inwestor będzie ekonomicznym współwłaścicielem majątku Spółki Funduszowej w części proporcjonalnej do środków powierzonych przez niego Wnioskodawcy. W takiej też części będzie przysługiwało Inwestorowi w Spółce Komandytowej prawo głosu - wykonywane poprzez wiążące dla Wnioskodawcy instrukcje co do sposobu głosowania. Od strony formalnoprawnej jednak wspólnikiem Spółki Funduszowej będzie wyłącznie Wnioskodawca - co potwierdza również wpis do niemieckiego rejestru handlowego. Tym samym Inwestor - co wynika z natury zawieranych w Niemczech umów powierniczych - traktowany będzie jak wspólnik Spółki Funduszowej jedynie w stosunkach wewnętrznych.

Spółka Komandytowa za pośrednictwem oddziału będzie uzyskiwała w Polsce przychody (zyski) z tytułu wynajmu nieruchomości. Zgodnie z umową Spółki Komandytowej prawo do udziału w zyskach Spółki Komandytowej przysługuje wspólnikom, a więc m.in. Wnioskodawcy.

Na podstawie Umowy Powierniczej Wnioskodawca zobowiązuje się do przekazania danemu Powierzającemu odpowiedniej części zysku otrzymanego na podstawie umowy Spółki Komandytowej.

Wnioskodawca podkreślił, iż mimo wyżej wymienionych uwarunkowań i łączących go z Inwestorami zobowiązań, od strony formalnej i relacji zewnętrznych wspólnikiem Spółki Komandytowej będzie nadal on, a nie poszczególni Powierzający. W niemieckim rejestrze handlowym jako wspólnik (komandytariusz) uwidoczniony będzie bowiem Wnioskodawca, który - na mocy postanowień Umowy Powierniczej - w stosunkach zewnętrznych występować ma we własnym imieniu, jako jednolity komandytariusz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca (Spółka Powiernicza) działając w formie niemieckiej spółki z o.o. jako wspólnik niemieckiej Spółki Komandytowej (Spółki Funduszowej) prowadzącej na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości za pośrednictwem oddziału, będzie podatnikiem polskiego podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów osiągniętych w Polsce z tej działalności ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy - będącego niemiecką spółką z o.o. działającą jako wspólnik niemieckiej Spółki Komandytowej (Spółki Funduszowej) prowadzącej w Polsce działalność (za pośrednictwem założonego w Polsce oddziału) w zakresie wynajmu nieruchomości - będzie on podatnikiem polskiego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu dochodów uzyskanych z najmu powierzchni w myśl art. 3 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej zwaną ustawą o CIT. Natomiast obowiązkowi podatkowemu w Polsce z tytułu podatków dochodowych, ani bezpośrednio ani pośrednio, nie będą podlegać Inwestorzy. Zgodnie z art. 1 ustawy o CIT podatnikami są osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej za wyjątkiem spółek osobowych - spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych i komandytowo-akcyjnych.

W przypadku spółek osobowych, podatnikami w stosunku do osiąganych przez nie dochodów są ich wspólnicy. Zgodnie z art. 5 ustawy o CIT - przychody wypracowane przez spółki osobowe łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do udziału posiadanego przez tego wspólnika w spółce osobowej; podobnie rozliczane są koszty uzyskania tych przychodów.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy nie posiadający miejsca siedziby lub zarządu na terytorium Polski (kapitałowe spółki zagraniczne) podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu dochodów osiągniętych na terytorium Polski.

W przedstawionym stanie faktycznym przychody osiągane będą w Polsce za pośrednictwem oddziału Spółki Komandytowej. W ocenie Wnioskodawcy, zarówno oddział Spółki Komandytowej jak i sama Spółka Komandytowa nie będą podatnikiem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych - oddział stanowi bowiem jedynie formę prawno- organizacyjną prowadzenia działalności gospodarczej przez zagranicznego przedsiębiorcę, zaś w niemieckiej Spółce Komandytowej podatnikami z tytułu generowanych przez nią zysków są jej wspólnicy, w tym również Wnioskodawca. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jako spółka kapitałowa i wspólnik Spółki Komandytowej powinien zostać uznany podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu dochodów (z wynajmu nieruchomości) uzyskanych w wyniku działalności oddziału Spółki Komandytowej na terytorium Polski, w związku z czym przychody oraz koszty związane z powyższą działalnością powinny być przypisane Wnioskodawcy w proporcji do jej udziału w Spółce Komandytowej.

Kwalifikacji Wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wynajmu nieruchomości w Polsce nie stoi na przeszkodzie okoliczność, iż posiada ona udziały w Spółce Komandytowej na ryzyko i rzecz Powierzających oraz że na podstawie umowy powierniczej zobowiązuje się do przekazania Inwestorom odpowiedniej części zysku z działalności Spółki Komandytowej, gdyż to Wnioskodawca - na mocy tej Umowy Powierniczej - występuje w stosunkach zewnętrznych jako właściciel udziałów i to właśnie on figuruje w niemieckim rejestrze handlowym. Z formalnego punktu widzenia (wpis do rejestru handlowego) wynika, że to Wnioskodawca (a nie Inwestorzy) jest wspólnikiem Spółki Komandytowej - inwestorzy osiągają natomiast jedynie pośrednią korzyść z tytułu inwestycji w Spółce Komandytowej).

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że badając sytuację podatkową zagranicznej osoby prawnej nie mającej w Polsce siedziby - jeśli z krajem siedziby tego podmiotu została zawarta przez Polskę umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania - należy stosować postanowienia właściwej umowy.

W przedmiotowej sprawie będą to postanowienia Umowy z dnia 14.05.2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90). Zgodnie z art. 6 powołanej umowy dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż dochody z nieruchomości położonej w Polsce osiągane przez współwłaścicieli (wspólników) niemieckiej Spółki Komandytowej mogą być opodatkowane w Państwie, w którym majątek ten jest położony. Opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z bezpośredniego użytkowania, najmu, dzierżawy, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego położonego w Polsce podlega opodatkowaniu w Polsce. Dochody z nieruchomości w Polsce osiągane przez wspólników Spółki Komandytowej są opodatkowane w Polsce u każdego jej wspólnika wg zasad właściwych dla danego wspólnika. Biorąc pod uwagę powyższy przepis umowy polsko - niemieckiej brak jest zatem jakichkolwiek przeciwwskazań, aby dochód z najmu nieruchomości położonej w Polsce opodatkować polskim podatkiem dochodowym od osób prawnych. Z uwagi jednak na fakt, iż ani w polskim ani w niemieckim systemie podatkowym spółka komandytowa nie może być uznana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (jest ona niejako „transparentna” podatkowo), zgodnie z art. 1 ust. 2 i 3 ustawy o CIT opodatkowaniu podlegać będzie niemiecka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (tu Wnioskodawca), będąca komandytariuszem niemieckiej Spółki Komandytowej, na zasadach określonych w art. 3 ust. 2, art. 5 oraz art. 7 ustawy o CIT. Reasumując należy stwierdzić, iż to Wnioskodawca - jako niemiecka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca wspólnikiem Spółki Komandytowej - będzie podlegać, na podstawie art. 3 ust. 2 i art. 5 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 1 i art. 6 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu dochodów uzyskiwanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem oddziału Spółki Komandytowej. Obowiązkowi podatkowemu w Polsce, ani bezpośrednio ani pośrednio, nie będą zaś podlegać Inwestorzy/Powierzający. Przychody oraz koszty związane z działalnością Spółki Komandytowej będą bowiem przypisywane bezpośrednio Wnioskodawcy w proporcji do jego udziału w Spółce Komandytowej. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2008 r. (sygn. lP-PB3-423-688/08-3/MW), w której to w zbliżonym stanie faktycznym organ podatkowy podzielił argumentację wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, iż w obwieszeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z dnia 8 kwietnia 2011 r. Nr 74 poz. 394 został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.