INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011r. (data wpływu 2 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2011r. (data wpływu 1 czerwca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w obecnym stanie prawnym, gdy podatnikiem podatku VAT jest urząd gminy można korzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony, w sytuacji gdy faktury zakupu zostały wystawione na Gminę z nr NIP Gminy a nie na Urząd Gminy z nr NIP Urzędu Gminy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2011r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w obecnym stanie prawnym, gdy podatnikiem podatku VAT jest urząd gminy można korzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony, w sytuacji gdy faktury zakupu zostały wystawione na Gminę z nr NIP Gminy a nie na Urząd Gminy z nr NIP Urzędu Gminy.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 maja 2011r. (data wpływu 1 czerwca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Gminy jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Korzysta z prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tylko w sytuacji, gdy faktury zakupu są wystawiane na Urząd Gminy.

Nadany Urzędowi Gminy numer NIP służy także do rozliczeń z Urzędem Skarbowym oraz ZUS z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od zatrudnionych pracowników samorządowych.

Gmina ma odrębnie nadany w dniu 20 października 2004r. numer NIP.

W związku z przeważającym poglądem, iż to jednostka samorządu terytorialnego, czyli gmina winna być podatnikiem podatku od towarów i usług a nie obsługujący ją urząd, Gmina chce dokonać stosownych zmian.

Urząd Gminy w poprzednich latach realizował i obecnie realizuje inwestycje, w stosunku do których korzystał bądź korzysta z prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony i obawia się czy tego prawa nie straci w związku ze zmianą podatnika z Urzędu Gminy na Gminę.

W uzupełnieniu Wnioskodawca informuje, że towary i usługi, których nabycie zostało udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę są/będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w obecnym stanie prawnym, gdy podatnikiem podatku VAT jest urząd gminy można korzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony, w sytuacji gdy faktury zakupu zostały wystawione na Gminę z nr NIP Gminy a nie na Urząd Gminy z nr NIP Urzędu... (chodzi tu też o lata przeszłe i dokonanie ewentualnych korekt deklaracji VAT-7).

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 maja 2011r.), konsekwentnie stojąc na stanowisku, że Urząd Gminy i Gmina to ten sam podatnik podatku VAT, zatem w obecnym stanie prawnym prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony przysługuje i przysługiwało nawet w sytuacji, gdy faktury zakupu zostały wystawione na Gminę, a nie na Urząd Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o czym stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.).

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych – czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Odnośnie korekty deklaracji VAT-7 należy zauważyć, że w myśl art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przepis § 2 tego przepisu stanowi, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zgodnie z art. 81b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą,
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
1. kontroli podatkowej,
2. postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Art. 81b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji ma zatem na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Skorygowane zeznanie (deklaracja) zastępuje zeznanie (deklarację) złożone uprzednio.

Ponadto w świetle art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji składanej w urzędzie skarbowym, stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupu VAT. Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę (Gminę) stanu faktycznego to Urząd Gminy jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług składającym miesięczne deklaracje VAT-7, korzystającym z prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tylko w sytuacji, gdy faktury zakupu są wystawiane na Urząd Gminy.

Gmina ma odrębnie nadany w dniu 20 października 2004r. numer NIP.

Urząd Gminy w poprzednich latach realizował i obecnie realizuje inwestycje, w stosunku do których korzystał bądź korzysta z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Towary i usługi, których nabycie zostało udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę są/będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając zatem na względzie przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny jak również rozstrzygnięcia zawarte w interpretacjach z dnia 9 czerwca 2011r. znak: IBPP1/443-410/11/ES, znak: IBPP1/443-930/11/ES należy stwierdzić, iż podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do prowadzonej działalności jest wyłącznie Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną. Gmina jako podatnik podatku od towarów i usług podlega obowiązkowi rejestracyjnemu. Natomiast Urząd Gminy, realizując zadania spoczywające na samorządowej osobie prawnej, a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako aparat pomocniczy, działający w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej. Z uwagi na fakt, iż nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, wyłącznie Gmina w związku ze swoimi działaniami jako osoby prawnej, a tym samym jako podatnika podatku VAT powinna sporządzać jedno rozliczenie deklaracyjne dla podatku od towarów i usług.

Ponadto wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia (numeru) NIP sporządzane przez Urząd Gminy, dotyczące czynności przypisanych prawnie Gminie, powinny być sygnowane Numerem Identyfikacji Podatkowej osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, czyli NIP-em Gminy. Urząd Gminy, w ramach realizacji zadań Gminy, nie jest uprawniony ani do wystawiania, ani otrzymywania faktur VAT, jak również składania deklaracji w imieniu własnym (tj. używając własnej nazwy oraz własnego NIP). Natomiast na potrzeby rozliczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników, Urząd Gminy, jako płatnik winien posiadać swój odrębny NIP.

Biorąc zatem pod uwagę wskazany na wstępie przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz rozstrzygnięcia zawarte w interpretacjach z dnia 9 czerwca 2011r. znak IBPP1/443-410/11/ES oraz IBPP1/443-930/11/ES, stwierdzić należy, że jeżeli nabywane przez Gminę towary i usługi były wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, to przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem przedmiotowych towarów i usług, w przypadku gdy faktury VAT dokumentujące te zakupy zostały wystawione na Gminę.

Należy stwierdzić, że faktury te wystawiane były prawidłowo, gdyż to właśnie Gmina była i jest podatnikiem podatku VAT (niezależnie od jej formalnej rejestracji) a nie Urząd Gminy, zatem nieprawidłowością było przyjmowanie faktur, w których jako nabywcę wskazywano Urząd Gminy zamiast Gminy. Te jednakże nieprawidłowości formalne nie wpływają w przedmiotowym konkretnym przypadku na zachowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nabycia dotyczą jednego i tego samego podatnika tj. Gminy.

W przypadku zatem nieuwzględnienia w deklaracjach podatkowych kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Gminę, istnieje możliwość złożenia korekt deklaracji z uwzględnieniem tego nieodliczonego podatku VAT.

Należy wskazać, że dokonując odliczenia Wnioskodawca winien mieć na uwadze ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, że Urząd Gminy i Gmina to ten sam podatnik podatku VAT, zatem w obecnym stanie prawnym prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony przysługuje i przysługiwało nawet w sytuacji, gdy faktury zakupu zostały wystawione na Gminę, a nie na Urząd Gminy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy dodać, iż w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.