INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 10 maja 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła prawa i obowiązki wynikające z odrębnej umowy dzierżawy. Przedmiotem zakupionych praw i obowiązków jest prawo dzierżawy gruntu o powierzchni 500 m² do 31 grudnia 2026 r. oraz prawo do posadowienia na tym gruncie drewnianego domku letniskowego. Wartość faktury opiewa na kwotę netto 50.000 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowana planuje wybudować na tym gruncie drewniany domek letniskowy i wykonując czynności wynajmu nieruchomości uzyskiwać przychody z tego tytułu.

Zdarzenia gospodarcze Wnioskodawczyni ewidencjonuje w podatkowej książce przychodów i rozchodów, a koszty uzyskania przychodu ewidencjonowane są w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakupione prawa i obowiązki stanowią koszty uzyskania przychodu oraz czy można rozliczać powyższy koszt jednorazowo w dniu poniesienia kosztu w podatkowej książce przychodów i rozchodów...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ogólną zasadą dotycząca kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wydatek na zakup praw i obowiązków będący przedmiotem niniejszej interpretacji nie stanowi wydatku nieuznawanego za koszty uzyskania przychodu zawartego w art. 23 ww. ustawy. Ustawodawca nie wymienia zatem enumeratywnie tego wydatku jako nie stanowiącego koszt uzyskania przychodów, wskazuje jedynie, że aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Źródłem przychodu będzie najem domku letniskowego posadowionego na wynajmowanym gruncie. Ponadto wydatek taki musi być udokumentowany prawidłowo oraz w sposób nie budzących wątpliwości, wydatek ten dokumentuje faktura VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 powyższej ustawy uzasadnionym jest zaksięgowanie jednorazowo w koszty uzyskania przychodów poniesionego wydatku na zakup praw i obowiązków wynikających z umowy dzierżawy, ponieważ Wnioskodawczyni prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów i stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane w dacie ich poniesienia bez względu na to jakiego okresu dotyczą. Fakturę Zainteresowana zapłaciła jednorazowo przelewem na rachunek bankowy sprzedającego. Wydatki związane z uiszczeniem ceny wynikającej z umowy będącej przedmiotem wniosku należy zatem zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wymienia enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

• musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
• nie może być wymieniony w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy);
• ponadto wydatek taki musi być udokumentowany prawidłowo oraz w sposób nie budzący wątpliwości.
  
  

Zwrot „w celu” użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź też ewentualnie zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu albo zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 10 maja 2011 r. nabyła prawa i obowiązki wynikające z odrębnej umowy dzierżawy, których przedmiotem jest prawo dzierżawy gruntu o powierzchni 500 m² do 31 grudnia 2026 r. oraz prawo do posadowienia na tym gruncie drewnianego domku letniskowego. Wartość faktury opiewa na kwotę netto 50.000 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych).

Wydatek na nabycie praw i obowiązków dzierżawcy nie został wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli więc zawarcie umowy będącej przedmiotem niniejszej interpretacji, było ekonomicznie i racjonalnie uzasadnione, wydatek ten stanowi koszt uzyskania przychodu.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia kwoty wynikającej z umowy do kosztów uzyskania przychodów należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4–6 ustawy.

Z analizy złożonego wniosku wynika, że w Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a koszty uzyskania przychodów ewidencjonuje według zasad zawartych w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Oznacza to, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na to jakiego okresu dotyczą.

Zainteresowana nie stosowała zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5–5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe.

Zatem przedmiotowe wydatki, wynikające z umowy będącej przedmiotem wniosku należało zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo – w dacie ich poniesienia.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Reasumując, zakupione prawa i obowiązki stanowią koszty uzyskania przychodu i Wnioskodawczyni może rozliczać powyższy koszt jednorazowo w dniu poniesienia kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.