INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokali apartamentowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokali apartamentowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje inwestycję w postaci budowy budynku apartamentowo-pensjonatowego. W pozwoleniu na budowę wydanym na podstawie przepisów prawa budowlanego obiekt został zaliczony do kategorii XIV - budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego (hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne).

W budowanym obiekcie znajdować się będzie:

• 51 apartamentów (tzn. lokali o charakterze mieszkalnym, wykonanych w wysokim standardzie),
• 1 lokal usługowy,
• 14 garaży.

Apartamenty będą miały postać samodzielnych lokali, co oznacza, że będą stanowić wydzielony w obrębie budynku zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi. Lokal usługowy i garaże także będą stanowić samodzielne lokale na gruncie ustawy o własności lokali. Co istotne, lokale apartamentowe cechować będzie pełna funkcjonalność mieszkalna, tzn. składać się będą z pokoi, pomieszczeń sanitarnych, oraz wydzielonych aneksów kuchennych, do których doprowadzone będą wszelkie niezbędne przyłącza mediów, tak aby zaspokajać potrzeby mieszkaniowe. Oznacza to, że każdy z apartamentów będzie mógł funkcjonować jako odrębny lokal o charakterze mieszkalnym.

Opisane lokale o charakterze mieszkalnym będą przeznaczone na sprzedaż i będą wykorzystywane przez nabywców tych lokali do zamieszkania lub wynajmowania na rzecz osób trzecich. Prawo własności lokali będzie przenoszone na podstawie umów w formie aktu notarialnego. Po sprzedaży, na podstawie umowy o przeniesieniu własności będzie zakładana księga wieczysta dla każdego lokalu apartamentowego z ustanowionym dla niego udziałem w nieruchomości wspólnej (w gruncie i częściach wspólnych budynku). Powierzchnia każdego z apartamentów nie będzie przekraczać 150 m². Ponadto wskazać należy, że opisane apartamenty będą zajmować przeważającą część budynku - 83,91 % całkowitej powierzchni użytkowej budynku. Natomiast lokale o charakterze niemieszkalnym (lokal usługowy i garaże) stanowić będą 16,09 % powierzchni użytkowej budynku, których charakter można określić jako towarzyszący.

W celu potwierdzenia właściwej klasyfikacji przedmiotowego budynku, jako budynku mieszkalnego dla celów podatku od towarów i usług, Spółka wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur. W piśmie z 26 maja 2011 r. , stanowiącym odpowiedź na ww. wniosek Spółka uzyskała informację potwierdzającą dokonane sklasyfikowanie. Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur stwierdził, że klasyfikacja przedmiotowego budynku powinna być uzależniona od przeznaczenia przeważającej części powierzchni użytkowej budynku. Urząd Statystyczny w Łodzi stwierdził, że opisany budynek, w którym przeważająca część powierzchni użytkowej przeznaczona będzie na apartamenty (każdy z łazienką i kuchnią) wykorzystywane do celów mieszkalnych (mieszkania, w których nabywcy będą mogli na stałe przebywać), należy klasyfikować w grupowaniu PKOB, grupa 112, klasa 1122 „budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Natomiast w przypadku, gdy przeważająca część powierzchni użytkowej budynku apartamentowego przeznaczona byłaby na lokale spełniające funkcję pensjonatu, hotelu, motelu lub podobnego budynku oferującego zakwaterowanie, to należałoby go klasyfikować w zakresie grupowania PKOB grupa 121, klasa 1211 Budynki hoteli.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż lokali apartamentowych, stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym, w opisanym wyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym będzie mogła korzystać z obniżonej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% VAT...

Zdaniem Spółki podstawowe znaczenie w podatku od towarów i usług dla potrzeb określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży lokali apartamentowych ma Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, określona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). W świetle otrzymanej klasyfikacji PKOB sprzedaż apartamentów stanowiących samodzielne lokale mieszkalne o charakterze mieszkalnym w opisanym budynku korzystać będzie z obniżonej stawki VAT, w wysokości 8 %. Takie stanowisko Spółki wynika z analizy przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, w związku z art. 146a, aktualnie podstawowa stawka podatku wynosi 23 %. Ustawodawca dla wybranych grup towarów i usług przewidział także stawki obniżone, które aktualnie kształtują się na poziomie 8 %, 5 % i 0 %.

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy stawkę podatku w wysokości 8 % stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b - art. 41 ust. 12a ustawy.

W myśl ww. zastrzeżenia, określonego w art. 41 ust. 12b ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Na podstawie art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity stawkę podatku w wysokości 8 % stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z kolei przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt. 12 ustawy).

Jednocześnie należy wskazać, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze wydane na postawie ustawy, czy też rozporządzenie w sprawie PKOB nie zawierają definicji samodzielnych lokali. Definicję taką zawiera ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych ha stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przy tym przepis ten stosuje się odpowiednio do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Wskazany przepis z ustawy o własności lokali można traktować jedynie jako pomocniczy, gdyż ustawa nie odwołuje się wprost, w tym zakresie do innych regulacji prawnych.

Spółka podkreśliła, że apartamenty, które znajdą się w budowanym budynku spełniać będą powyższe warunki. Każdy z apartamentów stanowić będzie zespół izb, wydzielonych trwałymi ścianami w obrębie budynku przeznaczonych na pobyt stały ludzi. Ponadto, będą one posiadać pełną funkcjonalność (tj. doprowadzone przyłącza wszystkich mediów, pomieszczenia sanitarne, aneksy kuchenne oraz pokoje) tak, aby zaspokajać potrzeby mieszkaniowe. Apartamenty te będą wyodrębnione jako samodzielne nieruchomości oraz będą posiadać osobne księgi wieczyste z ustanowionymi dla nich udziałami w nieruchomości wspólnej, tj. w gruncie i w częściach wspólnych budynku. Tym samym, po ustanowieniu odrębnej własności, każdy z lokali staje się na gruncie ustawy odrębnym od budynku towarem i stanowić będzie samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka jest w posiadaniu informacji wydanej przez Urząd Statystyczny w Łodzi, dotyczącej klasyfikacji budowanego budynku, w której stwierdzono, iż przedmiotowy obiekt powinien być klasyfikowany jako budynek mieszkalny (dział 11 PKOB), w przypadku łącznego spełnienia dwóch warunków:

• przeważająca część powierzchni użytkowej budynku będzie przeznaczona na apartamenty (każdy z łazienką i kuchnią) oraz
• apartamenty te będą przeznaczone na cele mieszkalne, tj. będą pełniły funkcje mieszkań, w których nabywcy będą mogli na stałe przebywać.

Podkreślenia wymaga fakt, iż w opisanym budynku apartamenty stanowić będą ponad 50% całkowitej powierzchni użytkowej budynku i będą miały postać samodzielnych lokali o charakterze mieszkalnym. Jak już wskazano wyżej apartamenty te będzie cechować pełna funkcjonalność mieszkalna, tj. będą posiadać doprowadzone przyłącza wszystkich mediów, pomieszczenia sanitarne, aneksy kuchenne oraz pokoje, są one przystosowane do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Powyższa funkcjonalność lokali powoduje, iż ich nabywcy będą mogli w nich na stałe przebywać realizując swoje potrzeby mieszkaniowe, co przesądza o mieszkaniowym charakterze lokali.

W konsekwencji, wobec spełniania warunków określonych przez urząd statystyczny dla klasyfikacji budynków w PKOB w grupie 112 oraz warunków do uznania apartamentów, za samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym, sprzedaż wyżej wymienionych lokali jako części takich budynków powinna korzystać ze stawki 8 % VAT.

Dodatkowo wskazać należy, iż klasyfikacja samych budynków ma znaczenie wtórne w zakresie określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży przedmiotowych apartamentów. Na gruncie przytoczonych regulacji uprawniony wydaje się pogląd, iż ustawodawca zrównał podatkowe traktowanie dostawy lokali w zakresie stawki podatku VAT, zarówno tych stanowiących część budynku mieszkalnego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 (niebędących lokalami użytkowymi), jak i tych lokali o charakterze mieszkalnym, będących częścią budynku niemieszkalnego sklasyfikowanego w dziale 12 PKOB. W tym kontekście, charakter budynku, w którym znajduje się lokal o charakterze mieszkalnym nie ma podstawowego znaczenia dla możliwości zastosowania obniżonej stawki 8 % przy sprzedaży apartamentów.

Zatem zdaniem spółki w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przy sprzedaży apartamentów, stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym będzie można stosować preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Spółka powołała interpretacje indywidualne dotyczące podobnych zdarzeń:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 9 czerwca 2010 r., znak IBPP2/443-223/10/ASz,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, z dnia 27 stycznia 2010 r., znak ITPP1/443-1063/09/KM,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, z dnia 27 stycznia 2010 r., znak ITPP1/443-1064/09/KM,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, z dnia 29 czerwca 2009 r., znak ITPP1/443-354/09/AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.