INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 września 2011 r.), uzupełnionego pismem z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął ww. wniosek ORD-IN z dnia 26 sierpnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Pismem z dnia 23 września 2011 r., nr IPPB4/071-19/11-2/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), oraz stosownie do § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.), przekazał ww. wniosek do rozpatrzenia według właściwości Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 28 września 2011 r.).

Wyjaśnić należy, iż zgodnie z przepisem art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów. Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów upoważnił w drodze rozporządzenia dyrektorów czterech izb skarbowych, a od dnia 1 kwietnia 2011 r., dyrektorów pięciu izb skarbowych, do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W związku z powyższym, od dnia 1 kwietnia 2011 r. na podstawie przepisu § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, jest upoważniony i właściwy miejscowo do wydawania w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w województwie: lubelskim, łódzkim, opolskim lub świętokrzyskim.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego od dnia 1 kwietnia 2011 r. jest więc Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi.

W dniu 11 października 2011 r. do tut. Organu, wpłynęło pismo Wnioskodawcy z dnia 7 października 2011 r., informujące o wniesieniu opłaty od wniosku wraz załączoną kserokopią przelewu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 marca 2006 r., umową sprzedaży w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca (wraz z żoną) nabył od Spółdzielni udział we współwłasności działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wielorodzinnym, z prawem do wyłącznego korzystania z lokalu mieszkalnego nr x oraz miejsca parkingowego w garażu pod budynkiem. Spółdzielnia na dzień 20 marca 2006 r. nie mogła z przyczyn formalnych (brak pozwolenia na użytkowaniem budynku mieszkalnego), dokonać ustanowienia odrębnej własności powołanego lokalu nr x i sprzedaży tego lokalu na ich rzecz. Cała cena za lokal została Spółdzielni zapłacona przed aktem notarialnym z dnia 20 marca 2006 r.

Następnie na mocy aktu notarialnego zniesienia współwłasności z dnia 27 września 2007 r., nastąpiło nieodpłatne zniesienie współwłasności powyższej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, na mocy której nabyli odrębną własność wspomnianego lokalu mieszkalnego nr x wraz z udziałem wynoszącym x części w nieruchomości wspólnej. Lokal mieszkalny nr x stanowiący odrębną nieruchomość zamierzają w tym roku sprzedać, ponadto nigdy nie byli w lokalu nr x zameldowani.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży opisanego w poz. 68 lokalu mieszalnego stanowiącego odrębną nieruchomość będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, jeżeli tak to, czy do wyliczenia należnego podatku stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące w 2006 r. (data nabycia udziału w zabudowanej nieruchomości), czy przepisy ustawy obowiązujące od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w 2011 r., nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego, albowiem lokal został nabyty w 2007 roku, w ramach zniesienia współwłasności na mocy którego nie nabyli własności ponad przysługujący udział we współwłasności nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat - licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment (tj. rok) jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 20 marca 2006 r., nabył od Spółdzielni udział części we współwłasności działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wielorodzinnym, z prawem do wyłącznego korzystania z lokalu mieszkalnego nr x oraz miejsca parkingowego w garażu pod budynkiem. Spółdzielnia na dzień 20 marca 2006 r., nie mogła z przyczyn formalnych, dokonać ustanowienia odrębnej własności lokalu nr x i jego sprzedaży. Cała cena za lokal została zapłacona na rzecz Spółdzielni przed aktem notarialnym z dnia 20 marca 2006 r.

Następnie, na mocy aktu notarialnego zniesienia współwłasności z dnia 27 września 2007 r., nastąpiło nieodpłatne zniesienie współwłasności powyższej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, na mocy której Wnioskodawca, nabył (jako współwłaściciel) odrębną własność lokalu mieszkalnego nr x wraz z udziałem wynoszącym x części w nieruchomości wspólnej. Wskazano, że w ramach zniesienia współwłasności w 2007 roku, Wnioskodawca nie nabył własności ponad przysługujący udział we współwłasności nieruchomości.

Lokal mieszkalny nr x stanowiący odrębną nieruchomość Wnioskodawca zamierza w 2011 r. sprzedać, nigdy nie był w tym lokalu zameldowany.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są grunty, a także budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W myśl art. 47 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Natomiast art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości – z wyjątkami przewidzianymi w ustawie - nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu.

Natomiast w myśl art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności, to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Stąd zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad tą rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy podkreślić należy, że Wnioskodawca w dniu 20 marca 2006 r., nabył od Spółdzielni udział części we współwłasności działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wielorodzinnym, z prawem do wyłącznego korzystania z lokalu mieszkalnego nr x i miejsca parkingowego w garażu pod budynkiem. Natomiast, odrębną własność tego lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nabył w 2007 r., poprzez nieodpłatne zniesienie współwłasności w ramach której, jak podano, nie nabył własności ponad przysługujący udział we współwłasności nieruchomości.

Jeżeli zatem, wartość przyznanego w 2007 r. Wnioskodawcy lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność wraz z udziałem w gruncie była równa lub mniejsza wartości udziału w wysokości x części we współwłasności całej nieruchomości gruntowej zabudowanej, nabytej przez Wnioskodawcę w dniu 20 marca 2006 r., to za datę nabycia przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z udziałem w gruncie, uznać należy również dzień 20 marca 2006 r., czyli datę nabycia udziałów we współwłasności nieruchomości gruntowej.

Wnioskodawca planuje sprzedaż odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie w roku 2011. Zaznaczyć należy, iż sprzedaż tej nieruchomości w 2011 r., podlegałaby opodatkowaniu podatkiem dochodowym w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego wynika bowiem, że upływ 5-letniego terminu, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, nie zaś od samej daty nabycia nieruchomości. W sytuacji, nabycia nieruchomości w dniu 20 marca 2006 r., 5-letni termin należy liczyć od końca roku kalendarzowego 2006 i upływa on z końcem roku 2011. Sprzedaż tej nieruchomości w 2011 r., spowodowałaby więc obowiązek podatkowy w postaci zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego.

Z uwagi na to, iż przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył w 2006 r., do sprzedaży tej nieruchomości, będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588 ze zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Na mocy art. 28 ust. 2 i 2a ww. ustawy, podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada ta, nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania zbycia złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

W myśl art. 28 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

1. od terminu płatności określonego w ust. 2 do dnia, w którym upłynęły dwa lata, licząc od dnia sprzedaży - w wysokości połowy odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych,
2. począwszy od następnego dnia po upływie dwóch lat, licząc od dnia sprzedaży, aż do dnia zapłaty - w pełnej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych.
   
   

W terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru (art. 28 ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast zwolnienie przychodu z opodatkowania określa przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. ustawy, w myśl którego wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a:

a. w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

e. w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Stosownie do treści art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli przychód ze sprzedaży lub zamiany jest wydatkowany na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, modernizację, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Artykuł 21 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają w ramach ulgi odsetkowej na podstawie art. 26b.

Podatnicy mają zatem prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w każdym przypadku wydatkowania, w przewidzianym ustawą terminie, przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy, a także na spłatę kredytu (pożyczki) zaciągniętego na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy.

Tut. Organ podkreśla, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Reasumując należy stwierdzić, iż w przypadku dokonania w 2011 r., sprzedaży odrębnej własności lokalu mieszkalnego nr x wraz z udziałem w gruncie, czyli przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (tj. 2006 r.), osiągnięty z tej sprzedaży przychód (w części przypadającej na Wnioskodawcę), będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem, o którym mowa w art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. Podatek jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika.

Wnioskodawca, może skorzystać ze zwolnienia przychodu z opodatkowania, jeżeli z zastrzeżeniem warunków określonych w ustawie, przychód który uzyska z tej sprzedaży przeznaczy w okresie dwóch lat od daty sprzedaży, na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2006 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, został złożony przez Wnioskodawcę, jako jednego ze współwłaścicieli lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela.

Końcowo należy zaznaczyć, że jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku będzie różnić się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.