INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2011r. (data wpływu 5 lipca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2011r. (data wpływu 22 września 2011r.) oraz pismem – data wpływu 7 października 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zniesienia współwłasności nieruchomości z rozliczeniem finansowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2011r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 września 2011r. (data wpływu 22 września 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zniesienia współwłasności nieruchomości z rozliczeniem finansowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 września 2011r. (data wpływu 7 października 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 września 2011r. znak: IBPP2/443-778/11/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nieruchomość składająca się z niezabudowanej działki nr 136/1 o pow. 425 m² w obrębie 14 jednostka ewidencyjna , stanowi współwłasność Gminy Miejskiej w 2/4 częściach i osoby prawnej w pozostałej części. Działka nr 136/1 obręb 14 P. podlega ustaleniom obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru „Z.” zatwierdzonego Uchwałą Nr ...Rady Miasta z dnia 28.06.2006r.

Zniesienie współwłasności nieruchomości nastąpi poprzez podział geodezyjny działki nr 136/1 o pow. 425 m², obr. 14 P. na dwie działki (projektowane działki nr 136/1 A o pow. 411 m² i nr 136/1B o pow. 14 m²) - w ten sposób, że nowopowstała działka (projektowana nr 136/1B), która znajduje się w liniach rozgraniczających ulicy N.- Obszar KDD, czyli w terenach dróg dojazdowych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obszaru "Z." stanie się wyłączną własnością Gminy Miejskiej K., zaś druga z nowopowstałych działek (projektowana 136/1 A) znajdująca się w terenach zabudowy mieszkaniowej M stanie się wyłączną własnością osoby prawnej. Działka nr 136/1 obr. 14 K. jest w całości niezabudowana. Na wyżej wymienionej działce składowane były i są przenośne zaplecza budowy (pakamery). Zniesienie współwłasności niezabudowanej nieruchomości, w sposób o którym wyżej mowa nastąpi w drodze umowy cywilno - prawnej w formie aktu notarialnego oraz po określeniu wartości nieruchomości przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego i nastąpi z rozliczeniem finansowym - dopłatą na rzecz Gminy Miejskiej K. przez osobę prawną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zniesienie współwłasności przedmiotowej niezabudowanej nieruchomości, podlegającej ustaleniom obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Z." i znajdującej się w przeważającej części w terenach zabudowy mieszkaniowej C5.M oraz w niewielkiej części w terenach dróg publicznych - ulice klasy dojazdowej C.KDD w drodze umowy cywilno - prawnej jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług (VAT)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności przedmiotowej niezabudowanej nieruchomości w drodze umowy cywilno - prawnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT i obejmuje zakres opodatkowania zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, będąc stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług traktowane jako dostawa towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powołanego powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Ponadto zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli, o czym stanowi art. 198 Kodeksu cywilnego. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Z powyższej normy wynika zatem, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Ustawodawca przyznaje każdemu ze współwłaścicieli roszczenie o zniesienie współwłasności. Jego zaspokojenie może nastąpić w trybie umownego zniesienia współwłasności lub na drodze orzeczenia sądowego. Żaden ze współwłaścicieli nie może zaś skutecznie sprzeciwiać się zniesieniu współwłasności.

Natomiast stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zasadą jest, że zniesienie współwłasności powinno nastąpić przede wszystkim przez podział fizyczny rzeczy wspólnej. Podział rzeczy wspólnej prowadzi do zniesienia współwłasności. Jest bowiem oczywiste, że w wyniku podziału powstają nowe przedmioty własności - samoistne, odrębne rzeczy, wydzielone z większej rzeczy macierzystej (poprzednio wspólnej). Przypadają zaś one na wyłączną własność poszczególnym współwłaścicielom. Tym samym wygasa współwłasność macierzystej rzeczy wspólnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że nieruchomość składająca się z niezabudowanej działki nr 136/1 o pow. 425 m² w obrębie 14 jednostka ewidencyjna , stanowi współwłasność Gminy Miejskiej w 2/4 częściach i osoby prawnej w pozostałej części. Działka nr 136/1 obręb 14 P. podlega ustaleniom obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru „Z.” zatwierdzonego Uchwałą Nr ...Rady Miasta. z dnia 28.06.2006r.

Zniesienie współwłasności nieruchomości nastąpi poprzez podział geodezyjny działki nr 136/1 o pow. 425 m², obr. 14 P. na dwie działki (projektowane działki nr 136/1 A o pow. 411 m² i nr 136/1B o pow. 14 m²) - w ten sposób, że nowopowstała działka (projektowana nr 136/1B), która znajduje się w liniach rozgraniczających ulicy N.- Obszar KDD, czyli w terenach dróg dojazdowych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obszaru "Z." stanie się wyłączną własnością Gminy Miejskiej , zaś druga z nowopowstałych działek (projektowana 136/1 A) znajdująca się w terenach zabudowy mieszkaniowej M stanie się wyłączną własnością osoby prawnej. Działka nr 136/1 obr. 14 K. jest w całości niezabudowana. Na wyżej wymienionej działce składowane były i są przenośne zaplecza budowy (pakamery). Zniesienie współwłasności niezabudowanej nieruchomości, w sposób o którym wyżej mowa nastąpi w drodze umowy cywilno - prawnej w formie aktu notarialnego oraz po określeniu wartości nieruchomości przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego i nastąpi z rozliczeniem finansowym - dopłatą na rzecz Gminy Miejskiej przez osobę prawną.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają co do zasady transakcje odpłatne. W przedmiotowej sprawie, jak wskazano we wniosku, zniesienie współwłasności nieruchomości (działek) nastąpi po określeniu wartości nieruchomości przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego i nastąpi z rozliczeniem finansowym - dopłatą na rzecz Gminy Miejskiej przez osobę prawną, zatem czynność ta jako transakcja odpłatna podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.