INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismami z dnia 23 września 2011 r. (data wpływu 28 września 2011 r.) oraz z dnia 17 października 2011r. (data wpływu 19 października 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży części nieruchomości i opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży części nieruchomości i opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu

Wniosek uzupełniono pismami z dnia 23 września 2011 r. (data wpływu 28 września 2011 r.) oraz z dnia 17 października 2011r. (data wpływu 19 października 2011r.) poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto otrzymało w 1998 r. w darowiźnie budynek mieszkalno-użytkowy, podpiwniczony, oddany do użytku w 1971 r. W budynku znajdują się wolne piwnice, które Miasto zamierza sprzedać na własność w drodze przetargu ograniczonego dla właścicieli lokali mieszkalnych znajdujących się w tym budynku jako pomieszczenia pomocnicze a grunt oddać w użytkowanie wieczyste w częściach ułamkowych. Piwnice te nie były nigdy modernizowane.

W piśmie z dnia 23 września 2011 r. (data wpływu 28 września 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowej darowizny dokonał Skarb Państwa - Kuratorium w dniu 13 marca 1998 r. Darowizna przedmiotowego budynku podpiwniczonego nie nastąpiła w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Darowizna tego budynku nie była udokumentowana fakturą VAT. Kuratorium przekazało na rzecz Gminy nieodpłatnie budynek podpiwniczony protokołem zdawczo - odbiorczym z dnia 13 marca 1998 r. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie piwnic, które były niższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej obiektu. Przedmiotowe piwnice nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Z kolei w piśmie z dnia 17 października 2011 r. (data wpływu 19 października 2011r.) Wnioskodawca doprecyzował, iż w stosunku do przedmiotowych piwnic nie były ponoszone żadne wydatki na ich ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej opisanej sytuacji będzie miał zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług o zwolnieniu od podatku jako dostawa budynku użytkowanego ponad 5 lat oraz czynność oddania ułamkowej części gruntu w użytkowanie wieczyste będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawki podatku od towarów i usług (art. 41 ust. 1 ustawy)...

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie sprzedaż piwnic w budynku powinna być zwolniona z podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Czynność oddania ułamkowej części gruntu w użytkowanie wieczyste będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawki podatku od towarów i usług - art. 41 ust.1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy wskazać, iż art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) zostały wprowadzone zmiany. I tak zgodnie z dodanym art. 146a pkt 1 w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że dla zastosowania powyższego zwolnienia od podatku istotne jest określenie, czy dostawa nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia. Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję legalną tego pojęcia. Wynika z niej, że pierwsze zasiedlenie występuje wówczas, gdy budynek, budowla lub ich części są wydawane pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Istotne jest jednak to, że musi to nastąpić w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki budowie lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 1998 r. otrzymał od Skarbu Państwa - Kuratorium w darowiźnie budynek mieszkalno-użytkowy, podpiwniczony, przekazany protokołem zdawczo - odbiorczym, oddanym do użytku w 1971 r. W budynku znajdują się wolne piwnice, które Miasto zamierza sprzedać na własność w drodze przetargu ograniczonego dla właścicieli lokali mieszkalnych znajdujących się w tym budynku jako pomieszczenia pomocnicze, a grunt zamierza oddać w użytkowanie wieczyste w częściach ułamkowych. Piwnice te nie były nigdy modernizowane. Darowizna przedmiotowego budynku podpiwniczonego nie nastąpiła w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i nie była udokumentowana fakturą VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowej nieruchomości. Zainteresowany nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie piwnic. Przedmiotowe piwnice nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dostawa piwnic nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ ich dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika bowiem z opisu zdarzenia przyszłego nie doszło dotychczas do wydania lokali w ramach czynności podlegających opodatkowaniu. Darowizna przedmiotowego budynku podpiwniczonego nie nastąpiła w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy dostawie piwnic, będących przedmiotem wniosku, spełniony będzie warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.

Tym samym dostawa piwnic wraz ze zbyciem prawa użytkowania wieczystego gruntu w częściach ułamkowych będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy i § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, gdyż w zakresie dostawy piwnic dokonano rozstrzygnięcia w oparciu o inną podstawę prawną niż wskazał to Wnioskodawca.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.