Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-770/09/11-5/S/AW
z 23 sierpnia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP1/443-770/09/11-5/S/AW
Data
2011.08.23
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku
Słowa kluczowe
nieodpłatna dostawa towarów
prawo do odliczenia
przekazanie nieodpłatne
Istota interpretacji
Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów oraz prawo do odliczenia podatku VAT
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.08.2009r. (data wpływu 10.08.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz prawa do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 10.08.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz prawa do odliczenia podatku VAT. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe. Sp. z o.o. (dalej R. lub Spółka) działa w ramach Grupy B., która jest znanym na świecie producentem takich produktów jak: elektronarzędzia, systemy zabezpieczeń, części samochodowe, urządzenia i systemy grzewcze, wyposażenie studiów telewizyjnych. W skład Spółki wchodzą następujące działy branżowe: Części Samochodowe Diagnostyka, Technika Grzewcza (Junkers), Elektronarzędzia oraz Systemy Zabezpieczeń. Dodatkowo, w skład Spółki wchodzi również dział Układy Hamulcowe - oddział w M., jednakże jego działalność nie jest objęta niniejszym wnioskiem. Dział branżowy Części Samochodowe oferuje produkty, systemy i usługi dla wtórnego rynku motoryzacyjnego. Do obszarów działalności tej branży należy sprzedaż m.in.: świec zapłonowych, wycieraczek, akumulatorów, filtrów, pasków napędowych, przewodów wysokiego napięcia, układów wtryskowych benzynowych, układów wtryskowych diesel, części i podzespołów elektrycznych, świec żarowych, oświetlenia, układów hamulcowych oraz urządzeń diagnostycznych do warsztatów samochodowych. Dodatkowo w ramach działu Części Samochodowe, Spółka posiada również sieć warsztatów samochodowych.
W ramach swojej działalności Spółka podejmuje szereg działań o charakterze promocyjno-marketingowym, w tym m.in. dokonuje nieodpłatnych wydań towarów. W zależności od specyfiki danej branży, działania takie kierowane są do osób fizycznych oraz jednostek organizacyjnych będących ostatecznymi konsumentami produktów R., sklepów, serwisantów, instalatorów, dziennikarzy oraz innych podmiotów. Działania te mają na celu budowanie pozytywnego wizerunku Spółki oraz poszczególnych marek, zwiększenie poziomu atrakcyjności oferowanych produktów, budowanie trwałych więzi z dotychczasowymi oraz pozyskanie nowych kontrahentów i klientów. W ramach tych czynności, Spółka zleca profesjonalnym podmiotom zewnętrznym, w głównej mierze agencjom marketingowym / reklamowym (dalej; agencja lub agencje) organizację akcji promocyjnych w postaci sprzedaży premiowej, konkursów, loterii programów lojalnościowych i innych akcji o podobnym charakterze. W ramach nabywanych przez Spółkę usług, agencje zobowiązują się do realizacji kompleksowych usług marketingowych / reklamowych, które obejmują m.in. (nie zawsze wszystkie poniższe elementy występują łącznie):
Wspomniane wyżej gadżety, upominki i nagrody (dalej łącznie: nagrody) przekazywane przez agencje w ramach poszczególnych akcji marketingowych przyznawane są uczestnikom akcji min. w następujących sytuacjach:
Za wspomniane powyżej usługi należne jest agencji wynagrodzenie. W konsekwencji, Spółka otrzymuje od agencji fakturę VAT. Niekiedy poszczególne akcje marketingowe dokumentowane są przez usługodawcę kilkoma odrębnymi fakturami VAT np. za przygotowanie akcji marketingowej, przeprowadzenie akcji, zakup i wydanie nagród uczestnikom konkursu. Jednakże wszystkie faktury VAT otrzymywane od agencji reklamowych dokumentują wykonanie kompleksowej usługi marketingowej opodatkowanej podatkiem VAT (R. nie nabywa od agencji żadnych towarów w ramach wykonywanych na jej rzecz usług marketingowych). Spółka pragnie wskazać, że:
Produkty stanowiące nagrody (także produkty R.) w organizowanych przez agencje akcjach marketingowych są nabywane przez organizatora (tj. agencję) od podmiotów trzecich bądź (w niektórych przypadkach) są nabywane przez R. a następnie przekazywane agencji w celu wydania w ramach akcji promującej sprzedaż produktów Spółki. Niezależnie od sposobu nabycia nagrody przekazywane są uczestnikom akcji bezpośrednio przez agencje bez pośrednictwa Spółki (tj. agencja dokonuje wydania nagrody a koszt jej przekazania / wysłania do odbiorcy (oraz koszt zakupu produktu w przypadku nabywania przez agencje nagród od podmiotów trzecich) stanowi element wynagrodzenia za usługi reklamowe / marketingowe należnego agencji od R.). Innymi słowy Spółka nie przekazuje towarów uczestnikom organizowanych przez agencje akcji marketingowych. R. pragnie podkreślić, iż także w przyszłości planuje zlecać agencjom organizację podobnych akcji promocyjnych / marketingowych. Spółka zaznacza że towary stanowiące nagrody w organizowanych przez agencje akcjach promocyjnych nie stanowią drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych prezentów o małej wartości jak również ilości wydawanych towarów uniemożliwiają uznanie ich za próbki w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm. dalej ustawa o VAT). Spółka odlicza podatek od towarów i usług (dalej podatek VAT) naliczony wykazany na fakturach VAT otrzymywanych od agencji. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy. W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego, Spółka wnosi o potwierdzenie, że w przypadku zlecenia przez Spółkę wykonania kompleksowych usług reklamowych / marketingowych wyspecjalizowanym podmiotom, R. nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego z tytułu:
Przede wszystkim, Spółka stoi na stanowisku, że nieodpłatne przekazywanie przez agencję w ramach organizowanych przez nią akcji promujących sprzedaż produktów R. nagród na rzecz ostatecznych nabywców, przedstawicieli handlowych, właścicieli punktów sprzedaży hurtowej i detalicznej oraz ich pracowników, serwisantów i instalatorów, a także innych podmiotów, stanowi element kompleksowej usługi marketingowej / reklamowej nabywanej przez Spółkę od agencji. W rezultacie, w analizowanym stanie faktycznym Spółka nie dokonuje nieodpłatnej dostawy towarów na rzecz uczestników akcji promocyjnych. W konsekwencji, Spółka nie ma obowiązku opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowych przekazań towarów. Powyższe zasady będą miały zastosowanie nie tylko w sytuacji, kiedy to agencja nabywa nagrody przekazywane beneficjentom ale również w sytuacji, gdy Spółka sama przekazuje agencjom towary stanowiące nagrody w organizowanych przez agencje akcjach marketingowych w celu ich dalszego wydania. Jednocześnie, nawet gdyby uznać, że dokonywane przez agencje wydania nagród uczestnikom akcji promocyjnych stanowią czynność (dostawę towarów) wykonywaną przez R., to z uwagi na fakt, że przekazania te są związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem pozostają one poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Również nieodpłatne przekazanie przez Spółkę nagród na rzecz agencji reklamowych pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT, jako, że jest związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Nagrody nabywane we własnym zakresie przez agencje. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w powyższym przepisie, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stanowi każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Jak wskazano w stanie faktycznym, R. nabywa od wyspecjalizowanych podmiotów usługi reklamowe / marketingowe polegające m.in. na wydaniu nagród rzeczowych uczestnikom akcji. Przedmiotowe towary przeznaczone na nagrody są nabywane i wydawane przez agencję, a koszt zakupu oraz przekazania nagrody stanowi element składowy wynagrodzenia należnego agencji za organizację akcji promocyjnej, także wtedy, gdy organizacja akcji promocyjnej jest dokumentowana kilkoma fakturami. Spółka otrzymuje od agencji faktury VAT dokumentujące wykonane na jej rzecz usługi, na których wykazany jest podatek należny VAT naliczony od wartości wynagrodzenia z tytułu kompleksowej usługi marketingowej / reklamowej. Koszt przekazania przedmiotowych towarów oraz koszt ich zakupu, stanowią element przedmiotowej usługi i wkalkulowane są w jej cenę. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna zaś obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Tym samym koszt wydania oraz koszt zakupu nagród przekazywanych uczestnikom akcji promocyjnych są elementami podstawy opodatkowania świadczonej przez agencję usługi reklamy opodatkowanymi w ramach tej usługi (podobnie jak np. koszt opracowania regulaminu akcji promocyjnej, koszt nadzoru nad przeprowadzaną akcją itd.). Zdaniem R., w opisanej sytuacji fakt opodatkowania podatkiem VAT usług, uniemożliwia uznanie za dostawę odrębne opodatkowanie podatkiem VAT samego przekazania towarów. Przyjęcie odmiennej interpretacji, zakładającej odrębne opodatkowanie przekazania nagród przez Spółkę niezależnie od opodatkowania świadczenia usług przez agencję, skutkowałoby opodatkowaniem podatkiem VAT tej samej czynności (tj. przekazania towarów) podwójnie - jako elementu usługi, która zostanie opodatkowana przez usługodawcę oraz jako dostawy towarów u R. W rezultacie, stwierdzić należy, że przekazanie przez agencję nagród rzeczowych uczestnikom akcji promocyjnych nie stanowi odrębnej dostawy towarów w rozumieniu ustawy O VAT wykonywanej przez R., a zatem Spółka nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wartości przedmiotowych przekazań towarów na rzecz odbiorców nagród. W tym zakresie Spółka wskazuje na:
Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że dokonując zakupu usług marketingowych / reklamowych od wyspecjalizowanych agencji, R. nie wykonuje żadnych czynności, które spełniałyby definicję dostaw towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT i w rezultacie nie na obowiązku naliczenia należnego VAT z tytułu przekazywania przez agencje w ramach organizowanych przez nie akcji promocyjnych nagród ostatecznym odbiorcom
Obowiązek naliczenia podatku VAT należnego nie będzie ciążył na Spółce również w sytuacji, kiedy Spółka przekazuje agencjom własne towary w celu ich dalszego wydania. W takiej sytuacji, odpłatnej dostawy towarów nie będzie stanowić ani wydanie towarów przez agencje, ani wydanie towarów agencji przez Spółkę. Spółka przekazuje bowiem towary będące w jej ofercie wyłącznie w celu umożliwienia wykonania przez agencje usług marketingowych / reklamowych, które obejmują m.in. wydanie nagród na rzecz uczestników akcji. Takie wydanie, jak Spółka wykazywała wyżej, nie stanowi odrębnej dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji również w tym przypadku na R. nie będzie ciążył obowiązek naliczenia podatku VAT z tytułu przekazania towarów agencjom w celu ich dalszego wydania. Jednocześnie, nawet gdyby uznać, że dokonywane przez agencję wydania nagród uczestnikom akcji promocyjnych stanowią czynność (dostawę towarów) wykonywaną przez R., to z uwagi na fakt, że przekazania te są, związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem pozostają one poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Również nieodpłatne przekazanie przez Spółkę nagród na rzecz agencji reklamowych pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT, jako, że jest związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Powyższe wynika wprost z ustawy o VAT. Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Biorąc pod uwagę wykładnię gramatyczną art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, należy uznać, że w przypadku, gdy:
to przekazanie może być opodatkowane podatkiem VAT wyłącznie w sytuacji, gdy następuje na cele niezwiązane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W przedstawionym stanie faktycznym wszelkie dokonywane przekazania pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością, gdyż mają na celu wsparcie (utrzymanie i zwiększanie) sprzedaży R. w perspektywie długoterminowej. Przekazania te służą budowaniu pozytywnego wizerunku Spółki i jej marek, pozyskiwaniu nowych klientów / kontrahentów oraz zwiększaniu atrakcyjności oferowanych produktów. W konsekwencji, zdaniem Spółki przekazania ww. towarów są związane z prowadzonym przez R. przedsiębiorstwem. Skoro nieodpłatne przekazania związane są z przedsiębiorstwem (działalnością) Spółki, to nie można uznać, że stanowią one odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, nieodpłatne przekazania towarów opisane w przedmiotowym wniosku nie podlegają opodatkowaniu VAT. Stanowisko R. znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Dla przykładu Spółka pragnie wskazać na:
Co więcej Spółka pragnie wskazać, iż podejście zaprezentowane powyżej zostało ugruntowane także w orzecznictwie sądów administracyjnych. Należy podkreślić, że orzecznictwo sądów administracyjnych ma wpływ na zapewnienie jednolitości stosowania prawa przez Ministra Finansów i powinno być uwzględniane przy wydawaniu interpretacji indywidualnych (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1916/08), zgodnie z którym „choć orzecznictwo sądowe, w tym sądów administracyjnych, nie ma w polskim systemie prawnym charakteru precedensowego, to w zakresie interpretacji podatkowych (ogólnych i indywidualnych) orzecznictwo to zyskuje szczególnie na znaczeniu. Zgodnie bowiem z art. 14a O.p. minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej dokonując w szczególności jego interpretacji przy uwzględnieniu orzecznictwa sadów (podkreśl. Sądu) oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Orzecznictwo to ma więc normatywne przełożenie na tworzenie warunków jednolitego stosowania prawa podatkowego w płaszczyźnie ogólnej. Jeszcze większa jest jego rola w zakresie eliminowania wadliwych interpretacji o czym stanowi art. 14e § 1 O. p. Wolą ustawodawcy minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów (podkreśl. Sądu), Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Tym samym orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych, co szczególnie należy podkreślić w rozpoznanej sprawie”). W szczególności, w zakresie nieodpłatnych przekazań, Spółka wskazuje na:
Ponadto stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w szeregu innych orzeczeń sądowych, w tym m.in. w wyroku NSA z dnia 28 marca 2009 r. (sygn. akt I FSK 60/08), wyroku WSA w Warszawie z 27 maja 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 3377/08), wyroku NSA z dnia 13 maja 2008 r. (sygn. akt I FSK 600/07), wyroku WSA w Warszawie z dnia 20 października 2008 r, (sygn. akt III SA/Wa 959/08), wyroku WSA w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 539/08), wyroku WSA w Olsztynie z dnia 13 marca 2008 r. (sygn. akt I SA/Ol 53/08), wyroku WSA w Warszawie z dnia 13 maja 2008 r (sygn. akt III SAWa 422/08), wyroku WSA w Warszawie z dnia 17 czerwca 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 398/08), wyroku WSA w Krakowie z dnia 3 czerwca 2008 r. (sygn. akt I SA/Kr 1399/07), wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 28 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I SA/Wr 1551/07), wyroku WSA w Łodzi z dnia 8 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 233/08), wyroku WSA W Łodzi z dnia 20 marca 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 1432/07), wyroku WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 2075/07). Przepisy ustawy o VAT a Prawo wspólnotowe Kwestia nieodpłatnego przekazania towarów została także uregulowana w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U. L 347 z 11.12.2006, s. 1 - 118; dalej: Dyrektywa). Zgodnie z art. 16 Dyrektywy wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. W myśl Dyrektywy za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednak wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki. Spółka pragnie wskazać, iż nawet w sytuacji gdyby przyjąć, iż przepisy prawa krajowego regulujące kwestie nieodpłatnego przekazania towarów są niezgodne z treścią powyżej powołanego przepisu Dyrektywy, to niedopuszczalna jest odmienna - od wskazanej przez Spółkę - interpretacja przepisów ustawy o VAT. Organy państwowe na podstawie art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Wersja skonsolidowana Dz. U. C 321E z 29.12.2006, s.37-186) zobowiązane zostały do wykładni prawa krajowego, tak dalece jak to możliwe, w świetle brzmienia celu dyrektywy. Jednakże wykładnia prowspólnotowa przepisów z uwzględnieniem brzmienia oraz celu Dyrektywy nie może znaleźć zastosowania w sytuacji, gdy wykładnia językowa polskiej ustawy o VAT jest jednoznaczna i nie budzi wątpliwości. Kwestia nieprawidłowej wykładni prowspólnotowej art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT przez organy podatkowe była już przedmiotem licznych rozstrzygnięć sądów administracyjnych. W szczególności Spółka pragnie wskazać na:
Co więcej, Spółka pragnie wskazać, że nawet w sytuacji gdyby doszło do wadliwej implementacji normy art. 16 Dyrektywy do prawa polskiego, to możliwość powoływania się na przepisy dyrektywy i tak doznaje istotnego ograniczenia podmiotowego. W takiej sytuacji, prawo odwoływania się do postanowień dyrektywy ma wyłącznie podatnik, a nie organ państwa. Wynika to z faktu, iż państwo zobowiązane jest do zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z regulacji wspólnotowych, a jeżeli zrobiło to nieprecyzyjnie, nie może obciążać konsekwencjami podatnika. Stwierdzenie to wynika wprost z wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 19 stycznia 1982 r. w sprawie C-8/81 Ursula Becker przeciwko Finanzamt Munster-lnnenstadt. O konsekwencjach nieprawidłowej implementacji przepisów Dyrektywy wypowiedział się WSA w Warszawie w wyroku z dnia 20 sierpnia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 539/08), który stwierdził, że „w sytuacji konfliktu pomiędzy podatnikiem i polskim organem prawo do odwołania się do postanowień dyrektywy ma wyłącznie podatnik a nie państwo. Państwo bowiem jest zobowiązane do zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z regulacji wspólnotowych, a jeżeli zrobiło to nieprecyzyjnie, nie może obciążać konsekwencjami podatnika”. Mając na uwadze powyższe, WSA w Warszawie w wyroku z dnia 26 listopada 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1217/08) potwierdził, że podatnicy, którzy zastosują się do literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i nie opodatkuje nieodpłatnych przekazań na cele związane z prowadzonym przez nich przedsiębiorstwem, nie mogą zostać zobowiązani do opodatkowania tych czynności z uwagi na odpowiednie przepisy prawa wspólnotowego oraz ich rozumienie przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości”. W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że nawet gdyby uznać, że nieodpłatne przekazania towarów w ramach kompleksowej usługi marketingowej / reklamowej stanowią odrębną czynność (dostawę towarów) wykonywaną przez R., to treść przepisów polskiej ustawy o VAT jest jednoznaczna i dlatego też należy kierować się ich wykładnią językową. Tym samym, nieodpłatne przekazania towarów, w tym również przekazywanie przez Spółkę nagród na rzecz agencji reklamowych, dokonywane przez Spółkę na cele związane z prowadzoną przez nią działalnością nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Stanowisko Spółki w zakresie Pytania 2 Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie usług marketingowych / reklamowych od agencji. Co więcej nawet gdyby uznać, że nieodpłatne przekazania towarów w ramach kompleksowej usługi marketingowej / reklamowej stanowią odrębną czynność (dostawę towarów) to zdaniem Spółki prawo to będzie jej przysługiwało niezależnie od tego, że nieodpłatne przekazanie ww. towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie, ustawodawca nie wprowadził wyłączenia prawa odliczenia podatku naliczonego, w przypadku gdy podatek naliczony jest tylko pośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi VAT. W opinii Spółki. określone w przywołanym powyżej przepisie ustawy o VAT uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego należy rozumieć w ten sposób, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zarówno w odniesieniu do towarów i usług, które są przez tego podatnika wykorzystywane, bezpośrednio przy dokonywaniu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług jak i w odniesieniu do nabywanych przez niego towarów i usług, które pomimo braku bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi służą prowadzeniu działalności gospodarczej podatnika np. zakupy o charakterze ogólnym takie jak najem powierzchni biurowej, zakup materiałów biurowych, obsługa prawna itp. Spółka stoi na stanowisku, iż związek wydatków z czynnościami opodatkowanymi powinien być rozpatrywany szeroko tj. nieuzasadnione byłoby określanie zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego jedynie poprzez poszukiwanie bezpośredniego związku poszczególnych wydatków wyłącznie z jedną lub kilkoma konkretnymi czynnościami opodatkowanymi VAT. W szczególności, bez wątpienia trudno jest odmówić podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki o charakterze ogólnym, których poniesienie jest niezbędne dla jego prawidłowego funkcjonowania pomimo braku bezpośredniego związku tych wydatków z konkretnymi transakcjami. Równocześnie oczywistym jest, że działalność podatnika, która co do zasady podlega opodatkowaniu VAT nie może być obciążana kosztami nieodliczonego podatku VAT wynikającego z wydatków na jej prowadzenie. A zatem, w opinii R. w przypadku wydatków o charakterze ogólnym wystarczającą przesłanką do odliczenia wynikającego z nich podatku VAT jest wskazanie opodatkowanej działalności podatnika, której wydatki te, nawet pośrednio, dotyczą. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki do wydatków o charakterze ogólnym, o których mowa wyżej należy także zaliczyć wydatki na nabycie usług marketingowych / reklamowych od agencji. W opinii Spółki nawet gdyby uznać, że nieodpłatne przekazania towarów w ramach kompleksowej usługi marketingowej / reklamowej stanowią odrębną czynność (dostawę towarów) to fakt, iż przekazanie ww. towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych towarów. Do podstawowej działalności R. nie należy bowiem nieodpłatne przekazywanie towarów, lecz sprzedaż produktów. Zarówno nabywanie usług marketingowych / reklamowych, jak i wydania nagród (jeśliby uznać je za odrębną czynność opodatkowaną) stanowią jedynie dodatkowe działania podejmowane przez Spółkę w celu wsparcia (utrzymania i zwiększania) sprzedaży R. w perspektywie długoterminowej, co przesądza o tym, że te wydatki związane są ze sprzedażą opodatkowaną Spółki. Skoro, zatem przedmiotowe wydatki ponoszone są przez R. w celu zwiększenia sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, to Spółce przysługuje przewidziane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zakup usług i towarów (gdyby uznać wydanie nagród za odrębną dostawę towarów). Stanowisko R. znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych oraz orzecznictwie sadów administracyjnych. Dla przykładu Spółka pragnie wskazać na:
Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mających pośredni związek z działalnością opodatkowaną jako jeden z aspektów zasady neutralności podatku VAT było także przedmiotem licznych orzeczeń ETS. System odliczania podatku VAT - jak wskazuje ETS m.in. w wyroku z dn. 22 lutego 2001 r. sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise) – „ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorców od ciężaru podatku VAT, zapłaconego lub do zapłaty, w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji wspólny system VAT zapewnia całkowitą neutralność opodatkowania VAT wszelkiej działalności gospodarczej, bez względu na jej cel i rezultat, przy założeniu, że ona sama, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT.” Także w wyroku z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C 16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur regional des impots do Nord-Pas-de-Calais) ETS podkreślił, iż prawo do odliczenia podatku przysługuje co do zasady, gdy istnieje bezpośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą tyć przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT. Jak wynika z przywołanych orzeczeń ETS, prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym uprawnieniem podatnika podatku VAT wynikającym z naczelnych zasad funkcjonowania systemu podatku od wartości dodanej. Biorąc pod uwagę fakt, iż art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie ogranicza prawa do odliczenia VAT do przypadków, gdy związek podatku naliczonego z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi jest bezpośredni należy uznać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom także wtedy, gdy istnieje jedynie pośredni związek podatku naliczonego z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną VAT. Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupów usług marketingowych / reklamowych. Podobnie, gdyby uznać że nieodpłatne przekazania towarów w ramach kompleksowej usługi marketingowej / reklamowej stanowią odrębną czynność (dostawę towarów) to zdaniem Spółki prawo to będzie jej przysługiwało niezależnie od tego, że nieodpłatne przekazanie ww. towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Celem przedmiotowych wydatków jest wsparcie (utrzymanie i zwiększanie) sprzedaży R., a zatem mają one pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi. W dniu 29.10.2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP1/443-770/09-2/AW, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania przekazania nagród nabywanych we własnym zakresie przez agencje oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktu dokumentujących nabycie od agencji usług marketingowych / reklamowych i nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania przekazywanych agencjom nagród oraz towarów przez Spółkę, W uzasadnieniu do wydanej interpretacji tut. Organ wskazał, iż nieodpłatne przekazanie przez Spółkę agencji produktów stanowiących nagrody w konkursach stanowi dostawę towarów opisaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa interpretacja była przedmiotem skargi, złożonej przez Wnioskodawcę. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18.06.2010r. sygn. akt III SA/Wa 495/10 uchylono zaskarżoną interpretację. W wydanym orzeczeniu Sąd powołując się na wyrok NSA z dnia 23 marca 2009r. sygn. akt I FPS 6/08 uznał, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 u.p.t.u, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005r. nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. Powyższy wyrok był przedmiotem rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 08.04.2011r. sygn. akt I FSK 1395/10 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż skarga kasacyjna Organu nie zasługuje na uwzględnienie. Ponadto wskazał, że „słuszna jest, zaprezentowana w zaskarżonym wyroku argumentacja Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, z której wynika, iż przekazanie przez Stronę skarżącą bez wynagrodzenia towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.” W świetle obowiązującego stanu prawnego, oraz biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.