INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi organizacji konferencji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi organizacji konferencji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Fundacja jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym celem jej działalności jest zdobywanie środków finansowych na działalność statutową oraz popieranie wszechstronnego rozwoju jej kontaktów w kraju i za granicą. Fundacja realizuje cele poprzez:

1. gromadzenie funduszy oraz rzeczowych środków majątkowych i rozporządzanie nimi na swoją rzecz, stosownie do dokonanych uzgodnień,
2. organizowanie szkoleń i konferencji,
3. fundowanie stypendiów i nagród dla pracowników i studentów.
   
   

Organizowanie konferencji naukowych, oprócz dotacji i darowizn, jest głównym źródłem zdobywania środków pieniężnych na realizacje zadań statutowych. Organizowane konferencje dotyczą różnych dziedzin wiedzy naukowej, tj. zagadnień będących przedmiotem zainteresowania poszczególnych instytutów naukowych i katedr Fundacji. Tematykę poszczególnych konferencji ustala wybrany instytut naukowy. Wraz z organizatorem, tj. Fundacją, ustalany jest program każdej imprezy, który dzieli się na część naukową konferencji i część nieoficjalną. Poszczególne wystąpienia ekspertów danego zagadnienia przygotowywane są przez pracowników naukowych Fundacji oraz innych instytucji i uczelni krajowych i zagranicznych. Autorzy są jednocześnie prelegentami lub osobami prowadzącymi dyskusję, np. na jednym z paneli. Na część nieoficjalną konferencji składają się spotkania towarzyskie uczestników, imprezy rozrywkowe, bankiety itp. Ponadto organizatorzy konferencji zapewniają uczestnikom noclegi, wyżywienie, materiały szkoleniowe, opiekę organizacyjną, informacyjną itp. Zakres świadczonych usług Fundacja klasyfikuje wg PKWiU 82.30.11.0 usługi związane z organizacją kongresów. Podmiotami korzystającymi z usług Fundacji są:

• podatnicy krajowi, tj. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą,
• podatnicy zidentyfikowani dla podatku VAT w innych krajach,
• podmioty niebędące podatnikami.
  
  

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, świadczone usługi są opodatkowane stawką podstawową 23%. Fundacja organizuje konferencje głównie w Polsce. W lutym 2011 r. zorganizowała konferencję w Korei. Wszelkie działania organizacyjne na potrzeby tej konferencji były realizowane w Polsce. Do siedziby Fundacji w Polsce były skierowane zgłoszenia uczestnictwa osób chcących wziąć udział w tej konferencji. Biorąc za podstawę postanowienia art. 28b oraz art. 28c ww. ustawy, wystawiono faktury VAT dla uczestników konferencji w następujący sposób:

• podatnikom krajowym – fakturę VAT z 23% podatkiem (miejsce świadczenia usługi - Polska),
• podatnikom z innych krajów, np. z Niemiec – faktury VAT bez naliczania podatku (miejsce świadczenia usługi - Niemcy),
• podmiotom niebędącym podatnikami fakturę VAT z 23% podatkiem (miejsce świadczenia usługi – miejsce gdzie usługodawca ma siedzibę, czyli Polska).
  
  

Jeden z polskich podatników zakwestionował otrzymaną fakturę ze stawką 23% podatku, żądając wystawienia faktury korygującej likwidującej opodatkowanie stawką 23%. Podstawą takiego stanowiska są (wg tego podatnika) przepisy art. 28g ww. ustawy, które określają miejsce świadczenia usług wstępu (za taką uważa on uczestnictwo w konferencji) na rzecz podatnika w miejscu, w którym ta konferencja się odbyła, a więc Koreę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizując konferencję w Korei, Fundacja słusznie wystawiła fakturę VAT z zastosowaniem 23% stawki VAT posiadającemu siedzibę w Polsce czynnemu podatnikowi VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady ogólne określania miejsca świadczenia usług stanowią, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli podmiot nabywający usługę uczestnictwa w konferencji naukowej ma siedzibę na terenie Polski, to usługi te muszą być opodatkowane w Polsce, niezależnie od tego, w jakim miejscu (kraju) ta konferencja się odbyła.

Zdaniem Fundacji, usługi związane z organizacją kongresów (PKWiU 82.30.11.0), w tym szczególnie konferencji naukowych, seminariów, warsztatów itp. oraz sprzedaż uczestnictwa w tych imprezach jest opodatkowana stawką podstawową 23% i należy je odróżnić od niektórych rodzajów usług wstępu, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług i opodatkowanych stawką 8%, a dotyczących wyłącznie wstępu na widowiska kulturalne i rozrywkowe, rekreacyjne, czy sportowe. Dlatego Fundacja nie stosuje art. 28g ww. ustawy i do wystawienia faktur za uczestnictwo w konferencji naukowej, stosuje przepisy art. 28b i 28c ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależy miejsce ich opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, działu V.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Fundacja organizuje konferencje dotyczące różnych dziedzin wiedzy naukowej, tj. zagadnień będących przedmiotem zainteresowania poszczególnych instytutów naukowych i katedr. Czynności te dokumentuje wystawiając faktury VAT na rzecz nabywców. W lutym 2011 r. Fundacja zorganizowała konferencję w Korei. Wszelkie działania organizacyjne na potrzeby tej konferencji były realizowane w Polsce. Do siedziby Fundacji w Polsce były skierowane zgłoszenia uczestnictwa osób chcących wziąć udział w tej konferencji. Świadczone usługi klasyfikuje wg PKWiU 82.30.11.0 – usługi związane z organizacją kongresów.

Przedmiotem pytania Wnioskodawcy jest stawka podatku zastosowana na fakturze dokumentującej świadczenie usług organizacji konferencji w Korei, na rzecz czynnego podatnika VAT posiadającego siedzibę w Polsce.

Jednym z zastrzeżeń art. 28b ust. 1 jest art. 28g ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż miejsce świadczenia usług organizacji konferencji w przedmiotowej sprawie ustalić należało zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy. Bowiem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią usług wstępu na imprezy, o których mowa w art. 28g ust. 1 ustawy. Zatem miejscem świadczenia usług organizacji konferencji na rzecz podatnika podatku od towarów i usług mającego siedzibę na terytorium kraju, była Polska.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Dla usług będących przedmiotem pytania przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do niej nie przewidują opodatkowania stawkami obniżonymi. W związku z powyższym, usługi te podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku.

Art. 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z tytułu usług organizacji konferencji naukowych wykonanych na rzecz podatnika VAT posiadającego siedzibę w Polsce, dla których miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania było terytorium kraju, Zainteresowany zobowiązany był wystawić fakturę VAT z zastosowaniem 23% stawki podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.