INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.02.2011 r. (data wpływu 21.02.2011 r.) uzupełniony pismem z dnia 21.03.2011 r. (data wpływu 28.03.2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem usług cateringowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.02.2011 roku r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem usług cateringowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych w związku z czym wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia złożonego wniosku pismem z dnia 15.03.2011 r. nr IPPP3/443-326/11-2/JF. Wezwanie doręczono w dniu 18.03.2011 r. Odpowiedzi udzielono w dniu 22.03.2011 r. (data wpływu 28.03.2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności, która obejmuje m.in.: organizację konferencji, spotkań z udziałem ministrów, posłów, szefów urzędów centralnych i innych przedstawicieli administracji państwowej, eventów, zakupuje usługi cateringowe od firm, które w ramach prowadzonej działalności dostarczają gotowe posiłki.

W odpowiedzi na wezwanie wskazano, iż nabywane usługi cateringowe służą wyłącznie działalności opodatkowanej Spółki.

W związku z tym zadano pytanie:

Czy podatek od towarów i usług zawarty w fakturach VAT za usługi cateringowe - PKWiU 56.21.19 usługi przygotowania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych - catering) otrzymanych przez Spółkę nadal podlega odliczeniu pomimo zmian wprowadzonych do ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy o VAT) z dniem 1 stycznia roku 2011...

Zdaniem Spółki podatek od towarów i usług zawarty w fakturach za usługi cateringowe podlega odliczeniu. Stanowisko te wywodzi Spółka przede wszystkim z treści art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy o VAT, który mówi o tym, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

Należy wziąć pod uwagę wprowadzony od 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy o VAT. Zgodnie z nim towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o VAT nie zawiera definicji tego pojęcia. Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” PWN gastronomią nazywamy działalność produkcyjno-usługowa, obejmująca prowadzenie restauracji, barów itp. oraz sztukę przyrządzania potraw. Cateringiem natomiast jest usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. Znaczenie leksykalne tych słów się nie pokrywa, co oznacza, iż ustawodawca nie powinien stosować ich wymiennie, chyba że stworzyłby definicję legalną pojęcia usług gastronomicznych, w którą włączyłby usługi cateringowe. Takiej w ustawie o VAT nie ma.

Skoro ustawodawca nie sprecyzował pojęcia usług gastronomicznych to posiłkowo, w celu określenia znaczenia tego pojęcia można sięgnąć do PKWiU. Zmiana klasyfikacji była w omawianym zakresie istotna, bowiem usługi cateringowe zostały włączone do podgrupy 56.2 „Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)” i pozostałe usługi gastronomiczne”.

Powyższa klasyfikacja wskazuje na włączenie usług cateringowych do szeroko rozumianych usług gastronomicznych, a więc od nowego roku można by założyć, iż norma wynikająca z art. 88 ust. 1 pkt 4 dotyczyłaby także usług cateringowych.

Jednakże w ocenie Spółki pomimo włączenia usług cateringowych do grupy 56.2, Spółka ma prawo odliczenia podatku VAT od wystawionych za tę usługę faktur VAT, gdyż dalej usługi cateringowe sklasyfikowane są w odrębnych podgrupach 56.21.1, 56.21.11 oraz 56.21.19, a usługi gastronomiczne stanowią dalej odrębną kategorię „pozostałe usługi gastronomiczne” i rozpoczynają się od numerów 56.29. Połączenie w jedną grupę nie przesądza automatycznie o włączeniu usługi cateringu do gastronomii, bowiem w poprzednich PKWiU cały dział 55 (PKWiU 2004) oraz (PKWiU 1997) nazywał się „Usługi hotelarskie i gastronomiczne”.

Ponadto wnioskująca Spółka jest zdania, że w przedmiotowej sprawie należy pamiętać o wspólnotowej klauzuli „stand - still”.

I tak przepis art. 176 dyrektywy 112 - podobnie jak przepis art. 17 ust. 6 dyrektywy - stanowi, że „Rada określa wydatki, które nie dają prawa do odliczenia VAT. W żadnym przypadku prawo do odliczenia VAT nie dotyczy wydatków, które nie są ściśle związane z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkę lub wydatki reprezentacyjne. Do czasu wejścia w życie przepisów, o których mowa w akapicie pierwszym, państwa członkowskie mogą utrzymać wszystkie wyłączenia przewidziane w prawie krajowym w dniu 1 stycznia 1979 r. lub, w odniesieniu do państw członkowskich, które przystąpiły do Wspólnoty po tym terminie, przepisy obowiązujące w dniu ich przystąpienia”.

Tak więc w przepisach wspólnotowych nadal wyrażona jest tzw. klauzula stand- stili, tzn. wyrażająca zasadę niepogarszania sytuacji prawnej podatnika (jeśli chodzi o zakres prawa do odliczania) poprzez wejście nowych przepisów. Oznacza ona, że zakres prawa do odliczeń nie może zostać pomniejszony od dnia wejścia w życie dyrektywy (czyli w przypadku Polski - od dnia 1 maja 2004 r.). Nie mogą zatem - zgodnie z prawem wspólnotowym być wprowadzone nowe (nie istniejące wcześniej) ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego. W załączniku nr 1 do rozporządzenia ministra finansów z dnia 22 grudnia 2010 roku w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 27 grudnia 2010, Nr 246, poz. 1649 z póź. zm) określającym towary i usługi opodatkowane stawką 8 % w pozycji 7 ustawodawca wprowadził usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z określonymi wyłączeniami (wyłączenia nie dotyczą usług cateringu). Wynika z tego, iż klasyfikacja PKWiU w poz. 56 „usługi związane z wyżywieniem” obejmuje 56.2. Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne, co wskazuje, że usługi cateringowe nadal korzystają z obniżonej (8%) stawki podatku VAT i nadal odróżniane są przez ustawodawcę od usług gastronomicznych w rozumieniu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Spółka pragnie także podkreślić, iż w 2005 roku poprosiła o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej odliczania podatku VAT od zakupionych usług cateringowych ze stanowiskiem, że w tym przypadku nie ma zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 4. Stanowisko Spółki zostało podzielone w piśmie Urzędu Skarbowego. Wobec powyższego Spółka podtrzymuje swoje stanowisko, iż nadal posiada prawo do odliczania podatku od towarów i usług z faktur za usługi cateringowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą,, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

1. (uchylony),
2. nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.
   
   

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Wobec powyższego, przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.), które obowiązuje dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 207, poz. 1293), w dziale 55 mieszczą się „usługi hoteli i restauracji”, w tym pod symbolem PKWiU 55.3 – „usługi gastronomiczne”. Natomiast „usługi stołówkowe” i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU - 55.5.

Wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (Dz. u. Nr 89. poz. 844 ze zm.) w dziale 55 – „usługi hotelarskie i gastronomiczne” wyróżnia obok usług gastronomicznych również „usługi cateringowe” - PKWiU 55.52.1.

Z powyższego wynika, iż usługa cateringu jest sklasyfikowana w PKWiU nie jako usługa gastronomiczna, lecz jako usługa przygotowania i dostarczania posiłków. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy. Wobec tego w przypadku nabycia usługi cateringowej wykorzystanej do działalności opodatkowanej nie ma zastosowania zawarte w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy określający wyłączenie od prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności nabywa usługi cateringowe od firm dostarczających gotowe posiłki. Zakupy te służą wyłącznie działalności opodatkowanej Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, uznać należy, iż Spółka będąca podatnikiem nabywa usługi cateringowe wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej. Przedstawione okoliczności, ze względu na związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi, spełniają przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy. Jednocześnie usługa cateringowa nie jest zaliczana do usług gastronomicznych i wobec tego nie jest usługą wymienioną w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zatem Spółka posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. usługi cateringowej.

Reasumując, w okresie od 1 stycznia 2011 r. Spółka ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabycia usługi cateringowej sklasyfikowanej do PKWiU 56.21.19 jako usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych.

W związku z powyższym stanowisko Spółki przedstawione we wniosku uznaje za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.