INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011r. (data wpływu do tut. Biura 4 lutego 2011r.), uzupełnionym w dniach 13 i 22 kwietnia oraz w dniach 3 i 5 maja 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania korekty przychodu wynikającego z faktury VAT, której przyjęcia odmówił kontrahent - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania korekty przychodu wynikającego z faktury VAT, której przyjęcia odmówił kontrahent.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 4 kwietnia 2011r. Znak: IBPBI/1/415-134/11/BK, IBPP1/443-234/11/AZ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 13 i 22 kwietnia oraz 3 i 5 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako Partner, zawarł w dniu 23 kwietnia 2008r. umowę konsorcjum ze spółką z o.o., jako Liderem Konsorcjum. Przedmiotem umowy konsorcjum było wykonanie dla Zamawiającego, tj. spółki akcyjnej zadania pod nazwą „...”. Zapłata za inwestycje dokonywana była przez zamawiającego na rachunek bankowy Lidera Konsorcjum, który z wypłaconej przez Zamawiającego kwoty w pierwszej kolejności pokrywał zobowiązania i nakłady wspólnie zaciągnięte przez strony konsorcjum w trakcie realizacji inwestycji, a następnie faktury miesięczne wystawione przez Partnera – Wnioskodawcę. W styczniu 2009r. Lider Konsorcjum dokonał jednostronnego rozliczenia wykonanych przez Wnioskodawcę robót, w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji i w rozliczeniu tym uwzględnił koszty innych podwykonawców oraz opłatę naliczoną przez zamawiającego z tytułu kosztów gazu.

Wnioskodawca nie zgodził się z przedstawionym rozliczeniem i wystawił dla Lidera, w dniu 25 marca 2009r. fakturę VAT nr 11/03/2009 na kwotę 99.944,84zł brutto, tj. 81.922,00 zł netto, plus podatek VAT w kwocie 18.022,84 zł. Faktura ta została zaksięgowana i przesłana do Lidera. Jednak Lider zwrócił ww. fakturę Wnioskodawcy bez zaksięgowania i bez zmiany swojego stanowiska. Lider 3-krotnie zwracał przesłaną fakturę VAT z dnia 25 marca 2009r.

Ostatecznie Lider nie zaksięgował faktury wystawionej przez Wnioskodawcę na kwotę 99.944,84zł. Oryginał faktury obecnie znajduje się w posiadaniu Wnioskodawcy i choć należność z niej wynikająca została zarachowana do przychodów należnych roku podatkowego 2009, a podatek VAT z niej wynikający wykazany w deklaracji VAT-7 za okres IV/2009, to faktura nie została nigdy zaakceptowana przez odbiorcę, z czym wystawca, w świetle prowadzonej korespondencji, zmuszony jest się zgodzić.

W uzupełnieniach wniosku wskazano m.in., iż:

• realizacja wskazanego we wniosku zadania stanowiła roboty budowlane,
• w ramach inwestycji wykonane zostały przez Wnioskodawcę roboty budowlane, ale nie były one przez Wnioskodawcę bezpośrednio zgłaszane do odbioru, gdyż zgłoszenia tego dokonywał Lider konsorcjum bezpośrednio Zamawiającemu,
• faktyczna wartość wykonanych przez firmę Wnioskodawcy robót ustalona została przez Lidera konsorcjum na podstawie wykonanego przez niego jednostronnego rozliczenia,
• we wniosku podana została faktura VAT z dnia 25 marca 2009r. wystawiona na kwotę 99.994,84 zł brutto i kwota ta stanowiła różnicę pomiędzy ustaloną przez Lidera konsorcjum wartością wykonanych przez Wnioskodawcę robót na łączną kwotę 377.322,00 zł netto, a wystawionymi wcześniej przez Wnioskodawcę fakturami i zaksięgowanymi przez Lidera konsorcjum fakturami VAT, wystawionymi na łączną kwotę 295.400,00 zł netto,
• faktura VAT z dnia 25 marca 2009r. wystawiona została tytułem faktycznie wykonanych przez Wnioskodawcę robót budowlanych,
• na podstawie zawartej umowy konsorcjum, jako jej członkowie partnerzy ponoszą na zewnątrz pełną i solidarną odpowiedzialność za całość podjętych wspólnie zobowiązań w stosunku do Zamawiającego i wszelkich osób trzecich. Z wpłaconej przez Zamawiającego kwoty tytułem wynagrodzenia w pierwszej kolejności pokrywane miały być zobowiązania i nakłady wspólnie zaciągnięte bądź poniesione przez strony w trakcie prowadzonej inwestycji. Podstawą ustalenia części przypadającej Wnioskodawcy, jako Partnerowi, miała być miesięczna faktura wystawiona przez Wnioskodawcę Liderowi. Lider Konsorcjum dokonał jednostronnego rozliczenia wykonanych przez Wnioskodawcę robót i ustaloną przez niego kwotę tych robót pomniejszył o naliczoną opłatę przez Zamawiającego z tytułu kosztów gazu oraz o koszty, które poniósł Lider konsorcjum w związku z wykonanymi przez Wnioskodawcę robotami. Rozliczenie to było podstawą nie przyjęcia i nie zaksięgowania przez Lidera Konsorcjum wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT z dnia 25 marca 2009r.,
• przedmiotowa faktura VAT, dotyczyła wykonanych przez Wnioskodawcę robót zgodnie z zawartą umową konsorcjum z dnia 23 kwietnia 2008r.,
• potwierdzeniem wykonania robót był jednostronny protokół odbioru, który wraz z fakturą VAT nie został podpisany i zaakceptowany przez Lidera konsorcjum,
• jednostronny protokół odbioru wykonanych przez Wnioskodawcę robót dotyczących modernizacji wkładką z rur polietylenowych HDPE rurociągu geotermalnego w technologii ciasnopasmowej został podpisany w dniu 25 marca 2009r. i w tym samym dniu została wystawiona przedmiotowa faktura.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji, możliwe jest skorygowanie deklaracji podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2009, poprzez uznanie, że faktura została faktycznie anulowana, a przychody w niej wykazane były przychodami nienależnymi nie podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwarzywszy na treść pisma Ministerstwa Finansów z dnia 8 czerwca 1996r. Znak PP1-7210-220/95/ER, w sytuacji, kiedy sporządzona faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego, nie rodzi ona obowiązku podatkowego. W tej sytuacji możliwe jest skorygowanie deklaracji podatkowych i obliczenie podatku dochodowego za rok 2009, bez należności wynikających z przedmiotowej faktury.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska, Wnioskodawca powołał wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2000r. sygn. akt III SA 1715/99.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż uznanie za nieprawidłowe ww. stanowiska Wnioskodawcy w zakresie dot. podatku dochodowego od osób fizycznych jest w szczególności następstwem oceny jego stanowiska w zakresie dot. podatku od towarów i usług, jakie nastąpiło w wyniku wydania interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2011r. IBPP1/443-234/11/AZb. W interpretacji tej stwierdzono bowiem m.in., iż „(…) Wnioskodawca w prawidłowy sposób określił moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wykonanych robót budowlanych (…) i zadeklarował tym samym podatek należny (…). Wobec tego należy uznać, że faktura VAT (…) potwierdza zaistniałe zdarzenie gospodarcze (tzn. potwierdza wykonanie usług budowlanych)” oraz, iż „(…) w odniesieniu do przedmiotowej transakcji brak jest podstaw do anulowania wystawionej i wprowadzonej do obrotu faktury VAT”.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl natomiast art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Oznacza, to, iż przychód należny, a tym samym również obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku podmiotu gospodarczego zobowiązanego do wystawienia faktury VAT, powstaje w związku ze zrealizowaniem określonego zdarzenia gospodarczego, tj. wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego lub wykonaniem usługi (częściowo lub całkowicie).

Przy czym zauważyć należy, iż przychody należne, to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego (np. z zawartej umowy). Powstanie przychodów należnych związane jest zatem z powstaniem wierzytelności, która może być skutecznie dochodzona, nie zaś od uregulowania tej wierzytelności przez kontrahenta.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniach stanu faktycznego wynika m.in., iż Wnioskodawca, jako Partner Konsorcjum wykonał usługi na rzecz Zamawiającego. Zapłata za inwestycje dokonywana była przez Zamawiającego na rachunek bankowy Lidera Konsorcjum, który z wpłaconej przez zamawiającego kwoty w pierwszej kolejności pokrywał zobowiązania i nakłady wspólnie zaciągnięte przez strony konsorcjum w trakcie realizacji inwestycji, a następnie faktury miesięczne wystawione przez Wnioskodawcę (Partnera konsorcjum). W styczniu 2009r. Lider Konsorcjum dokonał jednostronnego rozliczenia wykonanych przez Wnioskodawcę robót w ramach realizacji inwestycji i w rozliczeniu tym uwzględnił koszty innych podwykonawców oraz opłatę naliczoną przez zamawiającego z tytułu kosztów gazu. Odbiór usług został potwierdzony jednostronnym protokołem odbioru wykonanych robót, który jednakże nie został podpisany i zaakceptowany przez Lidera Konsorcjum. Wnioskodawca nie zgodził się z przedstawionym przez Lidera Konsorcjum rozliczeniem i wystawił dla Lidera Konsorcjum w dniu 25 marca 2009r. fakturę VAT nr 11/03/2009 na kwotę 99.994,84 zł, w tym podatek od towarów i usług w wysokości 18.022,84 zł. W związku z czym, pomiędzy Wnioskodawcą a Liderem Konsorcjum doszło do sporu, co do wysokości przychodu wynikającego z tej faktury. Z tego też względu Lider konsorcjum trzykrotnie zwracał Wnioskodawcy oryginał spornej faktury. Faktura ta nigdy nie została zaakceptowana przez Lidera Konsorcjum, z czym w świetle prowadzonej pomiędzy stronami umowy korespondencji, Wnioskodawca zmuszony jest się zgodzić.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku, skoro usługa wynikająca z zawartej umowy została wykonana (co przyznaje sam Wnioskodawca), a przedmiot sporu nie dotyczy wad wykonanej usługi, lecz wysokości przysługującej Wnioskodawcy należności za tą usługę, to po stronie Wnioskodawcy powstało roszczenie wobec Lidera Konsorcjum o zapłatę należności wynikającej z wystawionej na tę okoliczność faktury, która może być dochodzona na drodze cywilnoprawnej. Przychód, wynikający ze spornej faktury, jest dla Wnioskodawcy zatem przychodem należnym z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, w wysokości określonej tą fakturą, zważywszy przy tym, iż w powołanej na wstępie interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2011r. IBPP1/443-234/11/AZb dotyczącej podatku od towarów i usług uznano, iż na gruncie przedmiotowej sprawy, brak jest podstaw do anulowania wystawionej i wprowadzonej do obrotu faktury VAT, gdyż potwierdza ona zaistniałe zdarzenie gospodarcze (tzn. potwierdza wykonanie usług budowlanych). Tym samym, na mocy wyżej wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, brak jest również podstaw prawnych do korygowania zadeklarowanego uprzednio przychodu należnego wynikającego z przedmiotowej faktury oraz deklaracji podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż w sytuacji, kiedy sporządzona faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego, nie rodzi ona obowiązku podatkowego, co oznacza możliwość skorygowania deklaracji podatkowych i obliczenia podatku dochodowego za rok 2009, bez należności wynikających z przedmiotowej faktury, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Sądu oraz pisma Ministra Finansów należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zauważyć również należy, iż postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Nie można zatem utożsamiać „trybu interpretacji” z postępowaniem podatkowym, a w konsekwencji i żądać, aby wydając interpretację organ, odnosił się do każdego powołanego we wniosku wyroku sądowego, czy też prowadził szeroko rozumianą polemikę z każdym poglądem Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, Organ podatkowy nie ma obowiązku w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywać oceny prawnej oraz analizy powołanych przez stronę wyroków Sądów czy też pism wydanych dla podmiotów innych niż strona.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.