INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 26.01.2011 r. (data wpływu 28.01.2011 r.) uzupełniony pismem z dnia 14.04.2011 r. (data nadania 14.04.2011 r., data wpływu 15.04.2011 r.) na wezwanie z dnia 08.04.2011 r. Nr IPPB4/415-82/11-2/SP (data nadania 08.04.2011 r., data doręczenia 11.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego przez artystów mających miejsce zamieszkania we Francji i w Japonii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego przez artystów mających miejsce zamieszkania we Francji i w Japonii.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 08.04.2011 r. Nr IPPB4/415-82/11-2/SP (data nadania 08.04.2011 r., data doręczenia 11.04.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez:

• dostarczenie aktualnego dokumentu – oryginału pełnomocnictwa lub notarialnie poświadczonego odpisu, z którego wynika prawo Pani B. do występowania w imieniu ORKIESTRY z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.
• wyjaśnienie, czy przedmiotem interpretacji indywidualnej mają być również zagadnienia związane z certyfikatem rezydencji.
  
  

Pismem z dnia 14.04.2011 r. (data nadania 14.04.2011 r., data wpływu 15.04.2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie przesyłając oryginał pełnomocnictwa dla Pani B. oraz poinformował, iż za przedmiot interpretacji indywidualnej upatruje problematykę poboru, przez siebie jako płatnika, podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego artystom mającym miejsce zamieszkania w Japonii i Francji w przypadku posiadania, bądź nie, dokumentu certyfikatu rezydencji tych osób. Certyfikat rezydencji jako element, który znamionuje jedną z przesłanek uznania zwolnienia Wnioskodawcy z wyżej opisanego obowiązku nie będzie zaliczał się do kwestii interpretacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Orkiestra (samorządowa instytucja kultury, osoba prawna wpisana w dniu 2 stycznia 2008 roku do rejestru instytucji artystycznych) planuje zorganizować na terenie Polski koncerty wykonane przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, tj. we Francji i Japonii, poświadczone certyfikatami rezydencji. Za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej, osoby fizyczne jw. otrzymają od Wnioskodawcy ustaloną opłatę (wynagrodzenie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany jako płatnik do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego artystom np. muzykom, dyrygentom, mającym miejsce zamieszkania za granicą, tj. w Japonii i Francji oraz od czego jest to uzależnione...

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o p.d.o.f., osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.f. – podatek dochodowy, od uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, przychodów z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej. wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20 % przychodu.

Zważywszy na treść art. 4a ustawy o p.d.o.f., tj. „przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska” oraz na fakt, że Polska posiada podpisane umowy z Francją i Japonią:

1. Umowa między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 19 stycznia 1977 r. (Dz. U. Nr 1, poz. 5) zwana dalej Umową z Francją,
2. Umowa między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 4 marca 1983 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 60) zwana dalej Umową z Japonią.

w celu prawidłowego określenia obowiązku podatkowego należy uwzględnić normy z nich wynikające.

Umowa z Francją w art. 17 stwierdza bowiem:

• Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody zawodowych artystów, jak na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych oraz telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności, podlegają opodatkowaniu w tym z Umawiających się Państw, w którym wykonują oni te czynności. (art. 17 ust. 1 ww. Umowy z Francją).
• Jeżeli dochody z działalności wykonywanej osobiście przez artystę scenicznego lub sportowca są przyznawane innej osobie niż sam artysta lub sportowiec, mogą być one ze względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym dana działalność artystyczna lub sportowa jest wykonywana. (art. 17 ust. 2 ww. Umowy z Francją).
• Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1 wykonywanej w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo, w którym artyści lub sportowcy mają miejsce zamieszkania, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. (art. 17 ust. 3 ww. Umowy z Francją).
  
  

Umowa z Japonią w art. 17 stwierdza natomiast:

1. Bez względu na postanowienia artykułu 14 i 15, dochody uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, występującą w charakterze artysty, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego lub muzyka, albo też sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli taka działalność wykonywana jest przez osobę mającą miejsce zamieszkania w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie, zgodnie ze specjalnym programem wymiany kulturalnej, uzgodnionym między Rządami obu Umawiających się Państw (art. 17 ust. 1 ww. Umowy z Japonią).
2. Jeżeli dochód uzyskiwany z osobiście wykonywanej działalności przez artystów lub sportowców nie przypada na rzecz artysty lub sportowca, ale na rzecz innej osoby, to dochód ten może być bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana. Jednak dochód będzie zwolniony od opodatkowania w Umawiającym się Państwie, jeśli dochód ten jest uzyskiwany z tytułu działalności wykonywanej przez osobę mającą miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, zgodnie ze specjalnym programem wymiany kulturalnej uzgodnionym pomiędzy Rządami, obu Umawiających się Państw przypada na rzecz innej osoby, która ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie. (art. 17 ust. 2 ww. Umowy z Japonią)
   
   

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym jest niepobranie podatku, w przedmiotowej sprawie od artystów francuskich, gdy zachodzą łącznie dwie przesłanki;

1. Artyści udokumentują miejsce zamieszkania certyfikatem rezydencji dla celów podatkowych oraz
2. Działalność muzyczna (koncertowa) artysty zostanie poświadczona przez odpowiednie władze francuskie, co do faktu, że odbywa się ona w ramach wymiany kulturalnej.
   
   

Odnośnie artystów japońskich zasadnym jest natomiast niepobranie podatku, w przedmiotowej sprawie, gdy;

1. Artyści udokumentują miejsce zamieszkania certyfikatem rezydencji dla celów podatkowych oraz
2. Działalność muzyczna (koncertowa) artysty będzie wykonywana zgodnie ze specjalnym programem wymiany kulturalnej, uzgodnionym między Rządami obu Umawiających się Państw.
   
   

W innych przypadkach, to jest np. gdy artysta (np. dyrygent, muzyk lub śpiewak) z Francji i Japonii pobiera wynagrodzenie za koncert w Polsce, nawet w przypadkach gdy przedkłada certyfikat rezydencji podatkowej, a niekiedy składa również oświadczenie, że z podatku rozliczy się w swoim kraju, Orkiestra jest zobowiązana, jako płatnik, do obliczenia i pobrania od podatnika (artysty) 20% ryczałtowego podatku dochodowego i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W ww. przepisie wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Powyższa regulacja odzwierciedla zasadę wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji RP.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

W art. 29 ustawy, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, osoba zagraniczna podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 41 ust. 4 ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

W procesie kwalifikacji prawnopodatkowej dochodów uzyskiwanych w układzie transgranicznym (rozpatrując kwestię ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do nierezydentów) należy przeprowadzić analizę:

1. czy dane przysporzenie podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli tak, to
2. czy Polska ma prawo do opodatkowania tego przysporzenia w świetle stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (o ile taka obowiązuje).
   
   

W przedmiotowym przypadku pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek jest w sposób oczywisty spełniona z uwagi na jednoznaczne brzmienie wyżej powołanego art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analizując drugą z ww. przesłanek należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia:

• umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5,
• umowy z dnia 20 lutego 1980 r. miedzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1983 r. Nr 12, poz. 60).
  
  

Zgodnie z art. 17 ust. 1 powołanej umowy polsko-francuskiej, bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody zawodowych artystów, jak na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych oraz telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności, podlegają opodatkowaniu w tym z Umawiających się Państw, w którym wykonują oni te czynności.

Jeżeli dochody z działalności wykonywanej osobiście przez artystę scenicznego lub sportowca są przyznawane innej osobie niż sam artysta lub sportowiec, mogą być one ze względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym dana działalność artystyczna lub sportowa jest wykonywana (art. 17 ust. 2 ww. umowy).

Jednocześnie na mocy ust. 3 art. 17 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1 wykonywanej w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo, w którym artyści lub sportowcy mają miejsce zamieszkania, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę działalność artystyczna przez artystów mających miejsce zamieszkania we Francji będzie wykonywana w Polsce, a więc co do zasady Polska będzie miała prawo do opodatkowania tych dochodów, chyba że przedmiotowa działalność będzie wykonywana w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo rezydencji, czyli Francję.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Francuskiej o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji, podpisanej w Paryżu dnia 22 listopada 2004 r. (M.P. z 2008 r. Nr 36, poz. 325), Strony uzgodniły powołanie dwustronnej Komisji Mieszanej do spraw współpracy kulturalnej i edukacyjnej, zwanej dalej "Komisją", w celu koordynowania realizacji postanowień niniejszej Umowy oraz opracowywania okresowych programów wymiany. Komisja, składająca się z przedstawicieli obydwu Rządów, będzie zbierała się na przemian w obu krajach, w Warszawie i w Paryżu, w terminach uzgodnionych przez obie Strony drogą dyplomatyczną (art. 14 ust. 2 ww. umowy).

W myśl art. 2 ust. 4 ww. umowy, w celu ułatwienia wzajemnego poznania się każda ze Stron podejmuje starania na rzecz usprawnienia promocji kultury drugiej Strony na swoim terytorium przez popieranie wymiany imprez kulturalnych, takich jak wystawy, przeglądy filmów, festiwale muzyczne oraz taneczne i inne.

Na mocy art. 15 tej umowy Strony postanowiły, iż będą dążyły do stworzenia korzystnych warunków dla wjazdu na terytorium swojego kraju, pobytu, podróży oraz działalności uczestników wymiany przewidzianej niniejszą Umową.

Biorąc pod uwagę powyższe, w tym cele powołanej polsko – francuskiej umowy o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji oraz okoliczność, iż „programy wymiany” wymagają dwustronnej aprobaty (Komisji składającej się z przedstawicieli obydwu Rządów), zdaniem tut. Organu podatkowego niepobranie podatku przez Wnioskodawcę będzie uwarunkowane uzyskaniem stosownego zaświadczenia z polskiego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego lub też uzyskaniem stosownego zaświadczenia od odpowiednich władz francuskich.

W konsekwencji należy uznać, iż niepobranie podatku zgodnie z polsko-francuską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie możliwe pod warunkiem:

• udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji oraz
• uzyskania zaświadczenia, iż opisany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej koncert odbywa się w ramach wymiany kulturalnej (z polskiego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego lub od odpowiednich władz francuskich).
  
  

W odniesieniu do artysty z Japonii, stwierdzić należy, co następuje.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 umowy polsko-japońskiej, bez względu na postanowienia artykułu 14 i 15, dochody uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, występującą w charakterze artysty, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego lub muzyka, albo też sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednak dochód taki będzie zwolniony spod opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli taka działalność wykonywana jest przez osobę mającą miejsce zamieszkania w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie, zgodnie ze specjalnym programem wymiany kulturalnej, uzgodnionym między Rządami obu Umawiających się Państw.

Jak stanowi ust. 2 ww. przepisu, jeżeli dochód uzyskiwany z osobiście wykonywanej działalności przez artystów lub sportowców nie przypada na rzecz artysty lub sportowca, ale na rzecz innej osoby, to dochód ten może być bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana. Jednak dochód taki będzie zwolniony od opodatkowania w Umawiającym się Państwie, jeśli dochód ten jest uzyskiwany z tytułu działalności wykonywanej przez osobę mającą miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, zgodnie ze specjalnym programem wymiany kulturalnej uzgodnionym pomiędzy Rządami obu Umawiających się Państw, i przypada na rzecz innej osoby, która ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie.

Zatem, jak wynika z treści art. 17 ust. 1 umowy polsko-japońskiej, wynagrodzenie artysty mającego miejsce zamieszkania w Japonii z tytułu działalności artystycznej wykonywanej na terytorium Polski może być opodatkowane w Polsce, a więc co do zasady Polska będzie miała prawo do opodatkowania tych dochodów, chyba że przedmiotowa działalność będzie wykonywana zgodnie ze specjalnym programem wymiany kulturalnej, uzgodnionym między Rządami obu Umawiających się Państw, czyli między Polską i Japonią.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jest zobowiązany jako płatnik do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego artystom (muzykom, dyrygentom), mającym miejsce zamieszkania za granicą, tj. w Japonii i Francji, chyba że miejsce zamieszkania artystów zostanie potwierdzone certyfikatem rezydencji oraz w przypadku artysty z Francji zostanie uzyskane zaświadczenia, iż koncert odbywa się w ramach wymiany kulturalnej (z polskiego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego lub od odpowiednich władz francuskich), natomiast w przypadku artysty z Japonii – działalność artystyczna będzie wykonywana zgodnie ze specjalnym programem wymiany kulturalnej, uzgodnionym między Rządami obu Umawiających się Państw, czyli między Polską i Japonią.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.