INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 20 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 15 i 18 stycznia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskanych przez osoby prawne mające siedzibę za granicą prowadzące działalność artystyczną na terytorium Polski na podstawie art. 7 umów o unikania podwójnego opodatkowania zawartych z Włochami, Francją, Norwegią i Turcją - jest nieprawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku i jego uzupełnieniu jako Nr 3).

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskanych przez osoby prawne mające siedzibę za granicą prowadzące działalność artystyczną na terytorium Polski na podstawie art. 7 umów o unikania podwójnego opodatkowania zawartych z Włochami, Francją, Norwegią i Turcją. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 grudnia 2010r. Znak IBPBI/2/423-1450/10/BG, IBPBII/1/415-863/10/BJ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 15 i 18 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik zamierza rozpocząć działalność gospodarczą (agencja artystyczna) polegającą na pośredniczeniu przy zawieraniu umów z artystami zagranicznymi, będącymi osobami fizycznymi (płatnikami PIT) oraz osobami prawnymi (płatnikami CIT) pochodzącymi z różnych krajów, a polskimi instytucjami kultury. Wydatkowane środki na koncerty będą w głównej mierze środkami publicznymi, pochodzącymi od tychże instytucji dotowanych z budżetu państwa. Agencja będzie tylko pośrednikiem w płatności pomiędzy artystą (osobą fizyczną lub prawną) a instytucjami kultury.

W związku z profitem działalności, polegającej na organizacji imprez i przedsięwzięć artystycznych i kulturalnych o charakterze międzynarodowym, Wnioskodawca zaprasza do Polski artystów (muzyków, dyrygentów, aktorów, grupy artystyczne posiadające osobowość prawną) z całego świata, w tym m.in. z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Holandii, Austrii, Stanów Zjednoczonych, Włoch, Francji, Norwegii, Islandii, Turcji itp.

Zgodnie z art. 21 pkt 1 ust. 2 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek z tytułu tego typu działalności ustala się w wysokości 20 % przychodów. Art. 21 pkt 2 (winno być art. 21 ust. 2) stanowi, iż przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Osoby prawne dostarczą certyfikat rezydencji podatkowej, spełniający przesłanki określone w art. 4a pkt 12 ustawy, aby możliwe było zastosowanie art. 7 "zyski przedsiębiorstw" umów o zapobieganiu podwójnego opodatkowania w przypadku gdy umowę zawiera z osobami prawnymi prowadzącymi działalność artystyczną i są ostatecznym odbiorcą wynagrodzenia. Art. 7 ust. 1 umowy z Niemcami, Wielką Brytanią, Holandią, Włochami, Austrią, Francją, Turcją, Islandią, Norwegią (Stanami Zjednoczonymi art. 8) stanowi, iż zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność przez położony tam zakład. Zdaniem Wnioskodawcy ma zastosowanie art. 7 ust. 1 umów, gdyż mamy do czynienia z przedsiębiorstwami nie mającym siedziby w Polsce i taki przychód zwolniony jest z opodatkowania w Polsce na podstawie certyfikatu rezydencji podatkowej osoby prawnej.

Mając certyfikat spełniający przesłanki art. 5a pkt 21 (winno być art. 4a pkt 12 ) ww. ustawy, zastosujemy art. 17 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Na podstawie art. 17 ust. 3 z Niemcami, Austrią, Wielką Brytanią Holandią, (Islandią jeśli jest jednocześnie w ramach współpracy kulturalnej), dochód artystów zwolnimy z opodatkowania, gdyż pobyt artystów jest finansowany w przeważającej części ze środków publicznych a agencja jest tylko pośrednikiem. Na podstawie art. 15 umowy ze Stanami Zjednoczonymi, jeśli artysta nie przebywa na terenie Polski dłużej niż 183 dni, jego dochód także zwolnimy z opodatkowania u źródła. W przypadku artystów z Francji, Włoch, Norwegi i Turcji, ich dochód opodatkujemy 20% podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 i 2, natomiast w przypadku pozyskania z ministerstwa pisma o występie tychże artystów w ramach wymiany kulturalnej zastosujemy art. 17 ust. 3 i ich dochód zwolnimy z opodatkowania w Polsce.

W odpowiedzi na wezwanie tut. Organu, w uzupełnieniu zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, Wnioskodawca wskazał, m.in. iż:

• umowa spisana przez Wnioskodawcę będzie obejmować przeniesienie praw autorskich, które będzie wydzielone z pozostałej części wynagrodzenia i ostatecznym odbiorcą będzie ta osoba prawna, jednakże pytanie wnioskodawcy dotyczy tylko wynagrodzenia za artystyczne wykonanie,
• zagraniczne osoby prawne nie będą posiadały na terytorium Polski zakładu w rozumieniu ustawy (w przypadku USA również),
• dochód artysty Wnioskodawca będzie przekazywał bezpośrednio temu artyście.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zwolnienie artystów pochodzących z Włoch, Francji, Norwegii i Turcji w przypadku osób prawnych na podstawie art. 7, bez konieczności pozyskania z ministerstwa pisma o występie tychże artystów w ramach wymiany kulturalnej... (pytanie oznaczone we wniosku i jego uzupełnieniu jako Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku umów z artystami będącymi osobami prawnymi nie mającymi na terenie Polski zakładu, zgodnie z art. 21 pkt 1 ust. 2 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 2) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby zarządu, z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanych za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych, lub sportowych ustala się w wysokości 20 % przychodów. Art. 21 pkt 2 (winno być art. 21 ust. 2) stanowi, iż przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Osoby prawne dostarczą certyfikaty rezydencji podatkowej spełniające przesłanki art. 4a pkt 12 ustawy, aby możliwe było zastosowanie art. 7 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Art. 7 ust. 1 umów stanowi, iż zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność przez położony tam zakład. Dochód powstał w wyniku działalności osoby prawnej i przypada bezpośrednio tej osobie prawnej, nie posiadającej zakładu na terenie Polski, a zatem należy zastosować art. 7 ust. 1 umowy i taki przychód należy zwolnić z opodatkowania w Polsce, na podstawie certyfikatu rezydencji podatkowej osoby prawnej, bez względu na to, czy działalność artystyczna wykonywana jest w ramach wymiany kulturalnej. Wnioskodawca uważa, że artysta będący osobą prawną (otrzymujący bezpośrednio wynagrodzenie od Wnioskodawcy) nie może zostać opodatkowany na podstawie art. 17 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (działalność wykonywana osobiście, dotycząca płatników PIT), lecz na podstawie art. 7 (zyski przedsiębiorstw), Wnioskodawca zawiera umowę z osobą prawną, posiada dane do deklaracji podatkowej oraz certyfikat rezydencji właśnie tej osoby prawnej, a nie poszczególnych osób fizycznych, będących pracownikami tej osoby prawnej. Byłoby to też krzywdzące gdyby, Wnioskodawca opodatkował pracowników osoby prawnej podatkiem, który powinna zapłacić w swoim Państwie osoba prawna z tytułu zysków przedsiębiorstw.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone m.in. w art. 21 ust. 1 ustawy o pdop.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 ustawy o pdop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pdop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała:

• Umowa z dnia 21 czerwca 1985r. zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989r. Nr 62, poz. 374, dalej „umowa polsko – włoska”),
• Umowa z dnia 19 stycznia 1977r. zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5, dalej „umowa polsko-francuska”),
• Umowy z dnia 24 maja 1977r. zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979r. Nr 27, poz. 157 ze zm., dalej „umowa polsko-norweska”), mająca zastosowanie do dochodów osiągniętych do końca 2010r.,
• Konwencja z dnia 09 września 2009r. zawarta między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899, dalej „umowa polsko-norweska”), mająca zastosowanie do dochodów osiągniętych od 01 stycznia 2011r.,
• Umowa z dnia 3 listopada 1993r. zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1997 r., Nr 11, poz. 58, dalej umowa „polsko-turecka”).
  
  

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko-włoskiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Natomiast art. 7 ust. 7 umowy polsko-włoskiej stanowi, iż jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Natomiast art. 7 ust. 7 umowy polsko-francuskiej stanowi, iż jeżeli w zyskach mieszczą się elementy dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tego artykułu nie naruszają postanowień tych innych artykułów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko – norweskiej, mającej zastosowanie do dochodów osiągniętych do końca 2010r. zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Zgodnie z art. 7 ust. 7 umowy polsko-norweskiej, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszone przez postanowienia niniejszego artykułu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko – norweskiej, mającej zastosowanie do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2011r. zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi. Zgodnie z art. 7 ust. 6 umowy polsko-norweskiej jeżeli zyski zawierają dochody, które stanowią przedmiot odrębnej regulacji w innych artykułach niniejszej Konwencji, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko - tureckiej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Natomiast art. 7 ust. 5 umowy polsko - tureckiego stanowi, iż jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

Postanowienia w zakresie dochodu uzyskiwanego przez artystów zostały szczegółowo uregulowane w art. 16 umowy, polsko – norweskiej oraz w art. 17 umów polsko-francuskiej polsko-włoskiej, polsko – tureckiej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 umowy polsko – norweskiej, mającej zastosowanie do dochodów osiągniętych do końca 2010r., bez względu na postanowienia art. 14 i 15 dochody artystów, na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych lub telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności mogą podlegać opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym wykonują oni te czynności.

Art. 17 ust. 2 umowy polsko-norweskiej jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie jest wypłacany temu artyście lub sportowcowi, ale innej osobie, dochód taki może być opodatkowany bez względu na postanowienia art. 7, 14 i 15 w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z działalności określonej w ust. 1, wykonywanej w ramach umów kulturalnych zawartych pomiędzy obu Państwami, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym artysta lub sportowiec ma miejsce zamieszkania (art. 17 ust. 3 umowy polsko-norweskiej).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 umowy polsko – norweskiej, mającej zastosowanie do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2011r. bez względu na postanowienia art. 7 i 14 niniejszej Konwencji, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, lub przez muzyka, lub sportowca, wykonujących działalność osobiście w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Art. 16 ust. 2 umowy polsko - norweskiej stanowi, że jeżeli dochód związany z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada na rzecz tego artysty lub sportowca lecz innej osobie, wówczas dochód ten, bez względu na postanowienia art. 7 i 14 niniejszej Konwencji, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Postanowienia ust. 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodu uzyskanego z działalności wykonywanej przez artystę lub sportowca w Umawiającym się Państwie, jeżeli ich pobyt w tym Państwie jest całkowicie lub w głównej mierze finansowany z funduszy publicznych jednego lub obydwu Umawiających się Państw, ich jednostek terytorialnych lub organów władz lokalnych. W takim przypadku dochód podlega opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym artysta lub sportowiec posiada miejsce zamieszkania (art. 16 ust. 3 umowy polsko-norweskiej).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 umowy polsko-włoskiej, bez względu na postanowienia art. 14 i 15 dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Art. 17 ust. 2 umowy polsko-włoskiej stanowi, że jeżeli dochód osiągnięty z osobiście wykonywanej działalności artysty lub sportowca nie przypada na rzecz artysty lub sportowca, lecz na rzecz innej osoby, dochód ten, bez względu na postanowienia art. 7, 14 i 15, może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Bez względu na postanowienia ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, dochody z rodzajów działalności określonych w ust. 1, wykonywanych w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane (art. 17 ust. 3 umowy polsko-włoskiej).

W myśl art. 17 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, bez względu na postanowienia art. 14 i 15 dochody zawodowych artystów, jak na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych oraz telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności, podlegają opodatkowaniu w tym z Umawiających się Państw, w którym wykonują oni te czynności.

Art. 17 ust. 2 umowy polsko-francuskiej stanowi, że jeżeli dochody z działalności wykonywanej osobiście prze artystę scenicznego lub sportowca są przyznawane innej osobie niż sam artysta lub sportowiec, mogą być one ze względu na postanowienia art. 7, 14 i 15 opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym dana działalność artystyczna lub sportowa jest wykonywana.

Bez względu na postanowienia ust. 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ust. 1 wykonywanej w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo, w którym artyści lub sportowcy mają miejsce zamieszkania, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (art. 17 ust. 3 umowy polsko-francuskiej).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 umowy polsko-tureckiej, bez względu na postanowienia art. 14 i 15 dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Art. 17 ust. 2 umowy polsko-tureckiej stanowi, że jeżeli dochód osiągnięty z osobiście wykonywanej działalności artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód ten, bez względu na postanowienia art. 7, 14 i 15, może być opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Bez względu na postanowienia ust. 1 i 2 tego artykułu, dochody z działalności określonej w ust. 1, wykonywanej w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ta działalność jest wykonywana (art. 17 ust. 3 umowy polsko-tureckiej).

W art. 3 ww. umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarto definicję „osoby” oraz „spółki”. Określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób. Natomiast „spółka” oznacza osobę prawną lub inną jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Treść pkt 11 Komentarza OECD do art. 17 ust. 2 stanowi, iż „Ustęp 1 artykułu dotyczy dochodu osiąganego przez artystów i sportowców z działalności wykonywanej przez nich osobiście. Ustęp 2 dotyczy sytuacji, w których dochód z ich działalności przypada innym osobom. Jeżeli dochód artysty lub sportowca przypada innej osobie i państwo źródła nie ma ustawowego prawa do "prześwietlenia" osoby uzyskującej dochód w celu opodatkowania go jako dochodu wykonawcy, to wówczas ust. 2 stanowi, że część dochodu, od której nie może być opodatkowany artysta lub sportowiec, może być opodatkowana jako dochód osoby, która go uzyskuje. Jeżeli osoba uzyskująca dochód jest przedsiębiorstwem, wówczas państwo źródła może go opodatkować, nawet gdy dochód nie może być przypisany zakładowi położonemu w tym państwie (…). W przypadku gdy np. „drużyna, zespół teatralny, orkiestra itp. posiadają osobowość prawną. Dochody ze spektakli lub występów sportowych mogą być wypłacone takiej jednostce. Członkowie drużyny lub zespołu teatralnego będą opodatkowani indywidualnie, zgodnie z ust. 1, w państwie, w którym odbył się spektakl lub występ sportowy; podatek dotyczy każdego wynagrodzenia uzyskiwanego za udział w spektaklu i występie sportowym. Jednakże jeżeli członkowie zespołu lub drużyny otrzymują stałe wynagrodzenie okresowe i trudno jest przypisać część tego stałego wynagrodzenia okresowego konkretnemu występowi, wówczas państwa członkowskie mogą zdecydować jednostronnie lub dwustronnie o nieopodatkowaniu takiej osoby. Zysk osiągnięty przez osobę prawną z tytułu konkretnego występu lub spektaklu podlega opodatkowaniu zgodnie z ust. 2.” (…) Jeżeli występ jest organizowany na ich obszarze, ust. 2 pozwala danemu państwu opodatkować zyski odprowadzone z dochodu artysty lub sportowca na rzecz przedsiębiorstwa. Jednakże państwa, których ustawodawstwo wewnętrzne nie daje możliwości stosowania takiego postanowienia, mogą uzgodnić między sobą inne rozwiązania lub wyeliminować w Konwencji ust. 2”

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, iż podatnik zamierza rozpocząć działalność gospodarczą (agencja artystyczna) polegającą na pośredniczeniu w zawieraniu umów z artystami zagranicznymi, będącymi osobami prawnymi, z siedzibą w różnych krajach. Umowa spisana przez Wnioskodawcę będzie obejmować przeniesienie praw autorskich, które będzie wydzielone z pozostałej części wynagrodzenia i ostatecznym odbiorcą będzie ta osoba prawna, jednakże Wnioskodawca wskazuje, iż pytanie dotyczy tylko wynagrodzenia za wykonanie artystyczne. Zagraniczne osoby prawne nie będą posiadały na terytorium Polski zakładu.

Działalność grup artystycznych posiadających osobowość prawną bez wątpienia związana będzie z osobistą działalnością zagranicznych artystów występujących w tej grupie artystycznej, wynagrodzenia z tego tytułu będą przypadały nie bezpośrednio artystom, lecz zespołowi dla którego te osoby pracują („innej osobie„ w rozumieniu w art. 16 ust. 2 umowy polsko – norweskiej oraz w art. 17 ust. 2 umów polsko-francuskiej, polsko-włoskiej, polsko – tureckiej). Zatem w świetle art. 16 ust. 2 i art. 17 ust. 2 ww. umów dochód (przychód) będzie podlegać opodatkowaniu w tym umawiającym się państwie, w którym działalność artystyczna będzie wykonywana, w przedmiotowej sprawie w Polsce.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania cytowany przez Wnioskodawcę art. 7 ww. umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, gdyż dochody uzyskiwane przez artystów zostały szczegółowo uregulowane w art. 16 umowy polsko – norweskiej oraz w art. 17 umów polsko-francuskiej, polsko-włoskiej, polsko – tureckiej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskanych przez osoby prawne mające siedzibę zagranicą prowadzące działalność artystyczną na terytorium Polski na podstawie art. 7 umów o unikania podwójnego opodatkowania zawartych z Włochami, Francją, Norwegią i Turcją jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1) oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.