Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-1030/12-4/KW
z 6 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2012 r. (data wpływu 12 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania sprzedaży użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie ogrodzeniem i parkingiem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania sprzedaży użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie ogrodzeniem i parkingiem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 02.11.2011 roku, na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego (poprzedzonej umową sprzedaży warunkowej oraz sprostowanej w dniu 17.11.2011r.), Spółdzielnia (Wnioskodawca) zbyła prawo użytkowania wieczystego gruntu o pow. 0,0513 ha położonego w … wraz z własnością posadowionych na gruncie budowli: ogrodzenia i parkingu, stanowiących odrębny przedmiot własności, za cenę … zł netto, powiększoną o podatek VAT w wysokości … zł, obliczony według stawki 23%. W związku z dokonaną sprzedażą wystawiona została faktura VAT i rozliczony podatek należny.

Na gruncie nie są wzniesione budynki. Sprzedana działka w miejscowym planie zagospodarowania terenu przeznaczona jest na cel usługowo handlowy. W ewidencji gruntów w opisie użytków działka jest sklasyfikowana jako zurbanizowane tereny niezabudowane. Budowle znajdujące się na gruncie w postaci parkingu i ogrodzenia są trwale z gruntem związane. Budowle zlokalizowane na gruncie zostały nabyte przez Sprzedającego w roku 1990, natomiast władanie gruntem w formie prawa wieczystego użytkowania gruntu nabyte zostało przez Zbywcę w miesiącu maju 1993r., na podstawie umowy o oddanie terenu w użytkowanie wieczyste. W dacie nabycia użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budowli nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a zatem nabycie tych budowli nie wiązało się z opodatkowaniem podatkiem VAT, tym samym Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabytych budowli.

Od daty nabycia budowli Zbywca nie dokonywał nakładów na istniejące budowle i nie odliczał tym samym podatku VAT od wydatków na modernizację tych budowli.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Budowle posadowione na gruncie według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych należy kwalifikować:

• parking - PKOB 2112 - ulice i drogi pozostałe;
  

• ogrodzenie - PKOB 2420 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane.
  
  

Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Parking jest utwardzony sześciokątnymi płytami betonowymi o szer. ok. 35 cm typu „trylinka” na podbudowie piaskowo-cementowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym sprzedaż użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budowli podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też była od tego podatku zwolniona?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ogrodzenie i parking (utwardzenie terenu) stanowią budowle w rozumieniu przepisów prawa budowlanego i są trwale z gruntem związane.

W niniejszej sprawie Zbywcy - dokonującemu dostawy - nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy nabyciu budowli i nie ponosił wydatków na ich ulepszenie. Zatem dokonujący dostawy spełnia warunki do zwolnienia dostawy budowli od podatku od towarów i usług. Jednocześnie zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyłącza się wartości gruntu. To powoduje, zdaniem Wnioskodawcy, iż cała transakcja zbycia użytkowania wieczystego wraz z budowlami korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie zaś do § 13 ust. 1 pkt 11 powołanego wyżej rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W tym miejscu wskazać należy, iż stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane).

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje także, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w dniu 02.11.2011 roku, na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, zbył prawo użytkowania wieczystego gruntu o pow. 0,0513 ha wraz z własnością posadowionych na gruncie budowli: ogrodzenia i parkingu, stanowiących odrębny przedmiot własności, za cenę … zł netto, powiększoną o podatek VAT w wysokości …. zł, obliczony według stawki 23%. W związku z dokonaną sprzedażą wystawiona została faktura VAT i rozliczony podatek należny. Na gruncie nie są wzniesione budynki. Sprzedana działka w miejscowym planie zagospodarowania terenu przeznaczona jest na cel usługowo handlowy. W ewidencji gruntów w opisie użytków działka jest sklasyfikowana jako zurbanizowane tereny niezabudowane. Budowle znajdujące się na gruncie w postaci parkingu i ogrodzenia są trwale z gruntem związane. Budowle zlokalizowane na gruncie zostały nabyte przez Sprzedającego w roku 1990, natomiast władanie gruntem w formie prawa wieczystego użytkowania gruntu nabyte zostało przez Zbywcę w miesiącu maju 1993r., na podstawie umowy o oddanie terenu w użytkowanie wieczyste. W dacie nabycia użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budowli nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a zatem nabycie tych budowli nie wiązało się z opodatkowaniem podatkiem VAT, tym samym Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabytych budowli. Od daty nabycia budowli Zbywca nie dokonywał nakładów na istniejące budowle i nie odliczał tym samym podatku VAT od wydatków na modernizację tych budowli. Budowle posadowione na gruncie według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych należy kwalifikować: parking - PKOB 2112 - ulice i drogi pozostałe, ogrodzenie - PKOB 2420 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Parking jest utwardzony sześciokątnymi płytami betonowymi o szer. ok. 35 cm typu „trylinka” na podbudowie piaskowo-cementowej.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przedmiotowe ogrodzenie oraz parking, zalicza się - wbrew temu, co twierdzi Wnioskodawca - do urządzeń budowlanych w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Rzeczy, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli. Bowiem te urządzenia budowlane nie pełnią samodzielnych funkcji budowlanych. W konsekwencji uznać należy, iż przedmiotowa nieruchomość gruntowa, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest niezabudowana.

Biorąc pod uwagę, iż ogrodzenie oraz parking stanowią urządzenia budowlane, a nie samodzielne budowle, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie wystąpiła dostawa budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

Przedmiotem dostawy było bowiem prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego wraz z urządzeniami budowlanymi.

Wobec powyższego, skoro ww. działka niezabudowana zgodnie z zapisami w miejscowym planie zagospodarowania terenu - jak wskazał Wnioskodawca - przeznaczona jest na cel usługowo handlowy, to należy uznać, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei dla dostawy urządzeń budowlanych, tj. ogrodzenia i parkingu ustawodawca nie przewidział w ustawie oraz przepisach wykonawczych do ustawy stawek preferencyjnych oraz zwolnienia, w związku z czym zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku VAT.

Reasumując, zbycie prawa użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu przeznaczonego pod zabudowę wraz z posadowionymi na tym gruncie urządzeniami budowlanymi Wnioskodawca winien opodatkować podstawową stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.