INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 07 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko od dnia 01.03.2010 r. Wcześniej był wspólnikiem w spółce cywilnej, która prowadziła działalność gospodarczą od dnia 16.10.2009 r. do dnia 28.02.2010 r.

Spółka miała status małego podatnika i nie korzystała z możliwości dokonania odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w art. 22k ust 7 ustawy o PIT. Wartość sprzedaży netto za okres od 01.03.2010 r. do dnia 31.12.2010 r. była u podatnika niższa niż 1200000 Euro w związku z powyższym podatnik posiada status małego podatnika. W listopadzie 2010 roku podatnik nabył wózek widłowy, niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej. Wózek widłowy zaliczany jest do grupy 76 KRŚT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym podatnik który wcześniej był wspólnikiem w spółce cywilnej, ale nie korzystał z amortyzacji o której mowa w art. 22k ust 7 ustawy o PIT może dokonać jednorazowej amortyzacji w działalności gospodarczej prowadzonej na własne imię i nazwisko...

Zdaniem podatnika, w/w jednorazowa amortyzacja jest możliwa z uwagi na wykładnię celowościową przepisu art. 22k ust. 7 i 11 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 100.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Zakup wózka widłowego mieści się w grupie środków trwałych, które mogą podlegać jednorazowej amortyzacji. Wątpliwości budzi zapis ust. 11 art. 22k, który wyłącza zastosowanie jednorazowej amortyzacji w przypadku podatników, którzy w roku rozpoczęcia działalności prowadzili działalność m.in. jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej. Spółka cywilna bezsprzecznie jest taką spółką. Jednakże z uwagi na cel zapisu art. 22k ust. 11 należy wskazać, iż zapis ten miał na celu zapobieżeniu nadmiernemu obciążaniu kosztów podatkowych firm poprzez dokonywanie przekształceń własnościowych prowadzonej działalności w celu obejścia prawa i dokonywanie kilkakrotnie jednorazowych odpisów amortyzacyjnych do wartości limitu. Podatnik nie korzystał z amortyzacji jednorazowej w spółce cywilnej, w związku z powyższym chciałby skorzystać z takiej możliwości w firmie prowadzonej na własne imię i nazwisko. Wyłączenie takiej możliwości w tym konkretnym przypadku narusza zasadę równego traktowania podatników. Zdaniem podatnika spełnia on przesłanki do zastosowania uprawnienia, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ponieważ posiada status małego podatnika, natomiast środek trwały znajduje się w grupie środków trwałych, które mogą podlegać jednorazowej amortyzacji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

• mali podatnicy lub

• podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.
  
  

Przepis art. 22k ust. 11 ww. ustawy stanowi, iż ust. 7 tegoż samego artykułu nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia:

• prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub

• działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
  
  

Przepis ten wyłącza zatem Wnioskodawczynię z możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji jako podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą.

Określenie „mały podatnik” zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W przypadku jednorazowej amortyzacji istotnym jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia „małego podatnika” w przypadku:

1. osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 1200 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce nie będącej osobą prawną,
2. gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki nie będącej osobą prawną do limitu 1200 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w tej spółce.
   
   

Skoro zarówno przychody jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie będącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką, a nie ze wspólnikami tej spółki. W konsekwencji, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych, może dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tj. odrębnie spółka i odrębnie wspólnik prowadzący indywidualnie działalność gospodarczą.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w 2010r. Wnioskodawczyni nie może dokonać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przedmiotowego środka trwałego. Wnioskodawczyni nie spełnia bowiem ani kryteriów pozwalających uznać Ją za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą ani kryteriów pozwalających uznać ją za „małego podatnika”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.