Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2013 r. (data wpływu 28 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług reklamowo – sponsoringowych oraz usług udostępniania miejsc pod stoiska handlowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT usług reklamowo – sponsoringowych oraz usług udostępniania miejsc pod stoiska handlowe,

• prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków ponoszonych na organizację „Dni X” w latach 2009 i 2010.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 lutego 2013 r. (data wpływu 28 lutego 2013 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W 2009 r. oraz 2010 r. (w miesiącach letnich) Gmina organizowała plenerową imprezę o nazwie „...”. W ramach tego wydarzenia odbywają się koncerty muzyczne, przeglądy artystyczne (np. recytacje wierszy), turnieje sportowe, konkursy, zabawy, spotkania, itp.

Imprezy generalnie były przeznaczone dla mieszkańców X, okolicznych miejscowości, przyjezdnych, etc., przy czym wstęp na imprezę był nieodpłatny.

Niemniej jednak, w miejscu organizacji imprez Gmina udostępnia odpłatnie zewnętrznym podmiotom miejsca pod stoiska handlowe (głównie gastronomiczne).

Gmina świadczyła również na rzecz podmiotów zewnętrznych odpłatne usługi reklamowo - sponsoringowe. Świadczone przez Gminę usługi w tym zakresie polegały w szczególności na:

1. umieszczeniu logotypu sponsora na materiałach promujących imprezę (m.in. ulotkach, zaproszeniach, plakatach, etc.),
2. zamieszczeniu logo sponsora na stronach internetowych Gminy,
3. zamieszczeniu informacji o fakcie sponsoringu przez sponsora na banerach,
4. informacjach spikerskich dotyczących sponsora, wygłaszanych publicznie w trakcie imprezy, w sposób zwyczajowo przyjęty i przy użyciu aparatury nagłaśniającej,
5. udostępnieniu sponsorowi możliwości wystawienia banerów oraz balonu reklamowego i zapewnieniu przyłącza z energią elektryczną.
   
   

W związku ze świadczeniem wskazanych powyżej usług, tj. usług udostępniania miejsc pod stoiska handlowe oraz usług reklamowo - sponsoringowych, Gmina wystawiała faktury VAT, wykazywała VAT należny, ujmowała wartość z tytułu tych świadczeń wraz z podatkiem należnym w rejestrach VAT oraz w deklaracjach VAT-7.

W związku z organizacją imprez Gmina ponosiła szereg wydatków, w tym w szczególności na usługi wykonawców (oprawa artystyczna), wynajem sprzętu, usługi ochrony, media, promocja imprez, usługi transportowe, przygotowanie terenu.

W związku z powyższymi wydatkami, Gmina otrzymywała faktury VAT wraz z wykazanymi na nich kwotami podatku. Wydatki te mają charakter ogólny, były związane z całokształtem imprezy i nie da się ich przyporządkować do konkretnego elementu imprezy, jednego zdarzenia podczas imprezy, określonej grupy uczestników imprezy, etc.

W piśmie z dnia 25 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że organizacja imprez „…” należała do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Dz. U. 1990 Nr 16, poz. 95.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji imprez „Dni X” zostały wykorzystane:

• zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. świadczenia usług udostępniania miejsc pod stoiska handlowe oraz usług reklamowo – sponsoringowych.

• jak też do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług –organizacji koncertów muzycznych, przeglądów artystycznych (np. Recytacji wierszy), turniejów sportowych, konkursów, zabaw, spotkań, itp. Przeznaczonych dla mieszkańców X, okolicznych miejscowości, przyjezdnych, etc., na które to wydarzenia wstęp był nieodpłatny.
  
  

Gmina nie ma obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Faktury VAT dokumentujące wydatki poniesione w związku z organizacją imprez „…” zostały wystawione na Gminę.

Gmina nie dokonywała odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z organizacją przedmiotowych imprez. Gmina nie dokonywała odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z organizacją przedmiotowych imprez, ponieważ Gmina nie była pewna czy w przedmiotowej sytuacji przysługuje jej prawo do dokonania odliczenia VAT. Przed dokonaniem odliczenia VAT, kwestię tę Gmina zamierza potwierdzić w drodze interpretacji indywidualnej.

Świadczenie usług reklamowo – sponsoringowych na rzecz podmiotów zewnętrznych przez Gminę wynikało z zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 1).

Czy świadczone przez Gminę usługi reklamowo – sponsoringowe oraz usługi udostępniania miejsc pod stoiska handlowe podlegają opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, Świadczone przez Gminę usługi reklamowo – sponsoringowe oraz usługi udostępniania miejsc pod stoiska handlowe podlegają opodatkowaniu.

Uzasadnienie stanowiska Gminy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w związku z faktem, że świadczenia Gminy dokonywane na rzecz sponsorów oraz dzierżawców miejsc pod stoiska handlowe nie stanowią dostawy towaru, zdaniem Gminy należy je zaklasyfikować jako usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, w świetle powyższych regulacji, w przypadku działania przez Gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, tj. w analizowanym przypadku umowy ze sponsorami na świadczenie usług reklamowych oraz umowy z dzierżawcami na udostępnianie miejsc pod stoiska handlowe, Gmina występuje w roli podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., gdyż przedmiotem wniosku jest ewentualne opodatkowanie podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę w latach 2009–2010.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z zapisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W świetle powyższego należy zauważyć, iż umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki. Wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym – jak wynika z art. 659 § 2 ww. ustawy czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

A zatem umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru w rozumieniu art. 7 i świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Powołany wyżej przepis jednoznacznie wskazuje, iż zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż udostępnienie miejsc pod stoiska handlowe będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem. W 2009 r. oraz w 2010 r. (w miesiącach letnich) Gmina organizowała plenerową imprezę o nazwie „...”. Imprezy generalnie były przeznaczone dla mieszkańców, okolicznych miejscowości, przyjezdnych, etc., przy czym wstęp na imprezę był nieodpłatny. W miejscu organizacji imprez Gmina udostępnia odpłatnie zewnętrznym podmiotom miejsca pod stoiska handlowe (głównie gastronomiczne). Gmina świadczyła również na rzecz podmiotów zewnętrznych odpłatne usługi reklamowo - sponsoringowe. W związku ze świadczeniem wskazanych powyżej usług, tj. usług udostępniania miejsc pod stoiska handlowe oraz usług reklamowo - sponsoringowych, Gmina wystawiała faktury VAT, wykazywała VAT należny, ujmowała wartość z tytułu tych świadczeń wraz z podatkiem należnym w rejestrach VAT oraz w deklaracjach VAT-7. Świadczenie usług reklamowo – sponsoringowych na rzecz podmiotów zewnętrznych przez Gminę wynikało z zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz powołane przepisy podatkowe należy stwierdzić, że odpłatne usługi reklamowo – sponsoringowe oraz usługi udostępniania (wynajem) miejsc pod stoiska handlowe, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca świadcząc usługi reklamowo – sponsoringowe oraz usługi udostępniania miejsc pod stoiska handlowe (na podstawie umów cywilnoprawnych) jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie do art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług reklamowo – sponsoringowych oraz usług udostępniania miejsc pod stoiska handlowe, natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków ponoszonych na organizację „Dni X” w latach 2009 i 2010 został rozpatrzony interpretacją Nr IPTPP4/443-826/12-5/UNR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Powrót