INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16.12.2010 r. (data wpływu 17.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie nie ujęcia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych budynków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.12.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie nie ujęcia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych budynków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka) z siedzibą w W jest spółką należącą do grupy A. i prowadzi działalność deweloperską: - na rynku nieruchomości komercyjnych, oraz - na rynku nieruchomości mieszkaniowych.

W zakresie nieruchomości komercyjnych, Spółka realizuje budowę centrum handlowo-usługowego w R „Galeria …..” (dalej: „Galeria”). Na terenie Galerii znajdzie się około 170 sklepów, kino, kawiarnie i część restauracyjna. Planowany termin uzyskania pozwolenia na użytkowanie Galerii to marzec 2011 r. Termin otwarcia Galerii planowany jest na kwiecień 2011 r. Ponadto, obok Galerii, na terenie tzw. Centrum Spółka wybudowała nowoczesny Aquapark z basenami, jacuzzi, sauną oraz fitness klubem (dalej: „Aquapark”). Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie Aquaparku we wrześniu 2010 r. Oficjalne otwarcie Aquaparku (przekazanie do używania) odbyło się w listopadzie 2010 r. Obecnie Spółka prowadzi eksploatację Aquaparku. Natomiast w zakresie nieruchomości mieszkaniowych, w pobliżu Galerii, Spółka realizuję budowę osiedla mieszkaniowego (około 350 apartamentów na sprzedaż).

Spółka początkowo zamierzała prowadzić działalność w zakresie prowadzenia wynajmu i obsługi centrum handlowo- usługowego i eksploatacji Aquaparku we własnym zakresie. Jednakże, w sierpniu 2010 r., z uwagi na różnice pomiędzy działalnością w zakresie nieruchomości komercyjnych i mieszkaniowych, w celu zwiększenia efektywności zarządzania projektem komercyjnym, zdecydowała się na restrukturyzację swojej działalności i przeniesienie działalności w zakresie nieruchomości komercyjnych (Galerii i Aquaparku) do innego podmiotu. Zarząd Spółki podjął uchwałę w tym zakresie w sierpniu 2010 r.

Spółka zamierza wnieść aportem zespół materialnych i niematerialnych składników majątku związanych z działalnością w zakresie nieruchomości komercyjnych (tj. Galeria i Aquapark) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zespół składników, majątku stanowiący przedmiot aportu jest wydzielony w formie oddziału Spółki i kwalifikować się będzie jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP.

Wniesienie aportu planowane jest przed sierpniem 2011 r.

Decyzja o przeniesieniu nieruchomości komercyjnych do innego podmiotu została podjęta jeszcze przed przekazaniem Aquaparku do używania. Z uwagi na fakt, iż Spółka nie miała w momencie przekazania do używania i nie ma zamiaru używać Aquaparku przez okres dłuższy niż rok od momentu przekazania go do używania, Aquapark oraz inne składniki majątkowe z nim związane nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że budynki Aquaparku oraz Galerii (dalej: Budynki) nie powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki, ponieważ w odniesieniu do tych budynków przewidywany okres używania, tj. okres pomiędzy datą przekazania do używania (po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie) a datą ich planowanego zbycia jest krótszy niż rok.

Stanowisko Spółki

Spółka stoi na stanowisku, że budynki Aquaparku oraz Galerii nie powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki, ponieważ w odniesieniu do tych budynków przewidywany okres używania, tj. okres pomiędzy datą przekazania do używania (po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie) a datą ich planowanego zbycia jest krótszy niż rok.

Zasady dotyczące amortyzacji określają przepisy art. 16a-m ustawy o PDOP. Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c ustawy o PDOP, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowie, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (zwane środkami trwałymi). Zatem, aby Budynki mogły zostać uznane za środki trwałe, muszą spełniać następujące warunki: a) stanowić własność lub współwłasność Spółki, b) być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania, c) przewidywany okres ich używania musi być dłuższy niż rok, d) muszą być wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

W przedstawionym stanie faktycznym za oczywiste oraz nie wymagające komentarza należy uznać spełnienie przez Budynki warunków przedstawionych w punktach a) i d). W odniesieniu do punktów b) i c) niezbędne jest przeprowadzenie pogłębionej analizy.

Słownik języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) definiuje słowo kompletny jako: taki, w którym nie brakuje żadnego z elementów. W drukowanym wydaniu tegoż słownika (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998) znajdujemy natomiast wyjaśnienie, iż kompletny to: „nie mający braków, obejmujący całość z danego zakresu, całkowity, zupełny”. Zdaniem Spółki, z powyższych definicji wywieść należy, iż rzecz kompletna to rzecz, której nie brakuje żadnego elementu, nie wymagająca dalszych działań, ukończona. W odniesieniu do konstruowanego budynku „kompletny” oznacza zatem, iż proces konstrukcyjny budynku został zakończony, a wszystkie prace przewidziane w projekcie objętym pozwoleniem na budowę zostały wykonane. Na gruncie powyższego uznać należy, iż Budynki spełniają / będą spełniały warunek kompletności, o którym mowa w art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP, w momencie ukończenia procesu konstrukcyjnego oraz wykonania prac objętych pozwoleniem na budowę oraz uzyskania odpowiednich pozwoleń na ich użytkowanie,

W odniesieniu do warunku zdatności do użytku, należy zauważyć, iż przepis art. 16a ust. 1 nie definiuje sposobu, w jaki należy tę zdatność ustalić. W ocenie Spółki, w obliczu braku odpowiednich przepisów w ustawie o PDOP, w odniesieniu do obiektów budowlanych należy odwołać się do ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 (tekst jednolity Dz.U. 2006 Nr 156, poz. 1118 ze zm., dalej: „ustawa PB”). Stosownie do art. 55 ustawy PB, zdatność do użytkowania zostaje potwierdzona decyzją o pozwoleniu na użytkowanie. Spółka uzyskała prawomocne pozwolenie na użytkowanie Aquaparku we wrześniu 2010 r. Termin uzyskania pozwolenia na użytkowanie Galerii jest planowany na marzec 2011 r.

Należy zatem stwierdzić, iż warunek kompletności i zdatności do użytku przedstawiony w punkcie b) został spełniony w przypadku Aquaparku, a w przypadku Galerii zostanie spełniony w momencie uzyskania pozwolenia na użytkowanie.

Zgodnie z punktem c) powyżej, aby podatnik mógł uznać składnik majątku za środek trwały, dodatkowo, przewidywany okres używania tego składnika majątku przez danego podatnika powinien być dłuższy niż rok. Należy zaznaczyć, iż przewidywany okres używania to okres, w jakim podatnik zamierza używać składnik majątku. W związku z powyższym kwalifikacja danego składnika majątku jako środka trwałego bądź brak takiej kwalifikacji zależeć będzie m.in. od zamierzeń podatnika co do okresu jego wykorzystania. W szczególności, jeżeli Spółka zamierza wykorzystywać składnik przez okres krótszy niż rok, nie powinna uznawać go za środek trwały ani wpisywać do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. W związku z faktem, że Spółka planuje (i planowała przed zakończeniem budowy Budynków i otrzymaniem pozwoleń na użytkowanie) zbycie Budynków w formie wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki do innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w okresie krótszym niż rok od momentu, w którym Budynki stały / staną się zdatne do użytkowania, należy zatem uznać, iż nie mogą one stanowić środków trwałych Spółki.

Ponieważ przewidywany okres używania Budynków w Spółce, liczony od momentu spełnienia przez nie warunku kompletności i zdatności do użytkowania, będzie krótszy niż rok, Spółka nie będzie miała prawa do wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych. Spółka pragnie podkreślić, iż podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2009 r., sygn. IPPB5/423-279/09-3/DG

Na podstawie art. 16e ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP wprowadzenie Budynków do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych byłoby oczywiście konieczne, gdyby faktyczny okres ich używania przez Spółkę przekroczył jednak rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.