INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 września 2010 r.), uzupełnionym w dniach 19 i 29 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka może przyjąć kwotę 3.500.000,00 PLN w pierwszym etapie jako koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana będzie wysokość należnej jej pomocy publicznej w postaci zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, mimo ze przewyższa ona minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu (pytanie wymienione we wniosku jako pierwsze) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka może przyjąć kwotę 3.500.000,00 PLN w pierwszym etapie jako koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana będzie wysokość należnej jej pomocy publicznej w postaci zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, mimo ze przewyższa ona minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 listopada 2010 r. Znak IBPBI/2/423-1202/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniach 19 i 29 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Prowadzi działalność gospodarczą poza strefą ekonomiczną od roku 2000. Głównym rodzajem działalności Spółki jest produkcja opakowań z tworzyw sztucznych. Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie ksiąg rachunkowych. Zgodnie z definicją zawarta w art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE)... (Dz. Urz. UE L 63 z 28 lutego 2004 r.) Spółka jest małym przedsiębiorstwem. Dnia 13 listopada 2007 r. Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej SSE lub Strefa). Zezwolenie to dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów z tworzyw sztucznych (PKWiU -25.2) wytwarzanych na terenie strefy. Zezwolenie zostało udzielone do 08 sierpnia 2016 r. W zezwoleniu określono następujące warunki prowadzenia działalności na terenie SSE:

1. Zatrudnienie co najmniej 14 osób, w tym 6 po dniu uzyskania zezwolenia, w terminie do 31 grudnia 2010 r. i utrzymanie tego poziomu zatrudnienia do 31 grudnia 2015 r.
2. Poniesienie wydatków inwestycyjnych (w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202 poz. 1485 z pózn. zm.), o łącznej wartości co najmniej 2.290.000,00 PLN w terminie do dnia 31 grudnia 2010 roku.
3. Termin zakończenia inwestycji – 31 grudnia 2010 r.
4. Przestrzeganie Regulaminu Specjalnej Strefy Ekonomicznej i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.
   
   

Wszystkie powyższe warunki zostaną wypełnione, a innych w Zezwoleniu nie zawarto (nie zawiera ono również maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji). Po uzyskaniu ww. Zezwolenia Spółka kupiła na terenie strefy grunt i rozpoczęła proces inwestycyjny zmierzający do budowy hali produkcyjnej z pomieszczeniami administracyjno - biurowymi. Inwestycja ta będzie ukończona do 31 grudnia 2010 r. Nakłady inwestycyjne wraz z ceną gruntu i nowych maszyn na wyposażenie hali wyniosą około 3.500.000,00 PLN. Ponadto, Spółka planuje w okresie objętym Zezwoleniem ponieść dodatkowe nakłady inwestycyjne związane z działalnością gospodarczą na którą to zezwolenie zostało wydane, w postaci wybudowania drugiej hali i wyposażenia jej w maszyny. Nakłady te szacuje na kwotę ok. 3.000.000,00 PLN. W styczniu 2011 r. Spółka rozpoczyna działalność gospodarczą określoną w Zezwoleniu na terenie Strefy i zamierza korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 pkt 34 ustawy o pdop. Spółka będzie więc zobowiązana do kalkulacji przysługującej jej maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może w zgodzie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przepisami strefowymi przyjąć kwotę 3.500.000,00 PLN w pierwszym etapie jako koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana będzie wysokość należnej jej pomocy publicznej w postaci zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, mimo ze przewyższa ona minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu... (pytanie wymienione we wniosku jako pierwsze)...

Zdaniem Spółki, limit pomocy publicznej (maksymalna kwota zwolnienia od podatku dochodowego) w związku z inwestycjami związanymi z działalnością gospodarczą określoną w Zezwoleniu w opisanym wyżej przypadku należy obliczać w oparciu o wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, również w przypadku gdy przekraczają one kwotę minimalnych wydatków inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu czyli 2.290.000,00 PLN. Z analizy przepisów art. 12 i art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz art. 17 ust. 11 pkt 34 ustawy o pdop, wynika, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia od podatku dochodowego nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w maksymalnej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Na podstawie § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2008 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej dla Spółki wielkość pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego wynosi 60% kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 6 tego rozporządzenia. Według oceny Spółki „wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą jest cała wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z działalnością określoną w Zezwoleniu (kwota ok. 3.500.000,00 PLN w pierwszym etapie). Spółka sądzi, że przyjęcie do obliczenia wartości zwolnienia podatkowego kwoty faktycznie poniesionych kosztów inwestycyjnych jest zgodne z posiadanym Zezwoleniem, ponieważ w nim określona jest jedynie minimalna wartość wydatków inwestycyjnych (2.290.000,00 PLN) jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy. Użyte jest sformułowanie „co najmniej”. Zezwolenie nie zawiera pułapu maksymalnego poniesionych wydatków inwestycyjnych, od którego należałoby kalkulować wysokość pomocy publicznej. Spółka sądzi, że taka konstrukcja Zezwolenia (określenie tylko dolnej granicy wydatków inwestycyjnych bez podania maksymalnej) upoważnia ją do przyjęcia faktycznie poniesionych kosztów inwestycyjnych jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą bez występowania o zmianę tego Zezwolenia lub wydanie nowego. Istotę wyżej przedstawionego stanowiska prezentują również organy podatkowe w licznych interpretacjach indywidualnych, np.:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Znak ITPB3/423-120/09/DK,
• w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak ILPB3/423-1165/09-2/ŁM, interpretacja indywidualna,
• w postanowieniu Urzędu Skarbowego w Sieradzu z dnia 12 września 2007 r., Znak US l/415/26/07/SŁ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. u z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 ustawy o pdop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746 ze zm., zwaną dalej „ustawą zmieniającą”), która weszła w życie z dniem 04 sierpnia 2008 r., wprowadzono zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ustawy zmieniającej art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie:

Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z kolei z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy zmieniającej wynika, iż zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 13 listopada 2007 r. Zatem w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowił, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 5 ustawy zmieniającej, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1550) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
  
  

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.).

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Zgodnie § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
   
   

Przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 muszą być zaliczone do składników majątku podatnika, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.
   
   

Jeżeli poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu.

W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniona jest do dalszego korzystania z tej pomocy w ww. zakresie. Jednocześnie należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania wymienionego we wniosku jako drugie wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.