2012.12.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-841/12-5/MW
z 20 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21.09.2012 r. (data wpływu 24.09.2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 17.10.2012r. (data nadania 18.10.2012r., data wpływu 19.10.2012r.) oraz pismem z dnia 10.12.2012r. (data nadania 11.12.2012r., data wpływu 12.12.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii oraz możliwości dokonania korekty zeznań – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.09.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii oraz możliwości dokonania korekty zeznań.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem świadczącym usługi w zakresie przesyłu energii elektrycznej. W związku z zaleceniami prawa unijnego ze struktur X. S.A. (dalej: „X.”) wydzielona została Spółka, której przekazano rolę prowadzenia działalności w charakterze operatora systemu przesyłowego wraz z wydzierżawieniem majątku niezbędnego do prowadzenia tej działalności. Powyższe działanie miało na celu ustanowienie w strukturze Grupy X. podmiotu niezależnego co do formy prawnej, organizacji i podejmowania decyzji związanych z przesyłaniem energii elektrycznej, a przez to spełnienie wymogów prawa unijnego w tym zakresie. Ze względu na skalę działalności gospodarczej podmiotów Grupy X. i osiągniętą przez nie pozycję konkurencyjną oraz określony przepisami prawa zakres funkcji pełnionych przez operatora systemu przesyłowego i ich istotność dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego państwa, wdrażany proces restrukturyzacji został zaprojektowany wieloetapowo, w sposób umożliwiający przeprowadzenie reorganizacji przy zachowaniu bezpieczeństwa funkcjonowania systemu elektroenergetycznego przy jednoczesnym utrzymaniu pozycji konkurencyjnej podmiotów Grupy X.

Celem procesu było doprowadzenie do sytuacji, w której istnieje całkowicie wydzielony operator przesyłu elektroenergetycznego. Całkowite wydzielenie operatora systemu przesyłowego przewidziane zostało już w treści umowy dzierżawy przedsiębiorstwa. Pierwszym istotnym etapem reorganizacji było bowiem zawarcie transakcji polegającej na wydzierżawieniu majątku niezbędnego do prowadzenia działalności operatora systemu przesyłowego przez X. na rzecz Spółki. Na mocy postanowień umowy dzierżawy przedsiębiorstwa, zawartej pomiędzy X. i Spółką, Spółka, w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu funkcji operatora systemu przesyłowego, od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. używała i pobierała pożytki z przedsiębiorstwa oddanego jej w dzierżawę przez X.. Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy przedsiębiorstwa, na przedsiębiorstwo składały się między innymi wartości niematerialne i prawne służące do wykonywania funkcji operatora przesyłowego (dalej „WNiP”).

Następnie na mocy aktu notarialnego z dnia 5 grudnia 2007 r., doszło do podziału X. przez wydzielenie w trybie określonym w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych w drodze przeniesienia części majątku X. na Spółkę. Majątek ten, co do zasady, był tożsamy z majątkiem podlegającym dzierżawie przez Spółkę w okresie do 31 grudnia 2007 r. Podział nastąpił z dniem rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, co miało miejsce w dniu 31 grudnia 2007 r. i z tym też dniem własność przedsiębiorstwa przeszła na Spółkę. Majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek X. (osoby dzielonej) stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej i funkcjonowały jako oddział samobilansujący w ramach struktury X.

W okresie od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2007 r., w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie technologicznym, X. dokonywała płatności z tytułu wydatków na nabycie praw do korzystania z systemów informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego dla dzierżawionego wówczas Spółce przedsiębiorstwa (dalej: „Systemy IT”). Powyższe Systemy IT spełniały kryteria wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej na podstawie art. 16b ustawy z dnia 12 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) i zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych X. w latach 2006-2007. Wydatki na nabycie przedmiotowych Systemów IT, w tym koszty licencji, praw autorskich i wdrożenia, zostały uwzględnione w ich wartości początkowej.

Koszty i przychody podatkowe za rok 2006 związane z działalnością dzierżawionego przedsiębiorstwa zostały uwzględnione w zeznaniu podatkowym złożonym przez X. Natomiast Spółka, jako następca prawny X., składając zeznanie podatkowe za 2007 rok, wykazała koszty i przychody własne oraz przedsiębiorstwa przejętego z końcem 2007 r. od X. (w tym koszty amortyzacji WNiP oddanych do używania w roku 2007 w ramach oddziału samobilansującego), potwierdzając tym samym przejęcie wszystkich praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do dzierżawionego, a następnie przeniesionego na Spółkę przedsiębiorstwa.

Płatności z tytułu wydatków na nabycie Systemów IT, które zostały dokonane przez poprzednika prawnego Spółki w roku podatkowym poprzedzającym wprowadzenie tych Systemów IT do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowiły przedpłaty (zadatki) w myśl art. 18b ust. 5 ustawy o CIT.

Pomijając wspomniane wyżej przedpłaty (zadatki), poniesione przez poprzednika prawnego Spółki, wydatki na nabycie Systemów IT zostały w całości zapłacone podmiotowi uprawnionemu (tj. ostatecznie poniesione) w roku podatkowym, w którym te Systemy IT wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, bądź w roku następującym po tym roku.

Innowacyjność wskazanych wyżej Systemów IT zostanie potwierdzona opiniami jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 ze zm.), jako spełniających przesłanki do zastosowania ulgi na nowe technologie stosownie do art. 18b ust. 2 in fine ustawy o CIT. Spółka uzyska opinie potwierdzające, że wskazane we wniosku Systemy IT stanowiące wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, umożliwiają wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i nie są stosowane przez okres dłuższy niż 5 ostatnich lat (dalej: „Pozytywne Opinie”).

X. ani Spółka nie prowadziły działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. X. ani Spółka nie udzieliły w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii, nie została ogłoszona ich upadłość obejmująca likwidację majątku oraz nie zostały postawione w stan likwidacji. X. ani Spółka nie otrzymały zwrotu wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

W roku podatkowym 2006 X. ani Spółka nie rozpoznały straty podatkowej. Wielkość ich dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej nie była niższa od kwoty przysługujących odliczeń (art. l8b ust. 6 zd. 2). X. ani Spółka nie skorzystały z ulgi z tytułu nabycia nowych technologii.

W roku podatkowym 2007 X., ani Spółka nie rozpoznały straty podatkowej. Wielkość ich dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej nie była niższa od kwoty przysługujących odliczeń (art. 18b ust. 6 zd. 2). X. ani Spółka nie skorzystały z ulgi z tytułu nabycia nowych technologii.

Pismem z dnia 10 grudnia 2012r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek wskazując, iż nabycie licencji na dany system informatyczny spośród systemów objętych wnioskiem umożliwiło/umożliwi udoskonalanie usług świadczonych przez Spółkę, na jeden lub kilka poniższych sposobów:

skrócenie czasu wykonywania zadań w obszarze prowadzenia ruchu Krajowego Systemu Energetycznego,

ograniczenie kosztów świadczenia usług i w efekcie świadczenie ulepszonych usług,

poprawę jakości usług m.in. poprzez zapewnienie wyższego poziomu niezawodności,

skrócenie czasu wykonywania zadań w obszarze przygotowania danych pomiarowo-rozliczeniowych niezbędnych dla prawidłowego działania systemów Spółki, używanych do monitorowania i zarządzania siecią,

poprawę obsługi podmiotów współpracujących ze Spółką poprzez wsparcie w tworzeniu kolejnych wersji danych rozliczeniowych oraz ewidencjonowania historii rozliczeń z ów podmiotami,

sprawniejszą obsługę klienta,

zwiększenie wydajności modułu Centralnego Systemu Pomiarowo-Rozliczeniowego (CSPR) oraz innych modułów, kluczowego dla Spółki Systemu Informatycznego Rynku Energii (SIRE),

automatyzację obsługi i procesu utrzymania aktualnej sieci elektroenergetycznej,

zapewnienie spójności danych pomiarowo-rozliczeniowych sieci, udostępnianych interesariuszom wewnętrznym i zewnętrznym, tj. wszystkim podmiotom zainteresowanym informacjami nt parametrów funkcjonowania sieci,

optymalizację wykorzystania aktualnej sieci elektroenergetycznej.

Spółka zwraca uwagę, że zgodnie z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 18b ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011r. nr 74, poz. 397 ze zm.) okoliczność, czy nabyta wiedza technologiczna umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług, każdorazowo jest/będzie potwierdzona odpowiednią opinią jednostki naukowej, o której mowa w tym przepisie i do której kompetencji ustawodawca przekazał ocenę tej okoliczności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy założeniu, że Spółka uzyska Pozytywne Opinie jednostki naukowej dotyczące Systemów IT wchodzących w skład przedsiębiorstwa przejętego od poprzednika prawnego, Spółka może na podstawie art. 75 § 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a oraz art. 75 § 3, a także art. 93c § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą zeznań podatkowych za lata 2006-2007 i skorzystać z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania:

w roku podatkowym, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w tym roku podatkowym lub w roku poprzedzającym ten rok podatkowy (nie wcześniej niż w roku 2006),
w roku podatkowym następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (nie później niż w roku 2008)?

Stanowisko Wnioskodawcy

Przy założeniu, że Spółka uzyska Pozytywne Opinie jednostki naukowej dotyczące Systemów IT wchodzących w skład przedsiębiorstwa przejętego od poprzednika prawnego, Spółka może na podstawie art. 75 § 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a oraz art. 75 § 3, a także art. 93c § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą zeznań podatkowych za lata 2006-2007 i skorzystać z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania:

w roku podatkowym, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w tym roku podatkowym lub w roku poprzedzającym ten rok podatkowy (nie wcześniej niż w roku 2006),
w roku podatkowym następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (nie później niż w roku 2008).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Przepisy obowiązujące

Zgodnie z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Jak wynika z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, którzy w zeznaniach podatkowych wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do treści art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.) do 30 września 2010 r. Jak wynika z art. 5 ustawy o zmianie ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1726), do odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie, o których mowa w art. 18b ust. 2 ustawy o CIT dokonywanych przed dniem 1 października 2010 r. i po dniu 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Zgodnie natomiast z treścią art. 18b ust. 4 ustawy o CIT, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z art. 18b ust. 5 ustawy o CIT wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków na nowe technologie w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Stosownie do art. 18b ust. 7 ustawy o CIT, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej na podstawie art. 18b ust. i ust. 5.

Jak wynika z art. 18b ust. 8 ustawy o CIT, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Biorąc pod uwagę powyższe warunki, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków:

uwzględnionych w wartości początkowej;
poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii;
zapłaconych w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym wprowadzono nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (przedpłaty, zadatki), jak również zapłaconych w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz
które nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Wskazane przez ustawodawcę warunki umożliwiające odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii muszą być spełnione kumulatywnie, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowych przewidzianych w art. 18b ustawy o CIT.

Następstwo prawne

Zgodnie z przepisem art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej „Osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku”.

W związku z podziałem X. przez wydzielenie, Spółka, zgodnie z planem podziału, przejęła prawo własności zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa miała służyć Spółce w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu funkcji operatora systemu przesyłu elektroenergetycznego.

W wyniku powyższej czynności prawnej, Spółka wstąpiła we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej (X.) w związku ze składnikami majątku wchodzącymi w skład nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że Spółka uzyskała m.in. prawo (przy spełnieniu warunków przewidzianych prawem) do skorzystania z ulgi na nabycie nowych technologii w odniesieniu do Systemów IT nabytych przez poprzednika prawnego Spółki, a następnie przejętych przez Spółkę w wyniku podziału, i obowiązek w zakresie rozliczania podatków w odniesieniu do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe zostało tym bardziej uzasadnione faktem złożenia przez Spółkę rocznego zeznania podatkowego za rok 2007 uwzględniającego również koszty i przychody zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejętej w tym roku.

Systemy IT

W ocenie Spółki, wdrożenie Systemów IT umożliwiło wytwarzanie nowych lub udoskonalanie usług w porównaniu do stanu przed ich wdrożeniem. Standard Systemów IT, jako nowych technologii w rozumieniu art. l8b ust. 1 został potwierdzony opiniami niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 ze zm.).

W zaprezentowanym stanie faktycznym prawa do rozwiązań technologicznych w postaci opisanych Systemów IT stanowiły dla poprzednika prawnego i stanowią dla Spółki wartości niematerialne i prawne w świetle przepisów ustawy o CIT, co jest jednym z warunków do uznania danej wiedzy technologicznej za nową technologię w rozumieniu tej ustawy.

Jak wynika z literalnej interpretacji art. 18b ustawy o CIT oraz ugruntowanej praktyki organów podatkowych, licencje na oprogramowanie komputerowe, które zostały wprowadzone przez podatnika do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, mogą być podstawą do skorzystania z preferencji podatkowej wynikającej z ulgi technologicznej, pod warunkiem wystawienia Pozytywnych Opinii jednostki naukowej.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-330/09-5/AM), który uznał, że podatnikowi przysługuje prawo do dokonania korekty deklaracji i odliczenia 50% kosztów poniesionych na nowe technologie w postaci licencji do programu komputerowego. Analogiczny pogląd zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2011 r. (sygn. lLPB3/423-29/10-2/AP) potwierdzając stanowisko, iż podatnik będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi system usprawniający procesy biznesowe.

Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2011 r. (sygn. ILPB3/423-858/10- 2/EK), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że w momencie niezastosowania odliczenia w roku, w którym odliczenie przysługiwało, w celu skorzystania z prawa do odliczenia ulgi technologicznej, podatnik może złożyć korektę deklaracji za rok, w którym to odliczenie przysługiwało, z zastrzeżeniem, że spełnione zostały wszystkie warunki niezbędne do zastosowania ulgi, o której mowa w art. l8b ustawy o CIT i nie upłynął termin przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jak wynika zaś z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, wartość początkowa nabytej licencji na korzystanie z Systemów IT będzie powiększona o wydatki dotyczące ich wdrożenia, rozumiane jako koszty wdrożenia naliczone do dnia przyjęcia Systemów IT do używania. Powyższe stanowisko jest powszechnie akceptowane w praktyce organów podatkowych co potwierdza m. in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-60/11-2/AM), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 2010 r. (sygn. ILPB3/423-483/10-4/MM) oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 listopada 2008 r. (sygn. ILPB3/423-502/08-3/HS).

Umowa dzierżawy przedsiębiorstwa a prawo do ulgi na nowe technologie

W ocenie Spółki, zawarcie umowy dzierżawy przedsiębiorstwa nie stało na przeszkodzie uznania, że Spółce przysługuje skorzystanie z ulgi na nowe technologie w odniesieniu do Systemów IT nabytych przez X. w związku z wydzielonym przedsiębiorstwem. Spółka podkreśla, że głównym powodem przeprowadzenia restrukturyzacji wieloetapowo (poprzez uwzględnienie etapu dzierżawy przedsiębiorstwa poprzedzającego formalną rejestrację podziału), doprowadziło do tego samego efektu, w którym Spółka bezpośrednio uzyskałaby własność zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z treścią przepisu art. 18b ust. 8 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem Systemów IT, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii, z wyjątkiem sytuacji przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców -dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Wprawdzie X. udzieliła Spółce prawa do Systemów IT w umowie dzierżawy przedsiębiorstwa, jednak przekazanie to nie było wówczas definitywne. Co więcej, udzielenie prawa do Systemów IT dokonane zostało w zakresie niezbędnym dla poprawnego funkcjonowania początkowo wydzierżawionego przedsiębiorstwa, które miało docelowo stać się niezależną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa wydzieloną w toku podziału, tj. zgodnie z przepisami art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, a zatem samo udzielenie prawa było elementem operacji podziału X. w trybie Kodeksu spółek handlowych.

Takie podejście zgodne jest ze stanowiskiem władz podatkowych, co potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2011 r. wydana przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB3/423- 353/11-2/MM), w której potwierdzono, że „udzielenie przez Spółkę prawa do korzystania z Systemu IT na rzecz X stanowiło konsekwencję podziału Spółki poprzez wydzielenie z jej struktur Oddziału i przeniesienie go na istniejącą spółkę z Grupy na podstawie odpowiednich przepisów Kodeksu spółek handlowych. Taka sytuacja została wprost przewidziana przez ustawodawcę (art. 18b ust. 8 pkt 1 in fine ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jako szczególny przypadek, kiedy nie następuje utrata prawa do ulgi, pomimo przeniesienia prawa do nowej technologii na rzecz innego podmiotu”.

Ponadto Spółka zauważa, że w istocie regulacja art. l8b ust. 8 pkt 1 ustawy o CIT odnosi się do ewentualnego udzielenia prawa do nowej technologii przez podatnika korzystającego z ulgi, a więc przez Spółkę jako następcę prawnego. Spółka nie udzielała zaś w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, w opisanym przez Spółkę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie niezbędne przesłanki determinujące skorzystanie z ulgi technologicznej oraz nie zaistniały okoliczności skutkujące koniecznością dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania, wymienione przez ustawodawcę w art. 18b ust. 8 ustawy o CIT, które powodowałyby definitywną utratę prawa do skorzystania z ulgi technologicznej, przy wszakże założeniu, iż uzyskane zostaną Pozytywne Opinie. Ponadto wydatki na nabycie nowych technologii zostały efektywnie poniesione, co umożliwia ich odliczenie od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b ust. 6 ustawy o CIT w roku podatkowym, w którym doszło do ich poniesienia w rozumieniu art. 18b ust. 4 i ust. 5 ustawy o CIT.

W konsekwencji, przy założeniu, że Spółka uzyska Pozytywne Opinie jednostki naukowej dotyczące Systemów IT wchodzących w skład przedsiębiorstwa przejętego od poprzednika prawnego, Spółka może na podstawie art. 75 § 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a oraz art. 75 § 3, a także art. 93c § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą zeznań podatkowych za lata 2006-2007 i skorzystać z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania:

w roku podatkowym, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w tym roku podatkowym lub w roku poprzedzającym ten rok podatkowy (nie wcześniej niż w roku 2006),
w roku podatkowym następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (nie później niż w roku 2008).

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw. Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ( art. 18b ust. 3 powyższej ustawy).

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Przy czym wskazane przez ustawodawcę warunki umożliwiające odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii muszą być spełnione kumulatywnie, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowych przewidzianych w art. 18b ustawy o CIT.

Ustawodawca w art. 18b ust. 8 zawarł katalog okoliczności, na skutek których podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii. Podatnik traci prawo do odliczeń, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Z kolei w myśl art. 18b ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w razie utraty prawa do odliczenia podatnik obowiązany jest w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym okoliczności te wystąpiły, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. Jeżeli podatnik otrzymał zwrot wydatków, kwotę odliczeń, do której utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.

Jak wynika z opisu przedstawionego we wniosku ze struktur X. S.A. (dalej: „X.”) wydzielona została Spółka, której przekazano rolę prowadzenia działalności w charakterze operatora systemu przesyłowego wraz z wydzierżawieniem majątku niezbędnego do prowadzenia tej działalności. Na mocy postanowień umowy dzierżawy przedsiębiorstwa, zawartej pomiędzy X. i Spółką, Spółka w celu prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 1 lipca 2004r. do dnia 31 grudnia 2007r. używała i pobierała pożytki z przedsiębiorstwa oddanego jej w dzierżawę przez X. Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy przedsiębiorstwa, na przedsiębiorstwo składały się m.in. wartości niematerialne i prawne służące do wykonywania funkcji operatora przesyłowego.

Jak podaje Spółka, powyższe Systemy IT spełniały kryteria wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej na podstawie art. 16b ustawy o CIT i zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych X. w latach 2006-2007. Wydatki na nabycie przedmiotowych Systemów IT, w tym koszty licencji, praw autorskich i wdrożenia, zostały uwzględnione w ich wartości początkowej.

Wydatki na nabycie Systemów IT zostały w całości zapłacone podmiotowi uprawnionemu (tj. ostatecznie poniesione) w roku podatkowym, w którym te Systemy IT wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, bądź w roku następującym po tym roku.

Innowacyjność wskazanych wyżej Systemów IT zostanie potwierdzona opiniami jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki. X ani Spółka nie prowadziły działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. X. ani Spółka nie udzieliły w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii, nie została ogłoszona ich upadłość obejmująca likwidację majątku oraz nie zostały postawione w stan likwidacji. X. ani Spółka nie otrzymały zwrotu wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika zatem, iż Spółka prawo do korzystania z przedmiotowych Systemów IT nabyła w drodze dzierżawy przedsiębiorstwa. W tym miejscu wskazać należy, iż umowa dzierżawy nie została wymieniona w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) jako forma przeniesienia własności. Zgodnie z powołanym przepisem umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Natomiast w myśl art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Oznacza to zatem, że umowa dzierżawy nie przenosi prawa własności danej rzeczy lecz jedynie daje, na mocy umowy dzierżawy, prawo do używania rzeczy.

Jak wynika z opisu wniosku na mocy aktu notarialnego z dnia 5 grudnia 2007r. doszło do podziału X. przez wydzielenie w trybie określonym w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych w drodze przeniesienia części majątku X. na Spółkę. Majątek ten, co do zasady, był tożsamy z majątkiem podlegającym dzierżawie przez Spółkę w okresie do 31 grudnia 2007r. Podział nastąpił z dniem rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, co miało miejsce w dniu 31 grudnia 2007r. i z tym też dniem własność przedsiębiorstwa przeszła na Spółkę.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż zawarcie umowy dzierżawy przedsiębiorstwa nie stało na przeszkodzie uznania, że Spółce przysługuje prawo skorzystania z ulgi na nowe technologie w odniesieniu do Systemów IT nabytych przez X. w związku z wydzielonym przedsiębiorstwem. Należy bowiem zauważyć, iż w przepisach Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo definiowane jest jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedmiotem dzierżawy przedsiębiorstwa są zatem wszystkie jego składniki wymienione w wyżej powołanym przepisie, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo przepisów szczególnych.

Istota dzierżawy przedsiębiorstwa wyraża się w korzystaniu z (prowadzeniu) cudzego przedsiębiorstwa we własnym imieniu i na rachunek dzierżawcy. Dzierżawca korzysta z cudzego przedsiębiorstwa, jest on zatem uprawniony do zarządzania przedsiębiorstwem i pobierania z niego pożytków, mimo iż podmiotem przedsiębiorstwa (jego właścicielem) jest inna osoba.

Przy dzierżawie przedsiębiorstwa, jak przy każdej dzierżawie, zasadą jest to, iż własność przedmiotu dzierżawy pozostaje przy wydzierżawiającym, zaś dzierżawca ma tylko prawo korzystania z przedsiębiorstwa i czerpania z niego zysków (pobierania pożytków). Tak więc własność np. nieruchomości, maszyn i urządzeń, wchodzących w skład przedsiębiorstwa pozostaje przy wydzierżawiającym; podobnie także gdy chodzi o licencję, know-how itp. (Prawo umów handlowych, System Prawa Handlowego tom 5 red. prof. dr hab. Stanisław Włodyka, rok wydania 2011).

Odnosząc powyższe do przedmiotowej interpretacji należy stwierdzić, iż Spółka dokonując dzierżawy uzyskała jedynie prawo do korzystania z przedsiębiorstwa zaś jego właścicielem nadal pozostawała X..

Przedmiotowe Systemy IT zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych X., jak również płatności dokonywane z tytułu wydatków na ich nabycie dokonywała X., jako właściciel dzierżawionej Spółce części przedsiębiorstwa.

Ponadto prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii nie przysługuje również Spółce X. w myśl art. 18b ust. 8 pkt 1, zgodnie z którym podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii.

X dzieliła Wnioskodawcy prawa do nowej technologii w ramach dzierżawy przedsiębiorstwa co spowodowało utratę przez X. prawa do odliczeń związanych z nabyciem now

ej technologii.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy iż, przy założeniu, że Spółka uzyska Pozytywne Opinie jednostki naukowej dotyczące Systemów IT wchodzących w skład przedsiębiorstwa przejętego od poprzednika prawnego, Spółka może na podstawie art. 75 § 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a oraz art. 75 § 3, a także art. 93c § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą zeznań podatkowych za lata 2006-2007 i skorzystać z ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania:

w roku podatkowym, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w tym roku podatkowym lub w roku poprzedzającym ten rok podatkowy (nie wcześniej niż w roku 2006),
w roku podatkowym następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych poprzednika prawnego Spółki - wydatków poprzednika prawnego na nabycie Systemów IT (w tym kosztów licencji, praw autorskich i wdrożenia) do kwoty stanowiącej 50% wydatków uwzględnionych w wartości początkowej i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku następującym po roku, w którym Systemy IT zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (nie później niż w roku 2008), należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do powołanych we wniosku interpretacji stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach w odmiennych stanach faktycznych (zdarzeniach przyszłych) od omawianego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin