INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.11.2010 r. (data wpływu 15.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia dnia, z którego należy przyjąć kurs średni NBP do przeliczenia kosztów w walucie obcej na PLN w sytuacji, gdy faktury dokumentujące dokonanie zakupu wpływają z opóźnieniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.11.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia dnia, z którego należy przyjąć kurs średni NBP do przeliczenia kosztów w walucie obcej na PLN w sytuacji, gdy faktury dokumentujące dokonanie zakupu wpływają z opóźnieniem.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca jest spółką należącą do światowego koncernu naftowego produkującego i dystrybuującego komponenty chemiczne i rozpuszczalniki, środki smarne dla przemysłu, paliwa oraz asfalty.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje szeregu zakupów towarów oraz usług od firm należących do grupy T oraz od niezależnych kontrahentów z Unii Europejskiej i krajów trzecich. Koszty, które Spółka ponosi są bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Zasadniczo, Spółka otrzymuje faktury w walutach obcych wystawione przez kontrahenta przed zamknięciem okresu sprawozdawczego, jednakże zdarzają się sytuacje, w których faktury dokumentujące dokonanie zakupu dochodzą do Spółki z opóźnieniem, tj. po zamknięciu okresu sprawozdawczego (miesiąca).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku otrzymania faktury wystawionej przez zagranicznego kontrahenta w walucie obcej, w celu przeliczenia kwoty kosztów uzyskania przychodów należy zastosować średni kurs Narodowego Banku Polskiego (dalej: NBP) z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury (wystąpienia zdarzenia)...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów w zakresie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę.

Wniosek odnośnie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę został rozpatrzony odrębną interpretacją.

Stanowisko Spółki:

Zdaniem Spółki, koszty poniesione w walutach obcych w związku z zakupem towarów lub usług od zagranicznych kontrahentów powinny być przeliczane na złote dla celów podatku dochodowego od osób prawnych według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury (wystąpienia zdarzenia), bez względu na moment otrzymania faktury dokumentującej zdarzenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: ustawa o pdop), koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami poniesione w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy o pdop).

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o pdop koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio powiązane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Za dzień poniesienia kosztu, w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o pdop, należy uznać dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury lub rachunku (z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych).

Mając na uwadze, że ustawodawca w treści art. 15 ust. 4e ustawy o pdop posłużył się zwrotem „dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano)”, w ocenie Spółki uzasadnione jest uwzględnienie dla potrzeb ustalenia podatkowego momentu poniesienia kosztu brzmienia przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Odmienne stanowisko w tym zakresie byłoby możliwe jedynie w przypadku użycia w art. 15 ust. 4e ustawy o pdop następującego sformułowania - „dzień, w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych”.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości, w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego niezależnie od terminu ich zapłaty. Co więcej, w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości, do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym.

W tym zakresie, trzeba również podkreślić, że wprowadzenie zdarzenia gospodarczego do ksiąg poprzedza dekretacja dokonana na dowodzie księgowym. Decydujące znaczenie dla zadekretowania dokumentu do danego miesiąca ma data wystąpienia zdarzenia gospodarczego.

Prawidłowo dokonany dekret powinien wskazywać, jako datę ujęcia w kosztach ten miesiąc, na który przypada data dokonania zdarzenia. Tym samym, dla właściwego ujęcia kosztu w księgach, bez znaczenia pozostaje fakt otrzymania faktury dokumentującej wystąpienie zdarzenia gospodarczego, gdyż to wyłącznie moment zdarzenia determinuje sposób ujęcia kosztu z nim związanego w księgach.

Analogiczny wniosek wynika także z analizy art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia.

Z przepisu tego wynika jednoznaczny obowiązek odniesienia kosztu do określonego okresu, a nie uwzględnienia daty ujęcia kosztu w księgach, tj. daty dokonania fizycznego wpisu.

Podsumowując Spółka stwierdza, że w myśl przepisów ustawy o rachunkowości, koszt jest księgowany na dzień wystąpienia zdarzenia (wystawienia faktury). Przepisy ustawy o pdop bezpośrednio nawiązują do rachunkowego ujęcia kosztu w księgach. Zatem, dla rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów powinny zostać przeliczone na złote według kursu z dnia poprzedzającego wystąpienie zdarzenia gospodarczego (wystawienia faktury) przez kontrahenta. Wniosku tego nie zmienia fakt, że faktura zostanie otrzymana przez nabywającego towary lub usługi z opóźnieniem.

Jak przedstawia Spółka, prawidłowość powyższego stanowiska znajduje m.in. potwierdzenie:

• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 06.05.2009 r., znak IPPB5/423-75/09-3/IŚ;

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31.05.2010 r., znak IBPBI/2/423-300/10/BG;

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23.06. 2308 r., znak IP-PB3-423-520/08-2/ER.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.