INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu opisanych we wniosku zespołu składników majątkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu opisanych we wniosku zespołu składników majątkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest operatorem telewizji, dostawcą telewizji (...), Internetu oraz stacjonarnych i mobilnych usług telefonicznych. Spółka jako lider wśród operatorów telewizji działa w ponad 2 tys. polskich miejscowości. Od 2006 roku Spółka jest notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych.

Spółka jest właścicielem znaku towarowego: „M.”, który jest związany ze świadczonymi usługami na polskim rynku. Znak ten został przez Spółkę wytworzony we własnym zakresie i jest zarejestrowany jako przedmiot ochrony własności przemysłowej.

W celu utrzymania silnej pozycji rynkowej oraz dalszej ekspansji, Spółka prowadzi intensywne działania w zakresie kreowania wizerunku Spółki, polegające na prowadzeniu kampanii medialnych i kampanii marki „M.”, które leżą w kompetencji Biura Public Relations Spółki. Biuro to posiada dużą autonomię i niezależność w realizacji swoich zadań, samodzielnie nawiązuje kontakty i relacje biznesowe z kooperantami (głównie z prasą), zawiera umowy sponsorskie i umowy współpracy z mediami. Biuro Public Relations opracowuje również własne, roczne plany strategiczne zakładające wspieranie wizerunku marki „M.”, a także budżety operacyjne uwzględniające koszty funkcjonowania Biura Public Relations (w tym koszty pracownicze). Spółka nie ingeruje w bieżące działania Biura Public Relations pozostawiając mu swobodę w doborze środków i metod realizacji postawionych zadań.

Planowane jest stworzenie nowego modelu biznesowego Grupy "M.P." poprzez prawne wydzielenie wyodrębnionej i prowadzonej obecnie przez Biuro Public Relations niezwykle istotnej działalności kreowania wizerunku Spółki wśród obecnych i potencjalnych klientów, a także działalności związanej z zarządzaniem Znakiem, prawami własności intelektualnej i działalności na rzecz rozwoju marki. Biuro Public Relations prowadzi bieżącą działalność public relations w następujących obszarach:

• budowanie wizerunku firmy – zarządzanie marką i podnoszenie jej wartości oraz budowanie więzi emocjonalnej pracowników z firmą, zarządzanie materiałami promocyjnymi itp.;
• bieżące kontakty i współpraca z mediami – prowadzenie kampanii medialnych oraz kampanii promujących markę Spółki, udzielanie odpowiedzi na pytania dziennikarzy, przygotowywanie informacji i komunikatów dla prasy i mediów lokalnych itp.;
• obsługa imprez sponsorowanych przez Spółkę – koordynacja akcji sponsoringowych, organizacja festiwali, przeglądów, warsztatów, działalność na rzecz społeczności lokalnych itp.
• monitorowanie portali dyskusyjnych – monitoring mediów, analiza forów i blogów internetowych oraz stron branżowych, analiza danych o Spółce i konkurencji itp.

Biuro Public Relations realizuje swoje zadania poprzez zespół wykwalifikowanych pracowników, do grona których można zaliczyć: Dyrektora Biura, Zastępcę Dyrektora oraz zespół specjalistów ds. kontaktów z mediami. Biuro prowadzi obecnie swoje działania w odrębnych, specjalnie do tego celu przeznaczonych pomieszczeniach biurowych wynajmowanych przez Spółkę, które wyposażone są w przypisany do Biura i niezbędny do jego prawidłowego funkcjonowania sprzęt i wyposażenie. Do realizacji swoich zadań Biuro Public Relations wykorzystuje przede wszystkim:

• meble, wyposażenie biurowe, telefony itp.;
• komputery przenośne, cyfrowy aparat fotograficzny, drukarki, skaner, dyktafon, magnetowid/odtwarzacz DVD itp.;
• specjalistyczne oprogramowanie komputerowe wraz z prawem do korzystania;
• pomocnicze materiały reklamowe, np. balony reklamowe, dmuchane bramy reklamowe, systemy reklamowe, wielkoformatowe banery reklamowe;
• samochód osobowy.

System księgowy używany przez Spółkę umożliwia przyporządkowanie kosztów do działalności związanej ze współpracą z mediami i kreowaniem wizerunku Spółki poprzez ich indeksację wg tzw. „wymiarów” (w wewnętrznej strukturze księgowej Spółki prowadzone są odrębne centra kosztów dla tego rodzaju działalności) co pozwala na formalne wyodrębnienie w zarządzaniu kosztami Biura Public Relations.

Dodatkowo Spółka planuje zarejestrować wyodrębnione obecnie Biuro Public Relations jako oddział Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym. Oddział ten będzie kontynuował realizację zadań w zakresie działalności public relations, wykorzystując całą niezbędną infrastrukturę konieczną do obsługi tej części działalności Grupy „M.”. Istnienie wyodrębnionego Biura Public Relations jest uwzględnione w schemacie organizacyjnym Spółki oraz dokumentacji wewnętrznej Spółki. Do Biura Public Relations są obecnie przypisane niezbędne w jego działalności składniki majątkowe (wskazane powyżej), w odniesieniu do których Biuro posiada możliwość samodzielnego zarządzania. W chwili obecnej działalność handlowo-usługowa, jak również działalność public relations skupiona jest w jednym podmiocie – „M.P.” S.A. Jednocześnie w Spółce istnieje faktyczne rozdzielenie tych rodzajów działalności. Docelowo Spółka planuje wnieść Biuro Public Relations stanowiące obecnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako wkład niepieniężny (aport) do nowo powstałej spółki „M.R.” Sp. z o.o., która docelowo ma zajmować się działalnością public relations.

Na moment dokonania przez Spółkę aportu do „M.R.”, Biuro Public Relations będzie już formalnie zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym jako Oddział Spółki.

Celem takiej reorganizacji jest zatem zwiększenie efektywności zarówno działalności public relations, jak i pozostającej w Spółce działalności handlowo-usługowej.

W rezultacie funkcjonować będą dwa odrębne podmioty: nowa spółka prowadząca działalność public relations związaną z kreowaniem wizerunku i marki „M” – „M.R.” i Spółka, w której pozostaną funkcje handlowo-usługowe.

„M.R.” będzie kontynuować działalność public relations prowadzoną obecnie przez wyodrębnione Biuro Public Relations. W ramach aportu do „M.R.” zostaną wniesione wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z realizacją działalności public relations przypisane do Biura Public Relations, w szczególności:

• aktywa trwałe (wyposażenie, sprzęt informatyczny),
• oprogramowanie wraz z prawem do korzystania,
• Znak,
• materiały reklamowe,
• samochód osobowy,
• odrębny dla Biura Public Relations biznes plan, strategia i cele biznesowe, oraz budżet operacyjny,
• formalne procedury wewnętrzne regulujące sposób funkcjonowania Biura Public Relations,
• umowy handlowe dotyczące działań prowadzonych przez Biuro Public Relations - zarówno dotyczące np. sponsoringu, umowy współpracy, jak i umowy związane z organizacją wydarzeń promocyjnych,
• zobowiązania Spółki związane z realizacją zadań Biura Public Relations, w szczególności wobec podmiotów trzecich, jak i z tytułu wypłaty wynagrodzeń pracowników Biura Public Relations, najmu powierzchni biurowych wykorzystywanych obecnie przez Biuro Public Relations,
• zespół pracowników – w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy. „M.R.” przejmie tylko tych pracowników, którzy na dzień aportu zatrudnieni będą w Spółce i będą wykonywać pracę związaną z działalnością public relations.

Po prawnym wydzieleniu Biura Public Relations do „M.R.”, pomiędzy „M.R.” a dotychczasowym wynajmującym pomieszczenie biurowe Spółce zostanie zawarta umowa, na podstawie której wynajmujący wynajmie „M.R.” pomieszczenia biurowe, w których realizowana jest obecnie działalność public relations.

Przedmiot aportu Spółki do „M.R.” powiększy kapitał zakładowy „M.R.”, a udziały w podwyższonym kapitale zakładowym „M.R.”, o wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej Biura Public Relations wniesionego tytułem wkładu niepieniężnego, zostaną wydane Spółce. Wartość rynkowa Biura Public Relations zostanie określona na podstawie wyceny przeprowadzonej przez niezależny podmiot (niezależnego od Spółki i „M.R.” rzeczoznawcę). Wniesienie Biura PR tytułem wkładu niepieniężnego do „M.R.”, prawdopodobnie wiązać się będzie z powstaniem dodatniej wartości firmy w rozumieniu art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. nadwyżki wartości nominalnej wydanych udziałów nad wartością rynkową składników majątkowych zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Aport obejmie składniki majątkowe wykazane w ewidencji Spółki oraz składniki majątkowe niewykazane w ewidencji (w tym Znak).

Usługi w zakresie obsługi sieci informatycznej będą natomiast świadczone na rzecz „M.R.” przez spółkę „T” S.A. Sp. k., która obecnie świadczy te usługi na rzecz Spółki. Po dokonaniu aportu, „M.R.” będzie kontynuować działalność public relations, w zakresie, w jakim działalność ta jest obecnie prowadzona przez wyodrębnione Biuro Public Relations. Jednocześnie, po dokonaniu aportu, Spółka nie będzie prowadzić tego rodzaju działalności.

Prawne usankcjonowanie wyodrębnienia Biura Public Relations w Spółce zostanie przeprowadzone w taki sposób i w takim zakresie, aby zarówno Biuro Public Relations, jak i Spółka były w stanie samodzielnie funkcjonować w ramach niezależnych przedsiębiorstw i realizować samodzielnie zadania i cele gospodarcze.

Spółka będzie musiała mieć możliwość dalszego korzystania ze Znaku w ramach swojej działalności gospodarczej. W tym celu Spółka zawrze z „M.R.” umowę licencyjną, na podstawie której będzie odpłatnie korzystała ze Znaku. Opłata, którą Spółka będzie ponosić z tytułu korzystania ze Znaku zostanie ustalona na poziomie rynkowym.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Spółka wnosi o potwierdzenie, że opisana w zdarzeniu przyszłym transakcja wniesienia przez Spółkę do „M.R.” wkładu niepieniężnego w formie Biura Public Relations nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług po stronie Spółki na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przedmiot aportu Spółki do „M.R.” (Biuro Public Relations) kwalifikuje się jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym transakcja wniesienia przez Spółkę do „M.R.” wkładu niepieniężnego (Biura Public Relations) nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług po stronie Spółki na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przedmiot aportu Spółki do „M.R.” (Biuro Public Relations) kwalifikuje się jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, obowiązującym od 1 grudnia 2008 r.: „przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. do ustawy o podatku od towarów i usług została wprowadzona definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa – art. 2 pkt 27e ustawy. Zgodnie z brzmieniem powyżej wskazanego przepisu, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa uważa się: „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”. Definicja ta jest tożsama z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa istniejącą już wcześniej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 4a pkt 4). W konsekwencji, uznanie na gruncie ustawy o PDOP, że określony zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, skutkuje uznaniem takiego zespołu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa także na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym Biuro Public Relations stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została wprowadzona do ustawy o PDOP w art. 4a pkt 4.

Biuro Public Relations jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Powyżej wskazane przepisy definiują zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie ww. przepisów należy wskazać, że aby możliwe było uznanie określonego zespołu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą być spełnione wszystkie poniższe warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
• zespół ten musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
• składniki zespołu muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, przy czym zespół ten mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zespół składników materialnych i niematerialnych

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji zespołu składników tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Niemniej jednak doktryna prawa podatkowego wskazuje, że składniki materialne i niematerialne tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa wówczas, gdy pozostają we wzajemnych relacjach pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko z przypadkowym zbiorem elementów. Również, jak wskazuje Spółka, organy podatkowe podkreślają, że składniki majątku muszą tworzyć zespół, a nie zbiór niepowiązanych ze sobą elementów. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy, których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość) – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 maja 2008 r., sygn. IP-PB3-423-391/08-4/MB (analogicznie, wskazuje Spółka, wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 2 maja 2008 r. sygn. ILPB3/423-116/08-2/HS). Co do zasady, zespół składników powinien zawierać elementy materialne (np. grunty, budynki, maszyny) oraz niematerialne (np. umowy, wierzytelności, zobowiązania), które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, prowadzonej dotychczas przez podmiot dokonujący zbycia. Spółka zwraca przy tym uwagę na pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w zakresie dysponowania przez spółkę prawami do nieruchomości (wyrok WSA w Gdańsku z 24 listopada 2009 r., sygn. akt. I SA/Gd 494/09). W ocenie Sądu „warunek określony w art. 4a ust 4 PDOP pozwalający na uznanie, że część przedsiębiorstwa ma charakter zorganizowany jest spełniony, gdy zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych niezawierający praw do nieruchomości może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące te zadania.” Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił także, że „zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi w dacie jej wniesienia do innego podmiotu mieć lokalizacji wynikającej z przynależnego do zespołu składników materialnych prawa do dysponowania nieruchomością.” Spółka wskazuje, iż z wydanych w tym zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego wynika, że elementami zespołu składników stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki (przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-116/08-2/HS oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 października 2007 r., sygn. ILPB3/423-29/07-2/HS). W większości interpretacji przepisów prawa podatkowego pojawia się teza, że określenie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, oznacza, że konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z każdej z tych grup. Nie można zatem mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdy brakuje któregokolwiek z opisanych składników np. zobowiązań – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 listopada 2007 r. sygn. ITPB3/423-87/07/AM (analogicznie, jak wskazuje Spółka, wypowiedział się Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w postanowieniu z 14 września 2005 r. sygn. ZD/406-177/1/CIT/05 oraz Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej w postanowieniu z 20 października 2005 r. sygn. 2403-PDF-415-60-05). Jeżeli chodzi o składniki niematerialne, powyższy warunek uznawany jest za spełniony, gdy przedmiotem zbycia są wszystkie te umowy, wierzytelności i zobowiązania, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez zbywaną część przedsiębiorstwa. Zdaniem Spółki, w odniesieniu do Biura Public Relations, mamy niewątpliwie do czynienia z zespołem składników materialnych i niematerialnych, służących realizacji określonych zadań gospodarczych. W analizowanym stanie faktycznym przedmiotem aportu będą zarówno materialne, jak i niematerialne składniki służące wykonywaniu działalności public relations, na które składają się min. wyposażenie, sprzęt informatyczny, oprogramowanie wraz z prawem do korzystania, Znak, samochód, materiały reklamowe, umowy handlowe, zobowiązania, pracownicy związani z prowadzoną działalnością public relations, odrębne dla Biura Public Relations cele biznesowe i strategia oraz budżet Biura Public Relations.

Poszczególne składniki majątkowe, które będą przedmiotem aportu nie są zatem przypadkowym zbiorem składników. Zdaniem Spółki, pozostają one we wzajemnych relacjach i stanowią zespół umożliwiający „M.R.” podjęcie i prowadzenie działalności. Nie ulega więc wątpliwości fakt, iż wymienione powyżej składniki stanowią zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który mógłby funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo. Po dokonaniu aportu, ten sam zespół składników majątkowych będzie tworzył przedsiębiorstwo „M.R” i będzie wystarczający do prowadzenia przez nie działalności w takim samym zakresie, jak działalność Biura Public Relations („M.R.” będzie kontynuować działalność w zakresie działalności public relations jedynie na podstawie wniesionych w ramach aportu składników majątku Biura Public Relations oraz alokowanych w związku z aportem pracowników przypisanych do tego Biura Public Relations).

Wyodrębnienie organizacyjne.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że powinno być możliwe alokowanie wszystkich składników materialnych i niematerialnych (w tym również pracowników) do działalności prowadzonej przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Działalność ta powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako np. dział, wydział, oddział itp. i cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie. Spółka powołuje w tym miejscu Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 12 października 2007 r., sygn. akt I SA/Lu 403/07). Spółka wskazuje, iż w postanowieniu z 24 maja 2005 r. Naczelnik Pierwszego US w Rzeszowie (Sygn. I USA/ll/423/709/5/05) stwierdził, iż poszczególne składniki materialne i niematerialne muszą być połączone czynnikiem organizacyjnym...” i potwierdzając stanowisko podatnika, wskazał na brak konieczności wyodrębnienia w formie np. filii, oddziału czy zakładu. Analogicznie wypowiedział się Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego US w piśmie z października 2006 r. (Sygn. ZD/4061-185/06), w którym potwierdził stanowisko podatnika, że wnoszony aportem Departament Dystrybucji (niestanowiący oddziału) jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Jak wskazano w stanie faktycznym, Biuro Public Relations jest obecnie wydzielone organizacyjnie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Powyższe potwierdzają następujące elementy:

• działalność public relations została skupiona w formie Biura Public Relations, co jest widoczne w schemacie organizacyjnym Spółki;
• Biuro Public Relations prowadzi działalność w osobnych pomieszczeniach, które zajmowane są wyłącznie na potrzeby prowadzenia działalności public relations;
• istnieje wyodrębniona grupa składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), która jest przypisana do Biura Public Relations, a także grupa składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), która jest przypisana odrębnie do działalności handlowo-usługowej Spółki;
• Biuro Public Relations posiada pracowników oraz kierownictwo przypisane wyłącznie do tej części działalności, odrębna kadra zajmuje się pozostałymi obszarami działalności Spółki;

W szczególności należy zwrócić uwagę na fakt, że struktura organizacyjna przedsiębiorstwa Spółki, uwzględnia obecnie Biuro Public Relations jako wyodrębnioną, zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Ponadto Spółka planuje dokonać formalnego potwierdzenia wyodrębnienia Biura Public Relations w Spółce poprzez jego rejestrację w Krajowym Rejestrze Sądowym jako Oddział Spółki. W świetle powyższego, zdaniem Spółki warunek organizacyjnego wyodrębnienia Biura Public Relations w ramach istniejącego przedsiębiorstwa („M.P.” S.A.) należy uznać za spełniony.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość alokacji przychodów i kosztów do działalności prowadzonej przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak zauważa Spółka, pogląd taki wyrażony został przykładowo w interpretacji Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego US w Poznaniu z 14 września 2005 r. oraz w postanowieniu Naczelnika US z 6 stycznia 2006 r. (sygn. DP/PD/423-0132/05AK).

Spółka wskazuje, iż prowadzi ewidencję księgową w postaci, która umożliwia dokonanie alokacji kosztów dla działalności public relations (np. koszty wynagrodzeń pracowników, koszty prowadzonych kampanii public relations, sponsoringu itp.) oraz odrębnych kosztów dla pozostałej działalności Spółki poprzez indeksację kosztów wg tzw. „wymiarów”. W związku z tym, że Biuro Public Relations pracuje obecnie wyłącznie dla samej Spółki (a nie podmiotów zewnętrznych), nie są do niego przypisane przychody. Powyższe podejście Spółki sprawia, iż możliwe jest oddzielne ewidencjonowanie zapisów operacji gospodarczych funkcjonalnie związanych z działalnością public relations. Pozwala to Spółce na uzyskiwanie dla wewnętrznych celów zarządczych rzetelnych informacji finansowych związanych z prowadzoną działalnością public relations.

Ponadto, na wyodrębnienie finansowe Biura Public Relations wskazuje również fakt, iż Biuro Public Relations funkcjonuje w oparciu o corocznie tworzone budżety operacyjne, które zakładają ponoszone przez Biuro Public Relations koszty funkcjonowania (wraz z kosztami pracowniczymi).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki warunek finansowego wyodrębnienia Biura Public Relations w ramach istniejącego przedsiębiorstwa („M.P.” SA) należy uznać za spełniony.

Samodzielne realizowanie zadań gospodarczych.

Warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych (określany niekiedy przez organy podatkowe jako wyodrębnienie funkcjonalne) oznacza, że aby można było uznać zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi go cechować możliwość samodzielnego działania jako niezależny podmiot. Innymi słowy, zespół składników majątkowych tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa. Niezwykle istotne jest zatem wystąpienie elementu organizacyjnego spajającego niejako składniki majątkowe w pewną organizacyjną całość zdolną samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą.

Spółka wskazuje, iż Naczelny Sąd Administracyjny w Gdańsku podkreślił, iż aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną jego część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu (fragment z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 26 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1097/96, zacytowany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w uzasadnieniu wyroku z 6 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 355/08). Podobne podejście prezentują też organy podatkowe w wydawanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stanął na stanowisku, że dla przyjęcia istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Jak wynika z powyższego, zorganizowana część przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębny zakład mogący realizować zadania gospodarcze – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-29/07-2/HS (analogiczne stanowisko zajął ten sam organ w interpretacji indywidualnej z 2 maja 2008 r, sygn. ILPB3/423-116/08-2/HS).

Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki, należy zauważyć, iż Biuro Public Relations, które będzie przenoszone w ramach aportu, przeznaczone jest do realizacji konkretnych zadań gospodarczych Spółki, tj. budowania wizerunku firmy, bieżącej współpracy z mediami, obsługi imprez sponsorowanych przez Spółkę, monitorowania portali dyskusyjnych itp.

Zadania te, po dokonaniu aportu będą mogły być, bez żadnych dodatkowych działań, realizowane przez „MR.”. Trzeba bowiem podkreślić, iż po wniesieniu aportu:

• „M.R.” będzie miała zapewnione wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe, jakie potrzebne są do prowadzenia Działalności PR (tj. wszelkie aktywa, pracowników, itp);
• „M.R.” będzie mieć zapewnione źródło przychodów (zamówienia) dzięki podpisaniu umowy ze Spółką na świadczenie kompleksowych usług Public Relations a także umowy, na mocy której Spółka będzie miała prawo do korzystania ze Znaku, które staną się własnością „M.R.”;
• zachowana zostanie ciągłość w działalności public relations na rzecz Spółki (brak przerw w prowadzeniu akcji public relations, sponsoringu itp. z powodu reorganizacji struktury Spółki, również w odniesieniu do projektów PR, których realizacja jest w toku w dniu wniesienia aportu).

W świetle powyższego należy, w ocenie Spółki stwierdzić, iż warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych przez Biuro Public Relations jest w opisywanym przypadku spełniony.

Reasumując powyższe, w opinii Spółki, Biuro Public Relations (na dzień wniesienia aportu zarejestrowany Oddział Spółki), które będzie przenoszone w ramach aportu do „M.R.” stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opodatkowanie aportu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki „zbycie”, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności, pod pojęciem „zbycie” rozumie się także np. zamianę, darowiznę czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności, w tym przeniesienie w formie wkładu niepieniężnego. Takie stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe (np. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15 lutego 2006 r. sygn. PP/443-7/2006 oraz interpretacja z dnia 30 grudnia 2008 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP1/443-1956/08-2/BS, a także interpretacja z dnia 3 grudnia 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn IPPP3/443-928/09-2/MPe). W związku z powyższym, w opinii Spółki, wniesienie aportem Biura Public Relations (na dzień wniesienia aportu zarejestrowanego Oddziału Spółki) do „M.R.” będzie stanowiło transakcję zbycia na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, jednak ze względu na to, iż przedmiotem aportu będzie Biuro Public Relations (na dzień wniesienia aportu zarejestrowany Oddział Spółki) stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. (…).

Wniesienie wkładu niepieniężnego – aportu rzeczowego, do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów, a trzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel.

Od dnia 1 grudnia 2008 r. wkłady niepieniężne (aporty) podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W świetle art. 6 pkt 1, przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 27e powołanej ustawy, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, w związku z tym, dla określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.)

Jak wynika z treści art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny zatem pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, iż przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego, jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym. Ponadto, nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Natomiast z definicji zawartej w cytowanym art. 2 pkt 27e ustawy wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Wynika z tego, że przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa wówczas, gdy w wyniku tej transakcji nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmuje funkcję gospodarczą zbywcy. Każde bowiem przedsiębiorstwo i jego zorganizowana część ma swoją wyłączną specyfikę.

Ponadto, aby zespół składników majątkowych można było uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, niezbędne jest jego organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracownicze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza natomiast sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego, możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

Wobec powyższego, samodzielność finansowa zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z jej odrębności majątkowej oraz organizacyjnej.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego należy wskazać, iż kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe, materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Dlatego należy podkreślić, iż nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe mogły zaistnieć jako przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy.

Ponadto należy wskazać, że nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka planuje stworzenie nowego modelu biznesowego Grupy „M.” poprzez prawne wydzielenie wyodrębnionej i prowadzonej obecnie przez Biuro Public Relations działalności kreowania wizerunku Spółki wśród obecnych i potencjalnych klientów, a także działalności związanej z zarządzaniem Znakiem, prawami własności intelektualnej i działalności na rzecz rozwoju marki. Spółka planuje wnieść Biuro Public Relations jako wkład niepieniężny (aport) do nowo powstałej spółki „M.R.” Sp. z o.o., która docelowo ma zajmować się działalnością public relations. Na moment dokonania przez Spółkę aportu do „M.R.”, Biuro Public Relations będzie już formalnie zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym jako Oddział Spółki. W rezultacie funkcjonować będą dwa odrębne podmioty: nowa spółka prowadząca działalność public elations związaną z kreowaniem wizerunku i marki „M” – „M.R.” i Spółka, w której pozostaną funkcje handlowo-usługowe. „M.R.” będzie kontynuować działalność public relations prowadzoną obecnie przez wyodrębnione Biuro Public Relations. W ramach aportu, do „M.R.” zostaną wniesione wszystkie składniki materialne i niematerialne niezbędne do i związane z realizacją działalności public relations przypisane do Biura Public Relations, w szczególności: aktywa trwałe (wyposażenie, sprzęt informatyczny), oprogramowanie wraz z prawem do korzystania, Znak, materiały reklamowe, samochód osobowy, odrębny dla Biura Public Relations biznes plan, strategia i cele biznesowe, oraz budżet operacyjny, formalne procedury wewnętrzne regulujące sposób funkcjonowania Biura Public Relations, umowy handlowe dotyczące działań prowadzonych przez Biuro Public Relations - zarówno dotyczące np. sponsoringu, umowy współpracy, jak i umowy związane z organizacją wydarzeń promocyjnych, zobowiązania Spółki związane z realizacją zadań Biura Public Relations, w szczególności wobec podmiotów trzecich, jak i z tytułu wypłaty wynagrodzeń pracowników Biura Public Relations, najmu powierzchni biurowych wykorzystywanych obecnie przez Biuro Public Relations, zespół pracowników – w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy. „M.R.” przejmie tylko tych pracowników, którzy na dzień aportu zatrudnieni będą w Spółce i będą wykonywać pracę związaną z działalnością public relations.

Po prawnym wydzieleniu Biura Public Relations do „M.R.”, pomiędzy „M.R.” a dotychczasowym wynajmującym pomieszczenie biurowe Spółce zostanie zawarta umowa, na podstawie której wynajmujący wynajmie „M.R.” pomieszczenia biurowe, w których realizowana jest obecnie Działalność Public Relations.

Przedmiot aportu Spółki do „M.R.” powiększy kapitał zakładowy „M.R.”, a udziały w podwyższonym kapitale zakładowym „M.R.”, o wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej Biura Public Relatins, wniesionego tytułem wkładu niepieniężnego, zostaną wydane Spółce.

Z powyższego wynika, iż masa majątkowa wnoszona aportem nie będzie obejmowała nieruchomości lub praw do nieruchomości, w której prowadzona będzie działalność wnoszonego Biura Public Relations.

Należy podkreślić, iż warunek zdolności samodzielnej części przedsiębiorstwa do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze wymaga miejsca, w którym może działać to przedsiębiorstwo. Spółka wskazała, iż po prawnym wydzieleniu – dokonaniu aportu, Spółka przejmująca podpisze z wynajmującym umowę najmu pomieszczeń biurowych, w których dotychczas realizowana jest działalność wydzielonego Biura. Powyższe wskazuje, iż Spółka nie zapewnia nabywcy miejsca, w którym mógłby on kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej, bowiem mająca być przedmiotem aportu masa majątkowa nie obejmuje nieruchomości, lub praw do nieruchomości, w której tą działalność prowadzi.

Skoro zatem warunkiem koniecznym do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych jest zapewnienie nabywcy nieruchomości, w której działalność wyodrębnionego majątku będzie kontynuowana, a warunek ten nie będzie spełniony, to przedmiotu aportu nie można uznać za spełniający definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż mająca być przedmiotem planowanego aportu masa majątkowa, nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wynikającej z art. 2 pkt 27e ustawy, bowiem nie posiada cech wymienionych w tym przepisie. Wobec powyższego, planowana transakcja, polegająca na wniesieniu aportem składników majątkowych, będzie czynnością, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i zgodnie z zapisem art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaną na zasadach ogólnych, tj. według właściwych stawek podatkowych lub z zastosowaniem zwolnienia, o ile takie będzie wynikało z przepisów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.