INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.09.2010 r. (data wpływu 14.09.2010 r.) oraz piśmie z dnia 05.11.2010 r. (data nadania 06.11.2010 r., data wpływu 12.11.2010 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-630/10-2/AS z dnia 22.10.2010 r. (data nadania 25.11.2010 r., data doręczenia 03.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji środków trwałych: określenia momentu obniżenia / podwyższenia stawek amortyzacyjnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji środków trwałych: określenia momentu obniżenia / podwyższenia stawek amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż i serwis samochodów. Jednocześnie Spółka posiada samochody osobowe zakwalifikowane jako jej środki trwałe podlegające amortyzacji, które są wykorzystywane w szczególności do następujących celów:

• służbowych (Company Cars);
• demonstracyjnych, w tym także do jazd testowych (Demo Cars);
• dostarczania samochodów zastępczych na czas serwisu (Mobilo Cars);
• wynajmu samochodów (Rented Cars).
  
  

Amortyzacja przedmiotowych samochodów dla celów podatkowych dokonywana jest w okresach miesięcznych, metodą liniową z zastosowaniem standardowej, 20% stawki amortyzacyjnej wynikającej z Wykazu stawek amortyzacyjnych (dalej: „Wykaz”) stanowiącego załącznik do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. O podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm. dalej UPDOP).

Co do zasady, Spółka zalicza odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku samochodów osobowych, których wartość początkowa przewyższa równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, tylko część odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt uzyskania przychodu Mianowicie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 UPDOP odpisy amortyzacyjne od samochodów osobowych w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczone na złote nie stanowią kosztu uzyskania przychodu Spółki.

Wyżej wskazane samochody po pewnym okresie eksploatacji są następnie sprzedawane. Średni czas, po jakim Spółka sprzedaje samochody osobowe wynosi 24 miesiące.

W chwili obecnej Spółka planuje obniżenie stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do samochodów osobowych amortyzowanych metodą liniową zgodnie z zasadami określonymi w art. 16i ust. 5 UPDOP.

Wydatki, które poniosła Spółka na nabycie samochodów osobowych nie były i nie są aktualizowane dla celów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy obniżenie lub późniejsze podwyższenie stawek amortyzacyjnych w ramach metody liniowej możliwe jest począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego, tj. powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym odpowiednio za pierwszy miesiąc, za pierwszy kwartał lub na koniec roku podatkowego (w zależności od tego czy odpisy są dokonywane miesięcznie, kwartalnie czy rocznie)...
2. Czy w świetle art. 16i ust. 5 UPDOP możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych stosowanych przez podatnika ze stawki podanej w Wykazie na dowolną niższą w stosunku do wybranych środków trwałych...
3. Czy w przypadku stosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej na podst. art. 16i ust. 5 UPDOP możliwe jest podwyższenie uprzednio obniżonej stawki do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż standardowa stawka wynikająca z Wykazu (podwyższenie powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego)...
4. Czy w przypadku sprzedaży samochodów osobowych o początkowej wartości przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, Spółka jest uprawniona do zaliczenia nieumorzonej wartości tych samochodów (tj. wartości początkowej pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne stanowiące i niestanowiące kosztów uzyskania przychodów) do kosztów uzyskania przychodów na moment sprzedaży...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie amortyzacji środków trwałych: określenia momentu obniżenia / podwyższenia stawek amortyzacyjnych.

Wniosek odnośnie pytań Nr 2, 3 i 4 zostanie rozpatrzony w odrębnych interpretacjach.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zmniejszenie, bądź zwiększenie uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej dla wybranych przez podatnika środków trwałych może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, co oznacza, iż powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego odpowiednio za pierwszy miesiąc, za pierwszy kwartał lub na koniec roku podatkowego zgodnie z wybranym przez Spółkę sposobem dokonywania odpisów amortyzacyjnych (miesięcznie, kwartalnie lub rocznie).

Zgodnie z art. 16i ust. 5 UPDOP: „podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”.

Zdaniem Spółki, z takiego brzmienia art. 16i ust. 5 wynika, iż podatnik ma możliwość obniżenia wysokości stawek dla środków trwałych. Ponadto, w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych wprowadzonych do ewidencji w poprzednich latach, obniżenia stawki dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Tym samym, zmiana stawki amortyzacyjnej w trakcie roku podatkowego, powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego dla danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16h ust. 4 cytowanej ustawy podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego z uwzględnieniem art. 16i. W rozumieniu Wnioskodawcy oznacza to, iż zmiana stawki amortyzacyjnej w ciągu roku podatkowego może nastąpić najpóźniej w momencie dokonywania pierwszego odpisu - odpowiednio za pierwszy miesiąc, za pierwszy kwartał lub na koniec roku podatkowego.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 stycznia 2010 r. (Nr ITPB3/423-594/09/MK), zgodnie z którą: „W przypadku obniżenia / podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych, np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub na koniec roku. Tak więc obniżenie / podwyższenie stawki w trakcie roku podatkowego powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego”. Stanowisko podatnika zostało potwierdzone również w innych interpretacjach, m. in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 stycznia 2010 r. (Nr ITPB3/423-595/09/MK), w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 października 2008 r. (Nr IBPB3/423-635/08/BG) oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2008 r. (Nr ILPB3/423-584/08-2/DS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie określenia momentu obniżenia / podwyższenia stawek amortyzacyjnych uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych („odpisów amortyzacyjnych”) zamieszczone zostały w przepisach art. 16a–16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zauważyć należy, że stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i–16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Co istotne - zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Wobec powyższego zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie, bądź zwiększenie uprzednio obniżonej, może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji.

Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. W kolejnych latach podatkowych podatnik ma prawo do podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

W konsekwencji Spółka może obniżyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Oznacza to, że Spółka mając np. kilka, kilkanaście środków trwałych tego samego rodzaju może stosować obniżoną stawkę, przykładowo, jedynie w stosunku do jednego z tych środków, pozostałe zaś amortyzować według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w ww. Wykazie. Wysokość obniżenia / podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika.

Dodatkowo należy zauważyć, iż zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach, co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego. W przypadku obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych, np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub koniec roku.

Jednakże ze stanowiskiem Spółki, iż „zmiana stawki amortyzacyjnej w ciągu roku podatkowego może nastąpić najpóźniej w momencie dokonywania pierwszego odpisu - odpowiednio za pierwszy miesiąc, za pierwszy kwartał lub na koniec roku podatkowego” nie sposób się zgodzić.

Z przepisu art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika możliwość zmiany stawki amortyzacyjnej w momencie dokonywania odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym, np. następnego miesiąca po zakończeniu kwartału („za pierwszy kwartał”) – w przypadku odpisów kwartalnych.

W oparciu o opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że obniżenie / podwyższenie stawki w trakcie roku podatkowego powinno nastąpić nie później (nie, jak wskazuje Spółka „najpóźniej” za pierwszy miesiąc, za pierwszy kwartał lub na koniec roku podatkowego), niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego dla danego środka trwałego zgodnie z wybranym przez Spółkę sposobem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W przypadku obniżenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych np. co kwartał lub na koniec roku podatkowego, zmniejszenie stawki w takiej sytuacji następuje de facto dopiero na koniec kwartału lub na koniec roku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie amortyzacji środków trwałych: określenia momentu obniżenia / podwyższenia stawek amortyzacyjnych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.