INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura 16 września 2010r.), uzupełnionym w dniach 29 i 30 listopada 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania za środek trwały wskazanego we wniosku budynku oraz sposobu ustalenia jego wartości początkowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości uznania za środek trwały wskazanego we wniosku budynku oraz sposobu ustalenia jego wartości początkowej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 listopada 2010r. Znak: IBPBI/1/415-881/10/ZK, IBPBI/1/415-882/10/ZK, IBPBI/1/415-883/10/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 29 i 30 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca uczestniczy w spółce jawnej, w której posiada 50% udziałów. Spółka jawna jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej niedokończonym i nieeksploatowanym budynkiem w stanie surowym otwartym. Budynek ten został wzniesiony w latach 1998-2008 przez spółkę komandytowo-akcyjną, działającą wcześniej jako spółka cywilna i jawna (dalej „spółka-inwestor"), w której Wnioskodawca uczestniczył do 2008r. Budynek nigdy nie był wpisany do ewidencji środków trwałych spółki jawnej, w której uczestniczy Wnioskodawca, jak i do ewidencji środków trwałych spółki-inwestora. Przedmiotowa nieruchomość została wniesiona do spółki jawnej aportem przez Wnioskodawcę oraz przez drugiego współwłaściciela, również będącego wspólnikiem spółki jawnej, w której uczestniczy Wnioskodawca. Spółka jawna, w której uczestniczy Wnioskodawca zamierza „nabyć” od spółki-inwestora prawo majątkowe w postaci nakładów inwestycyjnych dokonanych na przedmiotowej nieruchomości. Planowana transakcja „nabycia” nakładów będzie polegała na „kupnie” prawa majątkowego w postaci nakładów inwestycyjnych poniesionych na nieruchomości przez spółkę-inwestora, jako posiadacza samoistnego nieruchomości spółki Wnioskodawcy. Celem ekonomicznym transakcji po stronie spółki Wnioskodawcy będzie zwrot spółce-inwestorowi poczynionych na nieruchomości gruntowej nakładów. Celem po stronie spółki-inwestora będzie zaniechanie inwestycji poprzez jej zbycie.

Po wykonaniu tej operacji spółka jawna, w ktorej uczestniczy Wnioskodawca planuje we własnym imieniu dokonać nowych nakładów i sfinalizować przedmiotową inwestycję, a wykończony budynek zamierza przeznaczyć na cele bieżącej działalności gospodarczej, poprzez najem pomieszczeń handlowo-usługowych lub sprzedaż wyodrębnionych lokali usługowych, bądź mieszkalnych. W związku z rozpoczęciem wykorzystywania przedmiotowego budynku spółka, w której uczestniczy Wnioskodawca będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych, zaś w razie sprzedaży wyodrębnionych w przyszłości lokali niezamortyzowaną część odpisów amortyzacyjnych zamierza uznać za koszty uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• na nieruchomości gruntowej zostaną poniesione następujące nakłady:
  • zakup nakładów poczynionych na nieruchomości gruntowej w postaci budynku w stanie surowym otwartym, przykrytego dachem wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. murami oporowymi, przyłączami zewnętrznymi jak: przyłącze instalacji kanalizacji sanitarnej, wody, gazu,
  • zakup usług w postaci kompleksowego zaprojektowania oraz wykonania rozbudowy, nadbudowy i przebudowy istniejącego budynku mieszkalno-usługowego w stanie surowym opisanego w punkcie 2,
• po poniesieniu nakładów opisanych w punkcie 1 budynek będzie miał charakter budynku niemieszkalnego (ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku będzie wykorzystywana dla potrzeb niemieszkalnych).
• w wykończonym budynku nie będzie lokali będących przedmiotem wyodrębnionej własności. W trakcie wynajmowania danego lokalu mieszkalnego lub niemieszkalnego nie będzie on stanowił odrębnej własności. Ewentualne, późniejsze wyodrębnienie lokali będących przedmiotem odrębnej własności dokonywane byłoby wyłącznie w przypadku podjęcia decyzji o sprzedaży danego lokalu (mieszkalnego lub niemieszkalnego wg PKOB).
• przedmiotem działalności zgodnie z umową spółki oraz KRS jest:
  • 45 Budownictwo
  • 50 Sprzedaż, obsługa i naprawa pojazdów mechanicznych i motocykli; Sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów samochodowych,
  • 51 Handel hurtowy i komisowy, z wyłączeniem handlu pojazdami mechanicznymi, motocyklami,
  • 70 Obsługa nieruchomości
  • 52 Handel detaliczny, z wyłączeniem sprzedaży pojazdów mechanicznych, motocykli; Naprawa artykułów użytku osobistego i domowego,
• spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,
• metoda stosowana przez spółkę w zakresie ewidencjonowania kosztów jest zgodna z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

­

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sfinalizowany i oddany do użytku budynek będzie podlegał amortyzacji i jeżeli tak, to jak należy ustalić wartość początkowa budynku...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, budynek spółki, w której uczestniczy Wnioskodawca będzie podlegał amortyzacji. Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością. Wartość początkową sfinalizowanego i oddanego do użytku budynku należy ustalić zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ust. 1 pkt 1 i 3 (winno być art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3) ww. ustawy. Przedmiotowa inwestycja zostanie bowiem częściowo nabyta od spółki-inwestora, zaś w pozostałej części zostanie wytworzona we własnym zakresie. W związku z powyższym wartością początkową będzie cena nabycia nakładów związana z planowaną transakcją, powiększona o koszty wytworzenia związane planowaną finalizacją inwestycji przez spółkę jawną, w której uczestniczy Wnioskodawca. Przy czym wysokość ceny nabycia należy ustalić zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zaś wysokość kosztu wytworzenia zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych określa art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

• w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia (pkt 1),
• w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia (pkt 2).
  
  

W myśl art. 22g ust. 3 tej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (…).

Z kolei art. 22g ust. 4 cytowanej ustawy stanowi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, będącej właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej niedokończonym i nieeksploatowanym budynkiem w stanie surowym otwartym. Budynek ten został wzniesiony w latach 1998-2008 przez spółkę komandytowo-akcyjną, działającą wcześniej jako spółka cywilna i jawna (dalej „spółka-inwestor"), w której Wnioskodawca uczestniczył do 2008r. Budynek nigdy nie był wpisany do ewidencji środków trwałych spółki jawnej, w której uczestniczy Wnioskodawca, jak i do ewidencji środków trwałych spółki-inwestora. Przedmiotowa nieruchomość została wniesiona do spółki jawnej aportem przez Wnioskodawcę oraz przez drugiego współwłaściciela, również będącego wspólnikiem spółki jawnej, w której uczestniczy Wnioskodawca. Spółka jawna, w której uczestniczy Wnioskodawca zamierza „nabyć” od spółki-inwestora (spółki komandytowo-akcyjnej) nakłady inwestycyjne dokonane na przedmiotowej nieruchomości, tj. w istocie zrealizować roszczenie tej spółki o zwrot tychże nakładów. Po wykonaniu tej operacji spółka jawna, w ktorej uczestniczy Wnioskodawca planuje we własnym imieniu dokonać nowych nakładów i sfinalizować przedmiotową inwestycję, a wykończony budynek niemieszkalny zamierza przeznaczyć na cele bieżącej działalności gospodarczej oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem zamierza w istocie w oparciu o ww. nakłady inwestycyjne wytworzyć budynek niemieszkalny. Zatem dopiero, gdy będzie on kompletny i zdatny do użytku, to będzie mógł być uznany za środek trwały w prowadzonej w ramach spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wartość początkową tego środka trwałego należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ww. ustawy, tj. według kosztu wytworzenia. W związku z tym do wartości początkowej ww. składnika majątku należy zaliczyć wszystkie wydatki związane z jego wytworzeniem, a więc wartość nakładów nabytych od spółki komandytowo-akcyjnej oraz wartość poniesionych po tym nabyciu nakładów na budowę nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania wskazany we wniosku art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczący ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze kupna, gdyż jak wskazano powyżej spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, w istocie wytworzy środek trwały.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3, wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.